Temperamentvolle dreumes, handvaten gezocht!
Hoi iedereen!
Ik heb een zoontje van 20 maanden en ik gok dat ik hem kan omschrijven als temperamentvol.
De simpelste dingen wekken zoveel weerstand op, dat het soms voor mij gewoon niet te doen is.
-Luier verschonen. Hem liggend op de commode krijgen is al een hele opgave en zodra het me gelukt is krijst hij is wringt zich alle kanten op. Vanmorgen was hij al heel vroeg wakker en ik heb de luier maar eventjes laten zitten toen ik hem uit bed haalde. Hij maakte alweer aanstalten om het op een krijsen te zetten en ik wilde niet dat hij iemand wakker zou maken (inclusief de buren). Staand verschonen heb ik al geprobeerd. Heen succes omdat hij erg beweeglijk is.
-Aankleden. Dit doe ik vaak beneden vanwege het commodeverhaal. Maar ook dit is vaak een drama. Ik laat hem zien wat ik wil dóen en zeg het tegen hem, maar zodra ik hem op wil pakken houdt hij zich slap en wederom krijst hij de boel bij elkaar.
-Schoenen aandoen. Zelfde verhaal.
-In de kinderwagen zetten. Zet zich af en kronkelt heen en weer zodanig dat ik hem er niet in kan zetten.
Het is niet altijd even erg, maar vaak gewoon wel en ik merk dat ik het steeds moeilijker vind om mee om te gaan. Ik probeer hem af te leiden, ook door iets in zijn handen te geven en dat heeft soms effect. Buiten dat hij duidelijk laat merken wanneer hij iets niet wilt is hij ook vaak driftig als hij iets niet mag.
Vanmorgen ging het ook allemaal moeilijk en ik brak waar mijn oudste bij was. Uit pure frustratie en onmacht. Het is misschien ongelooflijk dat zo'n kleintje dat teweeg kan brengen, maar het kan echt. Ik heb overigens de hoop opgegeven dat dit een fase is aangezien dit al een redelijke tijd gaande is.
Buiten deze buien om zie ik ook een heel lief jochie die komt knuffelen en ook vrolijk is. Of gezellig op schoot komt zitten. Dus het is niet alleen maar kommer en kwel.
Herkent iemand haar/zijn kind hierin? Zijn er misschien tips hoe je hier het best mee om kunt gaan?
Luier wisselen in bed? Dat is lekker warm en zacht, ruikt naar jou en daarna kun je even samen knuffelen onder de dekens.
Onze kinderen droegen nooit een pyjama. We legden ze in bed in de kleren die ze de volgende dag gingen dragen, scheelt twee keer omkleden. Voor kind fijner en scheelt voor jezelf tijd
MoederBarberin schreef op 22-04-2022 om 11:20:
Luier wisselen in bed? Dat is lekker warm en zacht, ruikt naar jou en daarna kun je even samen knuffelen onder de dekens.
Onze kinderen droegen nooit een pyjama. We legden ze in bed in de kleren die ze de volgende dag gingen dragen, scheelt twee keer omkleden. Voor kind fijner en scheelt voor jezelf tijd
In bed verschonen heb ik nog niet geprobeert. Goede tip, ik ga er morgen eens mee aan de slag 
Wat betreft kleding, hij slaapt nog in een slaapzak met een romper eronder. Daarom heb ik ook nooit gedacht aan slapen in kleding. Ook een goede tip!
Bedankt
Het is heel herkenbaar! Misschien vindt hij het vervelend dat de “dag” meteen begint. Ik heb door dezelfde redenen mijn ochtendroutine aangepast. Zodra mijn peuter wakker is pak ik haar op en gaan wij naar beneden. Ik leg haar op de bank, televisie aan, heeft ze een rust moment. Terwijl ik haar fles/brood aan het bereiden geniet zij van haar ochtend. En daarna pas verschoon ik haar (op de bank) en mag ze omkleden.
Zou het kunnen dat hij voor wat meer dingen toe is aan: Zelluf doen!! ?
