Eerste keer de auto mee
Nadat ik anderhalf jaar geleden veel medestanders vond in het "hebben ze het examen gehaald" draadje bij pubers, heeft de betreffende zoon vandaag weer een mijlpaal, waar ik ontzettend van 'moet zuchten': zijn eerste keer naar stage met onze auto.
Op de achtergrond; het is een IADHkind met als formele stempel ADD, en in het rijbewijshaaltraject leverde dat een medisch onderzoek (lees: psychiater die een vragenlijst afmaakt) en 3 medische rijtesten op voordat hij op rijexamen mocht. Maar uiteindelijk waren we apetrots dat hij zijn tweede rijexamen wel succesvol wist af te ronden, en hebben we gisteren bij de gemeente het rijbewijs opgehaald.
Dus... Naast een beginnende bestuurder zitten is net iets anders. En hij vond zo'n benzine auto ook niet ideaal: de motor sloeg een paar keer af (bij voorkeur als hij net de rotonde opreed), de bochten moesten anders, en afzetten ging al helemaal anders dan in zijn lesauto. Ik had dat rijbewijs ophalen eigenlijk beter aan zijn vader (of zijn opa - ha, die heeft met mij ook afgezien) kunnen overlaten.
En ik weet: autorijden leer je al doende. Dus hebben we hem vandaag naar stage laten gaan met onze auto. Voor hem fijn: ipv anderhalf uur openbaar vervoer + fiets, ineens 40 minuten in de auto. En hij doet rij-ervaring op, voelt zich volwassen en gaat zich hopelijk nog meer zo gedragen enzovoort.
En toch vind ik het spannend. Mindfulness me suf, probeer nadrukkelijk niet op alle 112 sites te kijken en loop nog maar een rondje extra met de hond: alles om het los te laten. Maar dat lukt niet zo goed, geloof ik. Vandaar dat ik jullie er maar mee lastig val. ben ik nou echt de enige die dit een tikje lastig vindt? zo'n adolescent die autorijdt? Of heeft iemand de toverspreuk waardoor het wel makkelijker los te laten is?
Bijkomend voordeel: door het hier te schrijven, hoeft hij er niets van te weten, kan ik vanavond gewoon doen of het de normaalste zaak van de wereld is en levert het geen discussie op met manlief, die vindt dat ik me teveel druk maak. En ongetwijfeld gelijk heeft, maar daar heb ik nu niets aan
Ach
Dochter heeft al een schadeformulier kunnen invullen, iets met steken en parkeren. Gelukkig hadden wij de auto toch daarom nog all risk verzekerd.
Ja ik snap t wel
Dochter heeft haar rijbewijs op haar 17e gehaald dus t eerste jaar met ons gereden. Zij moest toen voor haar sport heel t land door dus veel kilometers gemaakt. toen ze 18 werd had ze dus al veel gereden en was t prima.
Toen kwam zoon...die wilde pas op z'n 18e afrijden want zag t nut niet in van een rijbewijs onder toezicht.Hij wilde toch wel graag dat ik de eerste keer even mee reed. En inderdaad auto sloeg af etc,maar ik dacht terug aan mijn eigen tijd. Toen sloeg mijn auto ook af en had ik t ook lastig in het begin. Ik heb m wel meteen de polder hier ingestuurd en m een aantal half naast de weg laten rijden alsof er een andere auto aan kwam( dat was mijn schrik nml. Er liggen hier nogal eens auto's langs de weg omdat ze dat verkeerd inschatten) en daarna... effe zuchten... en neem maar mee jongen.
Hij hoeft niet ver naar school maar met de auto is t 10 minuten en met de bus/trein dik 3 kwartier. Af en toe mag hij dus mijn auto meenemen. Hij heeft nu een maand of 4 zijn rijbewijs en het wordt makkelijker. Ik merk wel dat ik het nog lastig vind om hem in mans auto te laten rijden. Ik heb een miniautootje en man een slagschip.... das toch net wat anders. Gelukkig neemt zoon liever mijn auto mee, wan: die is veel handiger overal te parkeren hoor 
Hij moet wel regelmatig oefenen in mans auto nu hebben we afgesproken( want dat vond man weer lastig, hij vindt m nog onzeker.) Zoon is een voorzichtige rijder terwijl dochter al wel makkelijker doorduwt.
Biebel
Als er iets was gebeurd op weg naar de stage, dan had je het al lang gehoord. 
