Vriend heeft spijt
Ik en mijn vriend zijn 4,5 jaar samen.
Ik heb een kinderwens en mijn vriend weet van mijn kinderwens.
Wij hebben sinds een halfjaar een huisgekocht, waar naar mijn idee makkelijk een kindje past.
Bij mijn vriend breekt het angstzweet uit als ik weer over mijn kinderwens begin. Maar ik mocht 2 maanden geleden van hem stoppen met de pil, maar dan zou hij condooms gebruiken.
Maar de laatste keer dat ik met hem in gesprek ging over een kindje, ging hij overstag en hebben we zonder voorbehoedsmiddel seks gehad.
Ik heb nog voor hij in mij ging gevraagd of hij er echt zeker van was, Hij gaf toestemming. Ik twijfelde nog aan hoe hij zijn antwoordt zei.
Nu een week later verteld hij mij dat hij spijt heeft van dat we op deze manier seks hebben gehad.
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet?
Ik probeer altijd eerlijk te zijn, ik wil niet tegen zijn zin in aan kinderen beginnen, dit vind ik een beslissing dat je samen moet nemen zodat we er ook samen voor gaan.
Opvoeden is nou eenmaal een teamsport doen.
Tja
Ik denk daar wat anders over 
Eens gezegd blijft gezegd, en als hij echt geen kinderen wil moet hij dat duidelijk vertellen en voor een condoom zorgen. Als hij echt niet wil is dat een mooi moment om de relatie te heroverwegen als jij wel graag wilt.
blijven praten
Misschien moet hij nog even wat tijd nemen, maar blijf in gesprek. Waar is hij bang voor? Hoe gaan jullie je leven inrichten als de kleine er is? Hebben jullie vrienden met kinderen, hoe gaat het daar? Het kan zijn dat hij alleen maar doemscenario's in zijn hoofd haalt?
Natuurlijk....er gaat heel veel veranderen in jullie leven als je een kindje krijgt, dingen die tegen zullen vallen, maar ook dingen die heel erg meevallen en juist weer ontzettend leuk zijn.
Aan de ene kant klopt het wel dat je er natuurlijk zelf aan toe moet zijn, dat is duidelijk, maar aan de andere kant, je kan blijven denken en mijmeren en zult het nooit precies weten, hoe het is, niet alles kan je helemaal vantevoren plannen.
vraag
TO, hoe oud zijn jullie?
onze leeftijd
Ik ben 27 mijn vriend is 25
Moeilijk hoor
Vanuit mijn leeftijd gezien, kan ik denken 'meid jullie zijn nog hartstikke jong, wacht nog even', maar ik weet nog hoe ik op jouw leeftijd was. Ik kon eigenlijk niet wachten. Ik was wel aan dat eerste kindje toe. Dan is wachten niet leuk, dat duurt allemaal veel te lang. Je vriend is jonger, dat kán een van de redenen zijn dat hij nog in paniek raakt bij het idee. Praat dus met hem over hoe hij überhaupt tegenover kinderen staat en nu geen wenselijke antwoorden, maar eerlijk. Was zijn reactie een teken dat hij er eigenlijk helemaal niet aan wil beginnen, of heeft hij nog één jaartje nodig om ernaartoe te groeien?
Mijn man wilde vroeger geen kinderen, niet trouwen... We zijn inmiddels 28 jaar getrouwd en hebben twee kinderen van 24 en 25.
Wel/niet.
Ik vind het persoonlijk wel raar dat hij een week na de sex zonder voorbehoedsmiddelen "spijt" heeft. Het wordt tijd dat hij wat duidelijker wordt en een bewuste keuze maakt.
Dan weet jij ook waar je aan toe bent. Straks ben je zwanger en dan is zijn spijt te laat.
Ik vind 27 en 25 helemaal niet "jong" overigens. Het is maar net in welke fase van je leven je zit en of je er beide aan toe bent om ouders te worden.
Inderdaad een beslissing die je, het liefst, samen neemt.
Wil
Ik zeg toch ook "vanuit mijn leeftijd gezien"? Ik ben twee keer zo oud. 
Keuze
http://www.beatrijs.com/man-wil-geen-kinderen/
Ik raad je aan duidelijk te zijn over je kinderwens en anders daar een ultimatum aan te stellen. Zie het advies van Beatrijs hierover.
Het komt nogal eens voor dat een man, maar dat kan in een enkel geval ook een vrouw zijn, blijft aarzelen over de kinderwens van hun partner.
Dat kan veel redenen hebben, maar je zult moeten nagaan hoe belangrijk het is voor jezelf en daar dan consequent in zijn.
Voor je het weet ben je vijf jaar verder en het word steeds moeilijker om de relatie te verbreken, maar jou tijd tikt door.
Het is heel erg jammer want je wil toch graag kinderen met de man waar je van houdt.
