Ik weet het even niet meer... Zoon van 19 gaat niet naar school en niet werken.

Petra

Jee, wat moeilijk zeg, zo'n kind dat niks doet, wat je ook probeert. Ik denk dat ik hem met gelijke munt zou terugbetalen. Hij niks doen, jij niks doen. Niet meer voor hem wassen (dat zal hem niet zoveel kunnen schelen, maar op de lange termijn uiteindelijk hopelijk wel), geen schoon beddegoed, geen handdoeken om te douchen, geen eten meer op tafel. Hij kan de kost en inwoning verdienen door klusjes te doen, zoals de hond uitlaten en wat huishoudelijk werk, en door actief te solliciteren. Het is echt moeilijk in deze tijd om een baan te vinden zonder afgeronde opleiding of relevante werkervaring, maar met hele dagen in bed liggen lukt het zeker niet.

skik

Lastig hoor

Van alles niet meer voor hem doen, daar zou ik zelf heel chagrijnig van wordrn. Je leeft toch als gezin, eet samen aan tafel, daar ga je toch niet een persoon van uitsluiten?

Maar zoals het nu gaat, dat kan ook niet. Hij woont bij jullie in huis en enige orde moet er zijn. Tijd voor samen ergens heen, uit eten zonder toehoords of commentaar, en een plan maken. Eerst concreet. Dat omgeked dag/ nacht ritme leidt bergens toe, dat moet stoppen. Als je naar je werk bent kun je die regel niet handhaven, maar op andere dagen wel. De kerstvakantie zit erop, de dagen gaan weer lengen, de kerstbonus is straks op en hoor eens, geld is ook niet alles.

Hoe ziet hij verdere plannen? Hij was onderweg naar het uitzendbureau, tijd om daar snel weer heen te gaan. En als er niks is, vrijwilligerswerk zoeken, ga langs bij een verzorgingshuis of zo, of iets doen bij een club of vereniging. Hoe meer lamlendig gehang, hoe minder kans dat er wat gaat gebeuren.
Heb je geen familie of vrienden die een klusje voor hem hebben?

Veel sterkte, erg lastig, deze impasse.

Fijn die reacties!

Ik ben het eens met Tonny v.w.b. niets meer voor hem doen. Daar zou ik inderdaad ook heel chagrijnig van worden.
Probleem bij deze zoon is dat hij niet zo graag praat. We lopen soms echt tegen een muur aan bij hem. Met andere zoon kan ik echt goede gesprekken hebben als we samen in de auto zitten of de hond uitlaten, maar dat is bij hem nooit gelukt.
Familie en vrienden wonen helaas te ver weg. Maar dat vrijwilligerswerk vind ik een goed plan! En ook een cursus is een goed idee, eens kijken of ik hem daar warm voor krijg.
Hij is vandaag naar het uitzendbureau geweest en kreeg daar te horen dat hij zich online moest inschrijven, zucht... Maar dat heeft hij inmiddels wel gedaan. En maandag zou hij bij de kassen langs gaan, ben benieuwd.
Hij geeft zelf ook aan dat hij dit geen fijne situatie vindt, maar krijgt het niet voor elkaar om zichzelf te motiveren. En ons lukt het dus ook niet.
Bedankt in ieder geval voor het meedenken!

Excuus voor de tikfouten

IPad. Zal volgende keer weer netjes achter de pc gaan zitten . Of nog wat beter opletten.

Hier nog iemand

met hetzelfde probleem, mijn dochter van 21 zit al 15 maanden thuis heeft in het begin heel veel gesolliciteerd met haar behaalde diploma maar iedereen wil iemand met ervaring, ja hoe kunnen ze dan ooit gaan werken hebben ze ook niets aan het diploma, ook heeft ze op schoonmaakbaantjes gereageerd krijgt ze niet eens antwoord op ,nu gaat ze maar weer een studie doen heeft ze zich bij 2 scholen aangemeld voor een basis diploma in de zorg als ze die haald dan is er veel werk te vinden. We zien wel waar het schip strand meer kunnen we niet doen.

