Huiverig voor lenen [verder in andere draad, deze gaat naar het archief]
Ik zou zelf niet willen dat mijn kinderen een grote studieschuld oplopen. Als ze zich inzetten voor hun studie zou ik het willen betalen. Ik zet hiervoor maandelijks de kinderbijslag opzij.
Ik schrik nl. enorm van de schulden die studenten hebben. Ik heb op mijn werk een paar stagiaires/nt afgestudeerden lopen en die hebben studieschulden van €30.000-40.000. €30.000 voor een hele gewone HBO communicatie studie en €40.000 voor een master bij Nijenrode. Echt niet normaal vind ik, maar zij schrikken er niet van! Ik snap ook niet dat hun ouders dit niet in de hand hebben kunnen houden. Ik denk dat deze studenten ook een verkeerd beeld hebben van startsalarissen en perspectieven.
Sorry: moest bij wat gaat hij betalen van stufi
sorry: moest bij wat gaat hij betalen van stufi
Andersom
Er zijn heel wat kinderen die de volle mep lenen, dat op de spaarrekening zetten en vervolgens na de studie zien hoeveel ze terug kunnen betalen, de rest wordt toch kwijtgescholden. Van het opgebouwde kapitaal kunnen ze mooi de eerste aanbetaling doen voor het koophuis.
Er zijn zelfs ouders die hun kinderen overhalen om maximaal te lenen, zodat de ouders met dat geld de te dure kredieten kunnen afbetalen, ouders willen dan later wel helpen met terugbetalen.
Maar ik ben ook huiverig voor teveel lenen, alleen schijnt mijn zoon zo ongeveer de enige te zijn die tot nu toe nauwelijks geleend heeft (wordt dit jaar wel anders, studiebeurs is op, studie nog niet).
Tsjor
Er zijn ook studenten
die extra lenen, dat niet op een spaarrekening zetten maar gewoon opmaken om een beetje relaxed te leven.
Daar zou een stokje voor gestoken moeten kunnen worden, naar mijn idee.
Dat idee heb ik ook
Deze meiden hebben nauwelijks gewerkt en al het geld gaat schoon op aan leuke dingen: stappen, een nieuwe iphone, etc.
Ook kan ik me niet voorstellen dat dergelijke bedragen zomaar worden kwijtgescholden. Sterker: het wordt moeilijk een hypotheek te krijgen met zo'n schuld achter je naam.
Gonniegans
Studieschuld staat niet geregistreerd bij de BKR. En als dat hun lening is en ze betalen hem af, wat maakt het dan uit? Tja, het is niet slim misschien, maar ik vind een studieschuld toch nog wel wat anders dan een schuld bij de telefoonprovider. De schuld wordt écht niet kwijtgescholden, ik weet niet waar dat vandaan komt, maar ik ken toch echt mensen die 15-20 jaar betalen.
Tirza
Misbruik van de mogelijkheden
studieschuld staat niet BKR-geregistreerd en daarom maakt het niet zoveel uit (al is het niet slim)? Hm, ik weet niet. Ze wennen zichzelf een onjuist bestedingspatroon aan: geld uitgeven wat je niet hebt.
Geen hypo en reken niet op kwijtschelden
Nibud wil al een tijdje dat de studieschuld wel mee gaat tellen. En dat is logisch ook, want als je al geen hypotheek krijgt bij een ruzie over een telefoonrekening van 50 euro (BKR, zwarte lijst), dan is het raar dat een schuld van tienduizenden euro's niet zou tellen.
Maar bovendien: de banken kijken wel degelijk ook naar de studieschuld. Bij het aangaan van een hypotheek moet je je vaste lasten overleggen. Banken stappen niet (meer) net zo makkelijk over die studieschuld heen.
Het is slechts een kwestie van tijd voordat die studieschuld ook van overheidswege (nou ja, de AFM) betrokken moet worden bij kredietbeoordeling.
Overigens is er geen sprake van kwijtschelding van schuld. Pas als je tijdens en 15 jaar na het ingaan van de aflosfase, dat is gedurende 17 jaar na het aflopen van je studie, onvoldoende middelen hebt om af te lossen, dan volgt kwijtschelding.
De kans dat je op die manier langdurig in armoede verkeert na het doorlopen van beroepsonderwijs, is bijzonder klein. Al is het maar omdat ook het inkomen van je partner meetelt.
Zie http://www.ib-groep.nl/particulieren/studieschuld/kwijtschelding_schuld.asp
Groet,
Miriam Lavell
Wenselijk
Ik weet ook niet of het wenselijk is om een studieschuld op te bouwen door simpelweg boven je stand te leven. Ik vind de NL overheid en trouwens ook de uni's zelf daar heel ambivalent in staan. Dochter komt van een honours college en gaat nu naar een gewone universiteit; vanuit haar eerste opleiding is ze gewend haar studie (zeer) serieus te nemen. Het gaat/ging dan ook nergens anders over. In al het info-materiaal van de nieuwe uni gaat het alleen maar over dat je studie niet zo zwaar is, dat je er leuke dingen naast moet doen en hele lijsten met verenigingen, feestjes en evenementen. Je weet niet wat je ziet, de VO-school in overtreffende trap: kom bij ons, hier is het léuk! Over hoe je serieus je studie aan moet pakken wordt een half bladzijtje geschreven.
En de NL overheid heeft helemaal boter op z'n hoofd. NL als kenniseconomie, me zole 
Tirza