Gestopt met Hbo studie

Hoe zit het met de financiën?

Ik neem aan dat hij geen studiefinanciering meer heeft als hij gestopt is. Heeft hij nog wel zakgeld of een andere bijdrage van jullie als ouders?
Ik zou alles stopzetten vanuit jullie financiering. Hij kan een baan zoeken en anders heeft hij 0 geld.
ik zou hem ook aan het werk zetten thuis in koken, schoonmaken, tuinwerk, etc. Iemand die niet studeert of werkt, moet een grote bijdrage doen aan het huishouden. Het is geen hotel.....

Uitzoeken

Je kunt hem wel even de tijd geven om los te komen van de studie maar niet te lang. Dan zou ik toch samen gaan kijken hoe nu verder.
Misschien een afspraak met de decaan of studiekeuzecoach van de opleiding waar hij mee gestopt is? Die zijn daarvoor beschikbaar.
Naar het arbeidsbureau of hoe dat ook mag heten, DWI. Vraag hem na te denken hoe hij de tijd tot het volgende studiejaar nuttig kan besteden.
Er zijn ook studies die in januari beginnen of misschien wil hij wel op zoek naar zo'n moeilijk vindbare BBL opleiding.
Warm houden lijkt me wel handig.

Eens

Vergeet ook niet zijn ov-kaart stop te zetten bij de laadpaal, anders ben je mooi de sjaak. En hup naar het uitzendbureau en zelf nul euro financieren.

Gesprek

Plan een echt gesprek met hem en maak afspraken. Een kind toeroepen tijdens het gamen heeft weinig impact. Maar ga samen rond de tafel en maak afspraken met elkaar met consequenties als hij zich niet aan de afspraken houdt.
Succes
Saar

zou ik ook doen

Even laten loskomen van de studie (maandje?). En dan aan het werk. En zolang er niet gewerkt wordt, dan is er thuis werk.

bieb

Ben ik het niet mee eens, eerst wellicht al vakantie gehad vanaf begin juni en dan de afgelopen maand waarschijnlijk amper wat gedaan en daar moet je van bij komen? Wat is dit voor pampergedoe? Bijkomen kun je ook aan de lopende band of als postbezorger want dat bijkomen hoeft niet lichamelijk.

Hup naar het uitzendbureau, hoe meer je werkt in baantjes waar geen opleiding voor nodig is hoe meer je ziet dat je moet gaan nadenken wat je wel wil. Dat zie je niet al lui achter je xbox en nadat je uren hebt uitgeslapen.

Nee

Weekje bijkomen prima, maar een hele maand??? Waarom?
Hup aan het werk.

Kostgeld

In mijn huis wordt er gestudeerd of gewerkt of gelanterfant. Voor de laatste twee dagbestedingen wordt kostgeld gerekend.

ik sluit me aan

bij bovenstaande reacties. Een maand loskomen van de studie lijkt me ook nogal lang, zo lang zal hij vast nog niet bezig geweest zijn.
En inderdaad snel richting uitzendbureau voor een baan. Dan heeft hij vast nog wel genoeg vrijetijd over om zich te verdiepen in wat hij na dat jaar wil doen.

Tja

Bedankt voor alle reacties maar ik kan zelf ook wel bedenken dat hij op zoek moet naar een baantje.
Punt is dat ik hem niet zover krijg. Ik draag vanalles aan maar wordt daar zelf ook een beetje kriegel van want eigenlijk vind ik dat hij zelf actie moet ondernemen.
Hij krijgt van ons 100 euro per maand, dat zou hij ook krijgen als hij studeerde dus ik vind het niet eerlijk om hem dat nu af te pakken. Hij zit tenslotte niet voor zijn lol thuis omdat hij geen zin heeft. Hij vindt het zelf ook vervelend genoeg want had zich erg verheugd op het studeren.
Dus al die negatieviteit hier tov mijn zoon is niet echt op z'n plaats.
Een tussenjaar dus, onverwacht en dan nog niet weten hoe dat in te vullen, misschien moet ik hem idd even de tijd gunnen maar het kwam mij ook rauw op het dak vallen.

