Is dit des pubers of onze verkeerde opvoeding?

Bom

"Ik wil het gezellig houden, maar hoe?"

"En dus ontploft er ongeveer 4 x per jaar een bom in de vorm van een mama!"

Enr zit een causaal verband tussen die zinnetjes. Je pot kleine irritaties op tot de boel ontploft. Beter is handelen voordat het irritaties worden.

(makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het)

Komt wel

Hier twee rommelige meiden (en een iets nettere moeder). Uit zichzelf denken ze zo ongeveer nergens aan, dus soms geef ik een opdrachtje en anders ruim ik opgewekt hun rommel achter ze op. Ze zijn er inmiddels wel achter dat hun kleren niet gewassen worden als ze onder hun bed liggen, dus daar denken ze dan zelf aan. Ik denk dat uiteindelijk het kwartje wel valt bij ze. Bij mijn 15-jarige zie ik soms signalen van naderende volwassenheid

Des pubers

Ik herken het helemaal van mijn kinderen. Dochter is wel schoon op zichzelf, maar vieze kleren verdwijnen niet automatisch in de wasmand en haar kamervloer heb ik al een tijdje niet meer gezien. Zoon moet ik nog steeds vertellen wanneer hij moet douchen en dan ook zijn haar moet wassen. Idem met tandenpoetsen en dat hij schone kleren aan moet. En ook bij hem gaat het in de was gooien van vieze kleren en het opruimen van zijn kamer niet vanzelf. Gordijnen en ramen open heeft hij nog nooit van gehoord...Hoop dat het ooit vanzelf over gaat, hem blijven wijzen op dit soort dingen helpt hopelijk. Eens zal het kwartje toch wel vallen...

Hier ook pubers

Maar sinds ze in de badkamer omkleden, verdwijnt het direct in de wasmand. En sinds er een lekkere mannendouchecreme in de douche staat, zijn ze er niet onder vandaan te krijgen. Ps Ze douchen wel met muziek aan. Haren wassen heeft ook even geduurd. Als we met avondeten klaar zijn, vraag ik altijd of er boven nog glazen staan; dan kunnen ze die even beneden brengen.

Ze zijn op andere vlakken sociaal. Als ze naar de winkel gaan voor iets lekkers voor zichzelf, nemen ze uit eigen initiatief, heel spontaan iets voor de rest mee. Of als de kledingkast weer netjes in orde wordt gebracht, krijgt de spiegel ook een schoonmaakbeurt. Met de tijd zie ik wel verbetering alleen het huiswerk nog.

tja...

Hier helpt structuur en ingebouwde beloning. Op vaste dagen taken doen, ook kamer opruimen en huishoudelijke. Taken. Dat uit zichzelf gedaan hebben is een vereiste voor het bij elkaar harken van zijn zakgeld.

Tja pubers..

..kunnen enorme rommelkonten zijn. Alleen ben ik gezegend met een dochter die erg netjes is.. keurige kamer en kledingkast. Soms als ik er de hele dag niet ben dan maakt ze het hele huis schoon..

Mijn zoon is ook een rommelkont. Heb er zelf ook vaak achteraan gezeten om zijn kamer op te laten ruimen. Komt wel, is zijn reactie.. Dat zijn kamer rommelig is vind ik niet erg, maar wel als er vuile en schone kleren door elkaar zijn en eten met etensresten daar zijn. Dan kan ik een erg vervelende moeder worden en dat weet hij ook.

Wat uiterlijke verzorging betreft: ze zijn op dat gebied veel gevoeliger voor kritiek van buitenaf (vrienden, klasgenoten, etc.), dus zij zien er tiptop uit. Elke ochtend en vaak 's-avonds douchen en schone kleding aan..
meestal lost het zich op als vrienden commentaar hebben op hun uiterlijk. Dat vinden ze erger dan een ouder die elke keer maar zeurt!

Ze laten nooit remsporen in de wc achter, want ze hebben er zelf een pesthekel aan als ze het van een andere zien. Dus ze poetsen dit zelf weg met de wc-borstel.
En ze moeten ook hun taken in de huishouding doen, zoals de vaatwasser uitruimen, vuilniszakken naar beneden en hun eigen troep opruimen (in hun kamer of huiskamer als ze daar gegeten hebben).

Hier

Zeer schoon op zichzelf, een (bijna overdreven) schone en nette kamer. Maar buiten die kamer...... haha, dan is het totaal anders. Alles blijft liggen, zolang er maar geen rotzooi op haar kamer is, want die wil ze opgeruimd en schoon.
Ach, ik ben al blij dat ze goed voor d'r eigen hygiëne zorgt en ik al niets meer aan haar kamer hoef te doen. Af en toe raak ik uiteraard wel geïrriteerd over elk dingetje wat ze in de andere ruimtes laat slingeren. Maar ga er geen erg groot punt over maken.

hier ook weer

Ik zoek ook weer even naar een modus, de laatste tijd is het bar en boos bij dochter van 11. Zoon maakt niet veel rommel maar die doet niets qua verzorging zonder aansporing...
Maar dochter maakt dus ook nog eens heel veel troep overal. Er loopt altijd een spoor waar zij is geweest. Je kunt haar nooit missen zeg maar.
Met periodes gaat het redelijk, de laatste weken lijkt ze NIETS te kunnen doen zonder een ontplofte bom vd ruimte te maken waar ze is, al is het maar een minuut. Het enige dat lijkt te helpen is achter haar aan lopen en haar nonstop wijzen op wat ze moet doen, maarja dat kan natuurlijk niet, daar zou ik een dagtaak aan hebben.

