Mijn broer(tje) 26 game en drugsverslaafd!
Weet niet ofdat ik hier op het goede forum ben,want het gaat over een meerderjarige,maar ik wil graag wat reacties of tips,want mijn ouders gaan al 7 jaar door een hel door mijn broer(tje)van 27,die nog thuis woont
en waarschijnlijk ook niet zelfstandeig kan gaan wonen!
Hij is 26,maar heeft bij z'n geboorte zuurstofgebrek gehad en loopt achter,maar van zien is het een gewone(volgens mensen om me heen)knappe jongen om te zien,dat maakt het allemaal ook wat anders,omdat hij er op het eerste gezicht normaal uit ziet(daarmee wil ik zeggen dat ik enkele mensen ken waarvan je aan het uiterlijk ook kunt zien,dat ze wat achter zijn)....
Hij werkt niet,heeft dat wel gedaan,maar kwam op een gegeven moment zijn bed niet meer uit en begon veel te gamen...........
Op een gegeven moment was hij(en nu nog)alleen op zijn slaapkamer te vinden(komt alleen voor eten beneden) en of aan het gamen(dus verslaafd)of aan het gokken enz,want mijn ouders hebben al enkele keren hoge rekeningen gekregen,ook besteld hij overal vanalles,dus heb ik samen met mijn moeder veel laten blokkeren want hij zit in de schuldhulpverlening!
Soms kan hij aggresief zijn,dat ik er laatst van schrok(ik was bij mijn ouders met mijn 2 kids van net 7 en 5)
Mijn moeder zei ja hij is gisternacht niet thuisgeweest ,dus hij heeft weer drugs gebruikt(ziet ze aan zijn gedrag),dan blijft hij lang wakker en dagen erna slaapt ie zoveel...
Als er een vriend komt van 'm dan beschuldigd mijn moeder ook iedereen van drugsgebruik enz.fout vind ik om
zo tegen die jongens te beginnen,maar ze vertrouwt er niet 1 meer~
Als het aan mijn pa had gelegen was mijn broer(tje)
al buiten gezet,maar het is altijd moeders kindje
geweest(een jongens als derde/laatste)
Ze zijn al jaren niet meer weggeweest,1x eenweekend omdat hij toen bij een neef ging logeren,maar daar was ie ookna 1dag weer van thuis en mijn ouders vertrouwen het niet als hij alleen thuis is.
Het is een erg gevoelige jongen,al zou je dat natuurlijk zo niet denken,hij vond het heel erg dat ik hem geen peetoom had gemaakt bij ons 1ste kindje,mijn verongelukte neef in 2008 kon ie ook niet mee omgaan enz.
Mijn ouders hebben al bij div.stichtingen aangeklopt,maar mijn broertje werkt niet mee,ik ben niet gek zegt hij dan,want hij kan evt.in een woongroep in onze buurt met 3 andere(zwakbegaafden(zeg ik datgoed?)met een begeleider erbij maar verder wel zelfstandig wonen,ze hebben het over een zorgboerderij gehad,die stichting beloofd dit,maar er gebeurd nooit wat,uiteraard mede doordat mijn broer(tje) meerderjarig is en zelf niet hard meewerkt!
Nu gaat het nog verder mijn moeder kan haar tas niet meer veilig thuis leggen,want hij heeft van de week 100 euro bij haar weggehaald......
Ik zou zo graag wat voor zedoen,mijn moeder is tegoed en te soft voor'm en mijn vader en hij zijn kat en muis
die hoor je ook wel veel op 'm mopperen dat ik wel eens denk houd dan eens stil,je lokt het zelf uit!
(Maar zoals ik al zei,die zou hem het liefst op straat zetten direct nog!)
