Andere KID wannabe?
Ik (man 33) en mijn vrouw 28 willen graag een kindje, we hebben al kind van nu 7, dat is niet mijn biologisch kind maar wel erkend en aangenomen als eigen, ik ben door een genetisch defect helaas onvruchtbaar maar mijn vrouw en ik zouden graag nog een kind willen en dat kan alleen via deze weg. Heeft iemand ervaring met donorzaad kopen in het buitenland? Of überhaupt met een kind krijgen via donorzaad als echtpaar!
Veel dank voor evt nuttige antwoorden
Op de schaal van 'kinderwens' zijn er vele gradaties van 'hell no, ik haat kinderen, absoluut nooit' tot 'ik ben bereid elke prijs te betalen om ouder te mogen worden'.
En nog heel veel daar tussenin. Twee weken geleden opende je dit draadje omdat je overwoog om via donortraject het kind te kunnen krijgen dat je zelf niet kunt verwekken. Om te beginnen is al onderzocht waarom het niet lukte om een vrouw zwanger te laten worden. Dat betekent dat je al eerder geruime tijd hebt geprobeerd om nogmaals vader te worden en de wens voor een kindje er dus was. Zo'n donortraject is niet niks, dat overweeg je niet zomaar en kan ook best even duren en veel gevoelens naar boven brengen. Het is dus goed om jezelf af te vragen of je dat aan kunt en of je dat er voor over hebt. Want het kan natuurlijk alsnog niet lukken. Het lijkt me raadzaam om ook te bedenken of jullie relatie sterk genoeg is om dat samen te kunnen accepteren.
Je vrouw wist wel al van jouw probleem, dus ik vind het persoonlijk niet fair om daar nu een onoverkomelijk probleem van te maken.
Ik mag niet meer zwanger worden van de medici. Daar hebben mijn man en ik beide veel verdriet van gehad, en dat durf ik ook best een rouwproces te noemen. Het is afscheid nemen van een doel, van een ideaal, van een toekomstperspectief. Maar het is ook vormgeven van het heden, van dat wat er wél is en daar dankbaar voor te zijn.
Zoals mijn man destijds zei: We hebben elkaar ooit beloofd 'in voor- en tegenspoed'.
Daarbij kunnen wij inmiddels best de voordelen zien van één kind, maar dat is meer dat we daar, nu de situatie is zoals die is, dan maar gebruik van maken, niet dat we met de kennis van nu een andere keuze zouden hebben gemaakt als we die hadden gehad.
Je kunt daar in mijn ogen toch het beste eerlijk over zijn naar elkaar. Dankbaarheid voor wat er wel is en verdriet om wat er niet is en ook niet meer gaat komen kunnen naast elkaar bestaan. Het gaat ook niet om wie er gelijk moet krijgen of zijn zin moet krijgen.
Zo'n traject is iets waar je beide 100% achter moet staan, wat veel vraagt van jullie allebei en waarvan je ook realistisch moet zijn in je verwachtingen en moet beseffen dat er geen garanties zijn. En dat er ook bepaalde verplichtingen bij komen kijken inzake de rechten van het kind.
Je schrijft nu dat één kind ook wel genoeg is, dat het al genoeg geld kost en dat je hem alles kunt geven wat hij wil. Eerlijk gezegd snap ik dat laatste niet; niet al je geld hoeft naar je kind te gaan. Een kind heeft behoeften, maar ook een punt van verzadiging. Als ik drie kinderen had gehad, hadden ze allemaal een fiets gekregen. Toch heeft mijn dochter geen drie fietsen. Ze krijgt ook niet het zakgeld of de verjaardags- en sinterklaascadeautjes van de kinderen die er nooit gekomen zijn. Ze moet ook leren dat niet altijd alles kan en hoeft en dat genoeg ook genoeg is.
Dergelijke overwegingen m.b.t. een kinderwens begrijp ik met de beste wil van de wereld echt niet. Ja, als het gaat om een extra kind geen eten kunnen geven, dan zou ik het kunnen begrijpen. Maar niet als je niet meerdere kinderen 'alles kunt geven wat ze willen hebben'.
40er schreef op 25-12-2022 om 09:26:
persoonlijk vind ik het een te groot geheim om niet aan je kind te vertellen.
Onze donor is ook een anonieme donor, dat kon toen nog. Maar mijn kind weet vanaf de kindertijd dat het een donorkind is. Daardoor heel normaal. Ik denk dat, als het nu pas verteld zou zijn dat de reactie heel anders zou zijn. En begrijpelijk hè, dan hebben we 20 jaar gelogen tegen ons kind. Dat je het niet tegen Jan en alleman wil vertellen snap ik ergens nog. Maar je kind, de persoon die het betreft moet weten hoe het werkelijk is.
