40 plus en kinder wens, spannend?

Kerstin75 schreef op 17-10-2022 om 15:43:

[..]

Het duurt lang voor ze beiden in dezelfde attracties mogen maar dat vergeet jij voor het gemak maar even?

Wellicht. Er zit bij mij maar 5 jaar en 8 maanden tussen maar de jongste is een durfal en de oudste wat voorzichtiger. Die attracties heb ik dus echt nooit als een probleem gezien. Sowieso gingen we meestal met meer mensen naar pretparken en dan waren er altijd wel gelijkgestemden. Om nou juist dit als grootste probleem te benoemen, vind ik erg overtrokken.

Wij hebben één kind (en daar blijft het om medische redenen ook bij), maar nu dochter ouder wordt en meer zelf kan, zou ik ook geen baby meer willen. Hoe schattig en lief en leuk baby's ook zijn, elke fase heeft zijn charme. 
Ze hebben dan nooit dezelfde levensfase en dat is best wel schipperen of splitsen of aanpassen qua activiteiten, vakanties, dagjes uit, ritme etc. Ik ben zelf opgegroeid met een zusje dat slechts 1,5 jaar jonger was en we hebben heel veel gehad aan elkaar en heel veel samen gedaan. Misschien kleurt dat mijn beeld ook wel. 

Plus, er is ook een behoorlijke kans dat het niet meteen lukt en dan wordt het leeftijdsverschil alleen nog maar groter. 

Netherfield schreef op 17-10-2022 om 18:20:

Tussen mijn kinderen zit bijna twee jaar en ze hebben heel veel aan elkaar. Bij vrienden zit er 8 jaar tussen nr 1 en nr 2, die hebben weinig aan elkaar. Andere vrienden hebben drie kinderen, de jongste komt er een jaar of 6 achteraan maar die trekken juist wel veel met elkaar op, daar valt dus weinig van te zeggen. Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken, weer een baby. Gebroken nachten, kind wat veel beziggehouden moet worden, op den duur zwemles, veel brengen en halen. Plus dat je nooit weet of het gezond ter wereld komt, gezien je leeftijd. Nu heb ik makkelijk praten want de wens voor een derde hebben wij nooit gehad.

Op je veertigste heb je meer dan 98% kans op een kind zonder Down syndroom. Nu zeggen statistieken natuurljk niet zoveel, ook op je 25e kun je met die ene zijn op de 1000.

Mij zouden de zwemlessen en de kleutertijd in het algemeen me tegenhouden, maar op mijn 40e zou ik er zo aan zijn begonnen.

Wat me opvalt is dat iedereen hier vanuit zijn eigen situatie te TO adviseert. Tussen mijn oudste en jongste zit 10 jaar, en hun onderlinge band heeft daar nooit onder geleden.  Die twee die dicht op elkaar zaten maakten veel meer ruzie. Gezamenlijke uitstapjes was trouwens echt wel  het laatste waar ik me ooit druk over heb gemaakt.  Samen naar de Efteling, de ene helft naar de Python, de kleintjes naar het Sprookjesbos en samen aan de friet. Of op zondag de oudsten aan het gamen huiswerk, Pa geocachen met de juniordivisie, en Moeders met een boek op de bank.  Wat een drama  Eerder dat ik na 100 jaar op het schoolplein zelf mijn buik vol had van paasontbijtdozen en kinderkerstdiners.

Maarrrr.... TO schrijft dat ze na een woelige periode in wat rustiger vaarwater is gekomen. Ik zou zeggen, geniet ervan, houden zo en stort je niet in een periode die misschien hele grote problemen maar in elk geval  weer de nodige onrust met zich meebrengt. Lijkt me wel zo eerlijk ten opzichte van de kinderen die er al zijn en in die turbulente periode misschien wel  de nodige aandacht tekort zijn gekomen. En gezien de woordkeus "gaaf¨ (dat zeiden pubers in de jaren 80 en jokkebrok Rutte)
vraag ik me of TO het hebben van nog een handenbindertje wondertje niet heel erg romantiseert.

