6 november 2017 door Merel Beunk
De kinder-app 'Een Verre Reis' won de Gouden Guppy 2017. Wat kunnen ouders daarvan leren? Jurylid Merel Beunk klapt uit de school. Met naschrift van de redactie, over het gaandeweg verdwijnen van prentenboek-apps.
Voor de vierde keer zat ik in de vakjury voor de Gouden Guppy, een prijs voor de beste app voor peuters en kleuters (voorheen de Media Ukkie Awards). De winnaar van 2017: Een Verre Reis, gemaakt door YipYip, in samenwerking met Querido Kinderboeken. De app verbeeldt de fabelachtige wereld van een verhaal van Toon Tellegen.
De jury had 't er behoorlijk moeilijk mee. En als een groep deskundigen al uren kan discussiëren over de kwaliteit van kinderapps, wat zegt dat dan over de worsteling die ouders doormaken? Niet voor niets publiceerde Mediawijzer.net ten tijde van de prijsuitreiking het whitepaper Kiezen uit apps voor peuters en kleuters. Waar let je op?
Hieronder zal ik iets meer vertellen over de werkwijze van de jury, hoe je 'Een Verre Reis' kunt gebruiken met jonge kinderen, en wat dat betekent voor het selecteren van kinder-apps in het algemeen.
De eerste beoordeling begint al vóór het downloaden:
Voor 'Een Verre Reis' was dat allemaal in orde, behalve de leeftijds-indicatie. De app wordt aanbevolen voor 6 tot 8 jaar. Niet helemaal onze doelgroep dus. Maar de juryleden die de app uitprobeerden met 4- en 5-jarigen, waren het erover eens dat de animaties ook peuters en kleuters in vervoering kunnen brengen. Voor hen doet het (filosofische) verhaal er minder toe.
'Een Verre Reis' is beschikbaar voor iOS en Android, en bevat geen in-app aankopen of reclame. Ook is er een uitgebreide website voor ouders, die vanuit de store en de app bereikbaar is. Maar waar kinderen niet per ongeluk op terecht kunnen komen.
De informatie in de store is belangrijk bij het (vooraf) beoordelen van een app, maar niet doorslaggevend. Laat je bij het kiezen van een app daarom ook informeren door de reviews, kijk of er awards zijn gegeven, en raadpleeg betrouwbare gidsen, zoals Mediasmarties en Cinekid AppLab.
Vervolgens is de eerste indruk heel belangrijk. Het beginscherm verraadt veel over de gebruiksvriendelijkheid en de aantrekkelijkheid van een app. Bijvoorbeeld:
De antwoorden op deze vragen bepalen of een jong kind zich aangetrokken voelt tot een app of niet. Of de app er mooi uitziet, doet er vaak niet eens zoveel toe. Want hoe frustrerend is het als je niet begrijpt hoe je lekker kunt beginnen met spelen.
Bij 'Een Verre Reis' word je direct in de wereld van Olifant gezogen. De rust, de muziek en de illustraties zetten daarbij de toon. De knoppen zijn voorzien van icoontjes die duidelijk maken of je wilt luisteren, of het verhaal zelf wilt lezen.
Voor ouders is het altijd belangrijk om een nieuwe app eerst zelf te spelen. Vergelijk het met het uitzoeken van een nieuw prentenboek of nieuw speelgoed: je bekijkt de kaft of de verpakking, je leest de beschrijving, en je beoordeelt – voor zover mogelijk – de inhoud. Vervolgens lees of speel je de nieuwe aankoop eerst een paar keer samen met je kind.
Net als de andere juryleden probeerde ik mijn top-5 van de deelnemende apps uit met kinderen. (Behalve mediapedagoog ben ik ook kleuterleerkracht.) Maar ondanks mijn ervaring merk ik ieder jaar opnieuw dat kinderen anders reageren dan ik had verwacht. Samen spelen blijft dus belangrijk!
Dus: ontdek ook samen hoe 'Een Verre Reis' (of een andere app) werkt. Zo maak je de eerste speelervaring van je kind tot een succes. Deze ervaring neem je mee in toekomstige keuzes.
Tijdens het spelen van 'Een Verre Reis' merk je dat de app je bij de hand neemt in het ontdekken van het verhaal. Kijk wat er gebeurt als je even niets doet, of als je iets doet wat niet van je verwacht wordt. Rust is belangrijk. Té veel aanwijzingen kunnen ervoor zorgen dat je te snel door het verhaal gaat, waardoor je dingen mist.
Speel een app altijd meerdere malen. Vooral bij 'Een Verre Reis' is dat belangrijk: het is geen eenvoudig verhaal, en het vereist 'duiding'.
Laat dit vooral vanuit het kind zelf komen, door vragen te stellen over wat het kind ziet of denkt. Dat draagt niet alleen bij aan het verhaalbegrip en de woordenschat, maar vooral ook aan het speel- en leesplezier.