Zet even heel gauw je eigen ego en schaamte opzij. Het draait in dezen niet om jouw, maar om het kindje wat jullie samen willen!
Behalve dat, heb je ook nog sites waar je je dna naar kan sturen en zo achterkomt met wie je (niet) verwant bent. Zou je willen dat je kind er zo achterkomt? En dan ook al redelijk op leeftijd.
Hoe eerder je er open over bent naar je kind, hoe minder het ooit tussen jullie zal staan. Mocht je dat lastig vinden (wat ik zou snappen) kan je altijd nog raad en begeleiding vragen bij het Fiom.
Ja mamaE mijn vrouw was hier wel van op de hoogte maar ik snap heel goed dat zij het allemaal nog een keer wil maar dan goed, dus zwangerschap+ met alles erop en eraan. Destijds met zoon was dat niet echt het geval en ik snap dat ze graag gewoon een zorgeloze zwangerschap zou willen beleven met mij. En ik wil dat ook maar niet als het zoveel moeite kost. En ja ik wil m’n zoon alles geven, ik heb dat zelf ook altijd gehad van mijn pa. En ik vind dat ik mijn zoon alle kansen die hij wil moet geven, dus zoon gaat nu naar twee dure sporten maar hij vindt het geweldig. Ik kreeg altijd alles, alle kansen om talenten te ontwikkelen, dat stond mijn vrouw erg tegen destijds. We hebben afgesproken om het er even niet over te hebben.
Flowerfairy schreef op 16-01-2023 om 17:28:
Ja mamaE mijn vrouw was hier wel van op de hoogte maar ik snap heel goed dat zij het allemaal nog een keer wil maar dan goed, dus zwangerschap+ met alles erop en eraan. Destijds met zoon was dat niet echt het geval en ik snap dat ze graag gewoon een zorgeloze zwangerschap zou willen beleven met mij. En ik wil dat ook maar niet als het zoveel moeite kost. En ja ik wil m’n zoon alles geven, ik heb dat zelf ook altijd gehad van mijn pa. En ik vind dat ik mijn zoon alle kansen die hij wil moet geven, dus zoon gaat nu naar twee dure sporten maar hij vindt het geweldig. Ik kreeg altijd alles, alle kansen om talenten te ontwikkelen, dat stond mijn vrouw erg tegen destijds. We hebben afgesproken om het er even niet over te hebben.
Soms kunnen dingen niet. Dat is verdrietig en lastig en die ruimte mag er zijn.
In die zin klinkt het herkenbaar. Dat is ook wat ik bedoel met gradaties van kinderwens.
Jullie willen beiden best nog een kind, alleen je vrouw wil een hogere prijs betalen dan jij. Daar moeten jullie dan samen uit zien te komen.
Alle kansen geven is iets anders dan alles geven wat een kind wil hebben. Onze dochter doet meerdere sporten/clubjes (geen hele dure trouwens). Dat is in de eerste plaats omdat zij het leuk vindt en er van geniet en deels omdat er met een kind logistiek (en financieel, al hadden we dit ook voor drie kinderen kunnen betalen) meer mogelijk is en deels om het gebrek aan sociale contacten met leeftijdsgenootjes die ze thuis niet heeft wat te compenseren.
Dat betekent niet dat er geen grenzen zijn of dat ze alles krijgt wat ze wil. Daarin kun je ook prioriteiten stellen en kijken naar noodzakelijkheid. Ontwikkelingskansen is iets anders dan alles geven wat een kind wil hebben. Bij ontwikkelingskansen denk ik eerder aan het bekostigen van een vervolgopleiding, rijbewijs, zwemdiploma's, educatieve uitjes, sportclub etc. Niet aan alles kopen in een winkel zodra je kind zegt 'wil ik hebben'. Keuzes leren maken (bijvoorbeeld in welke sport hij het leukst vindt of welke schoenen/jas het mooist) is ook een nuttige vaardigheid.
MamaE, zo eens met je. Ook wij hebben er dus "maar" 1. Een onbewuste bewuste keuze. Na de hele medische molen niet weer opnieuw willen beginnen.
Ons kind mocht ook altijd veel, we stimuleerde ook altijd om contact te zoeken met andere kinderen. Want als je "maar" 1 kind hebt krijg je al snel te horen dat ze verwend zijn, niet kunnen delen en weet ik het.
Vanaf dat er een folderwijk gelopen mocht worden dat ook laten doen, leer de waarde van geld en arbeid maar. Zijn studie bekostigen wij, net zoals zijn rijbewijs. (Maar een auto zal hij zelf moeten kopen.)
MamaE schreef op 16-01-2023 om 17:45:
[..]
Soms kunnen dingen niet. Dat is verdrietig en lastig en die ruimte mag er zijn.
In die zin klinkt het herkenbaar. Dat is ook wat ik bedoel met gradaties van kinderwens.
