tonny
25-03-2012 om 18:50
Doe je iets speciaals (uit huis gaan)
als je kind uit huis gaat? Speciaal cadeau, etentje, feestje, een bepaald ritueel?
Geef je iets bijzonders mee? Bereid je je erop voor, op dat vertrek, of overkomt het je? Hoe weloverwogen vertrekt hij/zij, of 'loopt het gewoon zo'?
Is het een keuze of is het noodzaak (vanwege vervolgstudie)?
Brianna F
25-03-2012 om 19:47
Hier
Dochter is vorig jaar, 1 juli, het huis uit gegaan. Samenwonen. We wisten het al heel lang van te voren, dus je kunt naar de datum toeleven. Het was ook een weloverwoge beslissing, samen een huis gekocht, er de leeftijd voor hebbend: 25 jaar. Zowel zijn ouders als wij hebben een afscheidsetentje gehouden. Ik heb haar 4 foto-albums meegegeven die ik al vanaf haar geboorte bijhield en alle schoolklappers. Blijkt dat haar schoonmoeder ook alle schoolspullen aan haar zoon had meegegeven.
Voor de rest is het heel geleidelijk gegaan, ze woonden een uur van elkaar vandaan, dus ze was al de halve week weg om te klussen in het huis en per 1 juli was ze dan opeens officieel weg. Gelukkig werkt ze hier vlakbij en komt zeker eens per week nog mee-eten en blijft dan slapen, zodat ze de volgende ochtend geen uur hoeft te rijden.
Maylise
26-03-2012 om 15:52
Nee
Drie van mijn kinderen zijn inmiddels semi definitief het huis uit en een is half het huis uit.
Er is nooit een definitief moment geweest dat ze nu weggingen en dat ik zeker wist dat het niet tijdelijk was.
Mijn oudste dochter ging oorspronkelijk een jaar studeren in Frankrijk en zou daarna terugkomen maar tijdens de studie besloot ze om te gaan promoveren en toen ze aan dezelfde universiteit dit kon doen was het een makkelijke keuze. Inmiddels is ze getrouwd en nog steeds met die promotie bezig. Ze verwacht daarmee volgend jaar klaar te zijn maar ik denk niet dat ze dan weer thuis komt wonen. Zij en haar man willen dan op zoek gaan naar werk voor hun beiden; misschien in hun huidige woonplaats, misschien ergens anders. In elk geval is het allemaal heel geleidelijk gegaan.
Mijn oudste zoon zo nog thuis blijven wonen maar tijdens zijn opleiding kreeg hij de kans om ergens in de buurt te gaan wonen en aangezien het heen en weer reizen hem zwaar begon te vallen (elke dag 2 uur heen en 2 uur terug) heeft hij dit gedaan. Na afloop van de opleiding kreeg hij ergens anders de kans om te promoveren en nu woont hij dus daar in Rome en ook hij zal niet meer thuis komen.
Mijn tweede dochter was nog met haar studie bezig toen wij gingen verhuizen en het was logisch voor haar om de studie in Nederland af te maken. Haar plannen zijn nog niet heel concreet maar ik denk dat ze in Nederland zal blijven werken. In elk geval schat ik de kans niet groot in dat ze hier komt wonen.
Ik heb dus nooit iets bijzonders gedaan, geen rituelen of zo. Je weet ook niet van te voren wanneer iets definitief is. Mijn vier oudste kinderen hebben alle vier ook al eerder periodes elders gestudeerd en stage gelopen en dan kwamen ze wel steeds weer terug. Op een gegeven moment merk je vanzelf dat ze dusdanig ergens gesettled zijn dat ze althans voorlopig niet meer terug komen.
tonny
26-03-2012 om 18:38
Een beetje weg wordt meestal helemaal weg
Volgens mij komen kinderen na het op kamers gaan wonen zelden meer terug thuis - of vergis ik me nu enorm?
Voor mij is 'op kamers gaan' een serieus vertrek, want ze schrijven zich dan ook in in een andere woonplaats. Ze zijn in het echt én op papier weg. Ook al bestaat hun oude kamer soms/vaak nog, het grootste deel van de week zijn ze elders.
Wie van jullie is na de kamerfase weer thuis gaan wonen? Voor hoelang?
