Oceaneyes123
11-02-2020 om 12:04
Als zwanger worden steeds maar niet lukt..
Hoi allemaal,
Normaal ben ik niet zo van de forums maar ik moet het gewoon even kwijt..
Mijn man en ik zijn nu ruim een jaar aan het proberen voor ons eerste kindje. Tot nu toe zonder resultaat. Ik heb me altijd heel groot gehouden en geprobeerd er niet te veel mee bezig te zijn. En dat lukte altijd wel redelijk. Tot vandaag.. het doet me zo veel pijn, ik wil ook graaf een gezinnetje, een kindje. Mijn man is heel lief en geduldig en zegt het komt hoe dan ook goed, ook als we met zijn tweetjes moeten blijven. Maar we willen het allebei zo graag.
We hebben besloten volgende maand eerst lekker op vakantie te gaan en daarna samen naar de huisarts te gaan voor onderzoeken etc.
Ik wil iedereen die hier ook mee zit heel veel sterkte wensen want die onzekerheid is echt heel rot. Weet ook niet wat ik met dit bericht wil bereiken maar het lucht wel een beetje op..
Liefs,
40er
11-02-2020 om 12:47
Oceaneyes 123
Veel sterkte voor jullie! Ik weet (helaas) hoe het voelt. En ook hoeveel goedbedoelde adviezen je gaat krijgen. Er niet mee bezig zijn, een hond nemen, op vakantie gaan en noem maar op.
In elk geval een hele fijne vakantie!
Viola
11-02-2020 om 13:33
Mijn goede raad:
geef de moed niet op! Je gaat er steeds meer op focussen, dat is bijna niet tegen te houden, maar dat werkt echt contraproductief. Dat weet je zelf natuurlijk ook, maar dat maakt het 'loslaten', er niet mee bezig zijn, niet makkelijker.
Goed idee om eerst op vakantie te gaan. Even lekker ontspannen. Wie weet wat dat nog oplevert!
En laat je goed onderzoeken. Misschien is het iets dat simpel te verhelpen is. En anders is er tegenwoordig heel veel mogelijk. En zelfs als er geen verklaring te vinden is, geef niet op. Bij mijn beste vriendin wilde het ook niet lukken. Medische molen in, jaren van alles geprobeerd, en toen ze het uiteindelijk na 5 jaar op hadden gegeven raakte ze spontaan zwanger. Ze hebben uiteindelijk 3 kinderen gekregen, allemaal helemaal langs natuurlijke weg. Dus waarom het di3 5 jaar niet gelukt is??? Vandaar dus mijn advies: geef de moed niet op.
Fijne vakantie!
merel
11-02-2020 om 14:57
ruim een jaar
Bij ons duurde het ruim een jaar voordat ik zwanger werd van de eerste. Alle boeken er toen van opgezocht in de bibliotheek (internet was er nét, maar nog niet van een relaxte snelheid om even iets op te zoeken via de telefoonlijn) en ook al wist ik dat ik dat niet moest doen, ik was er constant mee bezig, echt obsessed. En ja toen ineens toch, na 1,5 jaar spontaan zwanger. (en een jaar daarna nog een keer, en 3 jaar daarna nog een keer, die keren heel snel) geen idee hoe het nou kwam dat het de eerste keer zo lang duurde, maar het kan gewoon zo traag lopen blijkbaar.
Dees
11-02-2020 om 18:56
Tja
Er niet mee bezig zijn en ontspannen enzo zou het beste moeten werken begreep ik ooit van iemand die heel lang bezig is geweest zwanger te raken. Toen ze besloten een pauze in het dokteren te houden was ze binnen een maand zwanger. Bij de tweede duurde het 8 jaar en ze hadden besloten te stoppen, en 2 maanden later zwanger. De kleine was geboren en ze waren gelukkig met hun gezinnetje en 11 maanden na de bevalling werd de derde geboren.
Zo kan het ook lopen.
Ikzelf ben 5 jaar bezig geweest zwanger te raken 2 miskramen gehad en toen raak.
Ad Hombre
12-02-2020 om 14:57
2.5!
Bij ons duurde het 2.5 jaar. Per kind! Maar uiteindelijk kwamen ze gewoon natuurlijk.
Ook
12-02-2020 om 14:59
IVF
Hier ging ik vanwege de leeftijd na anderhalf jaar al de molen in. Dat leverde direct een zwangerschap op. De volgende liet ook niet lang op zich wachten: 2e IVF poging was raak. Het was wel heel spannend allemaal.
Het gaat steeds beter met het opsporen van oorzaken en verbeteren van behandelingen, maar er zijn toch altijd mensen bij wie het niet lukt. Maar dat zie je dan wel weer, de mensen die ik ken bij wie het niet lukte (of die geen partner hadden) hebben hun leven een andere zinvolle invulling gegeven, die voor mij dan weer nooit weggelegd zal zijn.
Janitavfh
13-02-2020 om 07:37
Zorgen wegnemen
Bij ons duurde het 6 jaar, maar dat was omdat er medische problemen waren. Ik ben toen op zoek gegaan naar goede en betaalbare medische ondersteuning (hier in Nederland zo beperkt en duur). Ben uiteindelijk in België beland. In België denken ze veel meer mee over wat wel mogelijk is en is er ook meer mogelijk.
Als het niet medisch is maar door onbewuste stress kan haptonomie of een andere (voor jou passende) ontspanningstherapie misschien helpen.
Mamaveertigplus
29-04-2020 om 18:59
herkenbaar
Hoi Oceaneyes
Ook hier veel verdriet en elke keer dikke tranen als ik weer ongesteld word. Ik ben inmiddels boven de veertig en de kans op een kind wordt met de dag kleiner. Helaas hier geen lieve man naast me die een arm om me heen doet of zegt schat we gaan lekker even weg samen volgende maand proberen we het weer op de dagen die je vruchtbaar ben. Hier een eenzaam en alleen verdriet. Geen man en een aversie tegen donoren.
Wat doet het pijn he al die zwangerschappen om je heen en elke keer dat verdriet. Elke keer een maand weg, elke keer die tranen.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.