Bijstandsverhaal (en pensioen)

Is dat wel eerlijk?

Ik begrijp dat bijstandsuitkeringen niet aan bomen groeien en dat iemand daarvoor moet opdraaien. Het lijkt alleen zo oneerlijk dat iemand keurig zijn 12 jaar alimentatieplicht nakomt, en vervolgens ook nog een groot deel van het pensioen moet inleveren, zónder dat de ex-partner daar ook maar een cent rijker van wordt. Volgens mij gaat de ex er pas op vooruit als zij 65 wordt, en dan AOW + pensioen krijgt.

Vic, jij (en de halve bevolking met jou) redeneert omgekeerd. De bijstandsuitkering is geen basisinkomen, maar een voorziening voor die mensen die zelf niks hebben en dus anders van de honger om zouden komen.
Dus: je kijkt wat mevrouw zelf heeft. Dat was eerst alimentatie, dat is later een deel van het pensioen van haar man (even gesteld dat ze geen conversie heeft gevraagd waardoor ze een eigen ouderdomspensioen krijgt - maar dat terzijde). Is dat te weinig om van te leven? Ja,dan heeft ze recht op aanvullende bijstand.

Dit wordt door de meeste mensen vertaald als "alimentatie/pensioen inleveren bij/betalen aan de sociale dienst", maar dat is het natuurlijk eigenlijk niet.

De oplossing: vrouwen die zelf hun brood verdienen. Goed, een beetje flauw. Maar het is Vrouwendag vandaag, dus ik mag weer even

Groeten,

Temet

Vic

"Vooral omdat zoveel mannen er alles aan doen om maar niets te hoeven betalen."
Nou, als je ex in de bijstand zit is de enige manier in dat geval om zelf minder te gaan verdienen. De gemeente komt gewoon standaart alimentatie halen als het niet spontaan betaald wordt. Tenzij er niet betaald kan worden, van een kale kip plukt ook de gemeente niks.

Dat het zuur is snap ik overigens best. De vrouw krijgt er inderdaad pas profijt van als haar eigen AOW ingaat. En dan hoop ik maar dat ze geen gekorte AOW heeft wegens langdurig buitenlands verblijf...

Groeten,

Temet

Niet eerlijk?

Een snelle rekensom leert mij, dat als jou kennis 65 wordt, hij 13 jaar gescheiden is, van zijn eerste vrouw.

Als hij op zijn 20ste is begonnen met werken, dan heeft hij in totaal 45 jaar gewerkt.
Van die 45 jaar werken, is hij 32 jaar getrouwd geweest.

In de tijd dat kennis en vrouw getrouwd zijn, was het normaal dat de man de kostwinner was, en dat de vrouw thuis was.

Het pensioen was vanaf het begin dan ook bedoeld voor zowel man als vrouw, als de kostwinner de penisoen gerechtigde leeftijd bereikt had.

Het is dus niet meer als "eerlijk" dat de ex-vrouw ook profiteert van het pensioen dat gedurende het huwelijk is opgebouwd.

Je schrijft ooke niet-werkende ex-vrouw had echt veel liever gewerkt, en heeft dat ook altijd gedaan voordat ze ziek werd (als alphahulp dus geen recht op WAO o.i.d.).

De alphahulp is voor 20-25 jaar geleden "uitgevonden" om vrouwen in staat te stellen om een werkhuis te nemen en om bij te dragen in het huishouden, zonder dat zij daarvoor sociale lasten moest afdragen.
Één van de voorwaarden daarvoor was, dat een alpha-hulp niet meer als 12 uur in de week mocht werken.

Van 12 uur in de week werken als alpha-hulp kon je toenderijd niet financieel onafhankelijk worden, en ook nu is dat nog niet mogelijk.

Kortom, er gaat geen "nieuwe alimentatie" periode in, het pensioen van de man wordt gewoon eerlijk gedeeld tussen man en ex-vrouw.

En of de ex-vrouw daar nu een aanvulling op krijgt middels bijstand, of dat zij dat bovenop haar aow krijgt, dat maakt niet uit.
HIj is gewoon een gedeelte van zijn pensioen kwijt, namelijk dat gedeelte was ex-vrouw rechtens toekomt

Jolanda

Maakt niet uit of dat pensioen wordt aangevuld of dat het bovenop de AOW komt? Voor de man niet nee, maar voor de vrouw toch zeker een paar honderd euro. Ik hoop maar dat dat niet teniet wordt gedaan door het wegvallen van huurtoeslag en kwijtschelding van heffingen.

Beemer

Ja, natuurlijk heb je gelijk. Zo zijn de regels en daar hebben we het maar mee te doen. Maar dan blijf ik het recht hebben om het 'oneerlijk' te vinden dat die opgebouwde pensioenrechten, waar bijna 50 jaar voor betaald is, 'in een zwart gat' verdwijnen, en de vrouw daar voorlopig financieel niets wijzer van wordt. Ze krijgt immers net zoveel geld als iemand waar niemand alimentatie voor betaalt of pensioen voor heeft opgebouwd.

Zwart gat

"Maar dan blijf ik het recht hebben om het 'oneerlijk' te vinden dat die opgebouwde pensioenrechten, waar bijna 50 jaar voor betaald is, 'in een zwart gat' verdwijnen, en de vrouw daar voorlopig financieel niets wijzer van wordt."

Maar dat IS helemaal geen zwart gat. Dat zwarte gat maakt deel uit van de portemonnaies van alle belastingbetalers. Ik werk, dus ik betaal belasting. Als er meer geld voor de sociale dienst nodig is, dan wordt dit opgebracht door alle mensen die werken en belasting betalen. Het is geen geld dat aan bomen groeit.

Ik doe dat overigens graag. Als deze mevrouw geen andere inkomstenbron heeft en deze mevrouw niet kan werken, dan mag ze van mij gewoon uit die bron putten. Maar als deze mevrouw haar pensioendeel doneert aan haar ex en vervolgens uit het opgebrachte belastinggeld van anderen een uitkering vraagt, dan vind ik dat oneerlijk.

Tihama