Dochter gedwongen zich uit te kleden
Pff ik weet echt even niet wat ik hier mee moet. Vanmiddag kwam mijn dochter van 5.5 jaar thuis en vertelde dat zij in een steegje aan het spelen was. Toen kwam X (een jongen van 7)naar haar toe. Mijn dochter moest zich van X helemaal uitkleden. Ja echt helemaal bloot! Als ze dat niet deed mocht ze niet weg. Mijn dochter heeft dit gedaan. En vertelde ook nog dat hij haar met een stok sloeg in haar buik en op haar rug. Helaas is een paar jaar geleden ook zoiets gebeurd. Toen moest ze van hem haar onderbroekje uittrekken. Destijds vond ik het nog onschuldig. Maar nu dit is gebeurd weet ik niet zo goed wat ik hier mee moet. Mijn man is naar zijn ouders en hem gegaan en hij heeft het wel toegegeven en kreeg gelukkig op zijn kop van zijn ouders. Maarja ik zit me af te vragen of ik hier zelf nog iets mee moet doen. Ik bedoel het is toch niet normaal!
Groetjes Sanrica
Jeetje
Jeetje, dat vind ik best heftig klinken.
Mijn eerste reactie is dat ik 'op z'n kop krijgen' niet voldoende voldoende vind. Zeker als al eerder iets dergelijks gebeurt is. Wat mij betreft heeft deze jongen hulp nodig.
Aan de andere kant, misschien krijgt hij al hulp. Kan me voorstellen dat ouders dat niet met iedereen delen. Kortom, ik weet het ook niet. Misschien dat je bij de politie en/of je eigen huisarts eens te rade kan gaan voor advies.
Wat had ze anders kunnen doen
Ik zou met mijn dochter bespreken wat ze anders had kunnen doen, en dat ze de volgende keer deze jongen gewoon uit de weg gaat waar mogelijk. En ik zou mijn dochter amper nog lekker op straat durven te laten spelen. Misschien kun je met de moeders van een paar andere buurmeisjes overleggen want nu is het met jouw dochter gebeurd, een andere keer overkomt het een ander meisje en dan kunnen jullie samen een oogje in het zeil houden.
Morgen afspraak met de huisarts
Ik heb in ieder geval een afspraak gemaakt met de huisarts om te vragen wat ik hier nu mee moet voor haar en voor het jongetje. En dus de rest van de buurt. Ik denk dat ik ook nog een gesprek met de ouders aan ga. Maar eerst naar de huisarts en dan daarna nadenken hoe en wat ik ga doen.
Sterkte
Want dat het jongetje te ver gaat is wel duidelijk. Hoe gaat het ondertussen met je dochter? Te groot maken is niet goed, maar negeren ook niet, dat lijkt mij erg lastig.
Update
Gelukkig een heel goed gesprek gehad met de moeder van dat jongetje en met de huisarts. Volgens de huisarts hebben we goed gehandeld. Ze heeft bijv. gezien dat hij straf kreeg. Daarnaast heb ik dus uitgebreid met moeder gesproken en die is echt enorm geschrokken en heeft meteen actie ondernomen. Er speelde al wat andere dingetjes maar dit heeft alles in een stroomversnelling gezet en nu wordt het jochie binnenkort onderzocht. Gelukkig gaat het met mijn dcohter goed en merk ik niets anders aan haar. Wel zal ik het over een paar dagen nog eens ter sprake brengen zodat ze weet dat wij het niet zijn vergeten. Dit was een tip van de huisarts. Maar op zich gaat het goed en ben ik heel blij dat de moeder van het jochie zo goed handeld.
Fijn
Fijn dat je dochter er niet zoveel last van lijkt te hebben en dat ze weet dat het niet ok was wat het jongetje deed, dat ze zich ook serieus genomen voelt en gesteund. Ik ben blij dat de moeder van het jongetje nu ook doorpakt, want het lijkt me wel nodig dat hij hulp krijgt. Heb je nog afspraken over toezicht bij buitenspelen kunnen maken,lijkt me ook wel nuttig.
Fransien,
Er zijn idd afspraken gemaakt over het buiten spelen en het bij hun thuis spelen. Zijn zusje is nl een vriendinnetje van mijn dochter en dat wil je die meiden toch ook niet ontnemen. Gelukkig kwam moeder zelf met het iniatief om afspraken te maken en hem goed in de gaten te houden. Dus dat komt wel goed.
Sanrica
Dat is fijn, en zijn zusje kan er inderdaad niets aan doen. Ik ben blij dat de moeder wel haar verantwoordelijkheid neemt en haar zoon in de gaten houdt, en fijn dat het bespreekbaar is.
