Het leed dat slapen heet
Hoi,
Wij hebben een heerlijk, ondernemend, ondeugend meisje van net een jaar. Overdag dan, want zodra het avond en nacht is veranderd ze van gedaante 
Sinds onze frummel het daglicht zag is het slapen een drama vanaf seconde een. We zijn 14 maanden, vol met gebroken nachten verder waarin we mega veel geprobeerd hebben maar tot op heden niks nada noppes.
Om even een beeld te geven van wat we zoal geprobeerd hebben;
Drie keer een knetterdure slaapcoach
Reflex-intergratie therapie om alles rondom haar bevalling te verwerken
Osteopathie
Chiropractie
Buisjes voor herhaaldelijke oorontstekingen
Kamer indeling omgegooid
Lampje aan, lampje uit
White Noise aan, white noise uit
Meer slaap, minder slaap overdag
Etcetera
Ondanks dat we dit nooit met 100 zekerheid kunnen zeggen weten we bijna zeker dat er geen medische oorzaak is van het wakker worden.
Ons meisje wordt iedere nacht wakker. Hysterisch. Ontroostbaar. De ene nacht twee keer, de andere nacht twintig keer. De reden? Joost mag het weten. De ene keer is ze te troosten met liefde, maar meestal enkel en alleen een fles. De ene nacht een flesje van 90 ml, de andere nacht wel 4 flesjes.
Nu ze zich steeds meer ontwikkelt tot een dreumesje zien we hoeveel temperament ze in zich heeft. Ik begin dus ook steeds meer het vermoeden te krijgen dat dit een grote rol speelt. Zij wordt wakker en wil drinken. Komt die fles er niet? Dan huilt ze. Krijst ze. Ze is zo boos dat ze ons probeert te meppen, wringt zichzelf uit onze armen en laat onze trommelvliezen echt trillen.
Onze slaapcoach staat altijd op stand-by en die adviseert cold-turkey te stoppen met alle flessen. En dan dus troosten, troosten, troosten.
Nu schommel ik zelf heel erg tussen ‘ik ben er helemaal klaar mee en dit moet veranderen’ en ‘als die fles ervoor zorgt dat iedereen binnen 10 minuten weer voor slaapt..’. Plus daarbij kan ze zoveel decibel produceren dat haar grote zus een muur verder ook wakker wordt.
En ergens weet ik, dat stoppen wordt de hel. Mevrouw heeft een doorzettingsvermogen waar je u tegen zegt. En het afgelopen jaar heeft ervoor gezorgd dat de energie en puf bij zowel papa en mama onder het nulpunt zijn belandt.
Ik zoek dus naar tips. Geruststelling. Mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten en me kunnen geruststellen dat het mee gaat vallen. Of dat we nog even moeten doorbikkelen want met 1,5 jaar gaat ze ons wel langer laten tukken. Of dé tip hebben voor meer nachtrust.
Ik weet, kinderen ontwikkelen, verwerken en worden nou eenmaal wakker voor wat dan ook. Doorslapen hoeft echt (nog) niet. Dat stukje staat onderaan onze wensenlijst voor nu, maar zelf een fatsoenlijke slaapcyclus aan elkaar knopen staat wél bovenaan. We zijn inmiddels groot sponsor van de koffiebonenfabrikant :’)
O en kleine sidenote; overdag dus niks aan het handje he. Mevrouw valt heerlijk zelf in slaap, in dezelfde kamer, net zo donker als ‘s nachts, wordt kletsend en spelend wakker.
Kom maar door, want de concealer doet zijn werk niet meer!
Ik heb lang niet alles gelezen hierboven, maar denk niet dat mijn tip al gegeven is: vele slapeloze nachten, mijn dochter ging ook pas weer slapen na een fles, ook toen nachtvoeding allang niet mee nodig was. Ik gaf die fles, zonder er een gezellig moment van te maken.
Tot ik een keer een pakje houdbare melk met een rietje gaf. Hélemaal klaar was ik met die flesjes.
Nou... daarna is ze nooit meer voor een fles wakker geworden. Ik denk dat ze dat lauwe pakje echt niet hoefde en aanvoelde dat iets beters er niet meer inzat.
