6 november 2019 door Paul Morsch
Astrid en Paul proberen zich als ouders van hun drie kinderen Bram (5), Anne (11) en Lot (12) zo goed mogelijk door het leven te worstelen.
‘Gaat het wel?’ vraag moeder Kirstin aan moeder Fenna. ‘Niet echt,’ antwoordt Fenna en ze bijt op haar onderlip.
‘Hoezo?’
‘Het is vanochtend thuis weer helemaal ontspoord,’ zegt ze met vochtige ogen. ‘Dan staat die puber tegen me te gillen alsof ik oud vuil ben. Op zeker moment ga ik dan terug gillen. Dat is niet goed weet ik, maar ik vind het zo moeilijk met haar op het moment.’
Kirstin wrijft over de rug van Fenna. ‘Hoor nou wat je zegt lieverd, die puber. Ze is wel je dochter he. Maak je wel contact met haar?’
Fenna fronst haar wenkbrauwen.
‘Weet je wel wat ZIJ wil?’ vraagt vader Sjoerd. Bij ‘ZIJ’ prikt hij met zijn wijsvinger naar Fenna.
‘Precies,’ zegt Kirstin, ‘praat eens met haar. Zoek de diepere drijfveren in dat puberbrein.’
‘Luisteren werkt nu eenmaal beter dan zenden,’ zegt Sjoerd. ‘Een medemens die echt luistert, voelt als een warm bad.’
‘Zeker. Uitnodigen in de plaats van opdringen.’
‘Jullie weten niet eens…’ zegt Fenna.
‘Nou niet gaan jij-bakken, nergens voor nodig,’ zegt Sjoerd. ‘Als trainingsacteur is zorgvuldig communiceren mijn tweede natuur. Ik sta er nooit bij stil dat dit voor anderen misschien heel ingewikkeld is.’
Kirstin knikt. ‘Zo herkenbaar. Als accountmanager moet ik ook waan-zin-nig goed luisteren.’
‘Ja maar, ik luis…’ zegt Fenna.
‘Foei, ook nooit ja-maar-en,’ zegt Kirstin.
‘Ja-maar is nee,’ valt Sjoerd haar bij. ‘Niks warm bad, maar een koude douche. Beweeg met je lieve dochter mee als een strohalm op het veld. Als je tegen de wind in plast, krijg je natte voeten, zeg ik altijd maar.’
Kirstin gooit haar hoofd achterover en schatert kort. ‘Precies, luisteren en meebewegen. Ik zie het zo voor me bij jullie thuis. Jij zendt. Je dochter sluit zich af. Jij voelt je buitengesloten. Voilà machtsstrijd en gillen maar.’
Kirstin en Sjoerd kijken een paar tellen afwachtend naar Fenna die even haar mond opent en weer sluit.
‘Lieverd,’ zegt Sjoerd. Hij geeft Fenna een zij-hug en buigt zich over haar heen. ‘Je bent onzeker. Bang voor het luisteren. Contact maken. Maar de heerlijke werkelijkheid is dat je he-le-maal niets te verliezen hebt, schat. Alles is beter dan wat je nu doet toch?’
‘Ik ben helemaal niet onzek,…’
‘Precies,’ zegt Kirstin en dringt met haar hoofd tussen de twee in. ‘Je moet gewoon een Pipi Langkous doen. Dat gebruik ik elke dag wel een paar keer. Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’ Sjoerd laat Fenna los van het lachen.
‘Werkt jullie salesteam wel eens met trainingsacteurs?’ vraagt Sjoerd aan Kirstin. De twee draaien zich af van Fenna, zodat zij even kan genieten van haar tot de rand gevulde warme bad.
