Machteloos moeder , Mijn kind van bijna 19 jaar wil niet meer leven
Mijn dochter van bijna 19 jaar gaat al maanden niet school en wil niet meer leven , hulp gezorgd bij huisarts en door verwezen naar crissesdienst even een sprek van een uur ( als moeder mag je niet bij zijn ze is 18 ) , 2 x keer geweest voor een gesprek voor wat ! hoe ! en wie gaat haar behandelen (Propasona ) uit eideldelijk zijn we 3 maanden verder ze heefd nu een behandelaar , om de twee weken kan ze komen , want hij heeft het druk ! Er is geen behandelplan als ik naar vraag ! Machteloos toe kijken , als moeder kan ik niets doen niets zeggen of wat dan ook ( machteloos ) . Had een mail verstuurt naar de behandelaar HELP MIJN KIND , is privé , blablablabla .. Oke ! dat snap ik . Over twee weken weer terug komen voor 45 min gesprek ... Pfffff machteloos . Zie iederdag weer haar achter uit gaan ,MACHTELOOS mag ik toe kijken en voelen . WIE KAN MIJN KIND HELPEN
Dank u wel voor het lezen van een deel van me verhaal .
Paula
Hart onder de riem
Ik kan je niet helpen, maar wel een hart onder de riem steken. Ik heb een neef waar het slecht mee gaat en dat is ook zo triest. Sterkte.
Weer naar huisarts
Hulp vragen. Verwijzing naar een psychiater ook.
Wil ze geen vrijwilige opname in een therapeutisch centrum met andere jongeren? Dochter van vriendin kwam eruit als een nieuw mens.
Herkenbaar
Hoi Paula,
ik heb een soortgelijke fase achter de rug toen mijn dochter 19 was (nu 21)
Ik kan je alleen adviseren, blijf bij de huisarts de deur plat lopen. Alleen hij kan een versnelde behandeling bij een psycholoog/psychiater voor je regelen.
In de tussentijd kun je prive een psycholoog inschakelen maar daar hangt natuurlijk een kostenplaatje aan vast.
Je dochter kan een toestemmingsverklaring ondertekenen bij huisarts en psychiater/psycholoog, zodat jij wel inzage kunt krijgen en voor haar dingen mag regelen.
Het is namelijk erg moeilijk voor iemand die zo in de knel zit om zelf dingen te regelen.
Mijn dochter heeft 3 jaar moeten wachten en vechten voor ze uiteindelijk goede hulp had. In de tussentijd heb ik het wel wekelijks bij een psycholoog kunnen onderbrengen. Ze kreeg in de tussentijd anti depressiva van de huisarts.
In de zomer was het zo erg dat ik enorm vreesde voor haar leven en toen zijn we naar een kliniek voor spoedopname gaan kijken.
pil?
Rond die leeftijd werd ik suicidaal. Bleek later door de pil te komen. Spiraaltje met hormonen kan dit ook veroorzaken, veranderen van pil ook.
Hoeft natuurlijk niet, maar wel goed om even uit te sluiten.
Inderdaad
Mijn eerste pil werkte ook zo en ik ben om die reden toen veranderd.
Overigens kan een depressie ook het gevolg zijn van een ernstige griep of andere lichamelijke ellende als pfeiffer. Lichamelijke vermoeidheid waardoor een anders energieke puber niet meer opgewassen is tegen de dagelijkse taken.
Ik zou dan ook in elk geval de huisarts willen vragen om daar naar te kijken.
Ook bij het starten met juist anti depressiva of vergelijkbare medicatie kan een ongewenste reactie als depressie juist optreden.
Bevestigen
http://www.therapiehulp.nl/klacht/depressiviteit/depressie/oorzaken-depressief
Belangrijk dat je het contact met je kind houdt zelfs als er niet veel besproken kan worden. En bevestigen dat dat soms gebeurt dat mensen niet altijd het leven weten te waarderen maar dat er altijd weer betere tijden komen. En dat dat tijd kost. Je doet wat je kunt om de pijn te verlichten.
Vragen aan haar wat je voor haar kunt doen.
Zelf kalm blijven en niet van de kook raken.
Ik wens je heel veel sterkte. Het lijden van je kind doet gewoon jezelf ook heel veel pijn. Je zou het het liefste van haar wegnemen.
Eidelijk hulp
Na aandringen van de huisarts is crissesdienst ingeschakeld , eidelijk word het nu serieus genomen .
Iht heeft een traject van 3 weken tot ze echt met behandeling beginnen met een specialist , twee tot 3 keer week komt verpleging thuis en anderen dagen word ze opgebeld ook in het weekend en s avond .
Ben als moeder blij met de super hulp en aandacht "NU " ! Behandelaar heefd excuses aangebonden . Dit was een basis behandeling .
Al zijn ons kinderen volwassen ! Als ze iets psychisch niet aankunnen of het niet meer zien zitten moeten we als ouder of een ander familie lid altijd bij de 1 x of meerder keren bij de gesprekken zijn , niet iedereen kan zich goed uitdrukken wat die voeld , als hij of zij psych niet meer wil ! en niet ieder behandelaar kan er doorheen prikken . Ik ken mijn kind ! Maar ze is al 18 dus ben je als ouder heb niets meer te zeggen "KROM HE " ik ken mijn kind .
Dank jullie wel voor de reactie
Moe maar hoopvol !
Paula
wat fijn
En wat een opluchting moet dat zijn!
Mijk
hopelijk
gaat het verder in steigende lijn!
sterkte
Ik kan helpen
Ik heb hetzelfde probleem gehad, ik ben zelf niet naar een psychiater geweest, maar heb veel hulp gehad van mijn vriendinnen etc. Ik ben nu 18 jaar en heb het ongeveer een jaar geleden gehad. Als ze zou willen mag ze contact met mij opnemen. Ik kan haar misschien wel helpen!
Mail: [email protected]
Liefss