Hoe maak ik mijn zoon (13) wat zelfstandiger en minder verlegen?

eens

Met bovenstaande reacties en ik zou ook zeggen: geef zoon wat meer vertrouwen en laat hem los. Het zou voor hem ook fijn zijn als je wat positiever over hem zou praten.

Verder heb je het over neefje waar je van alles over vindt/denkt. Maar zijn ouders moeten toch familie van jullie zijn? Dan kan je dit soort dingen waar je je zorgen over maakt toch ook met hen bespreken? Bijv. of er alcohol geschonken gaat worden aan 13 jarigen? Lijkt mij niet, maar als je je zorgen maakt bespreek je het toch gewoon.

Vergelijken

Ik vind dat je ook moet ophouden met het vergelijken van je zoon met zijn neef. Het komt heel obsessief en extreem op mij over. En dus waarschijnlijk ook op je zoon. Dat maakt hem nog onzekerder. Ieder kind is anders en uniek, klaar. De een is wat kleiner, de ander wat groter; de een is sportief, de ander niet. De een maakt makkelijk sociale contacten, de ander niet. Nou en? Mijn zoon maakt toevallig makkelijk vrienden maar hij heeft maar twee "echte" vrienden. En wat doen al die jongens? Voornamelijk gamen en skypen. Dit zijn dus overwegend VWO'ers dus schoolniveau zegt niets.
Als je je zoon wat meer "street-wise" wilt maken en meer zelfvertrouwen wil geven, geef hem dan meer ruimte en meer vertrouwen. Hij is geen klein kind meer. Ja, dat is eng. Want ook al hem je hem goed opgevoed, pubers doen stomme dingen. Dat hoort bij opgroeien. Je zoon klinkt als een verstandige jongen die niet zomaar in zeven sloten tegelijk loopt. Wees ook blij dat hij zo'n leuke neef heeft en laat hem begaan. Bespreek wat nodig is en wees wat terughoudender met vergelijken en het aannemen van bepaalde veronderstellingen. Tijd om die navelstreng door te snijden! Mooi voornemen voor het nieuwe jaar

eens met Barvaux

Toch een apart draadje dit. Doorgaans wordt er bijv al geschokt gereageerd als een 16 jarige af en toe alcohol drinkt. Ts zegt dat er geen appalsap geschonken zal worden, het zal ook geen cola zijn.
Ik denk ook dat de mensen die roepen dat hun kinderen alleen maar gamen enz zich geen voorstelling kunnen maken van het wereldje van neef van ts. Ik ken neef natuurlijk niet, maar zijn wereld zou er wel eens heel anders uit kunnen zien. Zelf heb ik als onzekere puber ook wel rondgehangen bij groepen waar ik eigenlijk te jong voor was. Er zitten zeker risico's aan. (Als neef niet schroomt je zoon uit te dagen waar je bij bent kan je zoon nog wel heel wat meer uitgedaagd gaan worden.)
Zelf zou ik denk ik ook laten gaan (je hebt weinig keus ook want de nadelen zijn groter) maar wel goed blijven opletten. En gesprekken rondom dronkenschap ed kun je niet meer laten liggen. Je zoon wordt hier sneller mee geconfronteerd dan je wil.
Ik zou ook moeite hebben met het uitstapje naar efteling, alleen al omdat de helft vd groep hem er niet bij wilt hebben. Ik wil niet dat mijn kind bij mensen is die hem niet erbij willen! Maar ik ben ook wel een moeder die wat moeilijk loslaat.

Nee

Nee, ik denk niet dat er bedoeld is dat het niet erg is dat zoon aan de alcohol gaat of met gevaarlijk vuurwerk gaat spelen.
Maar dat draadjessteller niet bang moet zijn om met zijn neef om te laten gaan. Het gaat niet werken om hem overal van weg te houden. Misschien kan zoon de groepsdruk prima weerstaan.