100 euro????

Wat een boel geld zeg. Mijn zoon krijgt 19 euro zakgeld en als hij 18 is zal hij dat zelfs zonder moeten doen maar ik betaal dan wel de studie en zijn kost en inwoning hier. Kleding, zakgeld etc moet hij maar betalen van zijn bijbaantje.

Stoppen daarmee want dat geld kan hij makkelijk zelf verdienen. Je straft hem niet, hij straft jou omdat jij nu alles betaalt en hij noch studeert noch werkt. Ik snap dat het lastig is omdat je dit niet vooraf besproken hebt maar ja jullie konden dat niet weten. Dus nu een gesprek en stoppen met geld en in huis laten werken zolang hij geen baantje heeft.

Van lamlendig uitslapen en gamen is niemand ooit beter geworden.

zich oriënteren

als hij na verloop van tijd een andere studie wil doen, zal hij zich toch moeten oriënteren op een studie die beter bij hem lijkt te passen. Kan hij dit jaar niet gebruiken om hier en daar een paar dagen mee te lopen (meeloopdagen) bij een aantal opleidingen? Of wat interessetesten doen op internet zodat hij er beter achter komt wat wel bij hem past? Of misschien is vrijwilligerswerk iets voor hem of het volgen van een korte cursus?

Het kan altijd zo zijn dat de studie tegenvalt om welke reden dan ook. Maar het is dan wel van belang dat hij actie onderneemt, dat is niet vervelend bedoeld maar dit zou ik van mijn eigen zoon ook echt wel verwachten.

begrijp me goed

Ik snap dat het een lastige situatie is maar sorry mijn kind zou in ieder geval naar een uitzendbureau moeten gaan nu en duidelijk zijn beste moeten doen. Zoals iemand hierboven al zei: ze mogen studeren, werken of niets doen maar die laatste twee KOSTEN geld als ze bij mij in huis wonen, ze krijgen geen geld toe.

Aan het werk

Toen een van mijn zoons met zijn studie stopte ging hij eerst ook chillen en gamen. ik heb dat twee weken gelaten en daarna was het toch aan het werk. Gewoon naar het uitzendbureau. Ik wilde elke avond zien waarop hij had gereageerd die dag. Was net een soort UWV die bewijs wilde zien omdat hij namelijk anders gewoon zou liegen en zou zeggen dat hij gesoliciteerd had.
Dus toen krijg hij uiteindelijk een baantje. En dat was geen leuk baantje dus toen ging hij opeens gemotiveerd verder solliciteren en kreeg een leuker baantje. Motivatie tonen helpt wel als je solliciteert
De geldkraan ging overigens wel dicht. Ik financieer alleen studies maar niet thuis rondhangen. Dan bewaar ik dat geld liever voor toen hij wel weer ging studeren. wat hij het jaar daarop ook heeft gedaan.
Overigens wilde hij dus niet echt werken maar uiteindelijk was hij wel blij dat hij eenmaal werkte (toen ie het leukere baantje had) want niet alleen verdiende hij geld maar het was toch ook wel saai de hele dag thuis hangen (alle vrienden waren aan werk en studie)

mocht je het nog niet gedaan hebben uiteraard ook nog eens een paar goede gesprekken voeren. Waarom koos hij deze studie? Wat wilde hij ermee? Wat viel precies tegen? Hoe gaat hij dat volgend jaar vermijden?
En samen opendagen bezoeken en zo. Je kan er ook nog een beroepskeuze test tegen aan gooien. Vinden sommige mensen heel handig. Ik heb er niet zo veel mee maar ik kan me voorstellen dat voor sommige mensen dit heel positief werkt.

