Eerlijkheid over sinterklaas.

Ik vind dat je een raar beeld hebt van eerlijkheid. 

Geen idee hoe het met jouw peuter zit, maar de meeste kinderen hebben zelf de mooiste fantasieën waarin ze zich laten meeslepen. Fantasieën zijn onwaarheden en daar is niks mis mee. Wat Sinterklaas betreft, hebben ze jouw leugens dus ook helemaal niet nodig om te kunnen genieten van de magie van het feest. Zelf heb ik er niet over gelogen. Ik hield het liever vaag en gaf onvolledige informatie: 'Met Sinterklaas mag je je schoen zetten, volgende week komt de zak'. De rest vulden ze zelf wel in. 

De wereld van kinderen zit vol 'onwaarheden'. Ze bakken taartjes van zand voor je en worden als ze groot zijn brandweerprinses. Laat ze lekker dromen! Eerlijk zijn is niet altijd goed. Hoe kom je erbij? Kinderen nemen het je later echt niet kwalijk dat je op hun 3e niet eerlijk hebt verteld hoe die chocoladeletter in hun schoen kwam en dat hun lievelingsknuffel eigenlijk niet meer was dan een veel te dure bewerkte homp textiel uit China. 

PhilDunphy schreef op 05-10-2024 om 15:37:

"Sinterklaas heeft geen geld. Daarom kopen wij het voor je."

Met deze leugen doe je alsnog alsof de beste man echt bestaat. Hij is alleen te blut om jullie cadeaus te geven. AAAAALLE andere cadeaus in Nederland kan hij wel betalen, maar net die van jullie niet.

Nou dit vooral, x10. 

Dat mensen hun kinderen niet willen laten geloven in de Sint. En vanaf het begin vertellen hoe het zit kan ik nog wel volgen. Niet mijn benadering, maar ik kan wel snappen dat zij dat zo doen. Maar er zelf een nieuwe ingewikkelde leugen bij verzinnen kan ik echt niet begrijpen. Dat is toch niet vol te houden? Hoe doe je dat als kind naar school gaat? Vriendjes krijgt waar Sint wel cadeaus brengt. Sint tegenkomt in het buurthuis enz enz. Hij bestaat wel, maar jij krijgt geen cadeaus?

"sinterklaas heeft geen geld. Daarom kopen wij het voor je."

Heel raar, ik begrijp wel dat mensen je wat bevreemd aankijken. Sinterklaas heeft geld voor alle kinderen, behalve voor jouw dochter, maar hij bestaat dus wel? 

Jouw leugen is erger, best zielig eigenlijk. Je dochter zal zich afvragen waarom Sinterklaas alleen voor haar niets koopt. Wees dan eerlijk en zeg dat hij niet bestaat. 

Mijn  kinderen  ( al wat ouder toen ) vroegen waarom zij een klein dingetje in  hun schoen kregen en een vriendje een duur nintendospel. Toen heb ik als verklaring  gegeven dat de ouders Sinterklaas  helpen met het  betalen  van de cadeautjes  en des te rijker de ouders , des te duurder de cadeautjes  want die gaven meer geld aan Sinterklaas.  Vonden  ze gelukkig  logisch. Ik wist zo gauw geen andere verklaring  te bedenken.  Zeker niet na de vraag: vindt Sinterklaas mij minder lief dan X?

Wat betreft de OP: eens met de rest. Ik zou het zo idd niet  doen. Kind gaat ook ooit naar school en krijgt dan met andere kinderen  te maken.  Sinterklaas  is juist een leuke  magische traditie.  En tradities zijn leuk voor later. 

ik heb JA gestemd, want ik vind dat te ver gaan.
Je gaat ook voorbij aan het feit dat het een kinderfeest is en een traditie. Dit vieren ze ook op scholen. Ik vind het dan zielig dat jou kind het 'magische' van het feest ontnomen wordt. Echt waarom?
Waarom gun je jou kind niet een mooie herinnering? Waarom moet jou kind de uitzondering zijn?

Heel eerlijk, en al helemaal met jou uitleg; ik vind het raar, vreemd en het uitgangspunt is eerder Waarom jij je kind dat niet gunt? 

De enige reden die ik acceptabel zou vinden is als je kinderen hebt die echt bang zijn voor Sinterklaas en pieten.

een kind dat niet geloofd kan het spel heel goed meespelen.

Sinterklaas is de nationale leugen waar man en ik echt van houden. 

Het vertellen van "het Grote Geheim" vind ik een overgangsrite. Alleen gróte kinderen mogen het weten en moeten het op hun beurt weer geheim houden voor de kleintjes.

Zoon vond het heerlijk om 'groot' te zijn en hield goed in de gaten of ik er niet over praatte met de moeder van zijn vriendje als diens jongere zusje in de buurt was.