Wat ik vervelend eraan vind is dat ik in zo'n negatieve modus zit. Terwijl ook hier geldt dat belonen beter werkt. Dochter doet genoeg positieve dingen in huis waar ik op zou kunnen focussen. (Hoewel, als il erover nadenk is dat de laatste weken ook minder, pakt ze bijna niets uit zichzelf op. Voorheen ging ze vaker spontaan opruimen of poetsen, meehelpen met koken. Zou ze nu dan echt beginnen met puberen?)

Ik heb het zelf druk laatste tijd en lichamelijk niet zo fit, speelt misschien mee. Ik moet iig ruimte gaan zoeken voor goed gesprekje en gezamenlijk plannetje. Positief dan, want nu hebben we alleen negatieve gesprekjes. (Dochter vindt dat ze veel teveel moet doen thuis, vriendinnen hoeven veel minder te doen etc. Helaas komt ze vaak bij een meisje thuis dat idd letterlijk niks hoeft te doen)

Ze kennen ook de betekenis van 'nu' niet

Is dat bij jullie kinderen ook zo? Ik waarschuw 10 minuten voor het eten klaar is dat ze de tafel moeten komen dekken. Meld erbij dat over 5 minuten het eten klaar is en dat ze dus NU aan de slag moeten. Daar reageert helaas geen van beide kinderen op...
Verder zijn jullie verhalen allemaal erg herkenbaar. Gedeelde smart is gelukkig halve smart zal ik dan maar denken. En in ieder geval ligt het niet (alleen) aan ons als opvoeders.
En kennen jullie pubers het woord 'alsjeblieft'? Krijgen die van mij volgens mij rare jeukende bulten van of zo, want ze gebruiken het woord echt nooooit. Niet uit zichzelf althans. En ik luister niet naar eisen, dus waarom ze dat nog niet geleerd hebben??
Nou ja, blijven kijken naar het positieve is de leus, maar soms zijn die positieve dingetjes echt heel slecht zichtbaar...

Alsjeblieft

Dat is nu echt een woord wat wij zeer zelden (ik neig naar nooit) gebruiken in huis. Het is wel altijd "Wil je ..." of "Mag ik ..." met daarna meestal een "Thanks" of "Dank".

Het vriendelijk vragen

Als ik over schoenen struikel, wil ik wel eens vergeten het vriendelijk te vragen. Dan zeg ik; ' Ruim die schoenen eens op'. Het geijkte antwoord luidt:'Kun me het misschien ook wat vriendelijker vragen? ' Grrr. Natuurlijk kan dat, waarom heb ik dat niet meteen gedaan. Ik vind opvoeden ook een zaak van kijken in de spiegel.

Ja ja, vriendelijk vragen

En dan vraag je vriendelijk: "Zou je die schoenen even willen opruimen?" Krijg je als antwoord: "Nee". Als ze in een vriendelijker bui zijn "Zometeen", wat kennelijk pubers is voor "volgend jaar"....

Alsjeblieft...?

En als ze het helemaal mooi willen maken, doen ze het niet omdat je geen "alsjeblieft" hebt gezegd!

Dankjewel!

Laatst zei mijn zoon een gemeend "Dankjewel!" toen ik een boel was in mijn armen geduwd kreeg na mijn vraag of hij nog was had liggen. Ik ben gelijk op zoek gegaan naar een mooi lijstje voor dit moment.

Was

Na het deponeren van een stapel was uit zijn kamer verwacht zoon dat het gelijk wordt gewassen.. nee, dat moet op zijn beurt wachten, want er zijn nog meer kleren! Vooral als ze ook nog eens gesorteerd moeten worden.

Mijn eerste advies is: stapel ze niet op, want dan kan je niet verwachten dat ze ze a la minuut worden gewassen..
Mijn tweede advies is: ruim de gewassen kleding op in de kast (tui bij truien, broek bij broeken, onderbroek bij onderbroeken, etc.), zodat het niet lijkt alsof je geen kleding meer hebt..

En "alsjeblieft"? Nee, dochter gebruikt het woord: "Please"..

En ja, Engeltje, als ik ze aan iets moet helpen herinneren dan doe ik het altijd een tijdje van te voren. Want het direct doen? Dat zit niet in het systeem. Het is altijd "straks" of "later" of "zometeen". En dat is heel rekbaar!

