Vriend van dochter heeft geen verblijfplaats
Mijn dochter heeft sinds 2/3 weken een nieuwe vriend.Hij is wees en sinds hij meerderjarig is heeft hij geen vaste verblijfplaats meer.Hii woonde alleen in een studio maar verblijft nu in een hostel.Staat onder begeleiding maar door zijn meerderjarigheid schiet daar niet zoveel van over,…Mijn dochter laat hem nu altijd maar bij ons slapen en douchen.Ik ben hier niet mee akkoord maar ze komt elke dag wel met een uitleg/smoesjes en is hij hier weer.Hoe erg ik die situatie ook vind,ik ken hem niet,ik ken zijn achtergrond niet,hij werkt niet,studeert niet…
Mijn dochter verwijt mij dat ik hem niet help…Ze zet me met mijn rug tegen de muur en profiteert er van dat mijn man (haar stiefvader) niet thuis is.Hij is op zee tot 4/12.Ik wil geen jongen van 18 op straat laten slapen doch vind ik het absurd dat ik tegen mijn zin in deze situatie word gestoken.
Niet dat ik weet hoe je het moet oplossen, maar je dochter loopt wel erg hard van stapel. Ze kent hem nog geen twee maanden en wil dat hij bij jullie woont of anders gaan ze samen op straat slapen. Waar is de tijd van elkaar langzaam leren kennen?
Als je dochter je emotioneel chanteert is er maar één oplossing: je niet laten chanteren. Zolang hij bij jullie de woning overneemt, zal de hulpverlening niet al te hard zijn best doen. Hun energie richten ze op mensen die echt op straat staan.
Het is eind november, de kans is niet groot dat je dochter op straat blijft.
Hij had zelf al aangegeven dat het gesprek met zijn begeleiding niets zal opleveren op het vlak van verblijfplaats.Ik heb hem bij ons laten slapen op voorwaarde dat hij zijn zaken wat op Orde zou kunnen krijgen,actief solliciteren etc…Dat deed hij niet,slapen tot ‘s middags,mijn kasten eten plunderen,…dit was niet de afspraak dus zag ik niet in waarom ik mij nog aan mijn afspraak zou moeten houden.De spanningen liepen te hoog op en daarom heb ik gevraagd vroeger te vertrekken.Ik heb de hele dag gevraagd of ik zijn begeleiding mocht bellen maar dat schoof hij weg…Alles wat ik hem voorleg,telefoonnummers,vacatures,…hij doet er niks mee.
Voor je dochter erg hard, en ondoenlijk als moeder lijkt me, maar toch wel volhouden. Niet laten chanteren.
To jij doet dit met de beste bedoelingen. Maar ook met de normale waarden binnen de maatschappij voor ogen. Daar valt deze jongen echter ver buiten. Jij bent de volgende volwassene in een lange rij. Die (voor ons heel normale) eisen stelt. Maar die kan hij niet nakomen. Hij heeft waarschijnlijk geen of zeer weinig vertrouwen in anderen. Heeft een totaal andere ontwikkeling doorgemaakt. Grote kans dat hier sprake is van beperkingen, stoornissen of onderliggende diagnostiek. Dit soort jongeren leeft met de dag en in het nu. Die zijn niet bezig met straks. Heel primitief. Ik heb nu honger dus ik eet wat ik pakken kan.
Laat dit bij de hulpverlening. Die zijn daarvoor. Bescherm je dochter en stel duidelijke grenzen ook in overleg met je man. Voorkom dat hij jullie overneemt. Jullie kennen hem niet en zijn absoluut niet bekend met zijn situatie en de hulpverlening of waarom zaken niet lopen.