Mijn zoon had tijdens dat jaar trouwens ook nog een paar andere doelen dan alleen werken en een nieuwe studie kiezen, hij wilde zijn rijbewijs halen, een reis maken en een auto kopen. Dat heeft hij allemaal gedaan en daarom voelde het ook niet echt als een enorm verloren jaar (al was het de tweede keer dat hij van studie wisselde)

Zelfde

Ik snap dat je je zoon in bescherming wilt nemen tegen de zogeheten negatieve reacties maar stoppen met je studie (en ik begrijp uit jouw woorden dat dat toch ook een beetje aan zichzelf ligt omdat hij zich niet voldoende heeft laten informeren) en vervolgens niks doen met nog 100 euro op de koop toe is niet echt een stimulans om wat te gaan doen. Dus ga een gesprek aan en zorg dat hij een baantje krijgt, niet leuk, maar je zult even door de zure appel heen moeten. Die 100 euro per maand bewaar je voor als hij weer studeert en misschien geen tijd meer heeft om het zelf te verdienen.

Straffen

Ik zou zelf die 100,- gewoon blijven geven. Een kind hoeft toch niet met çarrots en sticks' opgevoed te worden?
Het probleem is duidelijk. Hij is gestopt met zijn studie het sloot niet aan. Zoon snapt heus wel dat je dan niet de rest van je leven op je lauweren gaat rusten. Zoon wil ook wel zelfstandig worden. En hoe langer je wacht hoe lastiger het wordt om weer op gang te komen. Je zoekt er samen rustig een volgende stap bij. Geen paniek, rustig doorgaan, het leven is nog lang genoeg. Het is toch ook niet nodig om kinderen te leren in de paniek te schieten als het even niet gaat zoals gepland.

Ik zou die 100 euro niet geven

tenzij zoon zijn verantwoordelijkheid neemt.

Het kan niet zo zijn dat de ouders werken om alles te betalen en dat hij niets doet (OK, eerste weken na stoppen studie is geen probleem)
Dan moet je samen gaan kijken wat hij wel kan doen. Het is niet zo dat hij recht op zakgeld/kleedgeld heeft.

Daarna hangt het af van de situatie. Stel dat hij een depressie heeft, dan zit werken er niet in. Maar dan kun je wel afspraken maken over bepaalde taken in huis om het ouders makkelijker te maken, zoals koken, strijken, boodschappen doen. In dat geval kun je best zakgeld blijven geven. 100 euro lijkt me dan erg veel.
Stel dat hij liever wil gamen dan werken, dan zou ik het zakgeld intrekken. Want iedereen moet werken voor zijn geld, hij ook.

Dit heeft niets te maken met in paniek schieten. Dit heeft te maken met verantwoordelijkheden. Hij kan best de ruimte krijgen om een nieuwe studie te kiezen maar tegelijkertijd is hij oud genoeg om meer te doen dan rondhangen en gamen.

Waarom 100 euro?

Hij stopt met studie. Ok kan gebeuren. Hij heeft nu alle tijd om een baantje te zoeken tot het nieuwe schooljaar. Hij krijgt kost en inwoning, dus waarom hem zoveel geld geven. Nu is er niet zoveel drang om te gaan werken. "Carrots and sticks" vind ik wel heel overdreven hoor. Hij is 19, oud genoeg om de handjes uit de mouwen te steken.

Eigen schuld?

https://www.nrc.nl/nieuws/2014/10/30/40-procent-van-de-studenten-stopt-binnen-een-jaar-1433275-a856450

Veertig procent van de studenten stopt binnen een jaar. En dan gedraag je je tegen een jongvolwassene alsof deze persoonlijk een fout gemaakt heeft en verantwoordelijk is voor een situatie die je met deze percentages nauwelijks persoonlijk kunt nemen. En dat vooral maar moet voelen in zijn portemonnee want anders is er geen incentive om aan de slag te gaan.
Je wil toch zelf ook zo niet behandeld worden?
Ik zou het toch vooral eerst op een redelijke manier aanleggen waarbij je je kind steunt in een volwassen en verantwoordelijke opstelling. Die je niet afdwingt maar de kans geeft.

