Broertje (26) laat anderen de dokter bellen
misschien een beetje een knullige vraag maar ik ben dit gedrag echt kotsbeu.
Ik heb een broertje van 26 jaar die nog steeds zijn oudere zussen de dokter en tandarts laat bellen. Ik heb hem allang verteld dat hij dat lekker zelf mag doen, hij is volwassen, grow up man. Mijn 2 jongere zussen doen het wel. Ze maken zich zorgen over hem terwijl ze eigenlijk dit gedrag ook pamperen.
Wat kan ik zelf doen aan dat mijn broertje mij die paar keer per jaar vraagt om de dokter of tandarts te bellen, en dat ik niet steeds dat gezeik van mijn zussen moet aanhoren?
Mijn zoon met ASS loopt vaak vast en raakt in paniek in onverwachte situaties. Daarom vindt hij bellen ook eng. Je weet nooit wat de ander terugzegt of gaat vragen.
Hij loopt nu stage en daar moet hij soms gewoon bellen, niemand vraagt hem of hij het eng vindt. En wat blijkt? Hij overleeft het en oefening baart kunst.
Laatst zei hij: ik bel wel even naar de zorgverzekering, want als ik mail, duurt het veel langer voor ik antwoord heb. Ik viel bijna van mijn stoel. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
'broertje'? 'mama'? 'grote zus'??
Sorry, maar hier klinkt toch een ingesleten familiepatroon in door. Ik zou beginnen met je broertje gewoon 'broer' te noemen die een moeder heeft en twee zussen.
rutiel schreef op 17-07-2025 om 13:09:
'broertje'? 'mama'? 'grote zus'??
Sorry, maar hier klinkt toch een ingesleten familiepatroon in door. Ik zou beginnen met je broertje gewoon 'broer' te noemen die een moeder heeft en twee zussen.
Dat is mijn instinctieve reactie ook, maar er zijn best veel mensen die het woord "broer" alleen gebruiken als de broer in kwestie ouder is.
Ik ben ook wel eens gecorrigeerd toen ik het over mijn broer had, die 2,5 jaar jonger is dan ik "O, je broertje". Die persoon kende hem niet. Geloof me, niemand die mijn broer ziet, heeft de neiging een verkleinwoord te gebruiken 
Ik denk dat ik voor mijn broers ook altijd 'zusje' blijf. Ook al zijn we allemaal in de dertig en is mijn oudste broer maar 3 jaar ouder dan ik.
Waarom durft jouw broertje niet zelf de dokter te bellen? Heeft hij belangst of een vervelende ervaring met een assistente gehad? Bij dat laatste kan hij van praktijk wisselen, bij belangst heeft hij een groter probleem. Dan is het net als leren zwemmen: je moet het water in.
Colaflesje schreef op 17-07-2025 om 13:26:
bij belangst heeft hij een groter probleem. Dan is het net als leren zwemmen: je moet het water in.
Maar wel met instructie van de badmeester, in het begin met zwembandjes om, toezicht, etc..
masatu schreef op 17-07-2025 om 13:49:
[..]
Maar wel met instructie van de badmeester, in het begin met zwembandjes om, toezicht, etc..
Van bellen zonder instructies ga je niet dood.
rutiel schreef op 17-07-2025 om 13:09:
'broertje'? 'mama'? 'grote zus'??
Sorry, maar hier klinkt toch een ingesleten familiepatroon in door. Ik zou beginnen met je broertje gewoon 'broer' te noemen die een moeder heeft en twee zussen.
Ik noem mijn oudere broers broer en jongere broer broertje, mijn jongere zus is mijn zusje. Mijn moeder noem ik ook mamma. Dat maakt toch helemaal niets uit, is maar net hoe je het gewend bent. En ik ben 41, geen 16. Dus tsja.
@to: in hoeverre heb je er zelf last van?
masatu schreef op 17-07-2025 om 13:49:
[..]
Maar wel met instructie van de badmeester, in het begin met zwembandjes om, toezicht, etc..
Ja, maar ik bedoelde meer dat hij zonder het ooit te doen het ook niet gaat leren.
Heel herkenbaar, en eigenlijk gaat het hier niet eens om die paar telefoontjes, maar om het principe. Jij hebt je grens al aangegeven dat is precies wat je moet blijven doen. Gewoon duidelijk blijven: “Dat kun je prima zelf regelen.” En als je zussen zich ermee bemoeien, kun je rustig zeggen dat jij daar niet meer in meegaat. Uiteindelijk verandert hij pas als iedereen stopt met hem ‘pamperen’. Volwassen worden begint bij verantwoordelijkheid nemen, ook voor een simpele afspraak.
Ja, hij zou het zelf moeten kunnen, maar als dat hem om wat voor reden dan ook niet lukt, is het wel heel goed van hem dat hij in elk geval hier hulp bij vraagt. Beter dan gewoon helemaal niet bellen en belangrijke medische afspraken vermijden.
Of jij dat wil doen voor hem, moet je zelf weten. Ik zou me zeker niet bemoeien met wat anderen voor hem doen.
Als je denkt dat er meer achter zit dan gemakzucht, zou je eens met hem kunnen praten of je hem kan helpen om dit te leren. En anders maar gewoon accepteren dat dit zijn manier is om dit probleem op te lossen.
Poison schreef op 17-07-2025 om 14:05:
[..]
Ik noem mijn oudere broers broer en jongere broer broertje, mijn jongere zus is mijn zusje. Mijn moeder noem ik ook mamma. Dat maakt toch helemaal niets uit, is maar net hoe je het gewend bent. En ik ben 41, geen 16. Dus tsja.
@to: in hoeverre heb je er zelf last van?
Ik noem mijn jongere broer gewoon broer en als mijn oudere zus of broer mij zusje noemt dan vind ik dat kleinerend. Het klinkt oké als je 8 bent maar niet als je 20 of in mijn geval 60 bent wtf
Waarom maak je je hier in vredesnaam zo druk om? Gewoon “nee” zeggen en eventuele discussies met je zussen afkappen. Zo simpel is het. Ik vind het echt heel bijzonder dat je je hier zó aan ergert. Je hebt er alleen zelf last van. Maak je niet zo druk joh. Zonde van je energie.
Bolmieke schreef op 17-07-2025 om 17:43:
[..]
Ik noem mijn jongere broer gewoon broer en als mijn oudere zus of broer mij zusje noemt dan vind ik dat kleinerend. Het klinkt oké als je 8 bent maar niet als je 20 of in mijn geval 60 bent wtf
Wat een onzin. Ik ben voor mijn oudere zussen en broer gewoon hun zusje. En wij zijn in de veertig en vijftig. Dat jij dat als kleinerend ervaart, zegt meer over jou dan over de ander.
Bolmieke schreef op 17-07-2025 om 17:43:
[..]
Ik noem mijn jongere broer gewoon broer en als mijn oudere zus of broer mij zusje noemt dan vind ik dat kleinerend. Het klinkt oké als je 8 bent maar niet als je 20 of in mijn geval 60 bent wtf
Of wtf naar jou, maar dat wil ik niet doen want zonde. Laat iedereen het gewoon noemen zoals ze zelf prima vinden.