Phaedra
26-03-2012 om 20:57
Hier
'Bereid je je erop voor, op dat vertrek, of overkomt het je?'
Ik had weinig tijd om me voor te bereiden. Vorige week woensdag hoorde ik dat zoon een kamer had gevonden en twee dagen later was hij gevlogen. Alles geregeld zonder inmenging van zijn moeder. Het is goed zo....
Maylise
27-03-2012 om 14:02
Tonny
In mijn omgeving zie ik vrij veel jongeren die na het studeren tijdelijk weer thuis komen wonen terwijl ze een baan of een woning zoeken. Tijdens de studie hebben ze vaak door een beurs en bijbaantjes genoeg inkomsten maar voor die volgende stap is het net te weinig dus dan is thuis komen wel handig. Mijn tweede zoon is na een poosje uithuizig geweest te zijn nu ook weer thuis zodat hij even wat geld kan besparen.
Ely
27-03-2012 om 17:30
Tonny
Sorry ik hoor hier niet maar lees stiekem mee
Ik heb weleens begrepen dat het in België redelijk gebruikelijk is om na het studeren weer terug te gaan naar t ouderlijk nest. In Nederland volgens mij minder. Maar ik heb er geen feitelijke onderbouwing bij
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Petr@
29-03-2012 om 19:33
Tonny
Het was bij ons tot volgende week nog niet aan de orde, uit huis gaan. Maar oudste zoon (18) weet eindelijk wat hij na de havo wil gaan doen en daarvoor moet hij naar Eindhoven. En dat is met het openbaar vervoer 1 uur en 3 kwartier reizen. Dus is op kamers gaan een logische keuze. Maar wel een raar idee )
Ik weet niet meer wie het was, maar lang geleden schreef er hier iemand die een "overlevingspakket" o.i.d. aan zoon mee gaf. Zoiets wil ik dus ook doen. Moet het archief maar eens induiken.
En zoon mag op onze kosten bij Ikea gaan shoppen.
Ga nu het draadje eens verder lezen en hoop nog wat ideeën op te doen. Etentje vind ik ook wel leuk!
Kaaskopje
29-03-2012 om 21:23
Denk er ook over na
Toen mijn nichtje het huis uitging, kreeg ze van haar ouders een tweepersoonsbed cadeau. Sindsdien heb ik het gevoel dat ik ook groots moet uitpakken als een kind van ons het huis uitgaat. Maar dat groots uitpakken zit er niet echt in vrees ik.
Mijn zussen zijn allebei een tijd het huis uit geweest en kwamen toen weer terug. Dat was geen succes. Mijn zussen waren inmiddels hun vrijheid gewend en dat voegde niet meer met de regels van mijn ouders.
Ella2007
29-03-2012 om 21:34
Eigen ervaring
Broer en ik gingen op kamers vanwege studie. In de weekenden kwamen we nog thuis (twee keer per maand). Na de studie op kamers gebleven, werk zoeken vanaf het kameradres, met baan verhuizen naar etage, ikzelf in andere stad, en daarna steeds groter gaan wonen, vriend(-in, voor broer) ontmoet, samen gaan wonen, trouwen, huis kopen. Nooit meer "thuis" gewoond. Niet bewust afscheid genomen, geleidelijk meer afstand en eigen leven opbouwen.
Mijn kinderen zeggen u dat ze tot hun 23e thuis willen blijven wonen. Gezien de kleine beurs en misschien wel het afschaffen van de beurs, en de hoge huren is die situatie compleet anders als in mijn tijd, en denk ik dat het ook meer een bewust moment zal zijn. Tegenwoordig moet je al eerst een baan vinden voordat je überhaupt wat kunt betalen of huren. In mijn tijd was dat wat gemakkelijker denk ik. Ritueel was meer bij afstuderen: nu ben je er klaar voor...
sus-anne
29-03-2012 om 23:02
En hier
Zoon ging eerst 5 maanden op wereldreis,woonde daarna 4 maanden thuis,ging daarna een jaar op kamers vanwege zijn studie ( kwam de weekenden meestal thuis).kwam na dat jaar weer twee maanden thuis wonen ,en ging toen *definitief het huis uit.