Langere termijn

Hoi Petra, wat ik mis in je verhaal is de langere termijn. Je zoon is gestopt met zijn HBO-opleiding "omdat het niet de juiste keuze was". Weet je ook waarom hij deze opleiding had gekozen, en wat er dan niet goed aan bleek? Of bleek het zwaarder dan verwacht? Heeft hij hiervoor trouwens havo, vwo of mbo gedaan? (Je hoort vaak dat de overgang van havo naar hbo niet meevalt.) Wat wil hij worden en wil hij dat nog steeds?
Misschien is het mogelijk hem een beroepskeuzetest te laten doen, en zo tot een keuze voor een andere opleiding te komen? Of heeft hij het hele idee van een verdere opleiding laten varen? Als hij nu een baantje gaat zoeken en dan verder van baantje naar baantje… dan komt hij waarschijnlijk heel ergens anders uit dan wanneer hij eerst een (beroeps)opleiding gaat doen.
Sorry als ik misschien een beetje drammerig klink maar ik ken in mijn omgeving ook iemand die na een paar maanden HBO is gestopt. Ruim tien jaar later heeft hij vage baantjes en is nog steeds niet financieel onafhankelijk van zijn ouders. Het baart zijn ouders veel zorgen en ze hebben het gevoel dat ze het heel anders hadden moeten aanpakken. Dit verschijnsel lijkt steeds vaker voor te komen, vooral (of vrijwel alleen) bij mannen. Ook bijvoorbeeld in Amerika: "He is 30 and still lives in his parents' basement", een groeiend fenomeen.
Je bent er nu vroeg bij; met overleg, samen plannen en zachte drang kun je misschien veel problemen voorkomen. Misschien is het voor je zoon ook wel een idee om enkele jaren te werken en dan verder te studeren als hij betere weet wat hij wil. Maar maak samen een plan.

Ach petr@

Jeempie, ik schrik van je berichtje. Ik weet ook geen oplossing voor je, mijn kinderen zijn nog niet van de leeftijd dat we met dit soort problemen te maken hebben. Ik wil je bij deze alleen even een hele dikke virtuele knuffel geven.... ((((( Petr@ )))))

Poe, lastig!

Jee, Petr@, wat zwaar voor je! (Dank voor je verwijzing naar dit draadje ik kom hier nooit, ga ik vaker doen)
Hoe is het nu? Is hij boos, vanwege het innemen van zijn laptop? (Hoe lang hou je de laptop in?, lastig bij zo'n grote vent!)
Of snapt hij het wel? Heb je dit weekend nog een echt gesprek kunnen voeren?
Goede tips zag ik al over de langere termijn en keuzes voor de toekomst, maar ik weet niet of hij daar nu al voor open staat. Misschien moet hij eerst door deze fase heen? Eerst in de kassen werken, dan ervaart hij zelf hoe werken zonder (beroeps)opleiding is. Wie weet geeft dat toch het zetje dat hij nodig heeft?
Heel veel sterkte en wijsheid!

Doorbijten

Dit is best moeilijk,begrijp het probleem wel,maar door zielig te zitten doen,help je hem echt niet vooruit.
Mij lijkt het alsof hij het gewoontjes vindt dat iedereen voor hem klaar staat,want het kan hem blijkbaar niet veel schelen dat jij je boos maakt.
Ik zou hem toch voor een keuze stellen...werk zoeken en anders geld-kraantje dicht!

Aan Mies...

Het is inderdaad niet leuk,dat heel veel jongeren de dag van vandaag afgewezen worden op het feit dat ze geen ervaring hebben.Dat is belachelijk toch?
Hoe kunnen die mensen het vak leren als ze niet eens de kans krijgen?
Wat die schoonmaakbaantjes betreft....nou ja,misschien is haar diploma té hoog hiervoor en geloof me,daar wordt ook rekening mee gehouden,raar maar waar.Misschien omdat die werkgevers ervan uit gaan dat ze meer moeten betalen aan hooggeschoolden.
Dochter hier heeft sinds een jaar een baantje,dat niets te maken heeft met haar behaalde diploma.Het was dàt of niets.Maar al bij al vind ze't nog best een leuke baan,dus dat valt best mee.