Mijntje en Wenda

Maar TOCH is het vreemd dat in dat andere draadje de ongeveer even oude zoon maar thuis gehouden moest worden (want gevaarlijk vuurwerk op een plaats zonder volwassenen). Verder weet ik zeker dat als iemand een draadje was gestart over een feestje waar de 13jarige vrijwel zeker alcohol wordt aangeboden er ook wel anders gereageerd was.

Wenda: volgens mij wilde 80% van het groepje de zoon van TS er niet bij

Nogmaals: ik vind dus ook dat je de jongen moet laten gaan want zo komt hij er veel sneller achter of hij nog wel bij zijn neef en vooral zijn vrienden past. Hem thuishouden zorgt alleen maar voor botsingen en verwijten.

Mijntje en Barvaux

Tsja Mijntje het zou kunnen dat het hetzelfde is. Ligt ook aan zoon natuurlijk. Overigens begrijp ik dat het omgaan an sich voor ts geen probleem is, de neven hebben juist veel contact. Kan zijn dat ze nu echt verschillende wegen inslaan, en dat dat voor nieuwe dilemma's zorgt.
Barvaux ik heb me wel zitten te bedenken hierover. Het ligt ook echt aan hoe zoon is, hoe kwetsbaar. Soms is de beste bescherming gewoon verbieden. Je gaat dan minder af als kind, je mag gewoon niet van je ouders, klaar. Ik zou vroeger best graag wat meer verboden gehad hebben denk ik. Maar dat komt ook omdat foute keuzes me alleen maar aangerekend werden, ik kreeg daar geen hulp bij of echte gesprekken. Dan liever meer grenzen. (Ik ging met echt tuig om terwijl ik daar eigenlijk niet bij paste)
Kan zijn dat zoon zich verscheurd voelt, hij wil de bescherming van neef uiteraard ook niet kwijt.

afgaan

Maar zoon wilde zelf heel graag. Als hij 'afgaat' wil hij vanzelf niet meer met neef en zijn vrienden optrekken. Einde probleem

ik zou hier zeker met hem over praten. Wat zou jij doen als... oefen hem zijn eigen strategie te kiezen.

gelukkig

Fijn dat hij mee mag naar de efteling.
Lengte moet geen rol spelen, je zoon kan wel de rest van zijn leven klein blijven. Dan is het ook niet de bedoeling dat hij later als volwassene alleen met kinderen mag omgaan vanwege zijn lengte. Ik ben trouwens anderhalf kop kleiner als mijn man en wij zijn gelijkwaardig.

Steenbokje

Steenbokje, stop nou op over die lengte. Echt, lengte zegt helemaal niets. Niets. Echt niets. Zijn o zo brave zoon was rond die leeftijd ook zo'n lang exemplaar. Hij is natuurlijk nog steeds lang, maar het valt nu (17 jaar) niet mee op. Ik hoop toch echt van harte dat hij als 13/14-jarige destijds niet is beoordeeld door volwassenen op zijn lengte. Dat hij als potentieel gevaar zou zijn beschouwd. Ondanks zijn lengte was (en is) hij gewoon een braaf joch, tikje blue zelfs. Een lief kind. Ontfermt zich over zijn jongere broertje en jongere neefjes en nichtjes.
Lengte zegt niets niets niets over karakter.
Bij jouw zoon niet, bij neef niet, bij de vrienden niet.

Lengte

Lengte zegt helemaal niets over hoe iemand is. Dat gevoel slaat nergens op en moet je echt loslaten want je projecteert dit ook op je zoon. Als mijn zoon bij zijn vrienden en/of klasgenoten is, is hij ook de kleinste en niemand die daar zo raar over denkt. Natuurlijk worden er over en weer grapjes gemaakt maar verder is mijn zoon, dat liefkozend door hun "ukkie" wordt genoemd, gelijkwaardig aan de rest of zelfs assertiever en verstandiger. En daar zitten veel jongens bij die een of twee jaar ouder zijn en minstens 30 centimeter groter. Ja, er zijn er bij die al een vriendinnetje hebben of zelfs weleens een glas alcohol hebben gedronken; allemaal zaken waar mijn zoon (nog) helemaal niet mee bezig is. Nou en?
Ik hou overigens helemaal niet van alcohol en zwaar vuurwerk maar zoon mag van mij gewoon oud en nieuw vieren bij een van zijn beste vrienden (die is net 16) waar deze dingen ook van de partij zijn. Omdat ik weet dat diens ouders heel goed opletten en omdat ik op mijn zoon kan vertrouwen. Er zijn wel meer dingen waar ik niet van hou en zoon wel maar dat is geen reden om hem die dingen bij voorbaat te verbieden. Hij moet zaken zelf ondervinden en uitvinden. Dat is opgroeien en volwassen worden. Je kan je kind wel willen opsluiten in een glazen bol om hem te willen beschermen tegen die "grote boze buitenwereld" maar dat is niet in het belang van je kind.

