Peuterdrama

Apiejapie schreef op 26-04-2022 om 15:13:

Dochter is eens boos geworden omdat ze het oog van de vis niet op mocht eten. Ze wilde per se een 'vis met kop en staart' want vissticks zijn geen echte vis volgens haar. Haar meegenomen naar de markt en ze mocht bij alle viskramen kijken en er eentje uitzoeken die ze 's avonds wilde eten. Vond ze hartstikke leuk, totdat ik vond dat ze de ogen van de vis niet op mocht eten. Drama!

In Oeganda vinden ze de ogen een delicatesse en vonden ze het juist gek dat man en ik die niet hoefde 😅

ik keek hem aan.  Dat was logisch want ik zat tegenover hem aan tafel.  "NEEEEE KIJK NIET NAAR MIJ! JIJ KIJKT NAAR MIJ! "

Later was hij razend omdat zijn broer door het autoraam aan zijn kant keek.

Hij is inmiddels volwassen en het kwam goed.  

MamaE schreef op 26-04-2022 om 10:34:

Mijn dochter heeft bijzonder weinig peuterbuien gehad. Ze is verbaal heel sterk, misschien dat dat hielp.
Ik deed niet mee aan moeilijkdoenerij om niks. Als je iets wil en het daarna niet meer hoeft, jammer dan, je krijgt niks anders. Keuzes hebben consequenties.
Ik liet dochter ook veel zelf doen. Ze heeft wel ooit drama gemaakt bij mijn ouders. Ze wilde zelf een boterham smeren maar dat mocht niet van mijn moeder dus had zij die voor haar gesmeerd, maar toen weigerde dochter om die op te eten.

Mijn vierde is verbaal ook heel sterk maar die had rustig van die buien 😬. Ze was qua ontwikkeling haar leeftijd ver voorbij. Legde toen ze twee was zo alle letters op de juiste plek en volgorde toen ik de letterdoos had laten vallen, met anderhalf kende ze alle kleuren al. Dat ze haar leeftijd ver voorbij was gaf op school wel een moeilijke periode. In de kleuterklas werd ze enorm geholpen met vooruitgaan en als net vijfjarige ging ze naar groep 3 maar trof daar een juf die er niets mee kon helaas. Toen had ze heel veel van dat soort buien want alle dingen die dan anders waren dan ze had bedacht verloren hun houvast wanneer het anders was, en ze had voor haar gevoel op school geen houvast meer. Dat werd beter toen ze wist dat ze ook af en toe nog even in groep twee mocht spelen. 

MamaE schreef op 26-04-2022 om 14:38:

Aan een wc-borstel likken, veeg me op. Dat is wel het toppunt.
Dochter vond het hier wel ooit oneerlijk dat ze altijd hetzelfde oog moest afplakken.
Zegt mij man 'nou dan plakken we toch op allebei een pleister'. Dochter moest lachen 'haha domme papa, dan zie ik toch niks meer'.
In die 'is niet eerlijk'-fase deed mijn man dat wel vaker. Als ze haar ene knie kapot viel, stelde mijn man voor om dan ook haar andere knie van een pleister te voorzien, want anders was het 'niet eerlijk'. Het werd haar vrij snel duidelijk dat het leven lang niet altijd eerlijk is.

Haha! Hier kan mijn stiefdochter een enorm drama maken van ‘niet eerlijk’. Die moet echt alles op de weegschaal. 

En over pleisters gesproken: mijn andere stiefdochter maakt altijd drama van een iniminiwondje. Daar moet dan meteen een pleister op. Ik vraag dan of ze ook meteen de zaag even mee wil nemen want dat been kan er dan maar beter af 😬. Hilarisch vinden ze dat en de pleister is niet meer nodig. Maar toen ze nog klein was kon ze echt drama maken van het plaatje op de pleister. Als we per ongeluk een Anna plakten ipv een Elsa bijvoorbeeld (mijn vriend weet nooit wie wie van de twee is 🤣). 

Saga schreef op 26-04-2022 om 17:08:

Mijn peuter heeft een keer zich ingesmeerd met een volle pot sudocreme, ik heb daar nog een foto van waar de hele familie smakelijk om kan lachen.
Een 1x had hij 'geverfd' met stroop in de keuken. Wat een verschrikking was dat om schoon te maken

Ohh, dat heeft mijn, toen 1-jarige, zoon ook eens gedaan. En mooi dat het dus in zijn hoogpolige tapijt zat hè. Kreeg het met geen mogelijkheid er meer uit. Heeft tien jaar lang een vlek in gezeten. 