Mijn jongste liet ik bijvoorbeeld via de trap zelf in de wandelwagen klimmen, met daarbij de tekst: Als jij nou zelf in de wagen klimt dan doet mama het tuig dichtmaken. Of ik zei: als mama even snel je luier mag verschonen kan jij daarna jezelf aankleden en dat ging vaak verassend goed om van die driftbuien te voorkomen. Zeggen wat je doet en doen wat je zegt. Zeker met een oudere zus was het voor mijn kind prettig om ook zelf dingen te mogen doen om "groot" te zijn.
Ik zou hem wel de autonomie geven om dingen zelf te doen. Maar ook duidelijk zijn.
Als je niet meewerkt, kan ik je luier niet verschonen, dus dan loop je in een vieze luier rond. Ik wil best met je naar de speeltuin, maar dan moet je wel even kleren aantrekken. Oorzaak-gevolg.
Ik zou proberen om uit de strijdmodus te komen.
Wat voor mij goed werkt is een keuze geven, zodat ze zelf de volgorde kunnen bepalen. Daarnaast is een kookwekker ook een uitkomst. Je spreekt heel duidelijk af dat zodra de wekker geluid maakt, dat dan de activiteit die jij wilt doen is voltooid. In die tijd zullen ze dus moeten gehoorzamen.
Andersom kun je ook de kookwekker gebruiken om aan te geven "in deze 2 minuten mag jij alles doen wat je wilt, maar zodra de wekker gaat, dan gaan we luier verschonen".
En misbruik de schermen vooral als dat een hoop ellende scheelt. Dus afleiden met een korte aflevering, en dan de handelingen van luier verschonen of omkleden tussendoor doen.
ik heb gisteren de tip van in de kinderwagen klimmen toegepast. Het lukt hem niet, dus ik vroeg: 'zal ik je even helpen'? Voordat hij goed en wel doorhad dat hij al vast zat, begon hij al wat te morren. Te laat! 
racecar schreef op 22-04-2022 om 16:24:
Wat voor mij goed werkt is een keuze geven, zodat ze zelf de volgorde kunnen bepalen. Daarnaast is een kookwekker ook een uitkomst. Je spreekt heel duidelijk af dat zodra de wekker geluid maakt, dat dan de activiteit die jij wilt doen is voltooid. In die tijd zullen ze dus moeten gehoorzamen.
Andersom kun je ook de kookwekker gebruiken om aan te geven "in deze 2 minuten mag jij alles doen wat je wilt, maar zodra de wekker gaat, dan gaan we luier verschonen".
En misbruik de schermen vooral als dat een hoop ellende scheelt. Dus afleiden met een korte aflevering, en dan de handelingen van luier verschonen of omkleden tussendoor doen.
Ook een goede tip! Al vraag ik me af of of een kleintje van 20 maanden daar genoeg van snapt?
Nova1982 schreef op 23-04-2022 om 08:27:
[..]
Ook een goede tip! Al vraag ik me af of of een kleintje van 20 maanden daar genoeg van snapt?
Hier snappen ze dat prima! Ik zet soms een wekkertje voor tv tijd van de oudste, als jongste het geluid hoort zegt ze dat tv uit moet.
En inderdaad zelf doen of laten proberen en dan helpen werkt bij ons ook.
Met 1,5 trok dreumes al zelf de broek aan en inmiddels ook sokken en jas. Zelluf doen anders driftig. Oudste deed dit overigens veel later, hij liet en laat zich lekker helpen.
Staand verschonen doen wij ook met iets te spelen als afleiding op de bank.
En zorgen dat ze genoeg geslapen hebben vermoeidheid is echt het ingrediënt voor gedoe en wegrennen etc.
Voor staand verschonen kan het nog helpen om luierbroekjes te gebruiken in plaats van gewone luiers.
Hier werkt keuzes geven inderdaad ook goed. “Wil je je slaapzak uit in je bed of op de bank?”
Ook speelde hier een vorm van hoogtevrees mee met verschonen op de commode, dus doen we dat tegenwoordig op de bank (met tv aan) of op de grond op een deken. Daar mag ze dan ook tussen kiezen.
Succes, is een lastige fase.