Ja, hou op over die lengte!

Als moeder van 2 "boomlange" kinderen weet ik hoe strontvervelend het voor kinderen is als ze al vanaf peuterleeftijd worden beoordeeld op hun lengte en niet op hun leeftijd. Vaak genoeg meegemaakt; andere ouders, onderwijzers, trainers, die mijn kinderen be- en veroordelen alsof ze 2 tot 4 jaar ouder zijn dat ze werkelijk zijn. Enig idee wat dat met kinderen doet?

Illegaal vuurwerk

Mijn kind mag van mij, of ze nu 1.20 of 2.10 meter lang is, niet bij gevaarlijk vuurwerk komen.
Maar ik snap het niet zo goed, het gaat om een neef, dus ook om (aangetrouwde) broer/zus van jou. Dan bel je ze toch even? Zijn zij erbij, wordt er gedronken, zijn zij thuis, gaan de jongens alleen de straat op?
Dan zie je zo of het al dan niet verantwoord is.

Verder eens met iedereen. Zoals je het vertelt lijkt het bijna niet echt. Jongetje van 13 die de onderbouw van een complete middelbare regeert? Lang en sportief, dus zonder de gebruikelijke puberonzekerheden? Twee vaste vriendinnen maar liefst? En je zoon een schemiel?
Volgens mij heeft je bril iets getinte glazen en daar die je je zoon geen goed mee.

Loes

toch

'Bovendien komen daar vrienden van neefje die ik niet goed bij mijn zoon vind passen.'

Kijk dit, daar val ik over: laat jouw zoon dat ZELF beslissen en houd hem daar niet in tegen! Het is veel prettiger als hij daar zelf achter komt dan dat jij het gaat verbieden. Dat staat los van het zware vuurwerk en de alcohol, daar kun je je zoon in opvoeden. Waar is dat oudejaarsfeestje eigenlijk?

nou ja zeg

Je hebt een goede band met je stiefbroer en het is niet ver weg. Wat is er dan makkelijker om je zoon te laten gaan en met stiefbroer af te spreken dat hij een oogje in het zeil houdt? Zorg ook dat je bereikbaar bent en je zoon kan ophalen zo nodig. Ik zou dat juist in zijn huis niet tegenhouden, wel als neefje naar mensen gaat die je absoluut niet kent. Als jij je zoon goed hebt opgevoed blijft hij van de drank en het gevaarlijke vuurwerk.

Hoho barvaux

Wat zeg je nou? Als jij je zoon goed hebt opgevoed blijft hij van de drank en het gevaarlijke vuurwerk af. Haha, mijn zoon mocht een biertje (EENTJE dus) toen hij zestien was geworden. Verstandige knul, goed gepraat over alcohol (mijn vader was alcoholist), leuke vrienden, blabla.

Maar toen.... een paar dagen na zijn zestiende verjaardag werd ik gebeld door zijn vrienden. Zoon was ziek. Ahum, zoon had 4 bier op en daar kon hij niet zo goed tegen. Ik heb het kind opgehaald, zijn roes uit laten slapen, ben heel boos geworden, heb een goed gesprek met hem gehad en verteld dat dit de enige keer zou zijn dat ik hem opgehaald had (midden in de nacht). Tot op heden ben ik nooit meer gebeld, afkloppen.

