Bijzondere omgangsregelling

ik denk vooral

Dat de tijd bij jou te lang is, zodat ze te lang hun vader niet zien en zich daar niet echt thuis voelen. Maar dat is waarschijnlijk vanwege zijn afwezigheid buitenshuis?

Zijn ze bij vader echt in een heel andere omgeving? Of gaat de rest van het dagelijks leven dan voor hun gewoon door (vriendjes/clubs etc.).

Is het mogelijk om halverwege de periode bij vader een keer contact met jou te hebben, of maakt dat de heimwee alleen erger?

Is het mogelijk om in de 20 dagen bij jou vaker contact met vader te hebben, eventueel door beeldbellen of zo,

Tussendoor

Zeker een bijzondere omgangsregeling. Zit vader op een booreiland ofzo?

Soms heb je als ouder geen of weinig keuze, zeker de combinatie met werk.

Mocht vader in de 20 dagen dat de kids bij jou zijn toch een paar dagen thuis zijn zou ik advisereren voor te stellen dat hij ze dan af en toe uit school haalt. Daarnaast zou ik inderdaad tijdens die 20 dagen bij jou het contact met vader echt adviseren.

En wellicht tijdens die 10 dagen bij vader dat jij ergens halverwege de tijd de kinderen een keer uit school haalt.

Afgelopen jaar

Kinderen zijn 5 en 7.De regeling duurt nu ongeveer 1 jaar. Ik denk dat je naar de kinderen toe ook duidelijk moet uitstralen, dat vader ook van ze houdt en dat hij ook graag voor ze zorgt. De omgangsregeling is niet alleen van belang voor de korte termijn (wat willen de kinderen nu, bij mama), maar ook voor de rest van hun leven en dan is het kontakt met beide ouders belangrijk. Uiteindelijk zullen ze later wel een beoordeling maken: dit was bij papa leuker en dit was bij mama leuker. Die kans kunnen ze alleen maar krijgen als ze allebei meemaken.
Concrete afspraken zul je toch met je ex moeten maken. Wellicht zijn de periodes te lang, maar kan het anders? Begin het gesprek met: ik heb de indruk dat de periodes voor de kinderen te lang zijn. Niet met: de kinderen hebben heimwee naar mij.

Tsjor

Anemone

Nee absoluut niet. als pa 20 dagen niet thuis is juist wel die 10 dagen bij pa laten wonen. Ik heb meer moeite met 20 dagen onafgebroken bij ma en als dat er 30 in een maand worden lijkt het me helemaal erg.

Er zou ergens in de 20 dagen een onderbreking moeten zijn maar wat niet kan kan niet. Dan zou ik aansturen op contact in die 20 dagen periode.

Meer regelmaat

Dat is ook waar ik naar op zoek ben. Bij deze regeling zijn we vooral uit gegaan van wat werkbaar voor vader is. Qua afstand is dit handig voor hem, maar het lijkt niet prettig uit te werken voor de kinderen.
Dat ik een keer tussendoor de kinderen uit school haal is niet bespreekbaar en voor hem niet haalbaar.
Een jaar is toch een tijd geweest voor regelmaat, om dit vol te houden is niet oké voor de kinderen. Ze hebben steeds meer weerstand om naar hun vader te gaan.
Wat dus inderdaad ook komt door die 20 dagen, waarin vader toch uit hun systeem gaat.
Afgezien nog even van het feit dat het er bij vader ook wel heel anders aan toe gaat, het is flink schakelen voor ze iedere keer weer.

Dees

Ik zit dus ook met die 20 dagen en overweeg een voorstel waarbij vader een stapje harder moet lopen.

Eerst

Bespreek dan eerst het probleem met hem zoals jij dat ziet en laat hem even nadenken of hij het probleem herkent en wat zijn oplossing zou zijn, voordat jij gaat bedenken wat hij moet doen.

Tsjor

Tsjor

Dat heb ik geprobeerd, zijn idee is dat er niets aan de hand is. Alles waar hij meer moeite voor moet doen stuit op weerstand en er is onvoldoende basis voor ouderschapsbemiddeling.
Er staat een zitting gepland, dus dit is wel het moment voor een degelijk voorstel voor de rechter.
Ik wil graag het beste voor de kinderen, maar voel me behoorlijk klem staan.

Wat is het probleem?

Waarom zou een meer gangbare regeling niet mogelijk zijn? Vader is blijkbaar niet 20 dagen van huis, ik lees iets over afstand, maar wat is het probleem waardoor jullie voor deze regeling hebben gekozen? Iets meer info denkt wat makkelijker mee dan gissen naar de omstandigheden

Anemone

Klopt, heb je gelijk in. Vader woont op 700 km afstand. Dat maakt het zo lastig.
Op zich te prijzen dat hij iedere 2 maanden naar NL komt (de andere maand is het vakantie en gaan de kinderen daar heen) maar het werkt dus niet.
De reizen tijdens de vakanties zijn te vermoeiend en de tussenpozen bij mij zijn te lang / de omgang is te lang.
Daar kan je het over hebben.
Maargoed, ik denk ook dat vader iets moet gaan beslissen. Of een passende regelmatige regeling, of de kinderen minder zien.
Ik ben er tot nu toe in mee gegaan, want tja, lastig voor vader, hij heeft ook recht op de kinderen enz. Maar gezien het niet werkt voor de kinderen zullen we toch iets anders moeten.
Maar wat?