Doel?

Ikzelf heb geen zoon van die leeftijd. Ik maak het zijdelings wel mee...met broer van vriendin van jongste. Ook HBO-er en die had het na 1 maand al bekeken. En ging ook in bed liggen en 's nachts leven (nou ja vooral in cyberspace). Deze mensen hebben 7 kinderen (wow...denk ik dan) en de broer+zijn zusje zijn de jongste. Ik spreek de ouders vaak, met regelmaat en zo hoor ik hoe en wat. Deze ouders hebben aangedrongen op een 'doel'. Hij 'hoeft' niets. Als hij maar een langere termijn plan/doel heeft. Welke richting dan of wil hij werken? Maakt niet uit...áls hij maar 'iets' bedenkt waar hij naartoe leeft/werkt.
Na 2 tot 3 maand zeuren en aandringen en een termijn stellen had meneer 'iets' bedacht. Daar droeg aan mee dat zijn ouders hun bijdrage hadden stopgezet totdat hij dat doel had bedacht. Let op hij hoefde er nóg niet áán te werken alleen maar te 'hebben'. Wat ik ook wel heel slim van die ouders vond was dat ze iedereen vertelden van die 'eis'. Dus ging iedereen zoon aanspreken erop...(voor zover hij niet op z'n kamer was).Heb je al wat bedacht? Wat dacht je van dat en dat? Of misschien een roadtrip? Ik ken die en die en die heeft zus en zo...Volgens mij werd hij daar behoorlijk gestoord van. Zelfs onze jongste bedacht de meest spectaculiere plannen om hem die voor te leggen
En zowaar hij heeft een doel bedacht. Hij gaat reizen, backpacken! Daarvoor moest natuurlijk wel geld komen, dus heeft hij dat nu gevonden...gewoon kassawerk en in de kerstvakantie heeft hij flink verdiend met skieles geven.... Dat moet op een zeker bedrag komen en dan vetrekt hij. Als ik jongste ophaal of breng zie ik hem zowaar steeds meer beneden zitten (als hij niet werkt) en de plannen nemen steeds concretere vormen aan.
Wat erna is nog steeds onduidelijk. Maar dat komt wel zeggen zijn ouders. Hij moet eerst maar eens weer 'zichzelf' terug vinden.
Ik vond de transformatie van deze jongen nadat hij dat doel had bedacht bijna een wonder. Van onverzorgd chagerijnig joch, is hij veranderd in een jongen met energie en weer wat lol in het leven!
Zoals hij eraan toe was...ik had dat écht niet verwacht.
Deze 'tussenstap' doet in ieder geval iets voor hem. Waardoor hij w.s. uit die depressieve houding komt.
groeten albana

Roos

"Wat die schoonmaakbaantjes betreft....nou ja,misschien is haar diploma té hoog hiervoor en geloof me,daar wordt ook rekening mee gehouden,raar maar waar.Misschien omdat die werkgevers ervan uit gaan dat ze meer moeten betalen aan hooggeschoolden."

Nee, het is omdat werkgevers weten dat die mensen geen blijvertjes zijn, ze solliciteren toch verder naar een baan op "hun niveau".

Mies

Vervelend voor jouw dochter! Wel goed dat ze weer aan een opleiding begint. In de zorg is inderdaad genoeg werk te vinden. Succes ermee!

Sjalot

Hij kwam er al snel achter dat het niets voor hem was. Hij heeft hiervoor havo gedaan.
Hij is al getest door mijn man's coach (die zat in een management buy out waarin hij begeleid wordt) en daar kwam inderdaad al uit dat het misschien niet de juiste kant was. Volgens haar analyse is hij meer een leider en liggen zijn kwaliteiten op het commerciële vlak. Zoon heeft nog een gesprek gehad met haar en is er uit wat hij wil gaan doen. Hij had gehoopt in februari te kunnen instromen, maar moet helaas wachten tot september. Hij is inmiddels wel ingeschreven bij Avans.

Puck

Lief, dank je wel!

