Voetballen en school
Beste ouders. Graag zou ik advies ontvangen over het volgende: Onze zoon van 7.5 jaar zit sinds 2 jaar op voetballen. Het eerste jaar was het erg leuk. De beste jongen droomt van een winnend doelpunt en school heeft niets te lijden. Sinds een klein jaar echter begint zijn talent te openbaren en is hij enkele maanden geleden gescout door een grote voetbalclub die hem in haar jeugdopleiding wil opnemen, en hem gezien zijn jonge leeftijd, hem eerst een trainingsschema hebben gegeven zodat hij nog 'even' bij zijn huidige vereniging kan blijven tussen zijn vriendjes. We zijn trots op hem maar hebben ook zorgen. Als ouders mag je nooit de droom van je kind ontnemen en zou ik graag meer een begeleidende dan een bepalende rol willen vervullen. Mijn zorgen zijn dat het op school beduidend minder gaat dat voorheen. Interesse in taal, rekenen en andere leermomenten is ondergeschikt aan voetbal. Hoe kan ik zijn droom begeleiden en motiveren terwijl ik veel liever heb dat hij die zelde motivatie in zijn schoolresultaten legt? Alvast bedankt voor de eventuele reacties.
Jong
Ik vind je zoon nog wel erg jong, en zou er in ieder geval voor waken om hem al te eenzijdig bezig te laten zijn. Zorg dat er ook tijd blijft voor andere interesses, hobby's, contact met klasgenoten enz. Verder is school iets dat moet, en de sport (in ieder geval de komende jaren) een hobby. Daarmee is de prioriteit duidelijk: als hij goed zijn best doet op school, is er (meer) tijd voor zijn hobby. Hij hoeft niet 'dezelfde' motivatie voor school te hebben, maar wel genoeg om zijn niveau te halen. Doet hij niet genoeg zijn best op school, dan minder trainen.
Hier een zoon van 12 op een topsportacademy (VO) en daar is die regel keihard: blijven je schoolresultaten achter, dan train je minder of niet.
Hmmm
Die laatste zin is wat onduidelijk: met "dan train je minder of niet" bedoel ik natuurlijk "dan train je minder of je traint helemaal niet"
Hoewel mijn zoon niet dezelfde talenten heeft als de jouwe herken ik wel het één en ander. Hij is 8, zit in de selectie van zijn (voetbal)club en traint drie keer in de week. Hoewel op dit moment zijn schoolprestaties er gelukkig (nog?) niet onder lijden, merk ik wel dat zijn motivatie op voetbalgebied duidelijk hoger ligt dan op schoolgebied. Ook, en niet in de laatste plaats, op het sociale vlak. School lijkt nauwelijks te bestaan, dat doet-ie er zo'n beetje bij. Ik voetbal dus ik besta.
Ik lees dus met interesse mee.
Erg jong
Talent komt altijd naar boven,als hij talent heeft,heeft hij dat ook nog over 2 a 3 jaar,ik vind het erg (te) jong
Jong
Bedankt voor jullie reakties. Zoals een aantal al schreven is onze grote kleine man nog erg jong. Zijn dagritme is bijna abnormaal voor een knul van 7, tenminste, niet zoals we dat voor ogen hadden in ons voornemen om kinderen vooral kinderen te laten zijn. Zijn slechtere schoolresultaten is een gevolg van desinteresse. Je kunt heel goed met hem praten en dingen uitgelegd krijgen, maar belangstelling voor andere zaken dan voetbal duw je er niet zomaar even in. Gelukkig speelt hij wel graag met vriendjes, maar ook hun denken bijna alleen aan voetbal, alsof ze elkaar op deze belangstelling selecteren en in de armen sluiten. Onze kinderen krijgen duidelijkheid en we kunnen soms ook wel streng zijn, maar als het getouwtrek om fun en verplichtingen al moet beginnen op zijn 7e, dan hebben we een (te) lange weg te gaan. In een slechter pedagogisch moment heb ik hem verteld dat 90% van de talenten het niet haalt tot profvoetballer en hij beter met zijn skelter bezig kan zijn dan met 'koolhydraadrijkvoedsel', maargoed, waar hebben we het over, het joch is 7.
Getouwtrek?
Ik citeer: "maar als het getouwtrek om fun en verplichtingen al moet beginnen op zijn 7e, dan hebben we een (te) lange weg te gaan"
Volgens mij heet dat opvoeden: dat je kinderen leert dat ze ook allerlei dingen moeten doen waar ze zomaar uit zichzelf wellicht helemaal niet zo veel zin in hebben (of nut van inzien).
Eens met jippox
Ik kan helemaal aansluiten bij het bericht van Jippox. Natuurlijk is je zoon nog erg jong. Dat is nog geen reden om zijn droom niet te willen koesteren, maar wel een reden om alle andere opties open te willen houden. School gaat daarom voor de sport.
Hier ook een zoon die uitblinkt in een sport, maar dat is juist een stimulans voor school. Waar wij wonen is de sport accademie pas vanaf 14 jaar mogelijk en alleen op VWO+ niveau (met latijn). Dus zoonlief(10,5 jaar) weet dat als hij daar graag naar toe wil dat hij hard zijn best zal moeten doen op school.
Ook hebben wij altijd de regel aangehouden dat eerst het huiswerk af en georganiseerd moet zijn en dat hij dan pas naar zwemtraining kan. Dat lukt niet altijd omdat hij ook een dag gelijk na school zwemt, maar dan neemt hij huiswerk mee.
Wat ik om mij heen zie is dat kinderen die topssport doen op het VO vaak beter hun huiswerk en taken kunnen plannen, omdat ze van jongs af aan vanwege de vele trainingen al gewend zijn om hun leven strak te organiseren.
Eens met jippox
Ook ik ben het eens met Jippox. Het hele voetbalgebeuren is iets geworden wat haast buiten de opvoeding is komen te staan. De voetbalclub heeft er een duidelijke mening over en zullen zijn schoolactiviteiten ook bewaken wanneer hij oud genoeg is om op hun trainingscomplex te verschijnen. Tot- en na die tijd zullen we voetbal beschouwen als tandenpoetsen en bord leeg eten. Bedankt.
Ik weet van Ajax dat kinderen daar altijd hun rapport moeten laten zien en er komen echt problemen als een kind zijn school laat versloffen.
Vraag eens bij de club waar hij gescout is en uit daar je zorgen want echt daar moet een goede club op letten want elk jaar voor de zomer kun je weer afvallen en mag je na de zomer niet meer terug komen dus school gaat voor!
Ojee
Ik had de laatste reactie van corpus niet gezien anders had ik niet eens meer gereageerd (kwam omdat het dezelfde titel had als die ervoor dus ik had niet gezien dat dat van de vraagsteller was).
Met voetbal moet je echt vroeg beginnen, ik zou niet omdat mijn kind jong is dit weigeren (wel om andere redenen maar niet alleen vanwege de leeftijd). Juist op deze leeftijd kunnen ze heel veel leren wat later minder goed lukt.
De reisafstand naar de club is iets wat mij tegen zou houden, ik zou niet willen dat mijn kind 4x per week een uur heen en terug in de bus zit (ik kende er zo eentje).
Ik zou ook
alles in het werk stellen mijn zoon die kans te geven. Hier een exemplaar dat dat echt dolgraag zou willen. Volgens mij is het zo dat BVO's wel eisen stellen aan de schoolprestaties. Terecht.