Jullie willen beiden best nog een kind, alleen je vrouw wil een hogere prijs betalen dan jij. Daar moeten jullie dan samen uit zien te komen.Alle kansen geven is iets anders dan alles geven wat een kind wil hebben. Onze dochter doet meerdere sporten/clubjes (geen hele dure trouwens). Dat is in de eerste plaats omdat zij het leuk vindt en er van geniet en deels omdat er met een kind logistiek (en financieel, al hadden we dit ook voor drie kinderen kunnen betalen) meer mogelijk is en deels om het gebrek aan sociale contacten met leeftijdsgenootjes die ze thuis niet heeft wat te compenseren.
Dat betekent niet dat er geen grenzen zijn of dat ze alles krijgt wat ze wil. Daarin kun je ook prioriteiten stellen en kijken naar noodzakelijkheid. Ontwikkelingskansen is iets anders dan alles geven wat een kind wil hebben. Bij ontwikkelingskansen denk ik eerder aan het bekostigen van een vervolgopleiding, rijbewijs, zwemdiploma's, educatieve uitjes, sportclub etc. Niet aan alles kopen in een winkel zodra je kind zegt 'wil ik hebben'. Keuzes leren maken (bijvoorbeeld in welke sport hij het leukst vindt of welke schoenen/jas het mooist) is ook een nuttige vaardigheid.
Hier zijn ook gewoon grenzen die elke 7 jarige nodig heeft maar omdat ik er maar 1 heb gaat alles automatisch naar hem, zoon zit nu op hockey en boogschieten en hij heeft talent en vind het superleuk, en ik wil het ventje niet tegenhouden in zijn interesses en dingen die hij wil. Hij heeft het lastig nu, afgelopen zomer hebben we hem de waarheid verteld dat ik dacht ik zijn vader was maar dat biologisch niet bleek te kunnen. Ik heb hem verzekerd dat ik blijvend ben, de onzekerheid dat hij wel weet dat hij niet van mij is maar ook niet weten van wie wel is dodelijk voor m. Hoe ouder hij wordt hoe lastiger blijkbaar. Dat ik met zijn moeder ben getrouwd doet daar niks aan af😭
Flowerfairy schreef op 16-01-2023 om 18:09:
[..]
Hier zijn ook gewoon grenzen die elke 7 jarige nodig heeft maar omdat ik er maar 1 heb gaat alles automatisch naar hem, zoon zit nu op hockey en boogschieten en hij heeft talent en vind het superleuk, en ik wil het ventje niet tegenhouden in zijn interesses en dingen die hij wil. Hij heeft het lastig nu, afgelopen zomer hebben we hem de waarheid verteld dat ik dacht ik zijn vader was maar dat biologisch niet bleek te kunnen. Ik heb hem verzekerd dat ik blijvend ben, de onzekerheid dat hij wel weet dat hij niet van mij is maar ook niet weten van wie wel is dodelijk voor m. Hoe ouder hij wordt hoe lastiger blijkbaar. Dat ik met zijn moeder ben getrouwd doet daar niks aan af😭
Nou ja, dingen gaan niet 'automatisch' naar een kind. Tuurlijk is het goed om interesses en sport te stimuleren, alleen hoeft dat niet automatisch 'al je geld' te kosten.
Zoals ik al schreef is er ook een punt van verzadiging. En is het ook belangrijk om de waarde van geld te leren. Financieel zal het waarschijnlijk niet noodzakelijk zijn dat dochter een bijbaantje neemt. Toch vind ik het wel leerzaam voor allerlei vaardigheden, bijdragen aan de samenleving en om te leren dat geld eindig is en wij geen pinautomaat. Verantwoordelijkheid, keuzes maken (wat koop ik wel, wat niet, wat vind ik het geld waard en wat is te duur).
Dat staat los van dat je kind het op dit moment moeilijk heeft met zijn onbekende afkomst. Misschien is dat juist ook een signaal dat je dat een eventueel volgend kind niet aan moet willen doen. Bij jullie zoontje is het zo gelopen en dat is niet anders.
Dat verdriet en die onzekerheid los je niet op met 'alles geven wat hij wil'. Je hebt hem beloofd dat je er altijd voor hem zal zijn en voor hem zal zorgen. Dat je van hem houdt en alle dingen zal doen die andere vaders ook doen. Laat hem zien en voelen dat je dat meent.
Donorzaad gevonden, ze is nu zwanger. We vertellen het pas als het kind 16 is. 16 happy years!
Flowerfairy schreef op 03-02-2023 om 18:05:
Donorzaad gevonden, ze is nu zwanger. We vertellen het pas als het kind 16 is. 16 happy years!
Eerst wil je.
Daarna wil je niet.
En een week later hebben jullie al donorzaad en is ze zwanger.
