boemerangkinderen
Boemerangkinderen - ze zijn een aantal jaren op zichzelf geweest en komen dan om een of andere redden tijdelijk terug thuis. Volgens de krant van vandaag zijn het er meer dan een aantal jaren geleden; en het zijn vaker meisjes dan jongens, jongens gaan sowieso wat later op zichzelf dan meisjes. Later vertrekken betekent minder kans op tijdelijke terugkeer, las ik.
Hebben jullie hier ervaring mee?
En als er sprake is van een 'boemerangkind', heb je daar ruimte voor thuis?
Vond het trouwens grappig dat degene die op een nieuwssite aan het woord was nu bleek te waarderen wat voorheen vanzelfsprekend werd gevonden: de gevulde koelkast, de maaltijden, de was.
Wij hebben een lege zolderkamer, nu logeerruimte. Ik hoop dat geen van de kinderen vanwege vervelende verwikkelingen die ruimte zal gaan innemen, dat gun ik hen beslist niet. En natuurlijk, het kán altijd!
Ja gehoord
Met alweer het oordeel: lui, verwend, onzelfstandig opgevoed, niets gewend, niet kunnen afzien.
Terwijl overduidelijk is dat je gewoon als jongere bijna geen zelfstandig inkomen meer kunt verwerven en van diverse kanten tegen blokkades aanloopt.
Na de scheiding heb ik zelf met de kinderen bij mijn ouders gewoond.
Klopt wel: hoe jonger de deur uit, des te meer kans dat kinderen een keer terugkomen.
dat oordeel las ik niet
wel dat ze vanwege de financien (de veranderingen in de studiefinanciering) of een relatiebreuk terugkeren.
In Trouw
"Opvoedkundige Marina van der Wal verbaast zich dat zoveel ouders dat prettig vinden. "Als ouders vrienden worden, valt de ouderlijke relatie weg, dat vind ik verdrietig." Ook snapt ze niet dat ouders geen kostgeld vragen en accepteren dat hun kind terugkeert als het geld op is. "Je leert je kinderen toch dat ze minstens drie maanden salaris op hun spaarrekening moeten zetten, voor noodgevallen? Dat vooruit denken krijgen ze helaas te weinig mee."
Doorzettingsvermogen
Veel boemerangkinderen kiezen wel erg gemakkelijk voor de terugkeer op het oude nest, denkt Van der Wal. "Ze hebben niet geleerd om door te zetten, zelfstandig te zijn, genoegen te nemen met wat minder. Ze hebben weinig incasseringsvermogen en weinig doorzettingvermogen, stellen hoge eisen, die niet bij hun leeftijd past.""
'als ouders vrienden worden'
ik snap dat zij als pedagoge dat een onwenselijke situatie vindt. Ouders voeden op, ze zijn geen vriendjes. Al klinkt dat nogal zwart wit. Opvoeding gebeurt lang niet uitsluitend door ouders - gelukkig niet zeg, elke ouder heft ene beperkt pakket, het is mooi dat anderen dat aanvullen.
Als kinderen ouder worden en 'de opvoeding erop zit' krijg je voor mijn gevoel vanzelf een ander soort contact met elkaar, meer gelijkwaardig.
Hoe kijken jullie daar tegenaan?
Verwanten
Iemand hier op OOL noemde het onlangs dat je van ouders/kinderen 'verwanten' wordt. En zo zie ik het ook.
Ik denk dat er ook vast pedagogen zijn die dat wel wenselijk vinden want er komt meer gelijkwaardigheid in, niet alleen in rechten maar ook in plichten.
Zo werkt dat hier wel. Aan de ene kant maken kinderen zich zorgen want er komen nogal wat vragen en verantwoordelijkheden op je af als volwassenen, aan de andere kant is het ook goed als je ziet dat het je steeds beter lukt om bij te dragen aan dit 'team'. Al is het niet altijd financieel.
Toch blijf ik mij altijd 'ouder' voelen ten opzichte van mijn kinderen, gewoon ook gezien de leeftijd en levenservaring en doe mijn best om toch de 'hoeksteen' te zijn die mijn ouders ook voor mij waren.
