Weer thuis

Ervaring

Hier is het al meerdere keren gebeurd dat een volwassen kind na een periode buitenshuis weer bij ons is komen wonen. Schijnt tegenwoordig ook een trend te zijn heb ik ergens gelezen dus voor een keer zijn zelfs wij modern.

Mijn een na oudste zoon is net weer thuis komen wonen. Hij gaat straks gelijk al weer voor twee maanden op reis maar daarna wil hij hier langere tijd blijven. Ik vind het eigenlijk alleen maar gezellig. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Bovendien brengt elk kind weer een bepaald soort energie mee wat ik mis als ze er niet zijn.

Overigens verwacht ik wel dat hij zich gewoon aan de huisregels houdt en zich als een prettige huisgenoot gedraagt. Het is heel makkelijk om weer in die verzorgende relatie te vervallen maar ik probeer wel hem zelf verantwoordelijk te laten zijn voor zijn zaken. Ik verwacht dat hij een enigszins actieve bijdrage aan het huishouden levert. Overigens is mijn zoon daar beter in dan ik. Ik merk dat ik toch me altijd weer te veel met dingen ga bemoeien en dingen voor hem ga doen. Dat moet dus niet.

Verder vind ik het leuk dat hij er is. Ik heb hem echt gemist. Zo jammer dat ze niet allemaal meer thuis wonen. Hoewel het natuurlijk logisch is dat ze uiteindelijk hun eigen bestemming moeten vinden.

Hij is overigens nog maar een week weer bij ons dus het is nu nog wel even wennen. Pas na de zomer is hij echt weer hier maar dan begint ook zijn nieuwe opleiding en baan dus dan heeft hij ook behoorlijk wat structuur aan zijn dagen dus dan is het toch anders dan nu. Nu overheerst het vakantie gevoel nog.

Overigens is deze zelfde zoon een paar jaar terug samen met zijn tweelingzus op uitwisseling geweest naar de VS. Terugkomst verliep ook redelijk vlekkeloos. Ik kan me in elk geval geen incidenten herinneren.

Jullie vervallen ook vast zo weer in het oude patroon. Misschien de eerste weken even wennen.

Privacy en rust

Hier komt dochter over een week of 3 voor 2 maanden thuis voor de zomervakantie, maar gaat dan weer terug. Ze is nu al 3 keer even thuisgeweest, langste met kerst en dat was, ook voor haar, toch weer even wennen. Je merkt duidelijk dat ze véél zelfstandiger is geworden en meer prijs stelt op haar privacy and echt tijd alleen nodig heeft buiten het met het gezin zijn, ze is de oudste, jongste is 12, dus ze valt dan ook meteen weer in de ruzies enzo wat natuurlijk even wat anders is na lekker je eigen kamer in een studentenhuis te hebben!
Wat ik nog niet weet hoe ik het zal oplossen is het kamergebeuren. We hebben een vrij groot huis, maar dochter had grootste kamer, die meteen ingepikt is (met onze toestemming) door nu oudste broer. Privilege van thuiswonen zeg maar. Nu gaat die oudste zoon over een jaartje ook weg, en ik zou graag een kamer inpikken voor mijn eigen doeleinden, eigen kantoortje, strijkkamer, tv kamer voor man en mij zie ik ook wel zitten, gaan we lekker naar boven als de pubers beneden zitten met vrienden. Maar van de ene kant vind ik het vervelend als ze thuiskomen en geen echte eigen kamer hebben, van de andere kant vind ik het ook zonde het hele jaar door lege kamers te hebben in huis voor die korte tijd dat ze thuis zijn, dus daar moet ik nog even goed over nadenken en kijken hoe dat uitpakt, ik wil wel dat ze zich welkom voelen, maar vind het nou ook weer niet nodig daar zelf dingen voor op te moeten offeren, dat heb ik al 18 jaar lang gedaan zeg maar

Succes ermee Shonagh, blijft je dochter nu trouwens in je woonland of gaat ze later weer weg?
Pecas

Kamers

Onze twee oudste kinderen hebben nooit in ons huidige huis gewoond dus ze hebben hier ook geen eigen kamer. De zoon die weer thuis komt wonen heeft geluk dat we nog een kamertje over hebben want zo kan hij (voor het eerst in zijn leven) een eigen kamer krijgen.