Mijn dochter is één keer na een rit thuis in huilen uitgebarsten omdat een automobilist vond dat ze te langzaam inhaalde, toeterde, haar vervolgens inhaalde en afsneed met zijn middelvinger omhoog. Terwijl het gebeurde deed ze keurig wat ze had geleerd tijdens rijles, eenmaal thuis werd het even teveel. (Ik zou die man wel even willen spreken met z'n mini-piemel.) Ik heb de ervaring dat als er iets misgaat (afslaan van de auto, verkeerde versnelling, irritante medeweggebruiker enz.), ze het wel weer oppakken en doorgaan.
Hoe vaker ze rijden, hoe beter het gaat. Ik laat dochter nu rustig naar haar vriend rijden, bijna twee uur enkele reis.
Herkenning
Ha ha
Meerijden is nog veel erger dus gewoon wachten tot ze weer veilig ergens zijn aangekomen.
Gelukkig er zijn best veel slechte chaufeurs maar gaat het in verhouding vaak net goed.
Sterkte Saar
Schade was het niet
Fijn dat ik niet de enige ben Man was er zo volkomen relaxed onder, dat ik echt begon te twijfelen. En het goede nieuws: om 6 uur 's avonds stond de auto weer op de oprit. Kind lag doodmoe op de bank, maar was veilig thuis. En wil hem zondag weer mee om naar zijn vriendin (een half uur rijden) te gaan. Gewoon kilometers maken, dat is de enige manier waarop hij echt autorijden leert.
Overigens Lusithania: je bericht hielp me wel, maar op een andere manier dan je het misschien bedoelde. Ik besefte me dat het me helemaal niet ging om de auto. Dat is maar blik en rubber, bedoeld om je van a naar b te vervoeren. Als daar schade aankomt, dan is dat maar zo. En al hielp het niet dat de dame van de verzekeringsmaatschappij heel blij zij "joh, die schade hebben ze vooral in het eerste jaar, en dan ben je nog verzekerd tegen nieuwwaarde", vind ik schade aan blik en rubber niet zo'n probleem.
Het zelfinzicht was dan ook dat het hem laten rijden met de auto, een soort loslaten voor gevorderden is. Ja, er kan veel misgaan met hem of andere mensen, maar ik moet er op vertrouwen dat hij alles in het werk stelt om dat niet te doen. Of zoiets vaags.
Tnx voor de sterktes!
Biebel
Even offtopic
Je schreef over onderzoek psychiater voor eigen verklaring. Zaterdag gaat mijn dochter ook voor zo'n onderzoek naar de psychiater. Haar instructeur zegt dat het verstandig is als ik erbij ben (ze is 17).
Wat is jouw ervaring?
Dat van dat alleenrijden en dat jij daar zenuwachtig van wordt kan ik me een beetje voorstellen. Gelukkig goeie tips en ervaringen hier. Voor mij wordt het iets in een volgende fase
addmoeder - over de voorbereiding
Zo offtopic vind ik je vraag niet Ik mocht van zoon overigens niet mee naar binnen ('mam, ik ga zelf autorijden. Dan gaat mijn moeder toch niet mee naar binnen bij de psych'), maar heb hem wel uitgehoord. Mijn two cents: ik heb de goedkoopste psychiater in de buurt gezocht. Dat bleek ons nog wel 100 euro verschil te maken. En wat ze doen: een vragenlijst afvinken, waarbij ze vooral kijken of de aanstaande bestuurder veilig in het verkeer kan worden. Denk aan vragen over drank- en drugsgebruik, zelfinzicht in ADD, of ze therapie- en/of medicijntrouw is enz.
Dat gedeelte was voor zoon een eitje. Daarna krijg je de medische rijtest. Ik wist het niet, maar daar kun je dus voor zakken. Het goede nieuws: dan mag hij/zij gewoon nog een keer een paar maanden later. Belangrijkste wat we daar geleerd hebben: vraag het niet te vroeg aan. Want al is het geen rij-examen, de CBRDame verwachtte in het geval van zoonlief al behoorlijk wat zelfstandigheid in het verkeer. Als voorbeeld: hij had nog niet op de snelweg gereden, en het eerste wat hij moest doen: draai hier maar links, de snelweg op. Het voordeel van zo'n rijtest: hij had bij zijn echte rijexamen wel ervaring met het rijden met zo'n examinator er naast, en dat scheelde volgens hem stukken in de zenuwen.
Wat ik overigens ook niet wist (en zelfs de rijschool niet): als ze dat traject dan hebben afgerond, dan is ook het rij-examen zelf een aangepast rijexamen, met een volgens mij iets langere tijdsduur. Dat is een andere code bij het aanvragen ervan.
Het goede nieuws: allemaal extra tijd voor jou om aan de nieuwe fase te wennen
Biebel
Dankje voor je uiteenzetting.
