Miekemieke
12-01-2012 om 18:24
Vrijgezelle volwassen kind
Gek genoeg betrap ik mijzelf erop dat ik mij altijd lichtjes ongerust maak over mijn ruim volwassen vrijgezelle dochter. Ze is een heel serieus iemand, studeert hard. Ik zou mij minder ongerust maken als ze een relatie had. En eigenlijk is dat raar gedacht van mij want voor vrouwen gebeuren juist de vervelendste geweldsincidenten in huis.
Ik ken zat vrouwen van mijn leeftijd die altijd vrijgezel zijn gebleven en van alles ondernomen hebben en van het leven genieten. Waarom heb ik dat gevoel nou toch. Ik wil er ook niets van laten merken natuurlijk maar misschien dat het onbewust toch aangevoeld wordt door dochter. Ik voel een verwijdering.
Het was voor mij toen ik jong was veel makkelijker om mij los te maken van het ouderlijk huis dan dat ik mij nu los maak van mijn dochter, ik vind dat veel moelijker. (ik dacht nooit aan mijn moeder, eens in de zoveel weken kwam ik eens een keertje aanwaaien)
Wie herkend dit gevoel en hoe ga je er mee om?
skik
13-01-2012 om 09:26
Afgerond
Misschien heb je het idee dat als ze een relatie heeft, dat jij dan pas helemaal klaar bent met de opvoeding, dat het dan helemaal af is?
skik
Aagje Helderder
13-01-2012 om 22:55
Misschien heeft het ook te maken
met je eigen beeld van gelukkig zijn. Als je zelf het gevoel hebt dat een relatie heel erg bijdraagt aan je levensgeluk, dan gun je dat je kind ook. Dan kun je het gevoel hebben dat een leven niet compleet is voordat die relatie er is.
Geen idee of de verwijdering die je voelt met jouw dochter hiermee te maken heeft. Zou kunnen, maar er kan natuurlijk ook wel iets spelen op een heel ander vlak.
Misschien is het een idee om haar eens te vragen hoe zij het leven zonder relatie ervaart?
Aagje
Miekemieke
15-01-2012 om 16:18
Antwoord
Skik,
Eigenlijk vindt ik dat het helemaal niet nodig is om een relatie te hebben om gelukkig te zijn. Maar het leven is vaak wel wat makkelijker als je met z'n tweeen bent dan denk ik bv aan financien, iemand die voor je naar de apotheek gaat als je ziek bent, je troost als je verdrietig bent etc. De voorbeelden op dit forum in de afdeling relatie laten trouwens ook wel nogal eens een ander beeld zien. Mijn dochter is graag op zichzelf en ik ben eigenlijk altijd een beetje bezorgd. Stel dat er wat gebeurd en er is niemand bij haar, zoiets! Ze redt zich overigens prima, ze is verstandiger dan ik. Misschien een geval van controle willen hebben vanuit mijn kant.
Aagje,
Ik vind het lastig om haar te vragen hoe zij het leven zonder relatie ervaart want de vraag impliceert meteen een waardeoordeel naar mijn idee. Het zou niet uit moeten maken.
Ik moet het meer proberen los te laten denk ik.
Groetjes MIekemieke
Vertigo
16-01-2012 om 00:21
Waarom
Schrijf je het haar niet zoals je het in je tweede posting zet? Ik vind dat je het mooi beschrijft, juist ook hoe het vanuit jouzelf komt (deels).
Ik denk dat je dochter dat wel kan warderen!
app-sent
Kaaskopje
16-01-2012 om 00:24
Verwachtingen en realiteit
Ik heb twee dochters met eigenschappen waarin ik mij bij beide dochters wel herken. Maar de oudste heeft véél meer lef dan ik op haar leeftijd had en eigenlijk ook nu nog steeds minder heb dan zij. Ze liet laatst haar plan horen voor een vakantie: in haar eentje richting de Alpen. Wel met een bepaald doel, maar toch.. in haar eentje. Alles in mij wil eigenlijk zeggen: zou je dat nou wel doen kind? Maar ik zeg: geweldig... doen! En ik moedig haar aan omdat het mij zo bevrijdend lijkt om te kunnen genieten met niets meer als gezelschap dan jezelf. Om gezelschap van een ander wel gezellig te vinden maar niet noodzakelijk. Je begrijpt vast dat ik niet zo ben, ik heb echt gezelschap nodig als ik iets onderneem (behalve winkelen in eigen stad, dat doe ik vaak liever alleen).
Mijn stille verwachting is dat mijn dochters allebei ooit een relatie zullen hebben en kinderen zullen krijgen. Die verwachting hebben ze zelf ook. Maar zeker als ik naar de oudste kijk, kan het nog wel eens een hele tijd duren voor ze zin heeft in een serieuze relatie. Ze heeft dat nu helemaal nog niet nodig. Ze heeft zowel vrouwelijke als mannelijke vrienden en ze vindt het heerlijk om kameraadschappelijk met beide kanten om te gaan. Een relatie met een persoon in het bijzonder kan altijd nog wel.
Kaaskopje
16-01-2012 om 00:27
Relatie
Mijn jongste heeft al een relatie gehad, maar ik bedoel met relatie in bovenstaande samenwonen of trouwen.