Dochter ging in hetzelfde jaar het huis uit,studeert in een andere stad maar woont in huidige woonplaats.
Beide kinderen hebben een wasmachine en een magnetron cadeau gekregen ,we hopen dat de jongste twee kinderen ook mee te kunnen geven.
krin
30-03-2012 om 08:46
Petr@
Wij kregen een overlevingspakket mee toen we het huis uit gingen. Afhankelijk van de omstandigheden gevuld (zo kreeg ik ook spullen voor het klussen, compleet met een EHBO-voorraadje , maar er zat in alle omstandigheden een map bij met favoriete thuisrecepten, een basisvoorraad (pasta, rijst, blikvoer) en wat handigheidjes voor in huis of de keuken. Als echt cadeau kreeg ik trouwens ook een abonnement op de krant. Vond ik erg fijn.
Maylise
30-03-2012 om 11:52
Meegeven
Ik heb niks gegeven toen ze uit huis gingen behalve spullen die we toch al hadden. Toen de oudste uit huis ging kwam hij in een volledig ingericht huis terecht. Hij moest alleen een bureau stoel meenemen en nog wat kleine dingen en die had hij zelf allemaal al. Hij logeerde toen al vaker in betreffend huis na lange dagen en toen er een kamer vrij kwam heeft hij die genomen gezien de reistijd van enkele reis twee uur. Hij was toen ongeveer 25 jaar. Hij was daarvoor al een keer eerder voor een jaar in het buitenland geweest maar daarna kwam hij weer thuis wonen. Toen hij na zijn opleiding naar Rome verhuisde heeft hij daar wederom een gemeubileerde kamer betrokken.
Mijn dochter ging naar Frankrijk toen ze zo'n 25 jaar was en we hebben wederom ook niks meegegeven. Ze had een gemeubileerde studio gehuurd via de universiteit. Nu heeft ze een eigen appartement met haar man maar dit hebben ze helemaal zelf ingericht.
Bij dochter twee was hetingewikkelder omdat zij in ons huis achter bleef toen wij verhuisden. Mijn schoonzus en zwager huren nu ons oude huis en dochter heeft eerst nog een jaar daar gewoond. Daarna heeft ze een eigen appartement gehuurd met een vriendin. Dat was niet gemeubileerd maar ze heeft een deel van onze spullen die wij achter hebben gelaten gebruikt en de rest zelf gekocht. Aangezien wij haar huur betalen elke maand vind ik het ook niet enorm nodig om nog een extra cadeau te kopen. Overigens hadden wij veel spullen achtergelaten dus dochter heeft een groot deel in kunnen inrichten zonder extra kosten te maken.
Al deze drie kinderen hebben al eerder korte tijd in het buitenland gezeten voor studie uitwisselingen en stages dus ze waren al eerder kort het huis uit.
purk
30-03-2012 om 12:20
Ideetje
laatst hoorde ik van iemand die heeft twee flessen port klaar staan voor zijn kinderen. Gemaakt in hun geboortejaar. Het idee is om daar samen een glaasje van te drinken als ze uit huis gaan en de fles mee te geven. Afgezien van het feit dat ik wat moeite heb om zelf alcohol aan je kind te schenken, vind ik het wel een mooi idee. Wel iets symbolisch.
Als ik je berichtje zo lees, begrijp ik dat je daar ook naar op zoek bent. Het lijkt me ook mooi om bij zo'n moment bewust stil te staan.
groetjes van Purk
Fransien
30-03-2012 om 15:23
Babyboek
Misschien is het een leuk idee om hun babyboek mee te geven, dat hebben mijn schoonouders gedaan toen hun kinderen gingen trouwen of hun eerste kind verwachten en in geval (op verzoek van) hun oudste dochter toen ze het huis uit ging.
Petr@
30-03-2012 om 16:11
Krin!
Wat een goede suggesties, vooral die van de krant. Ik ga maar eens lijstje aanleggen, leuk! En die basisvoorraad, ook leuk!
tonny
06-04-2012 om 15:43
Gegraveerde schoentjes
Mijn schoonzus liet het eerste schoentje verbronzen (of zoiets) met daarin de naam van zoon/dochter gegraveerd. Dat schoentje geeft ze mee bij het 'op eigen benen staan'.