bijdrage kind tot 21

Inkomen

Waar haalt het kind inkomen vandaan als het niet werkt of stufi krijgt? Het is een beetje lastig om een bedrag te noemen. Als ik zou vermoeden dat het kind aan drank of drugs is zou ik niet klakkeloos bedragen overmaken. Maar als het echt is voor levensonderhoud zou ik geven wat ik kon missen, en wat ik ook kwijt zou zijn als het kind thuis zou wonen.

Ik vroeg me pas hetzelfde af

Een van mijn kinderen woont bij mijn ex-man, is 17 jaar, gaat niet school, heeft geen andere dagbesteding (bijbaantje of zo), is verslaafd aan drugs en weigert samen met zijn vader hulpverlening. Tot op heden betaal ik alimentatie, een bedrag dat door ex genoemd is, dus niet vastgesteld door de rechter. Maar volgend jaar wordt hij 18, wat dan?

Ex vraagt wekelijks per mail om meer geld omdat zoon zo duur in onderhoud is (vooral drugs en telefoongebruik). Van zoon,die heel af en toe met mij wil appen, hoor ik dat hij hele nachten gamet, overdag slaapt en dat zijn vader dat goed vindt, of waarschijnlijk niet in staat is zoon op enige wijze te motiveren tot enige vorm van actie. Ex werkt overigens volledig.

Ik vind het zo moeilijk, natuurlijk wil ik het beste voor mijn kind en hoop ik dat hij ooit op een beter pad komt dan waar hij nu op zit. Betalen voor levensonderhoud vind ik toch iets anders dan betalen voor een drugsverslaafde die niets doet.

Helaas

alles is al geprobeerd, ex vindt zoon nog steeds "een lieve jongen" en erkent het probleem niet. Er komt nu waarschijnlijk een onderzoek en gedwongen uithuisplaatsing dreigt dan. Dat is ook vreselijk, maar dit kan ook niet zo voortduren.

Ex vindt dat iedereen ongelijk heeft, hij weet alles beter. Helaas werkt zijn manier niet. Het is verdrietig, heel verdrietig.

Vreselijk Krisje

Nou ga ik er vanuit dat ze een kind van 17 niet zo heel snel uit huis zullen plaatsen. Een rechtzaak daarover, na onderzoek, neemt al zomaar ongeveer een half jaar in beslag, kan nog veel langer, vooral als vader in hoger beroep gaat.
En wat denk je dat een kind daar dan van opknapt? Nog meer risico op slecht gedrag afgekeken van andere kinderen.
Het is een moeilijke leeftijd, soms moet je het ook gewoon uitzitten. Alles beter dan een kind ook nog bedreigen met de 'kinderbescherming'. Dat is geen hulp, dat is justitie. Fijne moeder hoor Krisje.

moeilijk Krisje

Want je kunt wel stoppen met het 'sponsoren van zijn drugsverslaving', maar wie weet gaat hij dan het criminele pad op om zijn verslaving te kunnen financieren. Dan ben je verder van huis.

Ik denk dat het naïef is om te denken dat hij stopt met drugs als mama geen geld meer geeft. Maar ik snap het dilemma.

@Krisje

Wat ik zou doen is geen geld meer geven, maar wel helpen verzorgen door bijvoorbeeld het betalen van zijn kleding. Daarnaast zou ik de rest van het bedrag dat je normaal geeft op een spaarrekening zetten voor je zoon.

Vervolgens zou ik een gesprek aangaan met de huisarts en kijken wat je kunt doen. Als je zoon werkelijk verslaafd is kun je dat niet zelf oplossen. Ga dus kijken wat jij kunt doen om hem te helpen. Het geven van geld is daar zeker niet een van.

@AnneJ, ik vind dat je dit keer wel heel erg hard bent tegen Krisje. Als haar zoon werkelijk verslaafd is, dan is het geen kwestie van uitzitten. Dan moet daar wat mee gebeuren. Omdat zoon nog minderjarig is, dan komt daar snel Kinderbescherming bij om de hoek kijken. Soms ontkom je daar gewoon niet aan.

Wat een rotopmerking Anne

"Fijne moeder hoor Krisje". Bah. Je hebt geen idee want wat ik schrijf is een minimale omschrijving van de situatie. Ik ken je weerzin tegen de hulpverlening, maar om mij zo neer te zetten is gewoon laag. En drugsverslaving die al 3 jaar duurt zit je niet uit. Bah.

Zoon is vorig jaar in de crisisopvang terecht gekomen omdat ik hem thuis niet meer aankon. Hij jatte alles van mij en zijn broer en zus (id-kaarten, erfstukken, tablets, geld), hij was heel agressief en ik durfde niet eens meer met hem alleen thuis te zijn. Eenmaal daar besloot vader zich voor het eerst in 16 jaar met hem te gaan bemoeien en vanaf toen is het bergafwaarts gegaan. Ik werd direct aan de zijlijn geparkeerd en zoon mocht niet meer met mij praten van vader. Zoon vond het best, vader gaf hem veel geld en dat wilde hij natuurlijk zo houden. Vele hulpverleners hebben geprobeerd vader er van te weerhouden zoon uit de leefgroep (na de crisis) weg te halen, dat is niet gelukt. Nu komt er misschien een uithuisplaatsing, vast niet ideaal, maar beter dan de huidige situatie.

Zoon is bekend bij een drugskliniek voor jongeren, daar voert hij gesprekken. Hij weigert urinecontroles en vader steunt hem daarin.

Ik spaar gewoon voor hem natuurlijk, maar hij kan op zijn 18e niet aan de geld komen.

Sorry nimbo, ik wilde je draadje niet inpikken.

Anne

inderdaad een rotopmerking. Als Krisje "uitzit" tot haar zoon 18 is, wat dan? Dan is het nog steeds verslaafd aan drugs en gamen, is er geen dagbesteding, geen doel, geen opleiding, geen structuur. Het enige wat dan gelukt is, is om het kind zinder hulp 18 te laten worden. De toekomst die er dan voor je kind in het vooruitzicht is, is voor D meeste ouders niet wat ze graag zien.

Sterkte Krisje.

Schade

"Er komt nu waarschijnlijk een onderzoek en gedwongen uithuisplaatsing dreigt dan. Dat is ook vreselijk, maar dit kan ook niet zo voortduren."
Dat klinkt mij teveel als het normaal vinden terwijl het geen hulp is maar justitie. Hoe kun je daar zo over denken?
De kans dat een kind van 17 tijdig UHP gaat lijkt me zeer klein. En dan veroorzaakt het alleen maar schade.
Soms is er geen oplossing. Schade toebrengen kan dan toch niet de oplossing zijn? Je blijft opties zoeken en vooral contact houden met je kind waarom het de aansluiting niet kan vinden.
Een leefgroep is een noodmaatregel waar een kind nog meer slecht gedrag kan opdoen. Je doet het als het niet anders kan en je het thuis niet volhoudt. Dat snap ik heus wel. Maar het normaal vinden dat je UHP op je dak krijgt met zo'n traject is niet normaal. Hoe wij hier hulp willen verlenen deugt gewoon niet. Een jongere heeft uitzicht nodig, begrip en kansen.
En soms lukt het niet, of niet meteen. Daar zijn vaak redenen voor.
Maar een kind verder isoleren lijkt me niet de manier om te betrekken.