MMcGonagall schreef op 17-10-2022 om 16:25:

[..]

Wellicht. Er zit bij mij maar 5 jaar en 8 maanden tussen maar de jongste is een durfal en de oudste wat voorzichtiger. Die attracties heb ik dus echt nooit als een probleem gezien. Sowieso gingen we meestal met meer mensen naar pretparken en dan waren er altijd wel gelijkgestemden. Om nou juist dit als grootste probleem te benoemen, vind ik erg overtrokken.

Ik heb het dus ook over lengtematen etc. Je hebt dus heel veel geluk met jouw kinderen maar ik vind jouw argument over het algemeen niet op gaan. Kinderen moeten minstens 12 zijn om overal in te mogen dus dan is de oudste vaak al 18 of ouder. Hoe kun je zeggen dat kinderen met een groot leeftijdsverschil fijn overal samen in gaan? 

Veel oordelen en feedback die er niet zo toe doet. Wij hebben bewust een kind - dat is ook “sneu”, en “eenzaam”. Ik was ook nog eens een vrij oude moeder (geen 40, maar wel bijna - kind is helemaal gezond). Leuk en waardevol juist dat niet alle gezinnen 2 kinderen met 2 jaar leeftijdsverschil hebben (en ergens tussen de 25-35 gebaard). Volg je hart. Er is geen ideaal, of een vaststaande lijst van randvoorwaarden voor een fijne jeugd. Liefde, aandacht en zorg, dat is alles. Gezinnen met zulke leeftijdsverschillen waren heel lang de standaard, en zijn dat in veel landen nog steeds. De enige overweging die belangrijk is of jij (en je partner) het graag willen en zien zitten. 

kenfan schreef op 17-10-2022 om 18:55:

Maarrrr.... TO schrijft dat ze na een woelige periode in wat rustiger vaarwater is gekomen. Ik zou zeggen, geniet ervan, houden zo en stort je niet in een periode die misschien hele grote problemen maar in elk geval weer de nodige onrust met zich meebrengt. Lijkt me wel zo eerlijk ten opzichte van de kinderen die er al zijn en in die turbulente periode misschien wel de nodige aandacht tekort zijn gekomen. En gezien de woordkeus "gaaf¨ (dat zeiden pubers in de jaren 80 en jokkebrok Rutte)
vraag ik me of TO het hebben van nog een handenbindertje wondertje niet heel erg romantiseert.

Dit vind ik het beste advies dat ik tot nu toe voorbij heb zien komen.

Jij hebt kriebels, to, maar wat zou het betekenen voor je reeds bestaande kinderen? 

Eerder in een reactie schrijf je iets in de zin van: het kan fout gaan, maar het kan ook gewoon goed gaan.

Klinkt mij een beetje alsof je er niet over na wil denken dat het fout kan gaan. Maar dat moet je zeker wel doen. Als er iets mis is met de foetus, zijn jullie als gezin dan in staat dat op te vangen, zonder dat je iets ontwricht voor je oudste kinderen?

MoederBarberin schreef op 17-10-2022 om 19:35:

[..]

Dit vind ik het beste advies dat ik tot nu toe voorbij heb zien komen.

Jij hebt kriebels, to, maar wat zou het betekenen voor je reeds bestaande kinderen?

Eerder in een reactie schrijf je iets in de zin van: het kan fout gaan, maar het kan ook gewoon goed gaan.

Klinkt mij een beetje alsof je er niet over na wil denken dat het fout kan gaan. Maar dat moet je zeker wel doen. Als er iets mis is met de foetus, zijn jullie als gezin dan in staat dat op te vangen, zonder dat je iets ontwricht voor je oudste kinderen?

Maar dat geldt toch voor elk gezin waarin een volgend kind komt, dat de kans bestaat dat er iets fout gaat en dat dat dan invloed heeft op de andere kind(eren)? Ik denk dat we niemand is die zegt doe mij net zo lief maar een gehandicapt kind. Maar als dat je lot is, dan moet je er toch mee dealen. Maar natuurlijk ontwricht dat van alles voor de andere kinderen en ook voor jezelf. 

