Luie knul (18 jaar)
Ik vraag advies voor mijn broer. Hij heeft een zoon van 18 jaar (de jongste van drie zonen). Hij woont nog thuis. Voor de zomer is hij gestopt met zijn opleiding, had er geen zin meer in. Hij zou een jaar gaan werken en wil dan een andere opleiding gaan doen. Nu hangt hij thuis en doet niets. Ligt tot ver in de middag in bed, en hangt achter de PC. Neemt geen initiatieven om een baantje te vinden. Mijn broer is al met hem naar uitzendbureaus en het arbeidsbureau geweest, maar elk baantje is hem te veel. Hij heeft een lijst met vacatures en telefoonnummers, maar doet niets. In huis doet hij ook niets.
En dat terwijl zijn vader zijn vuur uit de sloffen loopt met zijn werk en een zieke echtgenote. Hij wordt er radeloos van en kan zijn woede erover maar met moeite bedwingen. en dat kan ik me voorstellen!
Ik denk dat het beter is dat die knul uit huis gaat en zijn eigen leven gaat leiden. Maar ja, hij neemt geen enkel initiatief, dus ook een kamer zoeken zal hij niet doen. En bovendien... waar moet hij het van betalen?
Wie heeft hier ervaring mee en goede raad?
Petronella
Petronella
Mijn eerste reactie is 'een schop onder zijn kont', maar dat zet geen zoden aan de dijk. Hoe komt hij nu aan zijn spullen? Als je broer stopt met hem van geld/spullen te voorzien zal hij wel iets moeten gaan doen, want zonder geld is het voor een 18-jarige niet leuk, ook niet als je de hele dag hangt en zapt. En niets voor hem doen, geen was, niet opruimen, desnoods laat hij hem voor zijn eigen eten zorgen.... . Er is volgens mij kortgeleden een soortgelijk draadje geweest, misschien kun je dat opzoeken en nalezen op tips?
Ik neem aan..
...dat die knul ook geld nodig heeft. Ik zou het zakgeld en of kleedgeld stop zetten, daar moet hij dan maar zelf voor zorgen. Het lijkt me ook redelijk dat ie mee helpt in het het huishouden. Ik weet niet wat hij nu doet in huis maar hij moet iig wat doen. Als hij weigert om ook maar iets te doen zal ik als ouder ook weigeren ook zijn was te doen of zijn kamer te stofzuigen, na verloop van tijd moet ie er dan toch achter komen.
Eens, maar...
Inderdaad, niet blijven verzorgen en rennen voor hem, terwijl hij niets doet. Maar... hou ook rekening met een andere oorzaak dan luiheid. Onze oudste heeft ook zo'n periode doorgemaakt, en wij met haar, en achteraf bleek pas dat zij erg depressief was.
Ik kan mij voorstellen dat bij deze knul een droom in duigen is gevallen. Op de middelbare school toegeleefd naar eindexamen en het Echte Leven wat daarna zou komen. De nieuwe opleiding viel vreselijk tegen, hij is ermee gestopt. En wat nu?! Een richting aan je leven geven, ontdekken wat je zelf wil, geconfronteerd worden met alle verantwoordelijkheden die bij het volwassen zijn horen... Dat kan heel erg overweldigend zijn. Zo erg dat het je lam slaat.
Ik zou broer aanraden om met zoon naar een studie-en beroepskeuzeadviseur te gaan. Wat wil ik en wat kan ik? Daar moet deze jongen achter zien te komen.
Lange termijnaanpak in plaats van de korte alledaagse ergernissenaanpak dus.
Groet,
Onyx
Andere volwassenen
Het is zomaar een idee, maar hoe is jouw band met de zoon van je broer, soms kan een goed gesprek met een 'buitenstaander' helpen.
Iemand die hem uit kan leggen dat hij zo niet verder komt maar ook iemand die naar hem luisterd, want zoals ik al eerder las hier, hij zal ook zo zijn redenen hebben om zo te doen.
En zorgen dat hij verantwoordelijkheid krijgt, dus dat hij zelf voor dingen moet zorgen en dingen moet regelen.En dat als hij dat niet doet dat consequenties heeft, dus geen geld geven.
Soms
Ik ken helaas ook een aantal jongeren die gewoon zonder redenen geen zin hadden om te gaan werken, de meesten gaan het licht wel zien na een poosje, soms gaan ze een nieuwe opleiding volgen, soms werken en soms blijven ze niksen ( maar dan wel buitenshuis, met een minibaantje of evt uitkering). Niet iedere jongere ziet het leven voor zich zoals wij vinden dat het zou moeten zijn ....
Lara
Er zit een wereld van verschil tussen het huis uit zetten en verwachten dat hij iets bijdraagt in het gezin, toch? Als puber heb je je ouders idd hard nodig, maar soms hebben ouders hun puber ook nodig...
Dank
Hallo Allemaal
Fijn dat jullie je reacties hebben geplaatst. De gedachte dat geduld en contact blijven houden op termijn misschien ertoe leiden dat het bijtrekt klinkt hoopgevend. Het idee van een studie- en beroepskeuze is ook zo gek nog niet.
Stoppen met het doen van zijn was en het schoonmaken van zijn kamer; dat doet mijn broer al lang niet meer voor hem. Het kan zijn zoon geen klap schelen. En een handje helpen in het huishouden daar is hij niet toe te motiveren.
Ik zal jullie reacties zeker aan mijn broer doorgeven en met hem doorspreken. Wellicht kan ik inderdaad eens met mijn neef praten.
Dag!
Lara
Ja, uit huis zetten is idd te kort door de bocht. Ik denk dat Petronella zich zorgen maakt om broer en schoonzus en daardoor wat heftig reageert op haar neef.
Reina
Ik zie nergens dat Petronella heftig reageert op het gedrag van neef. Zij heeft het niet over uit huis zetten, maar geeft de suggestie dat het misschien goed zou zijn dat die knul dat zou doen. Ik denk dat het wel een gevaarlijk punt kan zijn, als je op zo.n moment uit huis gaat. Dat de contacten misschien verharden op dat moment en dat het dan langer duurt voor het goed komt. Maar dat is allemaal heel afhankelijk van hoe het gaat: als de neef vrijwillig gaat kan het een goeie stap zijn.
Maar vermoedelijk is het zoeken naar woonruimte en manieren om zichzelf te bedruipen wel hele grote stappen zijn op dit moment.
Deels zal hij misschien ook in een depressie zitten; in ieder geval in een flinke dip door alle omstandigheden.
Sterkte met je neef Petronella!
Koentje
Je hebt gelijk. En ja, misschien zit de jongen ineen dip, maar ik zie ook heel veel jongens die gewoon geen zin hebben zich in te zetten. Prima, hun keus, maar dan moeten de consequenties ook voor hen zijn. Ik zou het moeilijk vinden als moeder om me hard op te stellen, maar dat is dan vaak wel de beste weg. Geen werk, geen geld, dus ook niks om uit te geven aan leuke dingen.