Ouders vriendin zoon geven erg dure cadeau's

niets

Hij is volwassen, hij moet voor zichzelf afwegen of hij zich daar prettig bij voelt.

maar

Heb je reden om aan te nemen dat zijn schoonouders eigenlijk vinden dat hun dochter niet goed genoeg is voor jou zoon en hem op die manier in te pakken?

Hoe dan ook, ik vind dat je het lekker los moet laten. Als het hem vies tegenvalt als het uit is, nou dat dat is dan maar zo. Dat geeft dan direct eens een stukje bezinning op het onderwerp materialistisch zijn in het leven...

Het probleem is niet dat jij het niet kunt geven

Wij zouden deze dingen misschien wel kunnen geven maar we willen ze niet geven. Ik vind dit soort uitgaven voor een puber niet gezond. Wij vinden dat onze kinderen daarvoor moeten werken, niet zomaar krijgen. Zo bereid je ze voor op de toekomst.
Dat lijkt me een principe dat uit te leggen is aan je zoon.

Als je uitgaat van een schuldgevoel vanuit jezelf, heb je geen argument meer over. Bedenk dus goed wat je ervan vindt. Is het probleem dat jij deze dure cadeaus niet kunt geven of dat je ze ook niet wilt geven.

Daarna kun je een mooie discussie aangaan met je zoon.

Lees ook deze discussie (of laat je zoon lezen): http://www.ouders.nl/forum/7-jongvolwassenen/verkering-uit-geld-terug

Ander idee van geld

Rijke mensen hebben een ander idee van geld. Mijn broer is ook met een heel rijke vrouw getrouwd, zij hebben veel geld en gaan bijvoorbeeld vaak uit eten. Wij alleen met heel speciale gelegenheden en dan denk ik na het betalen van bijvoorbeeld 120 euro dat ik daar de hele week voor vijf personen eten voor had kunnen kopen.

Die ouders van je zoons vriendin geven waarschijnlijk 100 euro uit zoals jij 10 euro uitgeeft. Als het je echt dwars zit, moet je met die ouders gaan praten.

Maar vader

Jouw zoon is 19. Vast nog enigszins naief, maar vast ook niet op zn achterhoofd gevallen....hij weet dus dat die ouders rijk zijn en jij niet. Hij geniet ervan, logisch. Maar hij weet ook dat jij hem niet te pas en onpas honderdjes kan toeschuiven. T'is toch geen kleuter meer? En als het uitraakt, tja dan is het feest voorbij, jammer dan.

inderdaad

Je hebt helemaal geen probleem omdat je dat niet KUNT geven. Sterker nog, zolang jij geeft wat je kan weet je of de liefde echt is vanuit haar kant. Als je vindt dat je dat ook niet WILT geven omdat een puber daar niet aan moet wennen ga je er van uit dat de relatie geen langdurige is en in dat geval moet je met die ouders gaan praten.

Ik zou het lekker laten zo maar zoon wel vertellen dat je hoopt dat hij bij haar blijft om haar niet om haar geld...

Silke offtopic en ontopic Vader1965

"Rijke mensen hebben een ander idee van geld".

Ik denk dat dat niet zo is.
Het is er dus je kunt.
Het is er dus je mag als je wilt.
Je hebt gewoon een extra optie in het leven.

Ik ben redelijk aan de rijke kant geweest, maar heb altijd kunnen relativeren eigenlijk. Ik was me bewust van de luxe positie en ook van de prijzen in de winkel trouwens. Mijn koekjes kwamen ook van de lidl om een voorbeeld te geven en delen was voor mij een optie om anderen van iets mee te laten genieten en níet om eens onverschillig met geld te strooien.

Wat ik wel storend vind is dat er vaak anders tegen rijke(re) mensen wordt aangekeken.
De (voor)oordelen die "wij" naar ons hoofd geslingerd kregen waren niet mals.
Alsof we dat allemaal wel even deden in het leven. Geen benul blijkbaar hoe hard daar voor is gewerkt en voor geleerd en wat voor offers je daarvoor brengt soms. Net als élk ánder hardwerkend mens.
Het idee lijkt alsof je achter je tafel slapend rijk wordt is onzin.

Ontopic: Vader, ik snap je wel en ik snap je zoon ook wel.
Dat je zoon veel bij zijn meisje is heeft echt niet zoveel met dat geld te maken, als wel dat hij blijkbaar erg verliefd is.
Jij vindt het ook een erg leuk meisje, dat is al meegenomen.

Jij kunt het jezelf niet veroorloven en wilt dat ook niet.
Dit is ergens een prima levensles, helemaal gratis!
Jij hebt je normen en waardes allang aan je zoon meegegeven.
Je zoon weet echt wel dat dit uitzonderlijk is en daar mag hij van genieten zolang het duurt, dat hij kansen mag pakken in het leven als en wanneer die voorbij komen.