Maar het is ook fijn om te zien dat kinderen steeds meer verantwoordelijkheden zelf oppakken, ook voor dit gezin, en rekening met elkaar houden.
maar ook al ben jij ouder en wijzer, de opvoeding zit er gewoon op. Je blijft wel begeleider, adviseur, of wat ze verder maar nodig hebben.
en
inderdaad weer dat oordeel in dat artikel. Drie maanden spaargeld als je maar net de eindjes aan elkaar kan knopen, van het ene tijdelijke baantje naar het andere...makkelijk gezegd als je zelf elke maand je salaris binnen krijgt.
Ach, Socrates schold ook al op de gemakzuchtige jeugd van tegenwoordig die niks meer gewend is. En dat was in de 4e eeuw voor Christus.
pfff
ik snap niet dat dat nieuws is en al helemaal niet dat dat als probleem wordt gezien. Toen ik jong was, waren er ook al jongeren die (tijdelijk) weer bij hun ouders gingen wonen. Niet omdat ze gemakzucht of lui of verwend waren, maar omdat er soms redenen zijn om even een adempauze in te lassen of gewoon een tijdelijk logeeradres te hebben. Net zo goed als (gescheiden) volwassenen die soms een half jaar in een recreatiehuisje gaan wonen, of bij een vriend(in) op zolder logeren tot ze een eigen woning hebben.
Leven en laten leven hoor. Juist als opvoedkundige zou je dat toch moeten snappen.
Alicia
Het is nu nieuws omdat het CBS vandaag met cijfers kwam: https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2016/19/meer-boemerangkinderen
gezellig
Wij vonden het super gezellig dat onze volwassen zoon weer ruim een half jaar kwam thuiswonen.
Hij moest onverwachts uit zijn tijdelijke woonruimte, en wachtte tot hij wat geschikts zag om te kopen.
Ergernissen slikten we weg met het idee het is maar tijdelijk, en juist omdat je allemaal volwassen bent was de band toch anders dan vroeger.
Ons rustigste kind, die nooit alleen bij ons had gewoond, was nu gezellig alleen thuis.
In die tijd dat hij bij ons woonde ging ook nog zijn relatie uit, toen vond hij het echt fijn dat wij er waren.
trivia
'Het is nu nieuws omdat het CBS vandaag met cijfers kwam'
Pfff, waar van onze belastingcenten al geen onderzoek naar gedaan wordt ...
Alicia
Ach, kan handig zijn voor beleidsmakers die moeten bekijken waar behoefte aan is op de woningmarkt.
skik
Goh
Ik was dus ook een boemerangkind. Nooit geweten dat het zo heette. Maar zo fijn dat ik weer thuis welkom was toen mijn relatie uitging toen ik 21 was. Na 2 jaar weer weg, maar heel gezellig weer gehad en ik zou het precies nu zo doen bij mijn eigen kinderen. Je komt niet voor je lol weer thuis wonen.
Pedagogen
Daar word ik toch zo moe van. Moralistisch getoeter op grond van niet bewezen theorietjes die iedere tien (of vijf) jaar compleet veranderen. Niet naar luisteren en die "studie" maar eens opheffen. Ga een vak leren.
skik
Jij denkt dat de overheid nu huizen gaan bouwen voor de mensen die anders voor zes maanden terug naar huis gegaan zouden zijn?
Alicia
ik ben dan wel geen skik maar nee ze zullen idd daar niet nu huizen voor gaan bouwen, maar het is wel informatie die nodig is om het totaal van die woningbehoefte te kunnen beoordelen.
En dat er dan uit dat onderzoek ook dit soort resultaten komen is mogelijk.
welnee Noet
'maar het is wel informatie die nodig is om het totaal van die woningbehoefte te kunnen beoordelen.'
Welnee. Die boemerangkinderen gaan na 5 maanden (of 2 jaar) gewoon opnieuw/alsnog op zichzelf wonen en doen wat alle andere niet-boemerangkinderen ook doen.
Ja hier
Mijn oudste dochter is na ruim een half jaar weer teruggekomen. Het samenwonen in een erg kleine flat beviel vriend niet zo. Ik ben daar boos over geweest, eerst enthousiast met het plan instemmen om vervolgens te zeggen dat vriendin maar weer naar haar ouders terug moet gaan is niet mijn stijl, maar heb zoals een moeder van een volwassen dochter betaamt, mij er niet mee bemoeid. Ze hebben nog steeds een relatie en ik heb de indruk dat die steeds steviger wordt. We zien wel waar het heen gaat. Gezien haar financiële situatie zal ze nog wel even zo blijven.
