Verder na ontrouw - deel 8

Natuurlijk een mooi uitgangspunt om je kinderen centraal te stellen. Alleen kun je dat op verschillende manier doen. Jouw manier lijkt: voor de kinderen blijf ik bij mijn vrouw, druk ik mijn gevoelens weg, accepteer ik dingen die ik niet wil accepteren. Dan hebben zij geen of zo min mogelijk last van de situatie. Wat denk je dat je daarmee aan je kinderen geeft?

Ik wil geen goedkoop advies geven over wat je moet doen. Maar wil je wel in overweging geven dat in wat jij en je vrouw doen, je je kinderen iets meegeeft en voorleeft. En dat kan hier bijvoorbeeld zijn: dat je je eigen gevoelens moet wegdrukken, dat je slachtoffer bent, dat je wegkomt met leugens en egoïsme, dat sommige zaken worden weggemoffeld.

Ik wil mijn kinderen leren dat het leven fantastisch mooie en verschrikkelijk donkere dagen kent. Dat het belangrijk is dat je de realiteit onder ogen ziet en elk gevoel daarbij mag. Dat het ook belangrijk is om te onderzoeken wat er onder die emoties zit (waar komt jouw enorme rancune vandaan en welke pijn zit daar onder?). Dat een leven in eerlijkheid, een leven met compassie voor jezelf een leven is waarin het mooi is de mooie dagen samen te delen en de moeilijke dagen samen te verdragen. Dat als je goed voor jezelf zorgt (ruimte neemt voor jezelf) je gek genoeg juist ook meer ruimte hebt voor anderen.

Jij hebt nu, onder hele nare omstandigheden, de kans om dingen te doorbreken (patronen in jou en in je relatie) waarmee je ze ook voor je kinderen doorbreekt. En daarmee zet je denk ik het geluk van jouw kinderen pas echt voorop. Ongeacht of je bij je vrouw blijft of niet. En als je kinderen het moeilijk hebben met de situatie of keuzes die ze maken: houd ze vast, troost ze en leer ze dat ze de kracht hebben of op te krabbelen.

MRI schreef op 25-06-2024 om 10:45:

[..]

Hoezo mag jouw kwaadheid er niet zijn omdat er twee kinderen zijn? Ik vind deze tekst zo veelbetekend. Jij zet je eigen gevoelens opzij met als reden dat je dat voor de kinderen doet. Nou ben ik het met je eens dat je geen hoogoplopende ruzie voor de ogen van de kinderen moet gaan maken.

Maar ik koop het niet dat je niet op je strepen mag gaan staan als je merkt dat je partner zich niet houdt aan haar beloftes. Gebruik niet de kinderen als excuus om niet voor je eigenheid op te komen, alsjeblieft.

Het feit dat het oorlog is als jij haar op haar beloftebreuk wijst en jij dat niet durft te adresseren legt voor mij een veel destructief patroon bloot dat erger is dan het hele vreemdgaan van je vrouw. Het zegt dat jullie totaal niet gelijkwaardig zijn.

Zoek hier alsjeblieft hulp bij (misschien heb je dat al en heb ik er over heen gelezen) voor jezelf. Het komt me voor dat dit een groter ding in je leven is.

Er staan voor jezelf is ook een heel mooi voorbeeld dat je je kinderen kunt geven.

edit: oh ik zie nu dat je dit schrijft "k ben heel rancuneus ingesteld, dat is ook uit mijn persoonlijke therapie gekomen" Je hebt dus therapie. Is daar grotere assertiviteit een hulpvraag vanjou? Dat je heel rancuneus bent zegt alleen maar dat je de kwaadheid naar binnen toe opslaat. Dat is niet goed voor een mens hoor. Daar wordt je imho depri van.

Mijn vraag bij de therapie was hoe dat het komt dat ik zo aanhankelijk blijk te zijn.

Ik vraag me elke dag af waarom ik gebleven ben na de uitkomst van vreemd gaan, zelfs mijn vrouw heeft aangegeven dat als het andersom was gebeurd ze er een punt achter had gezet.

Via een mede forummer kwam ik uit bij Co dependentie, toen ik dit las schrok ik er van. Hier herken ik mezelf zo veel in en ik kom er niet uit, lijkt een vicieuze cirkel te zien voor mij.

de rancune is ook vanuit kinds af aan ontstaan, dor pesterijen.

