1 - 3 - 4 de 2 daar doen we niet aan!
Ok...dit topic is niet echt heel serieus van aard maar wel van nieuwsgierige aard....
Onze zoon, 3,5 jaar oud, kan al best lang (soort van) tellen. Ongeveer sinds dat hij 2 was. En al die tijd is het 1, 3, 4......die 2, daar heeft ie niks mee haha. Welke boekje ik ook lees. Welke telling we ook doen. Je kunt hoog of laag springen maar nee: het is, 1,3,4......enzovoorts.
1, 2, 3, 4...hoedje van...neeee mama: 1, 3 ,4, SCHEET, hoedje van....
Geweldig toch? Wij genieten vol teugen. Nu al respect voor zijn juf van volgend jaar op school haha.
Nog meer eigenwijze anekdotes hier? Want goh wat gaan we deze tijd toch missen.....♥️
Ja herkenbaar en super schattig. Hier ook 3,5 half jaar, die van ons heeft de twee wel in het assortiment maar telt standaard 1,2,4,6,8,9,10 🤣
En vanavond een boekje aan het lezen en het woord spiegelbeeld kan mama echt niet goed uitspreken ‘Nee mama het is piegelbeel’ …ja hoor jongen je hebt gelijk
Heerlijk
Oh en hij kan toneelspelen als de beste, en dan ook uitleg erbij geven. ‘Dan doe ik zo en dan zo en dan is tie goed’. Geen idee waar het over gaat, maar hij zit zo heerlijk in zijn verhaal en spel 
Ik dacht dat dit een draadje zou zijn over de fase "Ik ben twee en ik zeg nee!!!", die fase slaan we liever over
Maar ik zie dat jullie dat stadium voorbij zijn, hoewel... Veel plezier met de bijna-kleuters!
Hahaha Wolky, daar moest ik hardop van lachen, 1 3 4 scheet 
Hier wordt de 7 altijd overgeslagen 
