Iemand ervaring met een autistisch kind?
hallo allemaal,
Herkent iemand zich hier in want online lees je namelijk hele andere dingen die bij autisme ook horen.
ik heb lang gedacht dat er niks mis was met mijn prachtige kindje maar begin nu soms wel te twijfelen vooral nu we bezig zijn met een psychologisch onderzoek en schoolkeuze.
als baby en dreumes was er moeilijk echt contact met hem te krijgen in de zin van als je tegen hem sprak dat hij gewoon niet luisterde maar hij was gewoon een heel vrolijk makkelijk kind en verder helemaal geen problemen toen hij 1,5 was er beter echt contact met hem te krijgen.
hij heeft tot 2 jaar niet woordjes gebruikt alleen maar gebrabbeld hij praat nu wel (3,5 jaar nu) maar te weinig voor zijn leeftijd en loopt dus achter met spraak.
hij begint wel steeds meer te snappen en woordjes en 2 woord zinnen te maken maar het is soms nog wel wat onverstaanbaar.
hij heeft tot 1,5 / 2 jaar niet gezwaaid en gewezen reageerde ook nooit op zijn naam.
nu doet hij dat wel.
als hij met speelgoed speelt en je vraagt hem iets reageert hij vaak niet.
maar voor de rest is hij super sociaal kan met iedereen goed is heel erg lief hij is niet moeilijk.
natuurlijk zit hij nu ook in de peuterpuberteit maar dit is in vergelijking met andere kindjes nog best wel mild hij heeft geen lange driftbuien enz.
maar vaak als ik hem corrigeer is het net of hij het niet snapt en lacht hij,
Dit is niet een lach van dat hij ons uitlacht maar meer een lach van dat hij denkt dat wel een spelletje spelen.
hij gaat naar de peuter en dat gaat allemaal
wel goed alleen hij vind het lastig om op zijn plaats te blijven zitten en zijn spraak loopt achter.
iemand die dit herkent in hun kindje?
ik vind het gewoon zo moeilijk te geloven omdat het echt een rustig lief sociaal kind is iedereen die hem altijd ziet sinds baby tijd en nu zeggen wat is het toch een vrolijk kind.
Wat je beschrijft zijn allemaal niet heel gekke dingen voor een peuter, en ik heb ervaring met een met een met en een zonder autisme. Waar is het psychologisch onderzoek op gericht?
Mijn stiefzoon heeft ass/odd, ken hem sinds zijn vierde. Hij is wel verbaal krachtig, maar mocht je vragen hebben stel ze gerust.
MMcGonagall schreef op 31-03-2022 om 11:39:
Wat je beschrijft zijn allemaal niet heel gekke dingen voor een peuter, en ik heb ervaring met een met een met en een zonder autisme. Waar is het psychologisch onderzoek op gericht?
Dat is om dat zijn spraak achterloopt en niet snel genoeg vooruit gaat maar ik vind het juist de laatste weken steeds beter gaan.
en omdat hij over een halfjaar naar de basisschool gaat en de psz vind hem hoe hij nu is er nog niet klaar voor.
Hoort je kindje wel goed? Is dat al eens getest?
Valdemar schreef op 31-03-2022 om 11:46:
Mijn stiefzoon heeft ass/odd, ken hem sinds zijn vierde. Hij is wel verbaal krachtig, maar mocht je vragen hebben stel ze gerust.
Hoe merkte je aan hem dat hij het had?
was het heel duidelijk of viel het mee ?
Kataravrouw schreef op 31-03-2022 om 11:49:
Hoort je kindje wel goed? Is dat al eens getest?
Ja is al getest dat was goed hij gaat ook al bijna een jaar naar logopedie.
Ik snap dat je graag antwoorden wil maar mijn advies zou zijn wacht af wat er uit het onderzoek komt. Ook als je zoontje een diagnose krijgt blijft hij hetzelfde lieve sociale en vrolijke jongetje dat hij vandaag ook is. Natuurlijk klinkt het heel heftig als je zoon ineens ass heeft en dan heb je daar een beeld van wat hij allemaal niet zou kunnen. Maar je zoon veranderd niet van de ene op de andere dag, dus als je hem nu ziet als een sociaal en vrolijk jongetje dan is hij dat na een diagnose nog steeds. De meeste mensen hebben een heel negatief beeld van ASS maar het kan ook goed leefbaar zijn en sommige zetten het zelfs in als een kracht.
Veel sterkte!
Wie verdenkt hem van ASS? Dat is er in zoveel verschillende vormen, soorten, maten en uitingen. Ik heb zelf ASS en sprak al in volzinnen nog voor ik kon lopen. Er zijn ook mensen met ASS die juist heel laat leren spreken.
Het is goed om dingen uit te sluiten. Gehoor is goed. Logopedie loopt. Wat zegt de logopedist hierover?
Tussen 3,5 en vier maken kinderen vaak wel een flinke sprong in de ontwikkeling.
Samengevat lees ik dit;
-maakte lang geen contact
-vrolijk en sociaal
-spreekt niet goed
-lijkt dingen niet altijd goed te begrijpen
-gehoor is in orde
Eerlijk gezegd denk ik niet meteen aan ASS. Ik zou in je zoektocht ook alle opties open laten.
lastig voor een forum om advies te geven
Eens met bovenstaande om niet gelijk op ass te duiken
Het leest nml ook als wat laag begaafd kunnen Zijn .