Ik vind het om heel eerlijk te zijn niet ideaal en dat is ook de ervaring die ik al had. Mijn zussen zijn ook tijdelijk teruggekeerd naar het ouderlijk huis. Nu heb ik een aparte vader en een daaraan volgzame moeder, maar ik denk dat de klachten vrij algemeen zijn. Het kind is al gewend aan een zelfstandig leven en moet zich weer schikken naar de regels van vader en moeder. Mijn dochter slaapt alleen bij ons. Ze eet nooit bij ons. Wat ze dan wel eet? Dat vraag ik me ook wel eens af. Ze houdt niet zo van de aanwezigheid van de honden, ik vrees dat dat de reden is.
Mijn jongste dochter boemerangt nog elk weekend en elke vakantie)
Alicia
Alles wat in statistieken vastgelegd kan worden inzake bepaalde behoeftes onder de bevolking is kennis die wie weet ooit gebruikt wordt. Baat het niet, dan schaadt het ook niet, toch?
Als die boemerangkinderen na een bepaalde tijd het huis weer uitgaan, moet er wel woonruimte zijn lijkt mij. Als je geen geld en baan hebt waarmee je een hypotheek kunt afsluiten, dan zit er niets anders op dan te wachten en nog eens te wachten op een eigen huurhuis. Op een gegeven moment krijg je als jongere ook een leeftijd waarop je het niet prettig meer vindt om alles met andere kamerbewoners te delen. Dan wil je iets van jezelf. Dan heb ik het overigens niet over iemand van 21, maar goed wie ben ik om te bepalen wanneer iemand echt iets voor zichzelf wil?
Het is ook wel een luxe dat het kan
Strekking: je moet geen bijstand hebben of in een sociale huurwoning wonen. Vanwege de nieuwe regelingen (kostendelersnorm en zo, en natuurlijk de huurtoeslag) kan het terug boemerangen van een kind nog wel eens leiden tot een behoorlijke financiële strop.
Vriendin van ons heeft ook zoon die na het uitgaan v/e relatie is teruggekeerd. Beginnend zzp'er, studie bijna af, nauwelijks inkomen. Moeder is alleenstaand en werkt in de toch al afkalvende thuiszorg, en kan net rondkomen met alle toeslagen en haar uren.
De tekst ook maar even:
Boemerang die jongeren vleugellam en nestloos maakt
LytsePier 13 mei 2016 Boemerang die jongeren vleugellam en nestloos maakt2016-05-13T14:44:55+00:00 ARMOEDE, COLUMNS &OPINIE, WONEN
Denk je als ouder eindelijk wat vrijheid te krijgen wanneer je kinderen de deur uit zijn gegaan, blijken ze in de praktijk toch wel weer erg vaak terug te komen op het ouderlijk nest. Het CBS noemt hen boemerangkinderen. Op zich is het terugkeren niet bijzonder maar het is wel bijzonder dat maar liefst 25% van de jongeren binnen 5 jaar weer terug keert bij de ouders. Het feit dat ze terug kúnnen keren bij hun ouders is een luxe. Een luxe die slechts weggelegd is voor kinderen van wie de ouders niet in de bijstand zitten en niet in een huurhuis wonen.
Mocht je als kind om welke reden dan ook terug willen komen bij een ouder die in de bijstand zit, dan wordt het gezin getroffen door de kostendelersnorm. Het gevolg hiervan is dat, wanneer een ouder een kind van boven de 21 jaar weer in huis neemt, diezelfde ouder er in inkomen fors op achteruit gaat omdat hij/zij in theorie de woonkosten kan delen met het aangevlogen kuiken. Of dit in de praktijk ook het geval is, is nog maar de vraag.
Sowieso is de administratieve ellende niet te overzien. De controles van de Sociale Dienst zijn groots en meeslepend en zelden zijn de uitkomsten van onderzoeken door de sociale dienst voorspelbaar. Natuurlijk speelt dit probleem niet alleen wanneer een jongere weer een tijdje terug wil komen bij de ouders. Dit geldt ook wanneer iemand in de bijstand tijdelijk onderdak wil verlenen aan iemand die wegens mishandeling het huis uit moet of wanneer tante Betje met haar gebroken been even opgevangen moet worden. Mensen in de bijstand kunnen hier maar beter niet aan beginnen. De overheid staat positieve betrokkenheid door haar rigide regelgeving in de weg.