Meander schreef op 06-07-2024 om 18:31:
Ik heb lang niet alles gelezen hierboven, maar denk niet dat mijn tip al gegeven is: vele slapeloze nachten, mijn dochter ging ook pas weer slapen na een fles, ook toen nachtvoeding allang niet mee nodig was. Ik gaf die fles, zonder er een gezellig moment van te maken.
Tot ik een keer een pakje houdbare melk met een rietje gaf. Hélemaal klaar was ik met die flesjes.
Nou... daarna is ze nooit meer voor een fles wakker geworden. Ik denk dat ze dat lauwe pakje echt niet hoefde en aanvoelde dat iets beters er niet meer inzat.
Haha, hier heb ik beeld bij! 😂
Eveandkids schreef op 06-07-2024 om 10:49:
[..]
Onzettend lief dat jij dit wilde doen voor jouw vriendin zeg! ♥️
Ze is nu twee keer uit logeren geweest en ook daar wordt ze wakker, maar accepteert ze dus haar speen en hooguit een keer een klein flesje.
Begrijp ik goed dat het elders minder een probleem is? Waar denk je dat het verschil in zit?
Er zijn mensen die 's nachts wakker worden van de trek. Kind met het banaan voorbeeld eerder in de draad, maar mijn zoon en ikzelf ook. Van zijn 2e tot ik denk groep 7 zette ik een boterham met pindakaas naast zoons bed want hij werd niet wakker met 'mama' maar met 'honger!!!!!'
En nu inmiddels 19 kom ik 'm nog wel eens tegen 's nachts in de keuken als we allebei wakker zijn en dan weten we dat verder slapen alleen gaat na wat gegeten te hebben. Brood, bakje kwark of toch een pannenkoek die al klaar stond voor het ontbijt. En nee, het is niet dat hij dan net thuis komt van uitgaan want uitgaan bij hem en zijn vriendengroep betekend naar de sportschool, de kroeg of club is 1x per jaar of zo.
Imaginary schreef op 04-07-2024 om 21:57:
Bij jullie in bed laten slapen misschien nog een optie?
Dit zou ik dus echt nooit doen!!
Raccoon schreef op 09-07-2024 om 22:31:
[..]
Dit zou ik dus echt nooit doen!!
Tot je kind en je gezin het nodig heeft om lekker te slapen en iedereen lekker te laten functioneren.
'Dit zou ik echt nooit doen' is het eerste om overboord te gooien zodra er kinderen zijn.
Polydox schreef op 06-07-2024 om 20:28:
[..]
Begrijp ik goed dat het elders minder een probleem is? Waar denk je dat het verschil in zit?
Ja, althans de twee keer dat ze tot nu toe ergens anders sliep wel. Ze wordt hier veel meer wakker. Als ze logeert ligt ze op de ouderlijke slaapkamer, in een campingbedje met ook nog eens twee hondjes die zo nu en doen even bij haar bedje komen snuffelen. Het campingbedje hebben we thuis ook al eens ingezet, maar weinig verschil. Ledikant op onze kamer ook, maar het lijkt wel alsof ze bij ons niets anders accepteert dan even wat te drinken.
To, onze tweede was een huilbaby en kon tot wel 10 keer wakker worden op een nacht. Na ruim een jaar waren wij gesloopt... Via het consultatiebureau heeft een orthopedagoog meegekeken. Die adviseerde om steeds langere pauzes te doen voordat je de baby ging troosten. De eerste keer twee minuten wachten, daarna 5 minuten wachten, enzovoort.
Ik vond het vreselijk moeilijk, maar met twee weken sliep hij wel door.
Ysenda schreef op 10-07-2024 om 08:18:
[..]
Tot je kind en je gezin het nodig heeft om lekker te slapen en iedereen lekker te laten functioneren.
'Dit zou ik echt nooit doen' is het eerste om overboord te gooien zodra er kinderen zijn.
Het kind zal waarschijnlijk heerlijk slapen, maar voor de ouders een ander verhaal. En in het eigen bedje slapen zal nog moeilijker gaan.
Raccoon schreef op 11-07-2024 om 02:11:
[..]
Het kind zal waarschijnlijk heerlijk slapen, maar voor de ouders een ander verhaal. En in het eigen bedje slapen zal nog moeilijker gaan.
Nee, hoor, je hoort dit misverstand vaker maar onderbouwing is er niet voor.