Lastig

Op zich sowieso natuurlijk al een lastige situatie als vader 700 km verder woont. Op zich hebben jullie het nog 'getroffen' dat hij in staat is om 1x in de 2 maanden hier 10 dagen te zijn, want dat is natuurlijk zeker niet altijd haalbaar. Het lijkt me nogal onmogelijk om een andere oplossing te bedenken waardoor ze kortere periodes bij jou en bij hem zijn gezien de afstand.

Misschien zou het een optie zijn dat als de kinderen de tweemaandelijkse 10 dagen bij hem zijn, meer contact met jou te houden. Dus dat ze bijv. om de dag ook even bij jou zijn. Bijv. jij haalt ze uit school aan gaat even wat met ze doen en daarna breng je ze bij vader. Of ze eten om de dag bij jou. Zoiets? Dan ben jij niet telkens 10 dagen volledig uit zicht.

Aanvulling

En mss is elke vakantie bij hem ook niet zo'n goed idee. Want dan hebben ze nooit samen met jou vakantie én zijn ze in hun vakantie nooit in hun eigen omgeving met hun eigen vriendjes.

waar

Waar zijn ze dan in die 10 dagen? Is het nog een optie dat ze samen met hun vader in jouw huis zijn? Ook wel een beetje rigoreus maar zo lopen de meeste dingen voor henzelf in ieder geval gewoon door. Andere optie, iets kortere tussenpozen. 15 dagen/8 dagen met vader. Moet hij wel op kunnen brengen natuurlijk.

Dankjewel

Voor jullie input en zienswijzen. Die vakanties zijn inderdaad ook een dingetje...
Mijn overwegingen zijn toch zo gek nog niet.
Fijne avond allemaal!

Voorstel

Wat wordt je voorstel dan?
Graaf je niet teveel in met ' dit is niet goed voor de kinderen'. Zoiets is altijd subjectief en geen overtuigend argument bij de rechtbank.

Tsjor

Heel andere omgeving

De totaal andere omgeving is denk ik deel van het probleem.

Als ze bij hem zijn hebben ze geen vriendjes, geen school, niemand die Nederlands praat, niet de bekende kanalen op de tv, etc. Jullie kunnen er wel aan werken om de kinderen meer vat te geven op die omgeving. Met de oudste van 7 jaar kun je daar ook gewoon over praten. Wat zijn dingen die hij bij jou thuis zelfstandig doet of beslist, die hij bij papa niet zelfstandig kan? En dat hoeft niet allemaal met het buitenland te maken te hebben, het kan ook zijn dat de kinderen er behoefte aan hebben om zelf fruit/snacks te pakken, of dat ze een laatje nodig hebben om tekenspullen op te bergen, of dat ze gewend zijn zelf naar de tuin of buurtspeeltuin te kunnen gaan... Het meenemen van een tablet of laptop tussen de twee huizen (en dan natuurlijk zorgen dat het apparaat in beide huizen op de wifi kan) kan ook helpen, zowel voor entertainment als voor het onderhouden van contact met vriendjes.

Krijgen de kinderen bij papa tijd om uit te rusten en in een normale "weekend"routine te komen voordat ze allerlei activiteiten en uitjes gaan ondernemen? Want ze komen daar dus steeds aan na 6-7 weken onafgebroken school.

En voor wat betreft de weken dat papa in Nederland is, ik zou inderdaad de suggestie van Leentje volgen en kijken of het mogelijk is dat papa in jullie huis verblijft (en jij elders). Dan hebben de kinderen te maken met 2 omgevingen ipv 3.

Eigen ervaring:
Mijn stiefdochter woont ook op zo'n afstand. Ze komt zo'n twee keer per jaar op bezoek, en mijn partner gaat twee keer per jaar naar haar toe. Daar zitten soms best lange bezoeken tussen, en toen ze kleiner was was er nauwelijks contact tussen die bezoeken door. Dat is nooit een probleem geweest qua heimwee. Maar de helft van alle vakantie zou voor haar echt veel te veel zijn. Ze heeft ook vakantietijd nodig in eigen omgeving "niets" te doen, tijd om met moeder weg te gaan, tijd om vriendinnen te bezoeken (ze is twee keer verhuisd intussen), tijd om oma te bezoeken, etc.

