Dochter durft niet zelf vriendinnetje te bellen

Oefenen

Wat is het probleem? Heeft ze nog niet vaak iemand opgebeld? Oma? Waar is ze bang voor? Misschien kun je eerst eens rustig een gesprek met haar oefenen (jij speelt het vriendinnetje, of de moeder die de telefoon opneemt) en als dat goed gaat laat je haar zelf bellen terwijl je in de buurt bent om het over te nemen als het op het 'echte' afspreken aankomt. Dat kan ze dan later ook zelf. Mijn dochter van 11 heb ik in het begin ook zo geholpen, nu belt ze de oren van mijn kop maar ik mag nog steeds de wat moeilijkere afspraken maken.
Succes!

4 ofzo

Mijn kinderen waren geloof ik een jaar of 4 toen ze zelf vriendjes gingen bellen voor speelafspraken. Het bellen zelf was geen enkel probleem. Het maken van een SMART afspraak des te meer. Na het bellen hadden ze geen idee bij wie ze nou zouden spelen en wanneer. Ha, ha.

Maar het hierboven genoemde idee om met een rollenspel te oefenen klinkt slim. En jij hebt groot gelijk dat je weigert haar afspraken te regelen. Je bent haar secretaresse niet!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

Tja

Waarom zou je haar niet even helpen, als ze dan fijn gaat zwemmen? En spreek dan af dat ze idd oma of zelfs jou op je mobieltje gaat bellen om eens te oefenen.

Mja, ik ben niet zo subjectief - Ik heb hier een 6jarige die nog nooit op een speelafspraakje is geweest en helemaal niet praat. Ik zal de hemel op mn knietjes danken als hij uberhaupt uit spelen gaat

Beetje helpen

Ben het met zwemband eens, het ene kind is sneller dan het andere in sommige dingen. ALs die van jou het moeilijk vindt om te bellen moet je dus wat helpen. Hoef je niet tot haar dertigste alle afspraakjes te regelen, maar een klein steuntje in de rug..

Hier was het ook lastig, zoon nu 10. Toen vriendjes hém belden en hij wel eens met oma belde ging het beter. Nu vindt hij het nog eng om kinderen te vragen die misschien nee zullen zeggen, en het afspreken wat/waar/hoe laat is ook lastig, maar hij doet het inmiddels wel (met mij in de buurt).

Hier ook al jong

Ik laat mijn dochters ook al vanaf groep 1 zelf bellen als ze willen spelen. Ze vragen zf naar het kind en vragen of ze wil / spelen en waar. Tijden etc bespreek ik dan met de ouder.
Dat ze de prachtigste gesprekken die je dan hoort, 2 kleuters aan de telefoon.

Bellen

Mijn man zit meerdere keren per maand in het buitenland, waardoor mijn kinderen eigenlijk al vanaf ze kunnen praten heel vaak met hem aan de telefoon hingen. Ook beide oma's wonen relatief ver weg zodat daar vaak mee wordt gebeld.
Dat verklaart wel dat mijn kinderen al jong vertrouwd zijn met telefoneren. Maar aan de andere kant belden hun vriendjes ook al zo jong naar hen voor speelafspraakjes. Het is vast besmettelijk!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

Nou....

10 jaar is wat oud om het nog niet te durven maar persoonlijk vond ik het nooit zo geslaagd als kinderen van 4 gingen bellen.

Dan werd er bijvoorbeeld ineens opgehangen en kon mijn kleuter echt niet zeggen wat er was afgesproken. Of er stond een boodschap op de voice mail die vooral bestond uit ademen. En als mogelijk kon ik dan de moeder aan de lijn krijgen en kwam er een afspraak uit!

Liora

Verlegen

Wat durft ze niet, telefoneren of afspreken met vriendinnen?

Zoon is uberhuapt niet dol op het vragen van andere kinderen om te spelen (en wacht tot ze hem vragen, hmh). Bang voor afwijzing ofzo, denk ik. Aan de telefoon is het nog moeilijker dan zo in het wilde weg vragen als je toch leuk aan het spelen / in gesprek bent.