Het is voor de ouders wennen maar dat is niet anders als wanneer je van alleen in je bed ineens moet gaan samenslapen met een volwassene in je bed.
Ysenda schreef op 10-07-2024 om 08:18:
[..]
Tot je kind en je gezin het nodig heeft om lekker te slapen en iedereen lekker te laten functioneren.
'Dit zou ik echt nooit doen' is het eerste om overboord te gooien zodra er kinderen zijn.
Haha nou inderdaad. Gelukkig had ik geen moeilijke slapers, maar het ouderschap heeft mij zeker wel bescheidener gemaakt. Voordat ik kinderen kreeg had ik ook allerlei ideeën wat wel en niet 'hoort'. Maar inmiddels weet ik wel beter🤣.
@to ik hoop dat er gauw wat verlichting komt voor jullie en de kleine.
Raccoon schreef op 11-07-2024 om 02:11:
[..]
Het kind zal waarschijnlijk heerlijk slapen, maar voor de ouders een ander verhaal. En in het eigen bedje slapen zal nog moeilijker gaan.
Wat een baarlijke nonsens zeg. Er is echt geen enkele 18-jarige die nog bij papa en mama in bed wil slapen. Nou ja, oké, mijn dochter van 21 wel 
.
Nee, alle gekheid op een stokje, mensen hebben gedurende de hele lange evolutie als groep gefunctioneerd en ook samen geslapen. Wij moderne westerse mensen vinden pas sinds een kleine 75 jaar dat iedereen een eigen bed en eigen kamer moet hebben. Dat is echt 'nieuwerwets denken', mensen zijn kuddedieren en slapen van nature het liefst samen. Er zullen vast uitzonderingen zijn, maar een algemene stelling zoals deze, dat naar eigen bedje moeilijk zal zijn en/of dat ouders minder goed slapen met kind erbij is pertinent onwaar.
Ik weet het, n=1 zegt niks, maar hier werkte het altijd prima om kind in bed te nemen. En dan sliepen we allemaal heerlijk. En al sliep ik iets minder diep en minder rustig dan zonder kind in bed, het is nog altijd stukken beter dan er 6 keer uit moeten om kind te troosten. Dan ben je echt wakker, kom je je kind tegen in bed dan draai je je om en slaap je verder. Dat lees ik ook in verschillende reacties hierboven.
Ik kan ook prima slapen met 1 kind in bed, als er 2 kinderen in ons bed kruipen ga ik naar hun bed.
Kind in bed nemen zou ik ook afraden. Het wordt dan alleen maar nog lastiger om in eigen bed te laten slapen. Ook voor de intimiteit tussen jou en je partner lijkt het me fijner als kind leert in eigen bed te slapen. Ook qua logeren, dat lijkt me ook niet makkelijk dan.
Rozi schreef op 12-07-2024 om 16:05:
Kind in bed nemen zou ik ook afraden. Het wordt dan alleen maar nog lastiger om in eigen bed te laten slapen. Ook voor de intimiteit tussen jou en je partner lijkt het me fijner als kind leert in eigen bed te slapen. Ook qua logeren, dat lijkt me ook niet makkelijk dan.
Spreek je uit ervaring Rozi? Ik gok van niet... Echt bangmakerij dit. Het gaat erom dat kleine kinderen soms de veiligheid en nabijheid van hun ouders nodig hebben. Door ze die veiligheid te bieden voed je ze juist op tot sterke en onafhankelijke mensen. Dat alleen slapen komt echt vanzelf. Als ze wat ouder zijn en meer begrijpen kun je prima uitleggen dat ze in hun eigen bed moeten slapen. Maar dat kun je zo'n kleintje niet vertellen, die heeft maar 1 manier om duidelijk te maken dat ze iets nodig hebben, en dat is huilen. Kun je maar beter aan toegeven, dat is rustiger voor iedereen, ook voor de ouders.
Maar ik val in herhaling. Kan alleen best boos worden van mensen die zonder enige kennis van zaken iets zo stellig poneren. En al helemaal als reactie op iemand die met de handen in het haar zit en zwaar oververmoeid. Gun zo iemand toch een lekkere nachtrust. Een oplossing op de korte termijn is in zo'n geval echt vele malen belangrijker dan mogelijke (en niet heel waarschijnlijke) problemen in de toekomst.