Kaaskopje.
Dat kwam omdat je erbij schreef:"....wacht nog even".
Ik ben ook 2x zo oud maar denk bij een 27 jarige niet:" jong en wacht nog even."
Wat AnneJ zegt, je bent zo 5 jaar verder door zijn onzekerheid en getwijfel.
Gewoon prima leeftijd om een kindje te krijgen.
ultimatum
Ik vind het idee om een ultimatum te stellen zoals AnneJ (en Beatrijs) voorstellen een goede. Je bent 27 en hebt nog even de tijd, maar hoe langer je wacht, hoe langer het gemiddeld duurt voor je zwanger bent. En mocht je nog jaren op hem wachten en hij wil toch definitief niet en je moet dan nog op zoek naar een andere man, dan kan biologisch gezien uitstel voor jou afstel worden.
Ik was 29 toen mijn man en ik ervoor gingen. Het duurde bijna 3 jaar voor ik zwanger was. Zwaarste periode uit mijn leven.
Een nog veel verdrietiger situatie had een vriendin van mij. Ze had een vriend vanaf haar 21e. Na een paar jaar samenwonen. Zij wilde wel kinderen, hij nog niet. Eerst carriere maken. Zij bedacht, ach ja, hoedt niet nu, kan later nog. Jaren uitgesteld tot ze een jaar of ik denk 33-34 was. Begin wat meer aan te dringen, maar hij wilde nog niet. Relatie werd mede daardoor minder goed. Paar jaar later uit elkaar, na een half jaar toch weer samen. Haar kinderwens was toch dringend inmiddels , maakte er nu een punt van. Oke, inmiddels 38 of zo, ze gingen het proberen. Maar hij wilde nauwelijks sex... Uiteindelijk toch uit elkaar. Ze vond niet snel genoeg een man voor een serieuze relatie die kinderen wilde en is nu 51 zonder kinderen. Heel verdrietig. Ze is redelijk verzuurd door deze hele kwestie. Kinderen is een zeer gevoelig punt, nog steeds.
Moraal van het verhaal, denk er goed na of je echt kinderen wil. Hou je zelf niet voor de gek dat je NOG niet kinderen wil omdat je partner ze (nog) niet wil. En hou rekening met je biologische klok, het feit dat zelfs als je jonger (onder de 30) bent het lang kan duren, maar zeker als je ouder bent (richting de 40). En een nieuwe partner zoeken die kinderen met jou wil kan ook nog jaren duren. Wacht dus niet te lang met hem voor het blok te stellen als jij echt kinderen wilt hebben.
Veel sterkte.
Ja...
En die mannen gaan tot hun 80ste desnoods door met verwekken...
Inderdaad
Ook 'mijn' eerste twijfelaar heeft uiteindelijk kinderen gekregen met een opvolgster.
Het ergste lijkt mij dat jij die twijfeljaren krijgt en dat de relatie uiteindelijk op de klippen loopt en dat de twijfelaar het met zijn volgende (jongere) vrouw ineens wel weet en, terwijl jij die boot gemist hebt, hij alsnog zijn gezin realiseert.
Wil
Ja dat ben ik verder ook gewoon met je eens hoor. Ik bootste een gesprek na, waarin je als gesprekspartner soms té makkelijk kunt denken over het wachten.
ultimatum inderdaad
Ik zou inderdaad ook echt een ultimatum stellen. Kinderen krijgen is wel iets heel moois, en de tijd kan soms zo onder je vingers vandaag glippen, ik ben nu ook bijna veertig en voor mijn gevoel was ik gisteren nog 20.
Volg je hart!
Olijfje o.t.
Het valt me op dat je op meerdere topics hebt gereageerd waar al een tijdje geen reacties meer op zijn gekomen. Ze zijn dus min of meer "klaar". Misschien is het een idee als je even naar de datum kijkt van de laatste reactie voor je zelf nog wat schrijft. Dan kun je misschien beter beoordelen of reageren nog de bedoeling of nuttig is.
...
Ja ok, maar dit soort discussies zijn ook vaak algemeen he en op deze manier kan je het ook weer wat wakkerschudden
Anderzijds snap ik jou ook wel ik zal er dus ook wel beter om denken...
enne... Bent u zwanger?
... Of is dit eerder een theoretische oefening?
Wees natuurlijk
Duw niet tegen hem. Laat hem een tijdje met een gedachte leven. Nodig enkele gasten met kinderen bij u uit, neem contact met hem op om met hem te spelen. Probeer hem van nature op kinderen voor te bereiden. Het is normaal dat hij aarzelt. Vraag hem waarom als je dat niet deed. Misschien merkt u dat het probleem niet bij kinderen zelf ligt. Misschien is hij bang om een slechte vader te zijn of dat je misschien een beter inkomen nodig hebt.