Heb ik hem nou verkeerd opgevoed omdat hij in de fout ging? Kom nou.

nee christel

Je moet een beetje meegaan in het draadje, een draadje waar een beetje een tegenstelling wordt gecreëerd tussen welopgevoede kleine 13jarige VWO kinderen en blijkbaar slecht opgevoede streetwise boomlange 13 jarigen op VMBO

Ik heb het idee dat TS haar zoon wel vertrouwt in het niet nemen van alcohol en daar ga ik even in mee. Ik geloof niet dat het voor handen zijn van alcohol een probleem is bij TS maar meer de vrienden van neefje en het vuurwerk.

Het gaat hier niet om een 16 jarige die opeens 1 biertje mocht drinken van jou.

Beschermen

"Maar ik wil hem het liefst beschermen, maar dat is ook niet altijd goed. Ik wil hem alleen voor een teleurstelling behoeden."

Je begon dit topic met de vaststelling dat je wilde dat je zoon wat brutaler werd, wat meer durfde, wat meer zelfstandig en vrij werd.

Dan kom je er niet onderuit dat hij af en toe een deuk gaat oplopen. Wat jij wil (hem voor alle teleurstellingen behoeden en beschermen maar wel een zelfstandige zoon willen) is zoiets als van een kind verwachten dat het leert lopen terwijl het altijd vastgebonden in een tuigje in de box zit.

Zelfs als het uitje naar de Efteling tegenvalt, zelfs als het oudejaarsfeestje misloopt, dan nog zul je hem opnieuw zelf dingen moeten laten doen. En opnieuw. En opnieuw. Hoe erg je het ook vindt.

Het klinkt heel onaardig wat ik nu ga zeggen, maar ken je de sketches van Carla en Frank van Putten, van Koot en Bie van vroeger? Dat is in extremo doorgevoerd een moeder die haar zoon nooit losgelaten heeft. Ergens zul je je zoon bloot moeten stellen aan de buitenwereld, als je daar niet wil eindigen.
(en ja ik weet dat dat een extreem voorbeeld is en daarom klinkt het heel onaardig om het te gebruiken maar het speelt me toch door de kop. Sorry).

teleurstelling hoort bij het leven

of wel "life sucks" en dat kun je het beste maar vroeg leren. Dan kun je er mee omgaan en valt het niet zo tegen als je als jongvolwassene een teleurstelling te verwerken krijgt.

Loslaten

"Hoe maak ik mijn zoon 13 wat zelfstandiger en minder verlegen" In een notendop: door hem niet meer als een klein kleutertje te zien en behandelen en hem vooral niet meer zo obsessief te vergelijken met anderen. Door te stoppen met hem zo overdreven te bemoederen en hem als een overbezorgde moederklok te willen beschermen tegen die "boze" buitenwereld. Als jij hem meer vertrouwen en vrijheid geeft, krijgt hij vanzelf meer zelfvertrouwen en kan hij assertiever en meer outgoing worden. Mijn zoon is misschien klein van stuk, maar groots in van alles: hij heeft een groot hart, een goed stel hersens, een goed gevoel voor humor, groots zelfinzicht en een goed zelfvertrouwen. Dat zie ik in hem, dat zien anderen en dat geef ik hem mee. Dat zou ik ook doen als hij boomlang was. Laat je zoon los en wees er voor hem als hij je nodig heeft want hij zal ongetwijfeld vaak zijn neus stoten. Maar daar leer je van en dat is een essentieel deel van opgroeien en volwassen worden. Het leven is gewoonweg beslist niet altijd even leuk.

leuk steenbokje

Hoop dat hij een leuke dag heeft en als dat niet zo is: dan ben je OOK een stap verder gekomen!

snowboots aan?

want hier ligt heel wat ijs sneeuw haha. Ik hoop dat ie een leuke dag heeft en straks veel kan vertellen.

goed!

Goed hoor steenbokje! Dit kan hij best. En van dat zware vuurwerk kan ik me voorstellen dat hem daar liever niet wil laten zijn op oudjaarsavond. Dat valt ook goed uit te leggen.
Hoe vinden de ouders van je neef er eigenlijk van? Hebben die daar geen problemen mee?