Peuter eet slecht
goede middag,
Mijn peuter wordt over 4 maanden wordt hij 4 jaar oud en gaat dan naar school.
Vanaf dreumes af aan was hij al een slechte eter. Hij eet sinds een half jaar geen brood meer omdat hij 1x moest kokhalzen gewoon omdat hij een keer ziek was. Sindsdien eet hij geen brood meer en zegt ook ik ga kokhalzen van brood. Hoe wel ik het blijf aanbieden weigert hij het te eten. Fruit stukjes eet hij thuis niet wel op de peuterspeelzaal. Eet crackertjes en knijpfruit.
Groente of andere groente wil hij niet. Spinazie al la crème eet hij wel maar dan met moeite en moeten hem hierbij echt stimuleren. Hij eet aard uit de oven, of spaghetti of poffertjes en patat. Soms ben ik bang dat hij geen voldoende vitamines naar binnen krijgt. Elke avond is wel een strijd. Hebben jullie nog tips voor mij?
Onze zoon van nu ruim 4 heeft ook heel lang slecht gegeten. Groenten deden we vooral verstoppen in bijvoorbeeld de pastasaus (niet gepureerd, wel heel klein gesneden. Wil zelf ook nog wel iets te kauwen hebben). Stamppot met diverse groenten en een flinke schep appelmoes eroverheen werkte ook goed.
Onze zoon at heel slecht brood op school. Zijn gaan experimenteren met een wrap, hartige muffins, bananenbrood, handje rozijntjes met nootjes erdoor, worstje, stukjes komkommer, soepstengel. In zo'n grote lunchbox met verschillende vakjes. Scheelde echt enorm, want hij at echt beter.
Alleen kwamen we er daarna achter dat zijn keelamandelen enorm gezwollen waren en dat dus zeker niet hielp bij het eten. Die zijn eruit gehaald half april en sindsdien gaat het nog beter met eten. Misschien is dat niet het geval bij jouw zoontje, maar als hij vaak verkouden en zwak/ziek/misselijk of onderweg is, dan zouden z'n amandelen wellicht ook een issue kunnen zijn.
Om de vitamines aan te vullen geven wij overigens nog van die multivitamine kauwtabletten van Davitamon.
Wij hadden/hebben ook een moeilijke eter. Dus zorgde ik dat we een paar keer per week een van de gezonde dingen die hij lustte, aten. Van deze dingen kreeg hij ook wel eens de kliek. Toen hij nog heel klein was, vroor ik blokjes vegetarische tomatensaus en Dahl in. Dat at hij graag en kreeg hij dan over zijn andere eten als sausje.
Maar hij moest wèl altijd een paar hapjes proeven en heeft op die manier aardig wat leren eten. Bij hem bleek het vooral te gaan om de structuur van het eten. Achteraf gezien wellicht door zijn add en hypermobiliteit. Verschillende structuren door elkaar is een probleem en snijden en kauwen kost hem meer moeite.
Ik zou vooral proberen om uit de strijd te blijven en erop te vertrouwen dat als je zoon honger krijgt hij wel gaat eten. Verder zou ik proberen uit te breiden vanuit dingen die hij graag eet.
Dus bijvoorbeeld een extra groente door de pastasaus te verwerken liefst volledig geblenderd. Als aardappels uit de oven goed gaan, probeer eens een zoete aardappel en als dat lukt pompoen of wortel. Vooral los opdienen en niet mixen. Als pizza lukt probeer daarin dan wat te variëren door ze zelf te maken en liefst hem daarin te laten meehelpen. Vanuit daar kun je misschien langzaam via witbrood met gesmolten kaas en salami toegroeien naar normaal brood.
Ik was zelf ook een heel moeilijke eter en ben altijd gedwongen toch te eten. Vaak zat ik kokhalzend aan tafel en ik heb daar uiteindelijk echt een fobie aan overgehouden en het eten is tot ik op mezelf ging wonen altijd een struggle gebleven. Mijn dochter is nu ook een moeilijkere eter, maar ik dwing haar niet. Als ze niet wil eten wat wij eten, krijgt ze zonder discussie een broodje. Ik betrek haar wel heel bewust bij het koken, laat haar kennismaken met alle ingrediënten door te laten ruiken en voelen. Eenmaal aan tafel wijs ik haar dan op de ingrediënten en vraag ik of ze misschien iets wil proeven en soms zegt ze ja. Vaak vind ze het bij de eerste keer heel vies en dan mag ze het gewoon uitspugen en belonen we haar voor het proeven. Ze is nu bijna vier en we zijn van helemaal geen warm eten nu op het punt dat ze vrijwel al het vlees en aardappelen eet en regelmatig iets van groente probeert. Ze vraagt nu zeker drie keer per week zelf of ze iets mag proeven.
lastig dit, want als ik lees dat hij zeer weinig eet qua variatie en er ook een trauma (overgeven, kokhalzen) aan ten grondslag ligt, dan zou ik toch even huisarts of consultatiebureau bellen voor informatie.
Verder als tip; vind je zoontje het leuk om samen met jou te koken en te bakken en hem dan tussendoor laten proeven of zo zijn eetlust aan te wakkeren op een speelse manier.
Samen boodschappen doen, waarbij hij mag uitkiezen?
