Game verslaving in de supermarkt...

Of.....

Kind wou niet mee boodschappen doen en kreeg de zoveelste driftbui. De moeder zag de bui al hangen. Dacht bekijk het allemaal vandaag. Liever eten in huis dan hele toestanden en driftbuien omdat hij niet meewil, om even boodschappen te kunnen doen. Er zijn echt kids die heel moeilijk kunnen doen. Thuis laten is soms geen optie. Misschien dat kind dat fikkie gaat steken of zo. Die vuile blik van die moeder zou ook wel eens kunnen komen omdat haar zoon de zoveelste driftbui had of misschien is ze net haar baan verloren. Met andere woorden: hoe iemand zich voelt en waarom weet alleen diegene zelf. Wat iemand besluit te doen kan zoveel redenen hebben. Dus niet te snel oordelen..... We hebben niet allemaal van die makkelijke kinderen. Sommige ouders lopen op hun tenen om de boel draaiende te houden.... Toen mijn kids nog klein waren gebruikte ik de tv om rustig te kunnen koken. Als ik dat niet deed hingen er 3 apen om het gasfornuis te jengelen en zeuren om een koekje. Pfff dan is de tv je redmiddel. Je weet natuurlijk niet hoe vaak deze jongen op zijn ds mag. Misschien gaat de moeder er heel bewust mee om en geeft ze duidelijk grenzen aan, misschien ook niet. Je weet het gewoon niet........

Over het traag opzij gaan.....

Heel herkenbaar bij kinderen achter een beeldbuis. De boodschap komt niet aan. Als ik zeg tv uit en aan tafel komt er geen hond. Als ik de tv uitzet en zeg aan tafel, zijn ze er als de kippen bij. Een gesprek met een kind achter een beeldbuis is niet mogelijk het is veel te hypnotiserend voor ze.

Misschien het hallo?

Het lijkt me prima om te vragen aan zo'n jongetje of hij even opzij kan alsjeblieft. Beter dan "hallooo", zo spreek je een volwassene toch ook niet aan als die verstrooid (dan wel kletsend met een kennis) het gangpad staat te blokkeren?
DS dichtklappen lijkt me dan weer niet nodig. Alweer: bij een volwassene ga je ook niet aan zijn spullen zitten.

Groeten,

Temet

Zelfde als temet

"Jongeman, wil je even aan de kant gaan, dan kan ik er langs" klinkt veel vriendelijker dan "Hallooooo". Kinderen achter de apparaten zijn helemaal van de wereld. Hij deed het niet met opzet. Er staan ook volwassenen bij de vleeswaren met karren de hele vitrine te blokkeren. Ik zet mijn kar altijd iets bij de vitrine vandaan, er zijn meer mensen die een onsje ham willen pakken. Maar ook dan vraag ik gewoon vriendelijk of ik er even bij mag.
De wel of niet bestaande gameverslaving van de jongen interesseert me eigenlijk niet, ik heb genoeg aan mijn eigen schattebout

Flupke

Hoe veroordelend kun je zijn?

Mee eens

Ik vind hallooo ook een beetje raar. Zou ook gevraagd hebben of jongetje a.u.b. even opzij wilde gaan. Als moeder dan nog vuil had gekeken had ik dat heel onterecht gevonden. Nu kan ik me er iets bij voorstellen.
Verder zijn mijn kinderen over het algemeen ook niet aanspreekbaar als ze achter een scherm zitten, man al evenmin. DS mee naar de winkel doen we hier niet, ten eerste hebben we er geen, alleen een tablet. Verder zet ik ze gewoon aan het werk in de winkel. Artikelen zoeken voor me e.d. Vinden ze altijd wel leuk. Maar goed, ieder kind is anders en iedere ouder doet het anders. Deze moeder had alleen even moeten zeggen dat haar zoon niet midden in het gangpad moest gaan staan.

Och

Ik heb als student een dusdanige tetrisverslaving opgelopen dat ik het op een gegeven moment in mijn hoofd liep te spelen in de supermarkt. Daar was ik vast ook wel wat verstrooid door. Ik ben bijna altijd verstrooid in de supermarkt, eigenlijk, nu ik erover nadenk. En inderdaad, wees een beetje lief tegen kinderen, ook als ze in de weg staan.

Snap wel

Dat je geirriteerd raakte. maar iedereen loopt vanuit zijn eigen beleving/ sfeer door elkaars aura heen

Voor mij is het geen optie om kind mee te nemen de winkel in en als een noodgeval zich al boordoet, is de ipod mijn grootste vriend. En zit kind in het karretje.

Als iemand geirrriteerd naar mijn gestressed huilende kind zou kijken, zou ik wrs niet zo beleefd reageren al heb ik daar dan de energie toch niet voor.

Dus.. Adem in, adem uit, blijf hoffelijk, doe je ding met een glimlach, enz enz

Maak je niet druk

"Pardon, mag ik er even langs?" is volgens mij de juiste manier van aanspreken. En hij gaat opzij, wat is precies het probleem?

Mijn zoon

met zijn autisme zou ook niet 1 2 3 opzij springen. Daar moet dat ook altijd even indalen. En een Hallooooo zal hij niet op hemzelf betrekken.

Mijn dochter

met PDD NOS zou het hallo ook niet op zichzelf betrekken. Ze zou je zo aan kunnen kijken van wie bedoel je, soms vraagt ze het ook rechtuit 'Bedoel je mij' Dit kan een ander als brutaal opvatten, maar dat bedoeld ze niet zo.

Pham

Mijn zoontje

van zes zou helemaal niet opzij gaan. Nou hebben wij geen ds en de ipad neem ik niet mee naar de supermarkt, maar als mijn zoontje op en neer springt en niet opzij gaat en jij de zoveelste van de dag zou zijn die commentaar levert of de wenkbrauwen fronst kan ik ook in een slechter humeur raken

Wereldidee

Ik zeg honderd keer liever, "wil je even opzij gaan" tegen een joch wat rustig staat te ds-en midden in het pad, als dat er een joch met een volle kar de bocht omscheurt tegen mijn schenen aan. Of kinderen die de bakken met stukjes worst, koek en kaas leeg zitten te eten alsof ze thuis nooit wat krijgen. Of gillende krijsende kinderen die hun zin niet krijgen. Ik kan me de blik van die moeder wel voorstellen hoor. Het is ook nooit goed.

Caitlynn

Wat dacht je van kinderen op skeelers of stepjes in de winkel?