Alimentatievraag
Een collega van mij moet aan zijn ex-vrouw partner- en kinderalimentatie betalen. Wegens gezondheidsproblemen werkte zij maar een paar uur per week, en om voldoende inkomen te hebben had mijn collega een bijbaan genomen voor 12 uur per week (naast zijn ft baan). De rechter heeft nu de alimentatie bepaald op basis van zijn totale inkomsten. Volgens mij heeft de advocaat van mijn collega daar lopen blunderen. Het is toch niet reëel om te verwachten dat hij de komende 12 jaar nog die extra baan blijft houden (collega is 50+)? Hoe wordt normaal gesproken omgegaan met dit soort situaties? Is daar jurisprudentie over?
Ik vind het echt heel sneu, vooral omdat ze zijn gescheiden omdat zij een ander had (maar dat is natuurlijk niet relevant).
Oppassen
Om voldoende inkomsten te hebben had de man een extra baan, schrijf je. Tja, die inkomsten zijn er dan.
Je ziet dit vaak met overwerk: tijdens het huwelijk werkt te man structureel over. Zodra er alimentatie betaald moet worden houdt-ie daarmee op ('want dan gaat het toch allemaal rechtstreeks naar haar'). Daar zijn rechters iha niet van gecharmeerd, en die doen dan soms net alsof die teruggang in inkomen er niet is. Bij een normale alimentatieberekening wordt er van het inkomen (na aftrek van lasten) een bepaald percentage voor alimentatie bestemd, maar als de alimentatieplichtige zijn eigen inkomen heeft verlaagd dan kan de rechter dat aandeel alimentatie wel eens fors opschroeven.
Je collega moet dus niet plompverloren stoppen met die bijbaan en dan herziening aanvragen. Als duidelijk is dat die bijbaan echt tijdelijk bedoeld was (bijvoorbeeld om éen bepaalde schuld af te lossen ofzo)ligt het misschien anders, maar dan moet hij wel met een heel sterk verhaal komen denk ik, en ik zou de gok niet zonder meer nemen. Als duidelijk is dat het werk zijn gezondheid schaadt dan wordt het een ander verhaal, dus over die boeg moet hij het dan gooien.
Hoe oud is die alimentatie-uitspraak trouwens? Kan collega eventueel nog in hoger beroep?
Groeten,
Temet
Dus weinig kans?
Ik proef hieruit dat hij weinig kans heeft als hij om herziening zou vragen. De uitspraak is al een paar maanden oud, dus ik denk dat de beroepstermijn al voorbij is. Vinden jullie het dan redelijk dat hij nog 12 jaar 48 uur moet blijven werken om de alimentatie te kunnen betalen? Die alimentatie is overigens ook nog (in mijn ogen) behoorlijk hoog vastgesteld (700 euro op een netto inkomen van zo'n 2200 euro, incl vakantiegeld), waardoor hij zich nu in feite over de kop werkt voor een minimuminkomen. Die bijbaan was nodig om normaal te kunnen rondkomen.
Normaal rondkomen
Vic:
"Die alimentatie is overigens ook nog (in mijn ogen) behoorlijk hoog vastgesteld (700 euro op een netto inkomen van zo'n 2200 euro, incl vakantiegeld),"
Dit is een redelijk normaal bedrag, als hij niet al te duur woont en er verder geen bijzondere dingen zijn.
Vic:
"Die bijbaan was nodig om normaal te kunnen rondkomen."
Je kunt je voorstellen dat sommige ali-plichtigen wat verzuurd raken 
Tuurlijk
In eerste instantie reageer ik ook altijd erg laconiek als alimentatieplichtigen lopen te klagen. Exen nemen natuurlijk altijd de helft van je spullen mee, en vragen altijd teveel alimentatie. Maar ik ken niet zoveel mannen die een dergelijk bedrag aan alimentatie betalen van zo'n laag inkomen, dus dat vind ik wel sneu. Vooral ook omdat zijn ex het huurhuis heeft gehouden en hij op een kamertje zit. Die extra baan had hij er best voor over om zijn gezin te onderhouden, alleen wel lullig dat zijn ex al die avonden dat hij aan het werk was benutte om haar vriendje beter te leren kennen. Ik concludeer maar dat er geen gekke dingen gebeurd zijn, dat de alimentatie keurig volgens de regeltjes is vastgesteld, en dat het soms anders loopt dan je had gehoopt.
Kamertje
Vic:
"Vooral ook omdat zijn ex het huurhuis heeft gehouden en hij op een kamertje zit."
En dat is dus het probleem. Dat kamertje zal wel niet zo duur zijn, dus zijn woonlasten zijn laag, dus zijn draagkracht is hoog, dus veel alimentatie.
Precies
dus als hij nu een fatsoenlijke woning betrekt gaan zijn woonlasten omhoog, en dat is wel een reden voor herziening. Geen rechter zal namelijk van hem verlangen dat hij op dat kamertje blijft zitten als hij een normale huurwoning kan betrekken.
Gelet op de doorlooptermijn van herzieningsverzoeken moet hij ook meteen zo'n verzoek indienen zodra duidelijk wordt dat hij een woning krijgt. Tenzij ex-partner het natuurlijk met hem eens is en een gang naar de rechter niet nodig is, maar dat zal wel niet.
Groeten,
Temet
Burnout
Lara:
'Overigens, een extra baan is heel zwaar, maar als hij dat de hele tijd tijdens zijn huwelijk heeft gedaan is het nu natuurlijk niet éxtra zwaar geworden."
Dat ligt niet zo simpel. 'Zwaar' is namelijk deels subjectief. Mensen ervaren iets veel minder als zwaar, als ze er tegelijk voordeel van hebben, en/of als iets tijdelijk is.
In dit geval: vader werkt zich het schompes, maar heeft er nauwelijks voordeel van, en er is geen zicht op verandering. Dat is voer voor een burnout.