Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Knuffel Ciska
Ach Ciska, dat is toch ook heel begrijpelijk, dat jullie het ook zwaar hebben.
Een kind dat 24/7 toezicht nodig heeft is ook gewoon heel zwaar. Zeker op deze leeftijd. Een jonger kind kun je makkelijker iemand vragen om even op te passen. Bij deze problematiek en leeftijd is dat andere koek.
En toch zullen jullie af en toe even afschakelen ook nodig hebben. Kunnen jullie dat onderling afstemmen?
Dikke knuffel! Hopelijk gaat de overdracht naar de nieuwe plek goed en is de ergste spanning er dan ook vanaf.
lieve Ciska, goed dat je hier van je afschrijft om even te spuien.
Blijf dit maar zoveel mogelijk doen.
Het is zo ontzettend zwaar voor jullie en je moet maar door!!
Ik hoop dat jullie de dag een beetje doorgekomen zijn!
Liefs en een knuffel ♥️
Veel sterkte, Ciska; misschien is op of in de bank zitten op dit moment niet slecht voor haar. Het is daar de meest rustige omgeving, wat voor haar overprikkeling wellicht het beste is. Jij weet uiteraard het beste wat haar goed doet.
Nogmaals sterkte!
Uiteindelijk eind van de middag een heel intensief gesprek met haar gehad. Ze was naar boven gegaan toen ik buiten was (dus dat wist ik niet) en vroeg op een gegeven moment om mij. Ze dacht dat wij haar vergeten waren. Gesprek was echt emotioneel, waarin heel duidelijk is hoeveel invloed de stemmen op haar hebben en hoe die stemmen haar eigenwaarde zo naar beneden halen.
Maar ook dat ze ons zo erg mist als ze op de groep is, dat ze vooral de knuffels mist. Dus op een gegeven moment waren we samen aan het huilen.
Helaas heb ik geen vriendinnen heel dichtbij wonen en alleen een rondje wandelen kan ik niet.
En ik snap aan de ene kant heel goed dat dochter de rust van thuis nodig heeft om te ontprikkelen, maar helemaal niets doen, dan duurt de dag echt heel lang, dat merk je ook wel aan haar. Ze wil eigenlijk wel iets doen, maar kan ook gewoon niets bedenken.
Ik hoop dat ze vandaag de ruimte heeft om in het zwembad te gaan, want nog een dag als gisteren gaat heel zwaar worden.
Och lieve Ciska, wat is het toch ontzettend zwaar allemaal! Voor dochter én voor jullie.
Hier heeft dochter ook nog steeds afleiding nodig, niets doen gaat snel over in verveling en dat gaat weer over in sombere gedachten.
Wat hier afleiding geeft is (proberen) elke dag “iets” plannen met vrienden/ vriendinnen lukt niet altijd buitenshuis dus face timen is dan ook een optie. Of gamen, dochter vind de Sims (?) spelen fijne afleiding. Zich kunnen verheugen op iets leuks als samen een lekkere lunch voorbereiden, cake of koekjes bakken, of naar het strand wat dan ook als het maar iets leuks ter afleiding is. Straks als ze weer naar school gaat zal dat ook wel weer voor afleiding zorgen.
Ja ik weet het is soms doodvermoeiend om bijna dagelijks leuke dingen en afleiding te moeten vinden, en dat lukt haar en ons ook niet altijd, we blijven met elkaar in gesprek, ook erg intensief maar nodig.
Ik hoop dat jullie vandaag een fijne dag met elkaar kunnen hebben
Ach Cis... ik wilde dat ik dichterbij woonde...
Wat verdrietig dat ze jullie zo mist. Zo begrijpelijk ook. Dat lijkt me heel moeilijk voor jullie allemaal.
Het zou zo fijn zijn als ze een doel had, een hobby of een sport (darten of zo, wat ze gewoon in de tuin kan doen). Dan zou je niet constant aan hoeven staan als animatieteam, wanneer ze bij jullie is.
Dikke knuffel voor jullie
hele dikke knuffel, Ciska. Ik hoop dat je de dagen een beetje door komt en dat dochter iets te doen heeft wat haar gedachten verzet.
Ciska, in een ander draadje heb ik dit ook gedeeld en misschien is het voor jou ook een fijne website (wel met een confronterende titel): http://www.mijnkindwildood.nl
Er staat ook informatie over hoe je als ouders overeind kunt blijven. Misschien staat er niks nieuws, maar ik wilde het toch met je delen.
Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat thuis ❤️
kaatjecato schreef op 05-09-2024 om 14:41:
Ciska, in een ander draadje heb ik dit ook gedeeld en misschien is het voor jou ook een fijne website (wel met een confronterende titel): http://www.mijnkindwildood.nl
Er staat ook informatie over hoe je als ouders overeind kunt blijven. Misschien staat er niks nieuws, maar ik wilde het toch met je delen.
Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat thuis ❤️
Kaatjecato, bedankt voor de link, ik herken veel in de verhalen van de ouders..helaas..
Ik wens alle ouders heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
We hebben veel over voor onze kinderen en het machteloos en hulpeloos voelen en niks voor je kind kunnen doen dat helpt is verschrikkelijk.
kaatjecato schreef op 05-09-2024 om 14:41:
Ciska, in een ander draadje heb ik dit ook gedeeld en misschien is het voor jou ook een fijne website (wel met een confronterende titel): http://www.mijnkindwildood.nl
Er staat ook informatie over hoe je als ouders overeind kunt blijven. Misschien staat er niks nieuws, maar ik wilde het toch met je delen.
Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat thuis ❤️
Dank je wel voor de link, ik zal er naar kijken als er wat meer ruimte in mijn hoofd is.
Deze week is de laatste week van dochter op gesloten en dat voelt best dubbel. Ook al is het gesloten, ze zit hier al zo lang dat alles bekend is. Maar voor haar is het alleen maar goed dat ze eindelijk de overstap naar open gaat maken.
We zijn druk bezig met het in orde maken van haar nieuwe slaapkamer, en wat een verschil. Samen naar de ikea geweest om nieuwe spullen uit te zoeken, want hier instellingsspullen, maar gewoon eigen spullen op haar kamer.
Maar dochter heeft het ook moeilijk en de spanning voor de overstap is zeker aanwezig. De afgelopen is ze veel thuis geweest omdat het op de groep gewoon niet te houden was voor haar. Maar het is pittig zo thuis. Morgen nog een rechtbank en dan terug naar de groep. Woensdag ga ik samen met haar inpakken, dan heeft ze savonds afscheid op de groep.
Donderdagochtend is dan de laatste ochtend en pikken wij haar om 11 uur op.
Thuis dan al haar spullen uitzoeken en zondag gaat ze naar haar nieuwe plek.
Het lijkt me heel spannend voor je dochter, maar wat fijn dat ze straks eigen spullen op haar kamer mag.