Dus ik denk dat die 20 dagen voor jouw kinderen geen belemmering hoeven te zijn om een goede tijd met vader te hebben, en dat heimwee hem meer zit in de omgeving dan in de vertrouwdheid met vader. Als jouw kinderen jouw ex die 700km verwijten, dan doen die 20 dagen natuurlijk wel heel erg pijn. Maar dan zou ik iets doen aan die verwijten, niet aan die 20 dagen. "Papa mag best wat harder lopen" gaat niet werken met deze afstand. Naarmate jouw kinderen ouder worden zullen ze behoefte hebben aan MEER tijd in Nederland, niet minder.

Syboor

Je hebt zeker een punt, ik denk dat de balans van school - ontspannen er niet altijd is. Ook vrije tijd met mij is erg beperkt, waardoor het vaak kiezen is tussen sociale contacten /uitjes en ontspannen. Terwijl beide belangrijk is.
In onderzoeken heb ik ook wel gelezen dag de tussenliggende periode geen probleem hoeft te zijn, mits het dan wel oké is voor de kinderen. Kwaliteit boven kwantiteit zeg maar. Ik heb weinig ingang bij vader en dus geen invloed op de kwaliteit. Daarom probeer ik verder te kijken of in iedere geval een andere ingang te zoeken om het toch beter behapbaar te krijgen voor de kinderen.
Wel fijn om een goede ervaring te lezen.

Uiteindelijk

Bij de zitting heb ik uiteindelijk ingediend 2 weken bij mij, 1 week bij vader. Of 10 dagen per maand bij vader. Lange vakanties delen en 2 x per jaar naar huis van vader in buitenland.
Bij de eerste optie is er meer regelmaat, maar meer wisseling voor vader. De tweede optie is dan beter voor hem maar moeten de kinderen wel langere periode overbruggen.
Ook het verblijf laat te wensen over, in Nederland zit hij met ze in een camper. Ik heb (samen met de hulpverlening) ook gevraagd aan de rechter voor een meer constructieve de verblijfplaats.
Ouderschapsbemiddeling is diverse malen niet gelukt, dus de rechter gaat nu een regeling opstellen. Hopelijk gaan de vakanties en weekenden in ieder geval beter verdeeld worden, want hij heeft de kinderen nu 1/3 van de tijd ongeveer, maar dat zijn grotendeels de vrije dagen.
Spannend weer, 4 weken wachten.

Moeilijk

Poeh het wordt vader wel moeilijk gemaakt. Hij wil zijn kinderen duidelijk graag zien en zorgt met de middelen die hij heeft ervoor dat dit lukt. Ik denk altijd maar zo beter in een te klein "huis" met de liefde van (een van je) ouders dan dat het financieel onmogelijk wordt om het allemaal te regelen.

Wel goed dat de vakanties nu geregeld zijn.

maar ja

Het is ook een keus van vader geweest om in het buitenland te gaan wonen toch?
Ik bedoel; ik las ergens dat je zei 'Vader heeft recht op de kinderen'; of het nu door werk is of door een andere vrouw: hij is uit vrije wil naar het buitenland gegaan.

En ik zou niet zo zeer denken Vader heeft recht op de kinderen. De kinderen hebben recht op vader. Dat is heel wat anders.

Camper

Dat van die camper vind ik wel wat flauw. Wil je dan dat hij een huis in nederland koopt? Of ga jij hem onderdak geven? Of moet hij steeds ergens een appartement huren? Hij woont immers niet in Nederland.

Hij wil tenminste zijn kinderen zijn en hij doet moeite voor ze. Hij ziet ze gelukkig niet alleen in de vakanties.

Niet het hele verhaal

Dit is natuurlijk niet het hele verhaal. De hulpverlening is niet voor niets betrokken. Voor de duidelijkheid wil ik wel rechtzetten dat de hulpverlening dus bij de rechtbank heeft ingediend dat er een structurele oplossing moet komen voor onderdak en omgang en een betere verdeling van vakanties. Hun hebben de stelling dat als vader van mening is dat hij recht heeft op de kinderen (zijn strijd) dat hij dan de verplichting heeft om ook voor basale levensbehoeften te zorgen.
Hij zou zijn standpunten immers ook wat losser kunnen laten en zich richten op kwalitatieve omgang. Zoals hierboven door Syboor ook wordt beschreven hoeft kan dat prima werken.

Het idee van de hulpverlening vindt ik niet zo heel raar en heb die wetenschap dus een omgangsregeling ingediend.

Natuurlijk is dat niet heel handig voor hem, maar uiteindelijk zal het toch om de kinderen moeten gaan, wat voor hun prettig is.

Strijd

'Hun hebben de stelling dat als vader van mening is dat hij recht heeft op de kinderen (zijn strijd) dat hij dan de verplichting heeft om ook voor basale levensbehoeften te zorgen.'
Maar is de camper dan niet voldoende? En hoezo is het 'zijn strijd'? Zou jij hem het liefste weg hebben?
Afwachten wat de rechter ervan gaat vinden.

Tsjor