Flanagan schreef op 25-06-2024 om 10:16:

Mensen kunnen ook witheet worden als hun partner hen door een wantrouwige opmerking meent te moeten herinneren aan hun fouten uit het verleden.
Als partner zo bang bent voor herhaling; waar werken ze dan beiden aan…

Het herstelproces verloopt in verschillende tempo’s, afhankelijk van karakter etc. Iemand die onzeker is zal meer tijd nodig hebben dan degene die makkelijker iets kan los laten omdat die de visie gericht houdt op bv gezin of gezondheid, los van wie van de twee is vreemd gegaan. Eén buitenstaander, bv therapeut, heeft daar meer oog voor dan de twee ‘kemphanen’ tijdens de sessies. Gaat de ene te hard, haalt de therapeut er de snelheid uit om te voorkomen dat de ander zich ondergesneeuwd voelt.

Herstel gaat met luisteren naar elkaar. Oud zeer oprakelen is niet goed voor herstel.

Voor een ieder die het op die manier mee gemaakt heeft, is er achteraf echt wel een heel duidelijk verschil te maken tussen een partner die oprecht boos/verontwaardigd is, of de boosheid die destijds mee kwam om de boel zo te draaien dat het maar niet meer over eventuele ontrouw ging. 

Overigens zijn dingen als telefooncode veranderen, in combinatie met boos worden, gewoon een gigantisch rode vlag. Dat zie je hopelijk zelf ook wel in toch? 

Elpisto schreef op 25-06-2024 om 13:54:

[..]

Voor een ieder die het op die manier mee gemaakt heeft, is er achteraf echt wel een heel duidelijk verschil te maken tussen een partner die oprecht boos/verontwaardigd is, of de boosheid die destijds mee kwam om de boel zo te draaien dat het maar niet meer over eventuele ontrouw ging.

Overigens zijn dingen als telefooncode veranderen, in combinatie met boos worden, gewoon een gigantisch rode vlag. Dat zie je hopelijk zelf ook wel in toch?

Ik heb een nare tijd van wantrouwen en teleurstelling mogen meemaken. Maar ik ben gelovig en besloot mijn onrust met betrekking tot leugens neer te leggen bij God; hij was mijn getuige bij alles wat er achter mijn rug gebeurde of gezegd werd. Daardoor hoefde ik ook niets te controleren en dat gaf mij rust. Ik hield mij aan de afspraak die ik met mijzelf gemaakt had; ga niet zoeken naar info daar die zoektocht je alleen maar onzekerder maakt, maar wees trots op jezelf voor wie je bent.

Mijn man had mij de rug toegekeerd, terwijl ik een mooi en sterk karakter bezit. Ik wilde dat hij uit zichzelf tot inzicht kwam wat hij opzij geschoven had; ik ging er niet om vragen ( eigenwaarde). Als hij niet tot inzicht was gekomen, waren we nu gescheiden en leefde ieder een eigen leven.

Brand schreef op 25-06-2024 om 07:52:

[..]

Ik weet het Izza dat onze relatie ongezond is, het feit is wel dat heel deels mijn schuld is en ik altijd de onderdanige ben geweest, daar kon ik vrij goed met leven omdat we dat allebei gewoon accepteerden, nu er na ruim 20 jaar een 3de in het spel komt en ik anders in de relatie wil gaan staan is dat niet onmogelijk maar wel lastig.

Nu pas gaan mijn ogen open dat het al die jaren mss niet geweest was zoals het had moeten zijn. En op dit moment wordt alle schuld naar mijn kant geschoven.

Ik weet dat ik echt niet de enige man ben die zo in een relatie staat. 95% op dit forum doet anoniem zijn/haar verhaal, wss weet niemand 100% alles van een ander wat er achter schuilt, is ook zo bij mij het geval.

En ik ben heel rancuneus ingesteld, dat is ook uit mijn persoonlijke therapie gekomen.

Wat zou er gebeuren als iedereen op dit forum nu mocht schrijven at hij/zij zou willen en je hoeft nergens naar te kijken. Wat zou jouw oplossing dan ?

Die van mij :

Terug naar de trouwkerk, opnieuw de trouwbeloften aanhoren, daarna de film/het verhaal van het vreemdgaan tonen, de pijn, het verdriet van het gezin laten zien en iedereen van familie en vrienden mogen hierbij aanwezig zijn.

In een relatie ben je gelijkwaardig aan elkaar en mag je zijn wie jij bent. Jullie relatie ging alleen goed omdat zij volledig over jou heenliep. En nog steeds zit dat in jou. Je mag haar niet eens aanspreken omdat er dan oorlog ontstaat. Die boosheid slaat naar binnen bij jou. Je wilt van haar graag een openbare boetedoening begrijp ik. Maar besef dat andermans problemen weinig interessant zijn voor anderen. Die richten zich op hun eigen leven. En jij zou dat ook moeten doen. Wraak nemen op de derde is zinloos als het probleem jouw partner is. Maar die durf je niet aan te pakken. En de schuld volledig bij jezelf leggen is vast geen oplossing die vanuit een therapeut komt. 