Echt hoeveel facepalms moet ik hierbij geven. Jij/jullie komen in al je topics totaal niet stabiel hierover en nu blijkt dat opnieuw.
En kind is pas vertellen als het 16 was? Dus jij denkt 16 happy years en wat dan? Een boos kind? Een kind dat zich verraden voelt? Een kind die vind dat zijn ouders hun eigen geluk belangrijker vind dan dat van hem/haar? Want dat is jullie doen. Jullie zijn enkel bezig met julliezelf en denken totaal niet in het belang van het kind.
Ik heb nu al te doen met dat toekomstige kind van jullie.
En voor het kind dat jullie al hebben lijkt me dat ook lastig. Tegen hem heb je wel verteld dat je niet zijn eigen vader bent.
🙄, arm kind
Flowerfairy schreef op 16-01-2023 om 18:09:
[..]
Hier zijn ook gewoon grenzen die elke 7 jarige nodig heeft maar omdat ik er maar 1 heb gaat alles automatisch naar hem, zoon zit nu op hockey en boogschieten en hij heeft talent en vind het superleuk, en ik wil het ventje niet tegenhouden in zijn interesses en dingen die hij wil. Hij heeft het lastig nu, afgelopen zomer hebben we hem de waarheid verteld dat ik dacht ik zijn vader was maar dat biologisch niet bleek te kunnen. Ik heb hem verzekerd dat ik blijvend ben, de onzekerheid dat hij wel weet dat hij niet van mij is maar ook niet weten van wie wel is dodelijk voor m. Hoe ouder hij wordt hoe lastiger blijkbaar. Dat ik met zijn moeder ben getrouwd doet daar niks aan af😭
Lees je eigen post nog eens heeeeel goed Ff! Hoezo je toekomstige kind niks vertellen tot het 16 is? Je oudste vindt het met 7 al lastig en emotioneel ingewikkeld. Wat denk je dat het effect is als er 16 jaar tegen je gelogen is??
Maar het gaat natuurlijk sowieso niet lukken om het niet te vertellen, want er loopt er al eentje rond die weet dat jij zelf geen kinderen kan maken? Dus keep dreaming…
Overigens geloof ik er geen hout van dat jullie zo snel donorzaad gevonden hebben EN dat je vrouw al zwanger is. Dan hadden jullie al een traject lopen terwijl je dit draadje begon.
Anyway, het is jullie van harte gegund om een happy family te worden hoor. Maar als dat lukt is het meer ondanks jouw insteek dan dankzij…
Flowerfairy schreef op 16-01-2023 om 17:28:
Ja mamaE mijn vrouw was hier wel van op de hoogte maar ik snap heel goed dat zij het allemaal nog een keer wil maar dan goed, dus zwangerschap+ met alles erop en eraan. Destijds met zoon was dat niet echt het geval en ik snap dat ze graag gewoon een zorgeloze zwangerschap zou willen beleven met mij. En ik wil dat ook maar niet als het zoveel moeite kost. En ja ik wil m’n zoon alles geven, ik heb dat zelf ook altijd gehad van mijn pa. En ik vind dat ik mijn zoon alle kansen die hij wil moet geven, dus zoon gaat nu naar twee dure sporten maar hij vindt het geweldig. Ik kreeg altijd alles, alle kansen om talenten te ontwikkelen, dat stond mijn vrouw erg tegen destijds. We hebben afgesproken om het er even niet over te hebben.
Dit schreef je op 16 januari: jullie gaan het er even niet over hebben. We zijn nu net 2 weken verder en je weet al dat ze zwanger is???? Dus de inseminatie was ongeveer de dag na je vorige bericht? Dat geloof je toch zelf niet.
Schemerlampje schreef op 03-02-2023 om 19:49:
[..]
Dit schreef je op 16 februari: jullie gaan het er even niet over hebben. We zijn nu net 2 weken verder en je weet al dat ze zwanger is???? Dus de inseminatie was ongeveer de dag na je vorige bericht? Dat geloof je toch zelf niet.
Dit idd. De tijdlijn klopt niet. Donor gevonden, precies dan de ovulatie, meteen inseminatie en eerste poging zwanger. Dat kan haast niet. Dan moet je bij je vorige bericht toch al geweten hebben dat de donor gevonden was? En waar komt die ineens vandaan? Of was je vrouw al zwanger?
Meesje schreef op 03-02-2023 om 20:09:
[..]
Dit idd. De tijdlijn klopt niet. Donor gevonden, precies dan de ovulatie, meteen inseminatie en eerste poging zwanger. Dat kan haast niet. Dan moet je bij je vorige bericht toch al geweten hebben dat de donor gevonden was? En waar komt die ineens vandaan? Of was je vrouw al zwanger?
Tja, dat is al eens eerder gebeurd…