Joh en mocht dat diepe gat komen, wat ik echt niet verwacht, dan staat daar een vader om zn knul op te vangen.

Tja

"Hij is juridisch volwassen maar hij kan echt nog niet beoordelen of bepaalde dingen te ver gaan en of er mogelijk redenen zijn waarom iemand hem zo verwend."

Weet je dat zeker?
Hoezo weet je dat zeker?
Heb je het nooit gehad over het feit dat mensen soms iets doen met een andere bedoeling dan in eerste instantie lijkt?
Ik denk dat mijn dochter van 15 dat fenomeen nl. al wel snapt, hoewel ze dat misschien niet altijd doorheeft. Maar ook "echte" volwassenen hebben dat fenomeen niet altijd door.

Ik zeg niet dat dat zo is, maar ALS die ouders van dat meisje hem "kopen" met cadeaus, dan is dat toch een teken dat ze hem een heel geschikte knul vinden? Leuk voor hem en als vader zou ik daar trots op zijn!

Maar je kunt natuurlijk vragen of hij het leuk vindt cadeaus te krijgen. Of hij zich daar niet ongemakkelijk onder voelt? Ik zou een gesprek daarover vooral onderzoekend doen. Meer praten over de verschillen tussen dat gezin en dat van jou en wat hij daarvan vindt.

" Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze hem proberen te kopen en inpalmen. Het is niet echt normaal vind ik dat je het vriendje van je dochter, dat ze pas 6 maanden kent, zóveel dure spullen geeft.
Waarom zouden ze ? Hoewel het een erg aardig meisje is, heb ik die neiging helemaal niet, nog afgezien van het feit dat ik dat niet zou kunnen."

Jij kan je kennelijk niet indenken dat er mensen zijn die anders zijn dan jij! Dat zegt n.m.m. meer over jou dan over die mensen.

Het kan goed zijn dat ze geld genoeg hebben en jouw zoon (leuk vriendje van hun dochter) graag verwennen. Ze hebben het en willen anderen laten meedelen. Prima toch?

Ik weet het niet, maar jouw postings klinken mij meer afgunstig dan echt bezorgd (over dat gat waar je zoon dan in valt als het uit is) in de oren. Dat kan ook wat over mij zeggen .

Oja, en als je hem mist omdat hij veel daar zit, kan je aangeven aan je zoon dat je dat jammer vindt, omdat je het altijd gezellig vindt als hij bij jou thuis is. Maar doe het niet verwijtend, want dan duw je hem alleen meer van je af. Is mijn persoonlijke ervaring!

Niet klagen dus, maar positief insteken. En vooral vragen niet te veel hem dingen willen opleggen of afdwingen. Voor iemand van 19 is dat niet handig.

Levenslessen

DAt de ouders van een vriendje of vriendinnetje aan jouw kind trekken, dat is lastig. Ik herken het. Hoeft niet eens met dure cadeaus te zijn. Is niet leuk gewoon. Wat ik doe is: soms zeggen dat ik het genoeg vind en dat ze ook wel eens hier kunnen eten etc. (Dus een grens aangeven). En verder erop vertrouwen dat het maar een fase is die over gaat en die zich ook weer kan keren (wat ook gebeurt, gelukkig).
Maar dat laatste hoeft niet zo te zijn. Ik denk dat het voor kinderen belangrijk is dat hun ouders daar ontspannen mee om gaan en geen claim op de kinderen leggen. Wel altijd er zijn voor steun, maar ook loslaten en een eigen weg laten zoeken.
Het zou kunnen zijn dat de vriendschap aan blijft, dat het vriendinnetje enig kind is en dus straks alles erft van haar ouders. Dan heeft je zoon een rijk leven. Maar ik durf zomaar te voorspellen, dat je zoon later aan zijn kinderen zal leren, dat het niet vanzelfsprekend is om zoveel geld te krijgen, of om zomaar sportspullen te krijgen; dat hij zal vertellen hoe het bij hem vroeger ging, met een vader die altijd klaar stond voor zijn kinderen, maar weinig geld had, hij zal vertellen dat geld in het leven niet het belangrijkste is, maar aandacht en zorg voor elkaar. Dat denk ik. Omdat je toch de belangrijkste lessen uit het leven leert als er schaarste is en als je alle zeilen bij moet zetten om het gezellig en leefbaar te houden.
In die zin heeft je zoon zijn levenslessen al gehad van jou. Nu leert hij een andere kant kennen en die andere kant is natuurlijk heel aantrekkelijk. Daar kun je niet tegenop. Moet je ook net proberen.
Wat je wel kunt proberen is om het vriendinnetje de andere kant van het leven te laten leren kennen. Uitnodigen voor een maaltijd en dan gewoon koken. Met Sinterklaas een gezellig feest, met dobbelsteenspel en een maximumbedrag voor de cadeautjes. Kerstmis zonder cadeautjes, maar wel gezellig samen koken. Dat soort dingen. Want die krijgt het vriendinnetje weer niet mee van huis uit. Niet de meest aantrekkelijke boodschap natuurlijk, maar wel belangrijker dan veel geld uitgeven.