Toen de oudsten het huis uit gingen stonden er geen kamers leeg want allebei deelden ze al de kamer met iemand anders. Onze drie uithuizige kinderen hebben in ons nieuwe huis geen eigen kamer. We schuiven altijd wat met bedden ed. als ze hier weer zijn.

Ze zijn hier verder gewoon thuis maar uiteindelijk hebben we altijd meer mensen dan kamers hier in huis dus er moet sowieso geschoven worden.

Hier

Middelste kwam na 1 jaar terug uit Amerika en het was eigenlijk verbazend hoe ze weer naadloos in het gezinsleven paste. Misschien ook omdat ze in Amerika geen gezinsleven kennen, tenminste niet in haar gastgezin en ze van zoiets simpels als samen koffiedrinken of natafelen enorm kon genieten.

Kamer moet multitasken inderdaad

Nu heb ik dat nu ook al wel, heb een werkkamer alias gym alias gaming kamer en dat wil ik graag splitsen, inderdaad maar sjouwen met spullen telkens. Ben benieuwd als we nog eens verhuizen wat we dan zullen doen, je kunt toch moeilijk een groot huis kopen alleen zodat de volwassen kinderen comfortabel slapen als ze komen, ik zal dan tcoh echt aan een grote kamer of zolder denken waar ik verschillende kleine slaaphokken in kan maken. Maar dat zijn zorgen voor later.
Pecas

Herkenbaar

Waarschijnlijk ziet ze er zelf ook wel tegenop. Dat merkte ik tenminste aan mijn dochter. De eerste keer dat zij ruim een half jaar weg was, was ze 18 en ging als au pair naar Spanje. Er ging een kind weg en er kwam een volwassene terug. Na een paar maanden ging ze op kamers. De tweede keer was vorig jaar. Inmiddels was ze al ruim 4 jaar uit huis. Ze ging voor haar studie een half jaar naar Spanje en omdat het plan was om ook stage in het buitenland te lopen, heeft ze haar kamer opgezegd en kwam ze in de zomer naar ons huis terug. Helaas lukte het niet om een buitenland stage te realiseren en werd het een stage in nederland. Gelukkig voor haar en voor ons vond ze snel zelfstandige woonruimte ( wat een geluk dat ze zich op haar achtiende al direct had ingeschreven bij een woningbouwvereniging).
Hoeveel ik ook van mijn dochter houd en zij van ons, het is toch iets anders om weer in één huis te wonen. Wij hebben geen kinderen meer in huis en dat geeft veel vrijheid waar we erg van genieten. Zij was al jaren gewend om zaken op haar manier te regelen. Veel afspraken met vrienden, regelmatig laat thuis, geheel ander ritme.
Het heeft bij ons geholpen om van te voren goed in beeld te hebben waar we afspraken over wilden maken en wat we van elkaar verwachten.
De belangrijkste afspraak die we maakten was dat we in ieder geval wilden weten of ze mee zou eten, en dat niet een half uur van tevoren, maar aan het begin van de dag. Verder dat zij, net als wij, mede verantwoordelijk was voor een aantal huishoudelijke zaken. Dus als er een afwas staat deze even doen, de hond uitlaten, de was in de machine doen en daarna ook in de droger.
De instelling dat wij allen verder vooral ons eigen leven wilden voortzetten en niet verwachten dat we nu opeens weer gezamelijk op de bank zouden zitten heeft erg geholpen.
Mijn ervaring is dat een volwassen kind het heel fijn vindt als je er bent als zij daar behoefte aan heeft, maar verder vooral haar eigen vrienden als gezelschap en praatpaal wenst.
Achteraf zegt dochter dat het haar erg meegevallen is de maanden dat ze thuis was. Ze heeft vrienden die gillend gek werden na een tijdje thuis, en die hebben niet eens ouders die zo vreselijk veel verwachten.

Mijn advies is dus: heb je verwachtingen helder en communiceer deze ook. Maak duidelijke afspraken.
Laat je leven niet teveel op de schop gezet worden doordat er een kind weer (tijdelijk) thuis komt.

Voor nu: een prettig weerzien gewenst!