Marjolein

Laptop heeft hij alweer terug. Hij heeft hem toch ook nodig als hij op zoek moet naar werk.
Hij is bij verschillende zaken langs geweest, maar niemand had werk voor hem. Van tempo team kreeg hij een mail dat ze niets voor hem hadden. Het is gewoon lastig om nu iets te vinden, ook omdat het voor een korte termijn is.
Hij baalt er zelf ook van en het is nu wel een goede les voor hem om te merken dat je zonder opleiding niet aan de bak komt.
Hij staat gelukkig wel nu ingeschreven voor een vervolgopleiding!

Roos

Zielig? Waar lees jij dat ik mijzelf zielig vind? En als je beter gelezen had, had je gelezen dat die geldkraan al lang dicht is!

Albana

Daar ben ik dus ook bang voor: een depressieve zoon. Dus is de geldkraan dicht, maar mag hij wel rijlessen volgen. Niet alleen omdat het z'n eindexamenkado was, maar ook omdat hij dan iets heeft wat hem goed doet. (En misschien verhoogt het ook z'n kansen op een baan, met een rijbewijs...)

Doel

Omdat zoon geen betaalde baan kan krijgen wil hij nu vrijwilligerswerk gaan doen.... in Afrika...
Zaterdag gaan we naar een voorlichtingsbijeenkomst.
Ik dacht altijd dat je dat tegen kost en inwoning kon doen, maar dat is nog een dure grap!
Toen hij nog op de havo zat had hij het er al over om een jaartje vrijwilligerswerk te gaan doen. Het is dus niet iets wat zomaar uit de lucht komt vallen.
Ben benieuwd! Ondertussen moet hij gewoon doorzoeken.

Klinkt beter

Fijn! Er is deze week al heel wat bereikt, lijkt het?
En ingeschreven op een opleiding én een doel gevonden. Vrijwilligerswerk doen klinkt goed, of dat haalbaar is zo ver weg is een tweede verhaal (ivm de kosten?), maar er gaat weer initiatief van hem uit. Wie weet lukt het toch wel, of zo niet, kan hij het ombuigen naar vrijwilligerswerk dichterbij?
Klinkt al veel beter allemaal! Nu hopen dat hij doorzet.

Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk via een goede organisatie kost inderdaad wat meer dan alleen een ticket en wat kost- en inwoning.

Meestal is het bedrag wat je ziet wel "all in" - dwz inclusief voorbereiding, vluchten, verzekering, begeleiding ter plekke, vervoer van en naar project/gastgezin in gastland, etc. Zeker de niet-commerciele uitwisselingsorganisaties die dit organiseren werken met gedegen vrijwilligersnetwerken (getrainde vrijwilligers) en 24/7 bereikbaarheid in noodgevallen.

Alhoewel tieners denken een boel aan te kunnen op deze leeftijd, valt het niet mee om opeens "alleen" midden in een ontwikkelingsland aan de slag te gaan. Begeleiding bij de culture shock die je dan ondergaat is absoluut essentieel. Ik weet van een meisje uit onze regio die in Paraguay zat en in een kinderdagverblijf hielp, dat ze de schok van 2 overleden kindjes in de 1e 3 maanden daar niet had kunnen verwerken zonder de hulp van de organisatie.

Als je zoon zich voor wil bereiden staan er een paar goede blogs (verhalen van mensen die weg zijn/zijn geweest op zo'n vrijwilligers project op http://www.afs.nl/vrijwilligerswerk_wereldwijd/persoonlijkeverhalen/blogs/

En dichter bij huis?