Mijn ouders zijn in een paar jaar tijd ouder geworden,pa is geen prater enfietst veel,die is kaal(zelfs geen wimpers en wenkbrauwen meer,waarschijnlijk door de stress en mam heeft de ziekte van chron en flinke psoriases)
Heeft iemand een tip/advies of moeten ze zo nog jaren doorgaan,niet meer op vakantie kunnen enz,niet meer genieten dus,heb echt met ze te doen,maar kom eigenlijk geen stap verder zo...,want ik kan ook niet meer doen,nu is begin April de moeder overleden (mijn oma)van mijn moeder,dus komt nu ook naar boven bij mam en het maakt het allemaal wat erger omdat mijn pa al jaren niet meer mocht komen omdat ze(waarschijnlijk een vorm van dementie)mijn vader jaren besvhuldigde van spullen weghalen,knuffels en kleding omruilen enz,maar die heeft dan ook erg veel voor haar gedaan(klusjes zoals de tuin enz.na opa's dood....)en die worden dan meestal de dupe zegt men!
Een heel verhaal alles is eruit,alleen heb ik toen mijn broertje richting puberteit ging al gezegd,dat die aanpak nodig had,dus ik noemde toen als optie een internaat door de week en in de weekenden thuis,maar dat
wilde ze niet zien denk ik,werkten beide veel,om het allemaal te ontvluchten!
Wel is hij nooit echt getest psychisch(wel iq,dat was laag weet niet precies meer),want mijn moeder zegt altijd dat hij iets mankeert,iets van autisme ofzo en hij heeft al sinds zijn 8ste een tumor in zijn hoofd,maar die is goedaardig.....
Excuses voor de typefouten er ontbreken toetsen op de laptop!
Excuses voor de typefouten,er ontbreken enkele toetsen op de laptop en dan moet ik hard drukken op die toestsen
anders werken ze niet!
Kaatjuh
Wat een triest verhaal zeg!.
Ik snap goed dat je ermee zit.
Jij noemt je broer zwakbegaafd en als dat zo is,is het moeilijk om hem inte laten zien dat hij een probleem heeft. Hij zal het ontkennen. Ziet geen problemen. Hij gedraagd zich w.s als een beginnende puber. Zich nergens wat van aantrekken en lekker zijn eigen gang gaan. Ziet ook niet dat zijn ouders zich grote zorgen maken. Echt de echoistiche puber uithangen.
Ik denk dat je met je ouders en misschien wel andere broer of zus om de tafel moet gaan zitten. Net als voor pubers gelden er regels,je niet aan de regels houden wat hij dus doet gelden er maatregelingen. Het weer gaan werken zou een regel kunnen zijn. Dan heeft hij toch een dagbesteding. Je ouders zouden dit als regel moeten stellen voor hem. Ook je moeder moet gaan inzien dat dit ook voor haar zoon niet goed is. Ze houd hem nu steeds de "hand" boven zijn hoofd,daar help ze haar zoon en haarzelf niet mee.
Het beroerde met deze jongens is dat ze al snel de verkeerde personen aantrekken. Je moeder heeft gelijk dat ze die vrienden niet vertrouwd. Als je niet uitkijkt moet hij "dingen " voor die gasten gaan doen die niet door de beugel kunnen. Dan ben je nog veder van huis. Je broertje vind het allemaal wel spannend heeft geen idee waar hij mee bezig is. Ook hij moet beschermd worden door zijn ouders.
Het zou natuurlijk voor hem ook mooi zijn dat hij wel in een woongroep zou kunnen gaan wonen met "gelijk gestemden". Je zou ook eens samen met hem een afspraak kunnen gaan maken om een keer op een gesprek te gaan daar. Je zou aan hem kunnen vertellen dat als hij op een woongroep zit het hij daar veel gezelliger zou hebben dan thuis(met een mopperende vader) maar ook meer aanspraak heeft. Dus echt alle positieve kanten benoemen,je bent nu al zo groot enz. Hem ook het idee geven dat hij niet het huis uitgekeken word maar nee gewoon dat het voor hem ook leuk zou zijn dat hij lekker zonder zijn ouders in een woongroep kan gaan wonen waar ook jongeren zijn. Het zal een hele klus worden om dit duidelijk te maken aan je broer.
Ik hoop dat ik je wat op weg heb geholpen.