Foutje

Nu rust en stabiliteit. Leer tevreden te zijn met wat je nu hebt .
En een derde in deze tijd ???

Solecito schreef op 17-10-2022 om 20:06:

[..]

Maar dat geldt toch voor elk gezin waarin een volgend kind komt, dat de kans bestaat dat er iets fout gaat en dat dat dan invloed heeft op de andere kind(eren)? Ik denk dat we niemand is die zegt doe mij net zo lief maar een gehandicapt kind. Maar als dat je lot is, dan moet je er toch mee dealen. Maar natuurlijk ontwricht dat van alles voor de andere kinderen en ook voor jezelf.

Dat geldt inderdaad voor elk gezin, maar to benoemd een turbulente tijd te hebben gehad. Hoe turbulent weten wij natuurlijk niet, maar als het voor de kinderen heftig was is het extra belangrijk goed na te denken over het omgooien van de thuissituatie 

Solecito schreef op 17-10-2022 om 20:06:

[..]

Maar dat geldt toch voor elk gezin waarin een volgend kind komt, dat de kans bestaat dat er iets fout gaat en dat dat dan invloed heeft op de andere kind(eren)? Ik denk dat we niemand is die zegt doe mij net zo lief maar een gehandicapt kind. Maar als dat je lot is, dan moet je er toch mee dealen. Maar natuurlijk ontwricht dat van alles voor de andere kinderen en ook voor jezelf.

Klopt, maar ik merkte dat dat risico voor mij toch sterker ging wegen toen we voor een derde gingen, dan bij de eerste. Omdat je dan ook het leven van je oudere kinderen ernstig beïnvloedt.

Maar verder zeer eens met kenfan...

Kerstin75 schreef op 17-10-2022 om 18:55:

[..]

Ik heb het dus ook over lengtematen etc. Je hebt dus heel veel geluk met jouw kinderen maar ik vind jouw argument over het algemeen niet op gaan. Kinderen moeten minstens 12 zijn om overal in te mogen dus dan is de oudste vaak al 18 of ouder. Hoe kun je zeggen dat kinderen met een groot leeftijdsverschil fijn overal samen in gaan?

Nee hoor, 1,40 is het meestal voor de heftige achtbanen, dus 8 en 13. Minder heftige attracties veel eerder. Sowieso was mijn jongste met 11 al langer dan haar zus.

Maar goed, het wel of niet in achtbanen kunnen zou ik niet van doorslaggevende aard vinden. Beetje de categorie ‘er passen geen drie zitjes op de achterbank.’

MMcGonagall schreef op 17-10-2022 om 21:05:

[..]

Nee hoor, 1,40 is het meestal voor de heftige achtbanen, dus 8 en 13. Minder heftige attracties veel eerder. Sowieso was mijn jongste met 11 al langer dan haar zus.

Maar goed, het wel of niet in achtbanen kunnen zou ik niet van doorslaggevende aard vinden. Beetje de categorie ‘er passen geen drie zitjes op de achterbank.’

Dit zou wel het laatste zijn waar ik over na zou denken bij het overwegen van nog een kind. Ik heb er vier met 8 jaar tussen oudste en jongste, nu willen tweede en derde in geen enkele attractie in een pretpark, dus als we een keer gaan zitten oudste en jongste samen in de attractie. Voor jongste de geschikte lengte had gingen we bijna nooit naar een pretpark, maar we hebben met z'n allen veel plezier gehad tijdens alle uitjes en vakanties die we deden, dus het pretpark niet gemist.

Als to graag nog een kindje wil en alle mogelijke consequenties aan kan en wil gaan, dan wens ik haar dat het snel lukt om zwanger te worden. Ik was op mijn 38ste gelijk de eerste maand na het stoppen van de pil zwanger, dus boven je 35ste hoeft het niet altijd moeilijk te zijn.