Verschil

Los van het feit dat deze jongen gestopt is met zijn studie -dit kan inderdaad gebeuren- is er een behoorlijk verschil in financiële bijdrage van de ouders. Waar TS haar kind iedere maand 100 euro toestopt voor eigen vermaak (of is dit voor kleding en boeken e.d?) las ik onlangs in een ander topic dat een ouder vond dat haar zoon maar kostgeld moest gaan betalen, betaald van het bijbaantje dat hij naast zijn studie had.

Wie heeft het over schuld?

Alleen hoef je het niets doen niet te financieren. Nogmaals alle tijd nu om een baantje te zoeken. Zo kweek je luie volwassenen bij wie het geld gratis binnenkomt. Ik moet ook werken voor mijn geld.

Houd toch op annej

je gaat echt veel te ver. Kind heeft al weken op de bank gelegen nu en nu is het dus tijd om te werken en als hij dat doet heeft hij meer geld dan nu. Je houdt niet van straffen, dat is duidelijk maar deze jongens straft nu zijn ouders.

Straf

Wat sneu als je wereldbeeld is dat het niet krijgen van gratis geld voor niksdoen "straf" is. Mijn baan, en ieders baan, is dan ook "straf"?

Wat een onzin AnneJ

Het probleem is niet het stoppen met de studie. Dat kan iedereen overkomen. Deze jonge volwassene wordt liefdevol thuis opgevangen. Hij mag er gratis wonen, krijgt eten en drinken. En niet te vergeten liefde. Dat voelt hij niet in zijn portemonnee.

Maar hij moet zelf ook wat doen. En zolang hij dat niet doet, voelt hij dat wel in zijn eigen portemonnee. Net zoals alle volwassenen.
Als ik stop met werken, krijg ik geen salaris meer.
En als ik ontslagen word, dan krijg ik twee jaar WW onder de voorwaarde dat ik wel solliciteer en een baan aanneem ook al vind ik die niet passend.

Om die 100 euro zelf te verdienen, zou hij per week ongeveer 4 uur per week moeten werken. Oh, wat een straf.....

straf

Je moet het ook niet zien als straf, het is toch volkomen normaal dat jong-volwassenen iets doen voor de kost? en als dat geen studie is, dan een baantje. Zoals mijn opa dan zei: wie niet werkt zal niet eten!

Ik kan met rot ergeren aan jongeren/jong-volwassenen die maar denken overal recht op te hebben! (zoals in dat programma '4 handen op 1 buik', dat beide ouders serieus vinden dat ze niet kunnen werken omdat ze voor de baby moeten zorgen)

sorry, ik liet me even gaan

en dit dan

Stiefdochter van 17 heeft haar VWO diploma gehaald en wil een tussenjaar 'houden', deels om te werken en deels om te reizen. Ze werkt vanaf juni in verschillende parttime banen naast elkaar en verdient zo meer dan het minimumloon. Ze woont bij haar moeder, die tot haar 18e alimentatie ontvang van mijn man.
Mijn man heeft 2 maanden terug tegen zijn dochter gezegd dat hij vanaf haar 18 verjaardag geen alimentatie betaald omdat ze nu financieel zelfstandig is, maar dat hij dat wel weer gaat doen zodra ze aan een vervolgopleiding begint. Dat vond dochter prima en redelijk.
Maar nu heeft ze zich 'bedacht'. Blijkt dat ze al haar banen heeft opgezegd per 2 dagen voor haar 18e verjaardag en dat ze ook dan naar het buitenland vertrekt voor naar verwachting ca. 6 maanden. Ze heeft ruim 6000 euro gespaard om die tijd door te komen. Ze zegt nu tegen haar vader: "jij bent verplicht om mij alimentatie te betalen tot mijn 21e, dus ik verwacht dat je dat doet". Ze had er zelfs met een advocaat over gesproken en als mijn man het niet geloofde moest hij die maar bellen.
Bizar toch? Ik neem aan dat ze dit niet werkelijk zo op kan eisen. En als dat wel zo is, dan deugd dat werkelijk voor geen meter.

Dit past niet zo in dit draadje Tjug

Misschien kun je beter een eigen draad starten