Brand schreef op 25-06-2024 om 12:45:

[..]

Dat zijn mooie woorden Henk en ik hoop dat ik hier ooit aan toe ga komen, maar dat is een proces waar ik op dit moment geen winst lijk te behalen.

De post van Henk is erg mooi! Waarom kan je hier niets uithalen voor jezelf?

Flanagan schreef op 25-06-2024 om 15:12:

[..]

Ik heb een nare tijd van wantrouwen en teleurstelling mogen meemaken. Maar ik ben gelovig en besloot mijn onrust met betrekking tot leugens neer te leggen bij God; hij was mijn getuige bij alles wat er achter mijn rug gebeurde of gezegd werd. Daardoor hoefde ik ook niets te controleren en dat gaf mij rust.Ik hield mij aan de afspraak die ik met mijzelf gemaakt had; ga niet zoeken naar info daar die zoektocht je alleen maar onzekerder maakt, maar wees trots op jezelf voor wie je bent.

Mijn man had mij de rug toegekeerd, terwijl ik een mooi en sterk karakter bezit. Ik wilde dat hij uit zichzelf tot inzicht kwam wat hij opzij geschoven had; ik ging er niet om vragen ( eigenwaarde). Als hij niet tot inzicht was gekomen, waren we nu gescheiden en leefde ieder een eigen leven.

Oke, maar ik snap dan nog steeds de link niet zo goed die je maakt. Want eigenlijk zeg je dan: Die rode vlaggen moet je maar gewoon negeren, en als dan later blijkt dat er weer een misstap is, dan moet je sterk zijn en foetsie wezen?

Of begrijp ik het verkeerd?

Elpisto schreef op 25-06-2024 om 15:18:

[..]

Oke, maar ik snap dan nog steeds de link niet zo goed die je maakt. Want eigenlijk zeg je dan: Die rode vlaggen moet je maar gewoon negeren, en als dan later blijkt dat er weer een misstap is, dan moet je sterk zijn en foetsie wezen?

Of begrijp ik het verkeerd?

Eerder geval aannames onterechte aannames doen want dat zal wel een red flag zijn. De modus red flag werkt als een rem op herstel; de vreemdganger kan het moeilijk goed doen, hoe graag de vreemdganger dat ook zou willen. Ik doel op het de ander tijd geven te laten zien dat hij of zij er ook voor willen gaan, vrij van de aannames dat diegene dat vast niet kan ( reden voor controle mobiel).

Als blijkt dat er weer een misstap heeft plaatsgevonden, mag je jezelf afvragen of de wederzijdse wens tot herstel wel wederzijds was; tijd om die zoektocht dan maar te beëindigen.

Izza schreef op 25-06-2024 om 15:17:

[..]

De post van Henk is erg mooi! Waarom kan je hier niets uithalen voor jezelf?

Omdat ik op dit moment zo diep zit dat alles onmogelijk lijkt

De aanhankelijkheid die ik heb is te bizar voor woorden

Daar kom ik nu achter. Heb daar echt goede hulp bij nodig

Heb al geinformeerd dus hoop dat er snel plaats is 

Brand schreef op 25-06-2024 om 16:59:

[..]

Omdat ik op dit moment zo diep zit dat alles onmogelijk lijkt

De aanhankelijkheid die ik heb is te bizar voor woorden

Daar kom ik nu achter. Heb daar echt goede hulp bij nodig

Heb al geinformeerd dus hoop dat er snel plaats is

Dat hoop ik met jou mee, want je hebt het hard nodig Brand! Sowieso ben je al een stukje onderweg, omdat je het herkent en erkend, dat is al een goede stap in de juiste richting. 🌹

Flanagan schreef op 25-06-2024 om 16:02:

[..]

Eerder geval aannames onterechte aannames doen want dat zal wel een red flag zijn. De modus red flag werkt als een rem op herstel; de vreemdganger kan het moeilijk goed doen, hoe graag de vreemdganger dat ook zou willen. Ik doel op het de ander tijd geven te laten zien dat hij of zij er ook voor willen gaan, vrij van de aannames dat diegene dat vast niet kan ( reden voor controle mobiel).

Als blijkt dat er weer een misstap heeft plaatsgevonden, mag je jezelf afvragen of de wederzijdse wens tot herstel wel wederzijds was; tijd om die zoektocht dan maar te beëindigen.

Dat heeft toch niks met "Niet goed kunnen doen" van de vreemdganger te maken? Je gaat mij toch niet vertellen, dat je het veranderen van een telefooncode in combinatie met " de roddel die rond gaat" niet vreselijk verdacht vindt?

