Kinderwens en vol vragen...
Hallo allemaal,
Dit zal ongetwijfeld als een heel apart bericht voor jullie overkomen.. Toch wil ik het met jullie delen in de hoop een stap verder te komen.
Al enige tijd ben ik opzoek naar informatie, maar kan het niet vinden, ik zag deze forumsite en zag dat deze nog recente bezoekers heeft.
Sinds een paar maanden is mijn kinderwens erger geworden, ik heb dit al wel een paar jaar maar een tijdje lang was ik er niet zo erg mee bezig. In 2013 is mijn ex bevallen van een mooie dochter, 2,5 jaar lang dachten we dat het mijn kind was, maar niets was minder waar.. ze heeft me bedrogen met een ander en het kind bleek na onderzoeken ook niet van mij te zijn, maar van haar neef. Na een relatie van bijna 8 jaar heeft dit mij doen besluiten de relatie te stoppen.. Ik was van het bericht natuurlijk kapot want 2.5 jaar lang zag ik de kleine meid als mijn dochter, ik deed alles voor haar en het was gewoon zoals het hoorde te zijn.
Nu is mijn vraag, omdat ik dus geen EIGEN kind heb, zoals hierboven omschreven... Welke stappen kan ik ondernemen om vader te worden?!
Nu kan men zeggen.. neem een relatie, zorg dat het goed loopt en zorg dat zij zwanger wordt van jou... Nou, dat kan inderdaad, alleen ik wil niet het risico lopen dat als het minder gaat en het over gaat dat ze me MIJN kind ontneemt en ik hem/haar niet meer mag zien.
Nog een optie die men kan zeggen.. vraag of iemand de draagmoeder wil worden en dat je vervolgens de CO-ouderschap krijgt.. NEE dat is ook niet wat ik wil, dan ben ik een tweede ouder terwijl het in feiten niet zo is..
Wat ik wel wil; Een kind voor mij helemaal alleen!!! Tuurlijk als ik een draagmoeder kan krijgen om mijn wens te mogen vervullen, mag zij ten alle tijden de kleine komen bezoeken, een uitje mee doen, dit alles in overleg tegen die tijd.
Ik hoop dat er mensen zijn die mijn vraag kunnen beantwoorden, ik ben serieus met deze vraag/verzoek en ik sta hier 100% achter.
Wellicht dat mensen het raar kunnen vinden dat ik een alleenstaande vaderschap wil.. maar er zijn toch ook alleenstaande moeders?! Er zijn ook homostellen die gelukkig een kind kunnen krijgen. Dan mag ik die kans als hetero man ook krijgen toch??
Nou...lieve mensen,
Ik hoop dat jullie me verder kunnen helpen en mij advies kunnen geven.
Weten jullie hoe ik een tweede ik kan opvoeden?? Of hoe iemand mij hierin kan begeleiden...? Ik hoor het echt super graag.
Bij voorbaat dank.
Met vriendelijke groet,
RFiring
een tweede ik?
Vreemd beeld heb je van kinderen. Ten eerste zijn ze nooit "helemaal alleen van iemand' en als je echt een tweede ik wilt, moet je je laten klonen.
Maar goed. Het punt is dat mannen nu eenmaal zelf niet zwanger kunnen worden en dus niet alleen een kind kunnen krijgen, zoals dat bij vrouwen wel kan. Je zult dus hoe dan ook een vrouw nodig hebben ergens in het traject. Ik zou als ik jou was toch maar gewoon op zoek naar een leuke relatie. En dan maar zien of daar ooit een kind uit voorkomt. Risico's (op het mislopen van een relatie) zijn er natuurlijk altijd, maar daar ben je zelf ook bij.
Je kind is niet van jou
Het is geen project, geen tweede ik. En opvoeden doe je nooit in je eentje ( gelukkig niet). It takes a village to raise a child.
Terug naar je vraag - zoals jij de situatie beschrijft, voel je je enorm teleurgesteld en bedrogen. Begrijpelijk, als een kind in je gezin niet van jou maar van een andere biologische vader blijkt te zijn. Maar.. . Waar ligt jouw verantwoordelijkheid ? Je ziet dit meisje nu niet meer?? Je voelde voor haar als vader en bent nu ineens vertrokken. Waar is jouw gevoel voor haar gebleven ? Zij is niet veranderd terwijl, zij geen enkele invloed had op haar oorsprong ! Moet ze nu verder zonder vader? (Of heeft die neef alsnog zijn verantwoordelijkheid gezien ? ) Wat weegt zwaarder, jouw gekwetstheid of haar kwetsbaarheid?
En hoe zou dat zijn met een kind ' helemaal alleen van jou ' ?
Waarom
Ik denk dat je goed moet nadenken over wat je precies wilt en wat d oorzaak daarvan is. Op mij komt het namelijk over alsof deze wens is ontstaan uit het gemis van je dochter die niet je biologische kind bleek te zijn. Als het beeindigen van de relatie er ook in heeft geresulteerd dat je het kind niet meer ziet lijkt het mij natuurlijk om eerst door een soort rouwproces te moeten en misschien zit je daar nu in. Wie weet heb ik het verkeerd hoor. Het lijkt ook alsof je de hoop op ooit nog een relatie hebt opgegeven en er geen vertrouwen meer in hebt. Daarom heb je de behoefte aan een kind van jou alleen. Ik vind dat eerlijk gezegd geen gezonde gedachte, het is overigens ook gewoon niet mogelijk. Je zult het hoe dan ook samen moeten doen.
Mijn advies is om aan jezelf te werken en toch op zoek te gaan naar iemand met ook een kinderwens. Tenslotte zou je deze wens niet hebben als dit alles niet was gebeurd toch?
hulp
Je bent nu even zo teleurgesteld in relaties dat je dat ook niet meer ziet zitten. Ik zou hulp zoeken om deze afgebroken relatie een plek te vinden, als je dit een plek hebt weten te geven sta je weer open voor een nieuwe relatie. Voor het kleine meisje vind ik het erg. Voor haar was jij haar vader en nu jullie geen bloedband hebben wordt ze met haar overspelige moeder (waar zij ook niks aan kon doen en geen weet van had/heeft) weggedaan.
Zoek eerst hulp dus en daarna een leuke vrouw die ook graag kinderen wil.