Goed om te weten van die rijtest. Mijn dochter heeft al flink wat lessen achter de rug tegen die tijd. We zullen zien. Ik heb een ander verhaal over het kiezen van een arts:
In de handleiding bij de eigen verklaring staat uitdrukkelijk dat je zelf een arts mag uitkiezen(ik heb het echt wel 10x gelezen). Maar dat valt tegen: verklaring van de huisarts was niet voldoende en nou mag ze alleen maar naar één psychiater die door het cbr is toegewezen, niet naar een ander. Kosten 190 euro en wordt niet vergoed 
Ik heb begrepen dat de rijtest gratis is, klopt dat wel? Moet je zeker ook meer betalen voor dat langere praktijkexamen? We moeten ook al meer betalen voor de tijdverlenging bij het theorie-examen. Ik ben bang dat we nog lang niet zijn uitbetaald aan het cbr. Wat een k*tclub is dat zeg
Maar ja, tegen dochter positief blijven natuurlijk
nog een keer Biebel
Ik heb net trouwens even zitten googelen naar andere cbr-artsen, en ik zit nog niet eens zo slecht met 190 euro geloof ik.
Addmoeder
Je mag inderdaad niet zomaar een arts nemen, maar je mag wel kiezen uit het aanbod van psychiaters die door het CBR zijn goedgekeurd voor deze test. Praktisch gezien: die vind je door "uit te zoemen" op de kaart met psychiaters op de CBR site. In onze omgeving vond ik verschillende psychiaters en daar zit dan het prijsverschil in: in onze "eigen grote" stad heb je een centrum dat allerlei keuringen doet, een stad verderop zit en psychiater in het lokale ziekenhuis die het erbij doet. En dat scheelde dus best veel geld.
De rijtest is inderdaad gratis, dus je rekent niets af aan het CBR. Wel aan de rijschool: je dochter heeft tenslotte de lesauto nodig om in te rijden, en vaak rijdt de instructeur ook mee. Inclusief ophalen en wegbrengen was het in ons geval 2 lesuur, dus 2 rijlessen die we daarvoor mochten afrekenen.
Of het rij-examen duurder was: volgens mij niet. En ook hier paste het in 2 rijles-uren. Maar ja, het optellen wat het rijbewijs gekost heeft heb ik 1 keer gedaan en daarna heel erg ver verdrongen
Ja, herkenbaar...
Onze oudste was met 17 begonnen met lessen, met het idee dat hij dan voor zijn 18e wel zijn rijbewijs zou hebben en nog wat km kon maken met mij ernaast. Niet dus, hij had 3 keer nodig om te slagen, en was ruimschoots 18 inmiddels. Hij mocht van ons met de auto naar zijn bandrepetities, 's avonds, een half uur rijden (tot die tijd deed hij dat zonder morren op de fiets, ruim een uur). Na een maand of 2 ging het mis... hij reed op ene polderweggetje, om half 12 's avonds, rechtdoor waar de weg een flauwe S-bocht maakte, en belandde in de sloot. Gelukkig lag er maar een bodempje water in die (diepe) sloot, maar de enige weg uit de auto was via de achterklep. En z'n telefoon was in het water gevallen. Dus in het dichtstbijzijnde huis (ca. 500 m teruglopen) iemand wakker gemaakt, en daar mij gebeld en de politie. Niet leuk, wel leerzaam. Auto was total los (10 jaar oude Ford Ka), zoon was flink geschrokken maar had verder alleen wat schrammen en blauwe plekken. Ik heb hem de volgende dag onmiddellijk weer achter het stuur gezet van de andere auto, samen naar het bergingsbedrijf zijn drumspullen ophalen... De week erna is hij met de grote gezinsauto met een paar vrienden op vakantie gegaan, dat was wel even moeilijk loslaten voor ons...
Inmiddels is jongste ook 18, maar die heeft heel veel km gemaakt met mij als bijrijder, en rijdt veel beter dan oudste.
Schrik
Herkenning..! Zoon 1 haalde zijn rijbewijs op zn 18e (2toDrive bestond toen nog niet) dus mocht meteen 'los'. Hij is een heel zekere chauffeur en ik heb me nooit ongemakkelijk gevoeld naast hem, of als hij alleen op stap ging. Zoon 2 is net 18 geworden en heeft al maanden zijn rijbewijs. Hij heeft zijn coach-pas inmiddels verscheurd en mag 'fijn' alleen.. en wij zitten ook nerveus thuis.. want zoon 2 is gewoon een minder zekere chaffeur. Meer 'oeps' momentjes. Tot nu toe is er nog niets mis gegaan en mijn verstand zegt dat als hij het vertrouwen van de examinator kreeg, wij dat vertrouwen ook moeten hebben.