Hier ging rauwkost er trouwens wel altijd in. Dus tijdens het koken deelde ik dan vast wat reepjes komkommer, paprika en wortel uit.
Over die angst om in brood te stikken ... hoe gaat dat met wentelteefjes? Misschien een idee om brood op die manier weer aantrekkelijk te maken?
Maak er geen strijd van. Zet hem een bord voor met in ieder geval een ding dat hij lust. Eet hij de rest niet? Jammer dan. Geef hem wel altijd een toetje. Doe dit een tijdje zodat hij weet dat er geen strijd komt bij niet eten. Begin dan met de regel dat hij iets moet ruiken wat hij niet lust. Na weer een tijdje, er aan likken. Dan, 1 hapje. En dan kom je er vanzelf. Ze zijn echt niet zomaar ondervoed en ze missen echt niet zomaar vitamines, vooral als hij overdag stukjes fruit en groente krijgt.
Netherfield schreef op 03-06-2023 om 20:45:
Maak er geen strijd van. Zet hem een bord voor met in ieder geval een ding dat hij lust. Eet hij de rest niet? Jammer dan. Geef hem wel altijd een toetje. Doe dit een tijdje zodat hij weet dat er geen strijd komt bij niet eten. Begin dan met de regel dat hij iets moet ruiken wat hij niet lust. Na weer een tijdje, er aan likken. Dan, 1 hapje. En dan kom je er vanzelf. Ze zijn echt niet zomaar ondervoed en ze missen echt niet zomaar vitamines, vooral als hij overdag stukjes fruit en groente krijgt.
Hier zoals bij Netherfield, nooit strijd eten is gezellig. Dus je biedt aan en verder niet. Tip van een kinderpsycholoog die tip noemde mijn dochter briljant toen ze volwassen was: bord met vakjes, zoveel mogelijk.
Leg in elk vakje iets van je maaltijd en tenminste 2 dingen die ze absoluut lusten.
B: 2 doperwten, 1 bakje aardappel 3 stukjes kipfilet, 1 soepstengels, 1 partje appel. Dat is je aanbod en aan hen wat ze er mee doen.
Als ze iets ouder zijn kun je in kleine stapjes opbouwen: voelen, ruiken, likken, in de mond en er uit, 1x kauwen en eruit enz.
Maar maak geen strij word niet boos, bezorg ze geen voedseltrauma
Het overgeven en kokken kan duiden op angst om te stikken. Vooral alles wat vloeibaar is of week in de mond, soep, pap etc is eng (itt alles met een crunch zoals nibbits of toost).
Mijn zoon had dat en een verkeerde tongtechniek. Hij heeft therapie gehad van een logopediste die veel werkte met kinderen met een sonde (om ze weer met de juiste tong en mond techniek weer aan het eten te krijgen) én met kinderen met down (deze kinderen hebben vaak een grote tong, wat eten lastig maakt).
Ja, een negatieve associatie is zo gelegd, dat hadden mijn kinderen ook.
Daarom is het zo belangrijk ook dat je het echt leuk houdt/maakt, ontspannen, alle druk eraf, strijd dus 100% staken. Voor je het weet heb je een volgende, negatieve, misschien wel erg ingewikkelde associatie erbij, iets met negatieve spanning en eten.
Zelf ben ik er ook wel gevoelig voor. Een keer érg ziek geweest van een oester en het duurde toch een paar jaar eer ik zeevruchten (toch erg dol op) weer kon eten zonder die associatie.
Nog één tip nav mijn ervaring zelf met lastige eters; verander een winning team ook niet te snel. Begrijpelijk dat je een gerecht zoals gebakken aardappels graag zou willen uitbreiden naar variaties daarop, maar hier zorgde mijn enthousiasme hierin toch vaker dat het vertrouwde gerecht óók niet meer ok bevonden werd…
Ik zou daar dus mee oppassen, en niet alles wat hij goed eet gebruiken als springplank naar iets nieuws. Kinderen, en zeker de kieskeurige eters, zijn vaak behouden in hun eetpatroon en houden van vertrouwd en bekend.
Maakt hij een ongezonde indruk? Is hij vaak ziek, dun of juist dik, vaak moe of humeurig? Als dat allemaal niet het geval is zou ik me niet heel veel zorgen maken. Kieskeurig zijn hoort wel een beetje bij de leeftijd denk ik, en ik zou er geen drama van maken. Blijf dingen aanbieden bijvoorbeeld zoals Jillz hierboven doet. Dat hij op de speelzaal wel fruit eet is al een positief gegeven. Ik had hier ook een moeilijke eter (die at een tijd alleen druiven en hutspot, naast snoep en patat).
Daarmee is het helemaal goed gekomen want hij eet weliswaar niet alles, maar ik zou hem niet meer kieskeurig willen noemen. Bij scouting at hij zomaar dingen die we niet voor mogelijk hadden gehouden (en daar koken ze echt niet zo best). Misschien kun je eens vragen wat voor fruit ze op de peuterspeelzaal hadden en hem dat meegeven naar school? En je zou ook eens kunnen proberen hem te laten eten bij familieleden of andere bekenden waar hij graag komt. Zomaar kans dat hij daar wel wat eet onder lichte sociale druk en zo langzaam positieve ervaringen opdoet.