Voor mij mag het afgeschafd  worden. Ik en mijn man vonden de traditie heel leuk. Onze zoon kreeg echt ruzie met zijn beste vriend ik noem hem Jasper. Onze zoon kreeg lego in zijn schoen, toen goedkoop te kopen bij het Kruidvat. Zoon stik blij toen hij zijn schoentje uit pakte en natuurlijk vertelde hij het aan Jasper. Jasper was verdrietig en verbaasd en zei van je mocht gisteren je schoen niet zetten want dat heeft mijn mama gezegd. Toen hebben het hem verteld. Hij was denk  ik een jaar of 4 maar hij begreep Jasper wel daarna. 

Ik heb er echt de meest fantastische herinneringen bij. En mijn jeugd was niet leuk...juist dit bracht ons bij elkaar. Ik had het heel jammer gevonden als ik al meteen de waarheid zou weten. Het heeft niks met mijn vertrouwen gedaan. Het was toen erg logisch en verklaarbaar voor mij waarom mensen dit deden. Puur voor het plezier en het feest. Heerlijk!

Ik ken dat -tig keer schoentje zetten helemaal niet uit mijn kindertijd (jaren '70). Op 5 december zong je jezelf schor bij de brievenbus en vond je de volgende dag de cadeautjes.

Sinterklaas is één keer bij de buren thuis geweest waar wij 'toevallig' ook op visite waren en hij is één keer bij ons thuis geweest toen mijn buurmeisje er 'toevallig' was. Die keer was 'tante Mien' (een andere buurvrouw) Zwarte Piet, ik herkende haar.

O wij mochten wel onze schoen zetten, elke avond vanaf dat hij in het land was. Maar de schoencadeautjes waren gewoon suikerbeestjes en muizen of kikkers (nou ja enkelvoud eigenlijk, Op zondag wat meer, iets van n sinterklaas kleurboek of zoiets. En soms was er niets, dan had sint geen tijd gehad om te komen (waarom bij de buren dan wel? daar dachten we niet eens over)

Van mijn ouders "mochten" we enige malen onze schoen zetten. Ik vroeg me nooit af waarom dat maar een paar keer "mocht" aangezien Sinterklaas die cadeautjes kocht? En ik kan me incidenten herinneren dat ik mijn moeder wat hoorde sputteren: "ik heb geen geld, ik kom deze week al amper uit". Ze dacht het hardop. 

En dat waren twee gescheiden werelden (die van de wonderbaarlijk vrijgevige, snelle en alwetende Sinterklaas en de financiële toestand van ma) die onafhankelijk van elkaar schenen te bestaan. Hoewel ik op die leeftijd best wist wat geld was want ik deed heel vaak boodschappen en had dan geld bij me. Maar zelfs op die leeftijd was ik in de waan dat Sinterklaas alles kwam brengen door de schoorsteen.

Nou die was kokend heet. Daar kon Piet echt niet doorheen.

rionyriony schreef op 06-10-2024 om 07:22:

Van mijn ouders "mochten" we enige malen onze schoen zetten. Ik vroeg me nooit af waarom dat maar een paar keer "mocht" aangezien Sinterklaas die cadeautjes kocht? En ik kan me incidenten herinneren dat ik mijn moeder wat hoorde sputteren: "ik heb geen geld, ik kom deze week al amper uit". Ze dacht het hardop.

En dat waren twee gescheiden werelden (die van de wonderbaarlijk vrijgevige, snelle en alwetende Sinterklaas en de financiële toestand van ma) die onafhankelijk van elkaar schenen te bestaan. Hoewel ik op die leeftijd best wist wat geld was want ik deed heel vaak boodschappen en had dan geld bij me. Maar zelfs op die leeftijd was ik in de waan dat Sinterklaas alles kwam brengen door de schoorsteen.

Nou die was echt kokend heet. Daar kon Piet echt niet doorheen.

Ja idd. Wij 'mochten' ook soms onze schoen zetten. Kan me niet herinneren dat ik me daar vragen bij stelde. En ik kan me ook niet herinneren of anderen dat vaker mochten of grotere cadeaus kregen. Wij kregen snoepgoed; handje pepernoten, een keer een doosje choco sigaretten, wat chocomunten, muis/kikker. Steeds wat anders. Een enkele keer een Sint doeboek en begin december een adventskalender (gewoon zo'n goedkope net kleine chocolaatjes). Cadeaus op Sinterklaasavond. 

Wel jammer dat één van mijn ouders altijd net op het moment dat Piet op het raam klopte weg was. Op de wc, opgesloten in de kelder, buitengesloten. Ieder jaar was er weer iéts waardoor één van hun er niet bij was. Zelfs toen ik niet meer geloofde duurde het even voordat ik doorhad hoe dat kwam 🙈