Oudste heeft een hele vakantie vrijwilligerswerk in het buitenland gedaan. Ik snap dat je schrikt van de kosten. Maar ik denk dat je ervoor moet waken dat je nu om 'm maar uit die despressieve bui te halen 'alles' maar gaat betalen. Dat hij toch écht zelf een (grote) bijdrage zal moeten doen...reden ook om dan daarvoor zijn bed uit te komen. Dat verdienen kan ook best op een andere manier dan met een 'baantje'. Ik weet een stel jongelui dat w.c. papier verkoopt aan huis (met winst dus) om maar genoeg bij elkaar te sparen voor hun buitenlandtrip. Hij kan auto's proberen te wassen bij bekenden, aanbieden tuinen te onderhouden, stoepen te vegen, kinderen op te passen etc.etc.
Eerst bij bekenden of buren of familie....als hij zijn 'doel' (dat vrijwilligerswerk dus) bekend maakt zijn er vast wel een heleboel die daar symathie voor hebben en 'm om die reden een klusje aanbieden om wat te verdienen.
Ik denk ook dat om wél een bijverdienste te vinden hij toch écht meer moet doen dan een beetje via de laptop sollicitaties versturen. Gewoon erop uit. Alle supermarkten af op de fiets, alle winkels in het centrum af, zeker de ketens (blokker, hema etc.) en dáár inschrijven. Daar hebben ze inschrijfformulieren en dan hebben ze 'm meteen gezien dat werkt stukken beter. Naar de (week?) markt...en alle marktkooplui aanspreken of ze nog iemand nodig hebben... Voor de horeca zit ie net in een slechte tijd...maar over een maandje of 2 kan dat ook.
Zo komen mijn pubers altijd aan werk.
groeten albana

En p.s.

Oudste is ooit een paar weekjes 'werkloos' geweest (qua bijbaan dan) en na 1 keer zo'n rondgang is het niet gedaan hoor. Nee, die gaat een weekje of 2 later weer. Nogmaals vragen, in de geest van : "Ik heb 2 weken geleden ingeschreven en wilde weten of er al wat nieuwe vacatures aan zitten te komen?"
Of : " Hebt u al een folderwijkje voor mij?" Gewoon er meer achteraan zitten dus. In persoon....vriendelijk zijn en blijven. Laten zien dat je écht graag een baantje wil.
Dan nemen ze je het eerste aan.
groeten albana

Petr@

Goed om te horen dat je zoon al een nieuwe opleiding op het oog heeft. Met de langere termijnplanning zit het duidelijk wel goed. Met de tips hier lukt het hopelijk om te tijd zinvol te overbruggen.

Weer een week verder

Hoe is het nu? Met je zoon? En met de sfeer in huis.
Plannen gemaakt; verandert dit ook merkbaar iets aan zijn gedrag?
Kortom; is hij weer een beetje gezellig? En maak jij je iets minder zorgen om hem?

Marjolein (en anderen)

Hoe snel kan het gaan.... Oudste en man zijn zaterdag naar een info bijeenkomst geweest en heel enthousiast terug gekomen.
Zo enthousiast dat zoon op 5 februari voor 7 weken naar Tanzania vertrekt.

Ik moet het zelf nog even laten zakken, dus later meer....

Hollen of..

Hollen of stilstaan inderdaad!
Wat leuk, wat spannend! Hou je ons op de hoogte?

Marjolein

Heel spannend! Ik ben inmiddels al een beetje aan de gedachte gewend. Hij heeft vandaag z'n vaccinaties gehaald. En dinsdag nog even snel een bril, omdat z'n lenzen niet handig zouden zijn.
Ik heb een to do lijstje voor mijzelf gemaakt zodat ik een beetje duidelijk krijg wat hij allemaal moet doen en wat er nog gedaan moet worden. En dat lijstje is niet zo lang meer.
Volgende week zaterdag organiseren we een "uitzwaaifeestje" voor familie en vrienden. En dan 3 dagen later vertrekt hij. Als ik er aan denk schieten de tranen nu al in m'n ogen, dus dat wordt wat op Schiphol

Petr@

Wat een leuk ontwikkeling.
Onze dochter heeft vrijwilligerswerk in de Dominicaanse Republiek gedaan en is toen van bril op daglenzen overgestapt :o)
En ja die tranen, ik wen nooit aan afscheid nemen, erg lastig als je in het buitenland woont......

Bijzondere tijd

Hartstikke spannend, kan me je tranen goed voorstellen. De eerste dag is het lastigste.. Veel succes met het lijstje en alle goeds, voor jullie allemaal !