Ik heb twee kinderen met ASS en zou me inderdaad niet zo vastpinnen op die ene diagnose, maar open de onderzoeken in gaan. Autisme komt in vele vormen, mijn zoon is echt volkomen anders in zijn autisme dan mijn dochter.
In de trajecten heeft de naam van de diagnose bij ons nooit zo op de voorgrond gestaan, maar vooral hoe de hulp ná die diagnose onze kinderen kon helpen om het leven beter behapbaar voor hen (en ons) te maken.
Als je kijkt naar wat een kind met ASS nodig heeft: voldoende rust, ritme, duidelijkheid, geen onverwachte dingen, niet teveel veranderingen, dan doe je daar de gemiddelde peuter/kleuter sowieso een plezier mee.
Consequent zijn en voorspelbaar helpt stukken beter dan eindeloos uitleggen waarom je niet wil dat hij iets doet (zoals ik nog wel ouders zie doen 😒). Op deze leeftijd leeft een kind in het moment en in zijn eigen wereld. "stop, je doet je zusje pijn" en zorgen dat hij stopt is dan lang genoeg. Een hele preek voegt niks toe, in tegendeel.
Wij noemden het destijds "puppytraining".
(Nee, ik vind kinderen geen honden. Maar er zijn wel bepaalde overeenkomsten in wat een goede aanpak is. En nee, je moet puppies ook niet hard aanpakken, uren opsluiten, uitgebreid toespreken of vertellen hoe vervelend hun gedrag voor jou is).
Alle dingen die je noemt, kunnen nog bij van alles horen en de ene ASS loopt vroeg, de andere praat vroeg, en een derde is met allebei heel laat. Dus daar kun je nog niks aan ontlenen. Het klinkt mij als een prima kind, eerlijk gezegd. Gewoon laten gaan. Ik snap sowieso niks van kleuterdocenten die verwachten dat een kind van 4 jaar de hele ochtend keurig op zijn stoel blijft zitten.
Jillz schreef op 31-03-2022 om 12:14:
Ik snap dat je graag antwoorden wil maar mijn advies zou zijn wacht af wat er uit het onderzoek komt. Ook als je zoontje een diagnose krijgt blijft hij hetzelfde lieve sociale en vrolijke jongetje dat hij vandaag ook is. Natuurlijk klinkt het heel heftig als je zoon ineens ass heeft en dan heb je daar een beeld van wat hij allemaal niet zou kunnen. Maar je zoon veranderd niet van de ene op de andere dag, dus als je hem nu ziet als een sociaal en vrolijk jongetje dan is hij dat na een diagnose nog steeds. De meeste mensen hebben een heel negatief beeld van ASS maar het kan ook goed leefbaar zijn en sommige zetten het zelfs in als een kracht.
Veel sterkte!
Dat ben ik zeker ook van plan om het af te wachten was alleen benieuwd of er ervaring met andere ouders was omdat het nog wel even duurt voordat we de uitslag hebben.
ik zal ook zeker niet anders naar hem gaan kijken als er wel iets uit komt.
clivia53 schreef op 31-03-2022 om 12:52:
lastig voor een forum om advies te geven
Eens met bovenstaande om niet gelijk op ass te duiken
Het leest nml ook als wat laag begaafd kunnen Zijn .
Ik vraag niet om advies ben benieuwd of er andere ouders waren die misschien het zelfde hebben meegemaakt zodat als het er wel uit komt ik er wat op voorbereid ben.
ik denk zelf dat hij gewoon een laatbloeier is hij snapt heel veel dus denk eerlijk gezegd niet aan laag begaafd .
Afgelopen maanden is hij heel erg vooruit gegaan maar hij is met de spraak laat begonnen dus ik vind het ook niet zo gek dat hij niet tegelijk loopt met leeftijdsgenoten qua spraak.
WendelmoedM schreef op 31-03-2022 om 13:02:
Als je kijkt naar wat een kind met ASS nodig heeft: voldoende rust, ritme, duidelijkheid, geen onverwachte dingen, niet teveel veranderingen, dan doe je daar de gemiddelde peuter/kleuter sowieso een plezier mee.
en zelfs dit geldt niet voor alle personen met ASS. Het is een spectrum en zo vreselijk breed. Aan de ene kant van het spectrum is er juist een onderprikkeling, aan de andere kant van hetzelfde spectrum een overprikkeling.
En dan met een kind wat zich in die leeftijd sowieso aan het ontwikkelen is maakt het heel lastig.
Dus wat de anderen al aangeven ga open het traject in, sluit niet op voorhand iets uit.
Een achterstand inhalen kost tijd. Als je laat begint kun je een enorme sprong maken, maar het hoeft niet. Als hij pas sinds een half jaar praat, kun je niet verwachten dat hij op het niveau zit van een kind dat met 1,5 al begon te praten. Ik zie eerlijk gezegd niet heel veel geks. Als hij nog helemaal niet zou praten of slechts een paar woorden of dat er geen vooruitgang in zou zitten, dan zou ik me zorgen maken.