Lisabette schreef op 26-04-2022 om 21:11:

Heerlijk herkenbaar al dit peuterdrama. Ik heb hard gelachen om het wc-borstel aflikken verhaal. Hier momenteel peutertweelingdrama. Alles lijkt een wedstrijd. Wie het eerst de voordeur aanraakt, wie aan welke kant aan tafel mag zitten, wie het eerst gepoept heeft? Totdat ze samen iets kunnen doen wat niet mag. Dan kan je prima samen wegrennen van mama in de speeltuin, of op elkaar staan om op een kast te klimmen, of samen voor het rek in de supermarkt gaan liggen omdat je echt iets lekkers wil. Ik heb meer ervaring met peuters, maar dit is voor mij weer nieuw.

Mijn ex-schoonmoeder heeft ook van die leuke tweelingverhalen (de vader van de oudste twee is een van een tweeling). 
Ging ze wandelen met ze en de een wilde stenen opeten en dat mocht niet. Dus die zette het op het krijsen. Waarop de ander ineens heel hard de dijk afrent al roepend: doei mama!. Dus zij er achteraan. Rent de ander aan de andere kant de dijk af want die vond dat ook wel een leuk spelletje 🤣. Ze zegt dat ze er nog steeds nachtmerries van heeft. 

SuzyQFive schreef op 26-04-2022 om 23:22:

[..]

Haha! Hier kan mijn stiefdochter een enorm drama maken van ‘niet eerlijk’. Die moet echt alles op de weegschaal.

En over pleisters gesproken: mijn andere stiefdochter maakt altijd drama van een iniminiwondje. Daar moet dan meteen een pleister op. Ik vraag dan of ze ook meteen de zaag even mee wil nemen want dat been kan er dan maar beter af 😬. Hilarisch vinden ze dat en de pleister is niet meer nodig. Maar toen ze nog klein was kon ze echt drama maken van het plaatje op de pleister. Als we per ongeluk een Anna plakten ipv een Elsa bijvoorbeeld (mijn vriend weet nooit wie wie van de twee is 🤣).

Mijn dochter moest al dagelijks een pleister op haar oog dus het was niks speciaals meer.
Pleisters met figuurtjes hebben we nooit gehad. Kan ze daar ook geen drama van maken.

Mijn middelste is zo'n wc-toerist. Alle wc's, overal, moeten worden uitgeprobeerd. Dan ben je in de supermarkt net naar de wc geweest omdat ze zo nodig moest NOT, begint het in de bieb 3 minuten later opnieuw. IK MOET HEEL NODIG PLASSEN! IK KAN HET NIET OPHOUDEN! IK MOET WEL. ECHT NU! 
Je voelt je dan toch een tamelijk ontaarde ouder als iedereen naar je kijkt omdat je weigert voor de 10e keer binnen een uur met haar naar de wc te gaan. 

Mijn dochter van een jaar of 3 was ook eens heel boos. Ik gaf haar een time out en zette haar even op de gang. Na een paar minuten wilde ik haar terughalen. Maar ze wilde op de gang blijven staan omdat ze nog steeds boos was
Is al ruim 20 jaar geleden!

Zoon was nog geen 2 en mocht niet aan een plantje zitten. Toen hij niet wilde stoppen, waarschuwde ik nog 1 keer: pas op hoor, anders ga je op de gang!
Tot mijn verbazing luisterde hij ineens wel, hij liep weg om wat anders te gaan doen, dacht ik. Maar nee, hij liep naar de gang, ging daar een seconde of tien rustig staan en liep vervolgens bloedserieus rechtstreeks terug naar het plantje. 
Hij dacht: ik heb mijn straf alvast uitgezeten, nu mag ik lekker ongestoord aan de plant zitten!

Peuterdrama van vandaag:

Hij kreeg een doosje rozijnen, waarvan hij er een stuk of 10 meteen in zijn mond propte. Vervolgens braakte hij ze weer uit wegens overvolle mond. Mijn man ruimde ze op en gooide ze in de prullenbak. Mijn peuter rent er huilend achteraan: hij wilde ze nog opeten..de overige rozijnen hoefde hij niet meer, een nieuw doosje ook niet. Hij heeft wel vijf minuten huilend bij de prullenbak gestaan.

Peuter heeft een half uur gebruld bij kdv omdat de plek naast zijn vriendinnetje al bezet was en hij naast iemand anders moest zitten tijdens het eten 😅

peuterdrama van gisteren:
Hysterisch boos worden omdat je met je loopfietsje niet door een muur heen kan.
Stapte zelfs van het fietsje af om tegen de muur aan te duwen. 😂