Ook ouders die in een huurhuis wonen en huurtoeslag krijgen kunnen maar beter goed nadenken over de financiële gevolgen van het in huis nemen van hun boemerangkind. Boven de 23 jaar wordt het inkomen van het kind meegerekend voor de berekening van de huurtoeslag. Beneden de 23 jaar wordt de eerste € 4.773 niet meegerekend. Studiefinanciering wordt eveneens buiten de berekening van de huurtoeslag gehouden. Er van uit gaande dat niet alle ouders op de hoogte zijn van de sappige details van de huurtoeslag mogen we er rustig van uit gaan dat mensen fors in de problemen kunnen komen wanneer een kind aanklopt bij de ouders. Vaak gaat alles fout wat maar fout kan gaan en zitten de goedhartige ouders nog jarenlang in de financiële problemen doordat de huurtoeslag bijvoorbeeld of direct wordt gestopt of met terugwerkende kracht terug wordt gevorderd.
Het slagveld overziend kan rustig worden geconcludeerd dat jongeren met arme ouders helemaal geen nest hebben om even naar toe te vliegen en tot rust te komen. Ook al zijn ze vleugellam, ze moeten het maar uitzoeken. En de ouders? Van hen wordt verwacht dat ze zich gedragen als de koele rekenaars van de overheid. Keihard. Dan hadden ze maar niet arm moeten zijn.
Je boemerangkind opvangen is iets voor rijken. Een luxe
Boemerangwoningen
Tuurlijk gaan boemerangkinderen van ouders die de financiële en fysieke ruimte hebben na een relatief korte periode weer uit huis. Maar er zijn zoveel situaties waarin je even een eenvoudig onderkomen nodig hebt voordat je weer stevig op je voeten staat om door te gaan. Na een scheiding, bij het vinden van een baan aan de andere kant van het land, als je je studentenwoning uit moet maar nog niet genoeg verdient of niet hoog genoeg op de wachtlijst staat voor een gewone huurwoning. Er zou een hoop narigheid voorkomen worden door voor die boemerangers kleine, goedkope woningen te bouwen zoals (veredelde) containerwoningen. Dan hoeven aanstaande exen niet ten koste van de toch al verstoorde verhoudingen bij elkaar hoeven blijven wonen, terugkerende kinderen en hun ouders zich niet aan elkaar te ergeren en kan je die baan aan de andere kant van het land gewoon aannemen.
skik
Boemerangwoning?
Je kunt zo'n container ook een separeerruimte noemen ) Je boemerangt immers niet naar de container terug, maar je moet/wilt gescheiden wonen van het gezin.
Maar zonder dollen: ik vraag me ook altijd af hoe mensen die in scheiding liggen het geduld op moeten kunnen brengen tot er woonruimte komt voor de vertrekkende ex. Zo'n container lijkt me daar heel geschikt voor. Als de nood hoog is accepteer je lijkt mij alles wat ook maar een beetje geschikt is. En gewoon op locaties waar nog wat ruimte is tussen de huizen.
woning na scheiding
"Maar zonder dollen: ik vraag me ook altijd af hoe mensen die in scheiding liggen het geduld op moeten kunnen brengen tot er woonruimte komt voor de vertrekkende ex. Zo'n container lijkt me daar heel geschikt voor. Als de nood hoog is accepteer je lijkt mij alles wat ook maar een beetje geschikt is. En gewoon op locaties waar nog wat ruimte is tussen de huizen."
Uit eigen ervaring weet ik dat een als tijdelijk bedoelde niet-passende woning (en ja, je pakt alles aan, als je bijna een jaar noodgedwongen bij je ex moet inwonen) al gauw minder tijdelijk wordt, omdat de wachttijd voor een passende woning sneller groeit dan jouw lidmaatschaptijd bij de woningbouw.