Deze al gelezen?

Ik vind m erg leuk
http://m.ad.nl/ad/m/nl/1003/You/article/detail/3931131/2015/03/28/Als-het-een-baan-was-had-ik-ontslag-genomen.dhtml

Valt nog mee

Na het lezen van deze draad vind ik het bij dochter van bijna 14 zelfs nog meevallen. Ze is aardig schoon op zichzelf, doucht meestal uit zichzelf om de dag en als ze ongesteld is elke dag. Haar kamer is vaak een bende maar af en toe ruimt ze hem uit zichzelf op en als de hulp komt doet ze dit vaak ook wel als ik het zeg. Het opruimen gaat niet altijd zoals ik wil, gebruikte kleding in de kast proppen e.d. Maar af en toe loop ik die kast dan wel een keertje na. Vaat wordt na een aantal maal vragen zowaar regelmatig naar beneden gebracht. De badkamer na het douchen tegenwoordig zowaar opgeruimd, behalve de handdoek, die ligt altijd ergens als een prop. Nee, ik heb niet eens veel te klagen maar toch doe ik het...soms.

ik herken het ook niet zo

Natuurlijk zijn er kleine dingen maar de kamers zijn nooit een echte bende, er ligt alleen snel erg veel stof

Mijn man kan moeilijk wennen aan nieuwe dingen zoals bijv niet de waterkoker helemaal vullen met water maar gewoon een kwart liter als je maar twee kopjes thee wil hebben en dat herken ik bij mijn zonen ook maar ik reken dat niet als pubergedrag.

Al die dingen uit de startposting herken ik dus niet, zelfs onze jongste van wie ik het nooit had verwacht doet alles prima en nee dan zeur ik niet over een tas die hij bij binnenkomst meteen bij de achterdeur (dus in onze woonkamer) neerzet want altijd staat die weer keurig voor hij naar bed gaat ingepakt op zijn kamer klaar. Dat die tas er dus ook van vrijdagmiddag tot zondagavond staat is een ander dingetje maar ach, dan zeul ik hem eens naar boven. Hij is nog niets kwijt geraakt dit hele jaar en oudste is dat al helemaal nooit gebeurd in 3,5 jaar middelbare school.

Douchen moet jongste om de dag en door zijn slechte kennis van tijd, data en dag van de week en vanwege het feit dat om de dag douchen betekent dat je geen vaste dagen hebt moet ik hem daar aan helpen herinneren maar dat is meer een stukje dyslexie dan pubergedrag.

Herkenbaar

Hier ook hoofden als vergieten Mijn dochter (12) is wel heel stipt met huiswerk. Dat doet ze uitzichzelf en goed ook. Qua rommeligheid zijn ze beiden niet echt netjes (meer) op het moment. Vroeger wel..Dus zal aan de puberteit liggen. Als ik iets vraag word het uiteindelijk wel gedaan maar heeft wat voeten in de aarde soms. Mijn dochter is ook attenter..denkt eerder en uit haarzelf aan een cadeautje kopen en kan makkelijk iets delen. Dat is toch wel een meisjesding denk ik. Tja ik erger me er weleens aan maar een beloningssysteem van dingen krijgen vind ik ook niet oké. Je doet iets omdat het nodig is of om te helpen niet om wat je ervoor krijgt. Een verkeerde instelling vind ik. Ze moeten sowieso 1 keer in de week hun kamer helemaal opruimen..zodat ik er bij kan om de rest goed schoon te maken en hun was tijdig in de wasmand doen. Af en toe de afwasmachine uitruimen maar daar is geen vast schema voor want die gaat pas aan als het echt vol zit. Ik vraag het ze en dan moeten ze het gewoon doen. Ik doe het ook vaak zelf. Hetzelfde met tafeldekken..we eten niet elke avond aan tafel en soms niet eens met zijn vieren. Dan kan dat niet Door werktijden. Dus ook dat vraag ik als het zo uitkomt en we wel met zijn vieren samen eten..En dan word het ook gedaan. Wij zijn geen schemagezin bedenk ik me nu ik dit zo lees. De dingen komen zoals ze komen en we maken daar het beste van. En het werkt ook nog!

Lekker herkenbaar!

Vijftienjarige zoon is ook te volgen aan de sporen die hij door het huis achterlaat.
Grotendeels mijn probleem. We hebben nu de afspraak dat hij zijn kamer in het weekend opruimt (was, vaatwerk, schoolboeken) zodat we kunnen stofzuigen, en dat doet hij grondig. Dat het aan het eind van de dag dan alweer een bende is, ach.... Lessen in loslaten.
Het enige waar ik streng op ben zijn spullen van gezinsleden die hij leent en laat verdwalen.
Zijn twaalfjarige broer is op het neurotische af netjes, die aardt meer naar zijn moeder dus ik klaag niet.

Haha Vogel,

Het nette gedrag van je jongste kan zo omslaan-.