Wees trots op wat je zelf bereikt hebt met je kinderen, gun je kinderen hun geluk en hun eigen keuzes, ook als het mis gaat, zorg dat je er altijd bent als begripvolle vader die steun biedt waar mogelijk en je zoon de lessen laat leren die het leven te bieden heeft.

Mijn zoon had een pleeggezin, zonder kinderen, met twee goede inkomens. Hij vroeg toen ook wel eens waarom bij hen zoveel kon en bij ons niet. Ik heb toen gezegd dat ik drie kinderen had en dat dat mijn rijkdom was.

Tsjor

En nog wat

Als je vindt dat hij 'te' vaak daar is en je het ook leuk zou vinden als zij beiden wat vaker bij jou zijn, organiseer dan iets leuks/gezelligs. Dat hoeft helemaal niet duur te zijn. Nodig zijn vriendin uit voor een gezellige maaltijd bij jullie thuis, gecombineerd met een spannende film. Of wees creatief, bedenk iets gezelligs, passend bij de leeftijd, zonder dat het veel geld kost. Vaak vinden jongeren dat veeeeel leuker...

Inderdaad... Levenslessen

Hier vier kinderen en evenveel schoonfamilies met allemaal eigen gewoonten en tradities. Het is best verleidelijk je eigen gezinsleven en (on) mogelijkheden af te wegen tegen die van anderen. Maar het is zo onzinnig.

Waardeer wat je er zelf van maakt, wat je hebt meegegeven en meegeeft, ook in de tijd die komt. Oprechte aandacht en liefde zijn onbetaalbaar. De rest zijn spullen. Probeer het nuchter te zien ( zeg ik ook tegen mezelf )
Je zoon zal hiervan leren. En, eenmaal op eigen benen, zal hij zijn eigen leven vorm geven, al dan niet met dit meisje.

Alle goeds, laat je niet van slag brengen.

Vader

Het knelpunt ligt niet zozeer bij de vrijgevigheid van de 'schoonouders', maar bij dat jij daar nooit aan zult kunnen tippen. Dat wordt je bij elk cadeau ingewreven en dat steekt. Om het even botweg te zeggen. Ik kan me je gevoelens goed voorstellen, maar ik denk dat je het probleem wel zuiver moet proberen te houden. Zijn die gulle giften nodig? Nee. Is het verkeerd? Nee, tenzij die mensen hun rekeningen niet meer kunnen betalen door hun gulle gedrag, dat zou niet handig van ze zijn. Is het ongemakkelijk? Ja voor jou zeker, dat laat je merken, maar je zorgt er ook voor dat je zoon zich er ongemakkelijk bij moet voelen terwijl hij er gewoon blij mee mag zijn, zolang de cadeaus echt zonder voorwaarden gegeven worden. Blijf bij je eigen opvattingen en mogelijkheden over en bij wat jij normaal vindt bij dit onderwerp en accepteer dat ándere mensen daar verschillend mee omgaan.

Beslissing zoon

Ook al is je zoon 19, hij moet nog echt volwassen worden.
Blijf dus zeker met hem praten.

Ik begrijp je gevoel maar dat zou ik even negeren.
Tenslotte is er iets wat zij hem niet kunnen geven en dat is ouderliefde. Dat is meer waard dan al het geld tesamen.

Hier is trouwens een topic "verkering uit, geld terug". Bespreek dit wel met je zoon. Dat hij niet alles terug moet geven als het uit is. Of dat hij nu al weigert om het aan te nemen.

En laat hem voor de rest maar van de liefde genieten.