Komt me bekend voor
Mijn man heeft een neef waarop ongeveer hetzelfde verhaal van toepassing is. Hij is begin 30 denk ik. Hij schijnt schizofreen te zijn, wij (zijn broers en neven) denken door overmatig drugsgebruik veroorzaakt. Maar vroeger was hij ook wel een beetje vreemd al, dus misschien heeft de drugs dat versterkt. Hij zit eigenlijk altijd op zijn kamer, hij slaapt veel of kijkt tv ofzo. Ik geloof niet dat hij gokverslaafd is oid of gewelddadig, maar het is evengoed wel een probleem en zorg voor de ouders natuurlijk, die steeds ouder worden. Een van de broers denkt eigenlijk dat hij zijn aandoening faket, want als er iets is dat hij enorm leuk vindt, komt hij opeens tevoorschijn en doet gewoon mee alsof er niks aan de hand is. Oom en tante zitten ook niet echt op een lijn volgens mij, dus steken ze maar hun kop in het zand en doen alsof er niks aan de hand is.
Ja ik heb een advies
Loslaten. Hulp zoeken en het huis uit. Het kllnkt hard maar een andere optie is er niet. Je broer is 26, dit gedrag zal niet veranderen. Hier in de familie hebben we het levende bewijs dat het een gevecht tegen de bierkaai is.
Loslaten inderdaad
Lastig omdat je broer zwakbegaafd is en dus minder overzicht heeft, maar ik zou toch bij ff niet willen aansluiten: loslaten en hopen dat hij daardoor gemotiveerd wordt om wel help te aanvaarden. Er is vrees ik geen andere weg.
Kaatjuh
Uit ervaring (zelfde situatie meegemaakt met zus en enkele anderen) kan ik je zeggen dat loslaten het enige juiste is wat je kan doen. Heel moeilijk, zeker als de persoon in kwestie een psychi(atri)sche stoornis heeft, maar de enige manier om als gezin contstructief verder te kunnen met je leven en hopen dat je broer hetzelfde gaat doen maar dan op een gezonde manier.
Als eerste de huisarts benaderen en via hem/haar contact zoeken met een al dan niet gespecialiseerde instantie. Die zijn er.
Hem de hand boven het hoofd houden is juist wat je niet moet doen. Minderbegaafd of niet maakt niet uit. Zo houden jullie het gedrag in stand. Het is keihard, maar zo is het. Succes!
Kaatjuh
Ik zou ook naar de huisarts van je ouders en broer gaan (of schrijven, heb ik gedaan toen mijn moeder dement werd)
Het betreft ook de gezondheid van je ouders
Een goedaardig tumor in je hoofd kan trouwens wel groeien en klachten geven hoor !
Marjanne
Even over dat loslaten.....
Ook ik heb een kind die er een puinhoop van maakt (zie draadje hierboven). Ook ik ga niet meer op vakantie omdat ik hem niet alleen thuis kan en wil laten.
Loslaten, wordt er gezegd. Als mijn zoon zo doorgaat, komt voor mij zeker het moment dat dit ook gaat gebeuren. Alleen, als dit loslaten moet gebeuren door middel van uit huis plaatsen of op zichzelf wonen, is het geen loslaten. Ik blijf me dan zorgen om hem maken, omdat ik weet dat hij het niet zal redden. Ik kan het pas loslaten als hij zijn levensstijl heeft veranderd. Daar zit volgens mij de oplossing. En daar probeer ik hem van te overtuigen. Hulp van het GGZ en een coach hebben totnutoe geen effect gehad.
Phalera
je zegt:Ik kan het pas loslaten als hij zijn levensstijl heeft veranderd.
dat begrijp ik als moeder helemaal,maar het werkt precies andersom!
zolang hij het gevoel heeft dat er altijd iemand achter hem staat om hem op te vangen,zal hij zijn levenstijl never nooit veranderen,daar is immers geen noodzaak toe?
Als jij hem loslaat,zal hij inderdaad ervaren dat hij het zo niet gaat redden,en dat zal voor hem de trigger zijn om zijn levenstijl te veranderen.
Nogmaals ,ik begrijp je helemaal,loslaten is heel erg moeilijk,maar het is de enige oplossing.