Verlegen idd

Ze is redelijk verlegen en durft ook niet gemakkelijk iemand te vragen.
Bellen met oma of lappa durft ze wel maar dat is iets heel anders, die zijn vertrouwd.
Toen ze wat jonger was durfde ze trouwens wel te bellen naar vriendinnetjes hoor, toen dacht ze er nog minder over na dat ze wel eens afgewezen kon worden.
Ze vind het vervelend als er een ouder opneemt en ze dan naar het vriendinnetje moet vragen.
Ik vroeg vorig jaar nog kinderen te spelen voor haar op het schoolplein en belde voor afspraakjes maar ik vind het zo langzamerhand nog lullig voor haar en mijzelf. Ik merkte vorig jaar ook al dat andere kinderen het vreemd vonden dat ik dat voor haar deed en ik wil niet dat dochter in een uitzonderingspositie komt. Het was zelfs al zo dat kinderen aan mij gingen vragen of dochter wou spelen.. Ik heb dat altijd beantwoord met dat ze dat zelf moesten regelen.
Ik vind dat ze zelfstandig moet worden en dat bereik ik niet door haar alles wat ze moeilijk vind uit handen te nemen.
Godzijdank was er gisteren een leuke film voor Zapp waardoor ze niet meer aan zwemmen dacht

Hier

Belt dochter vanaf ongeveer dat ze 5 is, maar met name naar 1 specifiek vriendinnetje (bijna anderhalf jaar ouder), dat zelf ook belt. Ik ben er altijd bij (sta er naast), we hebben dan afgesproken al over wanneer het spelen gaat (meestal zelfde dag) en daarna nemen de moeders het nog even over om het af te tikken.

Spelenderwijs leren eigenlijk. als ze het moeilijk vond, dan gaf ze de telefoon aan mij En van tevoren doorspreken en oefenen: wat ga je zeggen, hoe neem je op, wat vraag je. Hier bellen de kinderen ook al van jongs af aan met de opa's en oma's, dat vinden ze geweldig. Broertje van 3 oefent dus ook al flink mee. Maar nogmaals, het is hier niet heel gebruikelijk nog om te bellen, dat doet ze dus maar bij 1 vriendinnetje. Ze is nu overigens net 6.

Kortom, ik zou het voorbespreken, erbij zijn, nabespreken, daar leren ze het van. En er proberen achter te komen wat ze lastig vindt. En sommige mensen houden gewoon echt niet van bellen. Mijn man bijv. ook niet, heeft er helemaal niks mee en doet het alleen als het echt nodig is. Dus tja...dat kan ook.

Groetjes, Sneeuwitje

In stappen

Mijn zoon is ook zo'n bel-held ... (not!). Hij was overal onzeker over (verkeerde nummer intoetsen, wat te zeggen als, een afwijzing, het maken van de afspraak zelf enz). In stappen ben ik bezig hem dit te leren (we zijn er nog niet). Ik begon bijv voor hem het nummer te toetsen en dan moest hij het gesprek doen. Daarna toetste hij zelf en controleerde ik het nummer. Nu toetst hij zelf het nummer en doet ook zelf het gesprek, maar zet de telefoon wel op speakerstand zodat ik kan meeluisteren.
Laat je dochter wel heel goed weten dat ze niet door jou niet naar het zwembad kon, maar door haarzelf!

Sms, whatsapp?

Hoi,
Heeft je dochter (en haar vriendinnen) inmiddels een mobiel? In dat geval is het misschien makkelijker het in eerste instantie via sms/whatsapp te vragen. Mijn dochter vond dat wel.
Gr. Bibi

Hier bellen

Ze meestalmop despeakerstand. Dochter regelt hetzelf maar omdat ik andere kant ook hoor kan ik bijsturen..

mijk

typen op mijn i-pad is lastig!p