Handig
Het lijkt mij heel handig als je containerwoningen zou hebben waar een goede doorloop is. Je zou daar met contracten van maximaal een jaar kunnen werken. Dan moet je weg. Je hebt dan een jaar om even wat anders te vinden. De containers zouden goedkoop moeten zijn om te huren.Inrichting kan dan ook eenvoudig. Goed voor net afgestudeerden, mensen die moeten verhuizen voor werk, gescheiden mensen of anderen die even tijdelijk een plekje nodig. Niet ipv het bestaande systeem maar als extra. Handig voor mensen die echt nu meteen een tijdelijk plek nodig hebben en dan rustig op zoek kunnen naar de volgende locatie.
En on topic
Mijn oudste kinderen zijn allemaal boemrangkinderen geweest. Ik vind dat eigenlijk helemaal geen rare ontwikkeling. Die periode van net volwassenheid verloopt vaak wat rommelig. Je gaat studeren, je gaat in het buitenland studeren of stage lopen, je hebt een stage plaats aan de andere kant van het land, je gaat een jaar werk om geld te verdienen voor een vervolgstudie of iets anders, je hebt een tijdelijke baan, je hebt een laag inkomen... allemaal redenen om regelmatig van plek te moeten wisselen. Logisch dus dat je dan ook wel eens weer uitkomt bij je ouders.
Ik vond het ook helemaal niet vervelend dat ze weer terugkwamen. Nu hadden we natuurlijk ook jongere kinderen dus we zijn nooit kinderloos geweest. We hebben dus nooit een periode zonder kinderen gehad. Maar ik het het ook nooit als definitief gezien als ze net uit huis gingen. Pas nu zijn de oudste kinderen echt gesetteld en denk ik niet dat ze hier meer komen wonen. Hoewel het in geval van scheiding en dergelijke natuurlijk wel zou kunnen gebeuren.
Hoe dan?
Hoe stel je je die containerwoningen dan voor? Die moeten dan door heel Nederland, in elk dorpje en in elke stad geplaatst worden. Want anders moet iemand uit Delft naar Groningen voor een tijdelijke woning. Dat is toch helemaal niet realistisch? Bovendien, hoe erg is het om een half jaar bij je ouders of een vriend op een kamertje te zitten. Kom op zeg, iets minder verwend mag best.
Alicia
Er zijn natuurlijk ook mensen die geen ouders meer hebben of die in een situatie zitten waardoor ze geen kinderen in huis kunnen nemen. En niet iedereen heeft goede vrienden.
Natuurlijk hoeven die woningen niet in elk klein dorpje te staan maar in verschillende grote plaatsen verspreid door het land.
Dat houdt wel in dat je misschien niet in dezelfde woonplaats kan blijven maar je kan dan wel ergens op niet al te grote afstand terecht.
Als ik in Barneveld zou wonen om maar een plaats te noemen dan kan ik misschien niet daar terecht maar wel in containerwoningen in Amersfoort bijvoorbeeld. Dat is wat verder weg maar wel te doen.
Het lijkt me echt een goede korte termijn oplossing.
containerwoning voor een jaar
Tenzij je jezelf een koopwoning of vrije huur kunt permitteren, is het in grote delen van het land simpelweg onmogelijk om binnen een jaar nieuw onderdak te regelen.
Als je zonder problemen bij iemand in kunt wonen tijdelijk, oké, geen probleem, maar als één van de partijen te maken heeft met uitkering en/of toeslagen wordt het alweer wél een probleem. Een groot probleem zelfs.
Containerwoningen inclusief inschrijven bij de woningbouw en max. 2x of zo een aangeboden woning weigeren (om te voorkomen dat iemand er blijft plakken) lijkt me handiger. En dan natuurlijk wel genoeg ruimte indien er kinderen zijn 
maar
Die containerwoningen zijn niet gratis. Als je geen geld hebt, heb je toch ook geen geld voor de huur van een containerwoningen?
Geld
Geen geld bestaat eigenlijk niet. Als je echt niet in je eigen inkomen kunt voorzien is er altijd wel een voorziening, normaal gesproken. Bijstand bijvoorbeeld. En je toeslagen.
Ook als je schulden hebt is er een beslagvrije voet waar rekening mee gehouden moet worden.
En ik neem aan dat die containerwoningen niet aan de sociale huurgrens zitten qua prijs (ruim 700 euro).