Maar toch.. we hebben begin dit jaar een nieuwe auto gekocht, een occassion op leeftijd, maar deze toch nog maar even all-risk verzekerd.. we kopen niet zo snel een nieuwe..
mijn man heeft nu al de zenuwen
in december mag ik afrijden
Mijk
Cbr
Wij kregen het advies om de aanvraag bij het cbr voor de test op tojd in te dienen. Het kan nml wel 4maandenduren voor alles behandeld is. Zoon had genoeg aan de verklaring van zijn cardioloog maar toch duurde het nog 14 weken eer we antwoord kregen.
Huren
Na het behalen van het rijbewijs, heb ik een aantal keren een auto gehuurd. Dat rijdt veel relaxen dan de bezorgde blijk van ouders bij het overhandigen van de sleutels. Tip: Huur een auto voor hem, als kado voor het slagen, een dag rondrijden is goed voor je zelfvertrouwen.
Hier rijbewijs gehaald, ongeveer tegelijk met diagnose - wat nu?
Oudste had al rijles en theorie was al binnen, toen kind de medische molen in moest. Daar kwam naast dyslexie redelijk onverwacht ook ASS en ADD uit. Nu lees ik dit draadje, en begrijp daaruit dat mensen met 'iets' onderzoeken en zo moeten ondergaan? Dat is ons nooit verteld, wij hebben daar ook geen seconde aan gedacht. Rijbewijs is intussen gehaald, na een keer zakken. Dat was trouwens een week wat na de diagnose.
Wat zouden jullie nu doen? In het dagelijks leven heeft kind nauwelijks last van de diagnoses ASS en ADD, meer van de dyslexie, daardoor liep kind vast op school. Heeft nu sinds kort wel medikinet bij wijze van experiment, en lijkt daar wel voordeel van te hebben. Maar daar was nog geen sprake van bij het rijexamen, en dat heeft kind dus gewoon gehaald. Ik weet ook niet wat dit voor consequenties kan hebben bij bijvoorbeeld schade en verzekeringen.
Pff, wat een gedoe. Moet me ook gaan verdiepen in wat het voor consequenties heeft als kind 18 wordt...
Paardebloem
Het is wat mij betreft meer een verzekeringskwestie. Als je kind iets veroorzaakt en ze komen erachter dan kan het heel vervelend worden. Vraag aan je huisarts of degene die jouw kind behandelt. In mijn dochters geval is het toch beter de officiële weg te volgen.
De tip van het huren (en over verzekeringen)
@Paardebloem: het is ons zo uitgelegd als addmoeder het zegt. Het staat nu geregistreerd, dus als er ooit al een ongeval ontstaat waarbij ze vermoeden dat zijn add hem niet geholpen heeft, is dat geen issue. Dat was immers al bekend bij het behalen van zijn rijbewijs.
Ons is het overigens wel gemeld door de kinderarts, maar het stond ook als vraag op de eigen verklaring. Als je kind die heeft ingevuld op het moment dat er nog geen diagnose was, klopt de eigen verklaring en is er dus niets aan de hand.
En @Flanagan: ik had natuurlijk kunnen zeggen dat 18 jarigen meestal geen huurauto meekregen. Maar ik heb inmiddels gemerkt dat dat niet waar is. Zoonlief had zich ingeschreven bij een uitzendbureau en werd gevraagd of hij mee wilde inventariseren. In Amsterdam (wij wonen in de buurt van de Efteling). Oh ja, zei hij terloops, hij moest zelf rijden. Dus was ik er net aan gewend dat hij onze eigen auto meenam, afgelopen maandag gingen we weer een stapje verder. Zoonlief met amper 4 weken rijbewijs, stuurde een grote luxe bak met 7 andere studenten naar hartje Amsterdam (zijn tekst 'jeetje mam, parkeren op de nieuwezijds voorburgwal kost 2 euro per kwartier!'). Om 's nachts om 4 uur weer thuis te komen.
En het is allemaal goed gegaan. Misschien een stiekeme tip voor andere prille bestuurders: geen gemiep of naar je moeder luisteren, maar meteen jezelf inschrijven bij het uitzendbureau en terloops melden dat je je b-rijbewijs hebt Doet inderdaad wonderen voor je rijvertrouwen!
Hahahaha Biebel
En dat dan vooral pas achteraf aan je moeder vertellen.
Alsjeblieft zeg, de horror.....
Hier soortgelijk geval. Dochter, net koud haar rijbewijs, is op weg naar Noord-Frankrijk. Huppetee in één keer van 3 keer een rondje door de wijk naar 350 km aan een stuk. En morgen weer terug.
Zelf zag ze het prima zitten. Ik ietsjes minder.....