Kopen

Ik geloof niet dat ze hem proberen te kopen, ze geven hem gewoon hetzelfde bedrag dat ze hun eigen kinderen geven met feestelijke gelegenheden en dat is gewoon aardig. Ik denk eerder dat er andere redenen zijn dat ze vaker daar zijn. Misschien wonen ze dichterbij zijn opleiding? Meer in het centrum van een stad, waardoor ze sneller thuis zijn na het stappen? Is er meer ruimte in huis (dat vermoed ik wel)? Misschien zeuren de ouders minder? Ik vind je posting wat zuur overkomen, ik denk dat je hem daarmee eerder weg jaagt dan met meer of minder geld hebben. Misschien is 1 van je andere kinderen behoorlijk irritant? Dat wordt vaak onderschat volgens mij, maar voor mij was dat oa een reden om vrij vroeg het huis uit te gaan. En misschien vindt hij het gezellig dat daar wel een moeder in huis is? Dat is ook niet leuk voor jou, want daar kun jij niks aan doen en je hebt je best gedaan, maar goed hij heeft dat wel moeten missen.
En het neus ophalen voor goedkope of afgeprijsde spullen, weet je dat zeker of denk je dat? Je moet ook oppassen niet in te gaan vullen. Heeft hij dat letterlijk gezegd of denk jij dat en zie jij vervolgens in elke blik of handeling een bevestiging van wat jij denkt?
Ik denk dat je het gewoon moet zeggen en dan niet verwijtend, maar mee van: goh komen jullie dit weekend eens hier, want dat vind ik wel gezellig. Liefst met zijn vriendin erbij.

Geheel met Yura eens,

Vader 1965, je bekijkt het vanuit jouw ooghoek. Maar die ouders zijn gewend hun kinderen een leuk kado te geven. Ze geven je zoon een leuk kado en niet minder dan wat ze hun eigen kinderen geven omdat ze dat misschien heel lullig vinden overkomen naar jouw zoon toe. Eigenlijk vraag je aan die mensen of zij hun kadowensen willen aanpassen aan jouw mogelijkheden. Dat kan je toch niet van ze vragen?

Waarom je zoon vaker daar is, komt voor jou misschien wel ondankbaar over. Maar je zoon is verliefd en wilt gewoon bij zijn vriendin zijn. Als ze daar een grotere tv hebben of heerlijke tuinstoelen, wordt een 19- jarige gewoon heel praktisch.
Ik was vroeger ook liever bij mijn vriend al was het maar omdat de tv van mijn buren zo hard stond en hij dichter bij school woonde. Mijn vader vroeg dan aan mijn moeder of zij in mijn ogen wel goed genoeg waren maar eigenlijk had hij moeite met de lege stoel aan tafel.

Ik begrijp goed dat je hem thuis mist, helemaal als alleenstaande ouder. Je wilt graag dat je thuis iemand hebt om mee te kletsen of gezamelijk te eten of alleen al iemand om een doel te hebben een avondmaal te bereiden.
Zijn nu de dure kado's het probleem of heb je meer moeite met het feit dat jij zijn gezelligheid mist in jouw leven. De fase waarin jongeren hun ouders verlaten is soms best moeilijk om aan te wennen.

Hier ook

Bijna dezelfde situatie, maar nu is het een dochter met een vriend uit een rijk gezin. Ze kennen elkaar niet 6 maanden, wel ruim 6 jaar Maar vanaf het begin van hun relatie deelt dochter mee in de (vaak dure) cadeaus. Met haar verjaardag, met Kerst, een fors bedrag aan zakgeld als ze op vakantie gaan, regelmatig uit eten, mee op vakantie en schoonouders betalen.....

Ik ben zelf alleenstaand, en ik kan het me niet veroorloven om zulke dure cadeaus te geven. Niet aan mijn eigen kinderen, niet aan de aanhang. Ik ben het ook niet van plan. Ik heb er geen enkel probleem mee dat dochter meedeelt in de rijkdom van haar schoonouders. Ik gun het haar van harte. Ik moet er wel bij zeggen dat ik geen angst heb dat ik dochter 'kwijtraak' aan haar schoonouders; daarvoor is onze band veel te sterk. Misschien ligt dat anders voor een zoon.

Duur

Wij hebben het financieel goed. Kind is nog veel jonger en haar vriendinnen dus ook, maar als er één mee gaat op vakantie bijvoorbeeld, krijgt die wat dochter krijgt. Op haar basisschoolleeftijd geen dure kadoos natuurlijk, maar wel in een luxe huis, vaak met eigen tv's op de slaapkamers, sauna, dat soort dingen. En ja, wij gaan dagelijks uit eten en meestal ook uit lunchen. Als het vliegerweer is kopen we twee vliegers.

Dat is op geen enkele manier om dat kind voor ons of voor dochter te kopen. Dat is gewoon hoe wij het doen. Bij mijn ex (ik was begin 20, 20 jaar geleden) kregen we allemaal (kinderen + aanhang) 500 gulden met kerst. Het was niet bij ze opgekomen om alleen hun eigen kinderen te geven.

Ik zou zeggen: focus niet op het geld. En als je zoon dat wel een tijdje doet, tja, dat is zijn leerschool. Gewoon gezellig zijn en vooral niet blindstaren op bedragen.

Sanne

Vreemde vergelijking. Natuurlijk geef je een vriendinnetje die met jouw kind op vakantie gaat hetzelfde.

Het gaat hier om een duur cadeau als het vriendje van je dochter (paar maanden verkering) jarig is. Dat is toch niet te vergelijken?