Elpisto schreef op 26-06-2024 om 08:53:

[..]

Dat heeft toch niks met "Niet goed kunnen doen" van de vreemdganger te maken? Je gaat mij toch niet vertellen, dat je het veranderen van een telefooncode in combinatie met " de roddel die rond gaat" niet vreselijk verdacht vindt?

Ik heb ook wel eens ervaren dat ik gifgroen en boos door huis liep omdat ik meende dat mijn man achter mijn  rug om iets met iemand besprak wat mij aan ging. Als ik dan later met mijn man daar ruzie over had, bleek er wel iets te zijn, maar niet wat ik dacht. Hij had het alleen niet met mij overlegd omdat dat kon leiden tot weer eens een ruzie omdat ik allergisch was , over alles wat haar betrof. Maar hun communicatie betrof over iets dat niets met  mij te maken had.
Ik vind het ook fijn als ik met iemand kan appen zonder dat ik mijn man ervan op de hoogte breng. Het veranderen van code zie ik niet als een red flag, maar als een vorm van privacy waarin je met mensen kan appen over alledaagse onderwerpen.

Ik geloof in een relatie waarin twee mensen met elkaar afspreken de schade op te pakken en te lijmen. Wanneer twee mensen dit met elkaar afspreken, weten ze dat er geen ruimte is om in herhaling te vallen omdat  dan de ander wordt verloochend. Ik geloof in de kracht van het geweten in een relatie. Mocht de ene de ander alsnog ‘vergeten’, dan kan je afvragen hoeveel de ander voor de ene eigenlijk betekent; of de liefde tussen hen wel voldoende aanwezig is.

Flanagan schreef op 26-06-2024 om 11:00:

[..]

Ik heb ook wel eens ervaren dat ik gifgroen en boos door huis liep omdat ik meende dat mijn man achter mijn rug om iets met iemand besprak wat mij aan ging. Als ik dan later met mijn man daar ruzie over had, bleek er wel iets te zijn, maar niet wat ik dacht. Hij had het alleen niet met mij overlegd omdat dat kon leiden tot weer eens een ruzie omdat ik allergisch was , over alles wat haar betrof. Maar hun communicatie betrof over iets dat niets met mij te maken had.
Ik vind het ook fijn als ik met iemand kan appen zonder dat ik mijn man ervan op de hoogte breng. Het veranderen van code zie ik niet als een red flag, maar als een vorm van privacy waarin je met mensen kan appen over alledaagse onderwerpen.

Ik geloof in een relatie waarin twee mensen met elkaar afspreken de schade op te pakken en te lijmen. Wanneer twee mensen dit met elkaar afspreken, weten ze dat er geen ruimte is om in herhaling te vallen omdat dan de ander wordt verloochend. Ik geloof in de kracht van het geweten in een relatie. Mocht de ene de ander alsnog ‘vergeten’, dan kan je afvragen hoeveel de ander voor de ene eigenlijk betekent; of de liefde tussen hen wel voldoende aanwezig is.

Ik vind dat echt totaal de plank misslaan, als ik eerlijk ben. Niet hoe je er in staat overigens, maar wel hoe je het ineens veranderen van de telefooncode af doet als een vorm van privacy. Dat is natuurlijk hier, in een situatie met een vreemdgaande partner, helemaal niet aan de orde. 

Je tweede alinea kan ik echt helemaal niks mee. Sorry. Ik denk dat er niks mis mee is om inderdaad op die manier in een relatie te staan, maar wanneer je geconfronteerd bent geweest met de ontrouw van diezelfde partner, ga je mij niet vertellen dat je er de 2e keer weer met open ogen in tuint. Echt niet. 

Elpisto schreef op 26-06-2024 om 12:35:

[..]

Ik vind dat echt totaal de plank misslaan, als ik eerlijk ben. Niet hoe je er in staat overigens, maar wel hoe je het ineens veranderen van de telefooncode af doet als een vorm van privacy. Dat is natuurlijk hier, in een situatie met een vreemdgaande partner, helemaal niet aan de orde.

Je tweede alinea kan ik echt helemaal niks mee. Sorry. Ik denk dat er niks mis mee is om inderdaad op die manier in een relatie te staan, maar wanneer je geconfronteerd bent geweest met de ontrouw van diezelfde partner, ga je mij niet vertellen dat je er de 2e keer weer met open ogen in tuint. Echt niet.

En daarbij; als je alle rode vlaggen maar moet negeren, hoe kom je er dan achter dat je er nogmaals in tuint? Als er rode vlaggen zijn, is de wil om de relatie te herstellen ook niet zo heel erg aanwezig bij de vreemdganger, anders zouden kwesties rondom rode vlaggen wel worden opgehelderd.