Kind wil naar vader
scheiding is nog niet officieel en we zijn nog bezig om de detailles uit te werken. ex en ik waren het er over eens dat de 3 kinderen bij mij blijven, uitgezonderd 24 uur per week.
Hij wilde/kon niet meer uren. Oke
Maar nu heeft oudste aangegeven dat ze liever bij haar vader blijft.Ze heeft het er moeilijk mee dat hij veel alleen is en nogal veel ruzie met kleine zus heeft.Ze vond het wel een idee.
Haar kleinste zusje kan echter n iet zonder haar grotez zus en ik ben bang dat als ze gaat hzt gezin helemaal uit elkaar getrokken wordt>.
Maar ik snap haar wel, huisje bij pa is leuk, knus en gezellig en pa die er nooit voor ze was neemt ineens de tijd voor haar.
Bij mij, dozen vanwege verhuizing, emo mam bij tijd en wijle en onzekerheid over waar en hoe we verder moeten.
Maar ik wil haar niet laten gaan, ik ben ergens bang dat ex haar inpalmd met zijn mooie verhalen.
Ze is bijna 12 en dan mag ze zelf kiezen, wat te doen?
Klopt deels
als beide ouders het eens zijn,en willen dat dochter bij moeder gaat wonen,zal de voorkeur van dochter niet zo snel worden toegekend door de rechter.
echter; als beide ouders het oneens zijn,papa en dochter willen bij elkaar wonen,mama wil dat dochter bij haar blijft,dan zal de rechter kijken wat de beste oplossing en de wens is van het kind.Overigens : als dochter echt bij vader wil wonen,dan ziet ze haar broer/zus toch de dagen als ze bij papa komen?
als dochter dit echt graag wil,geef haar de kans,laat het haar uitproberen,mocht het niet lukken of krijgt ze spijt,dan kan ze altijd weer bij jou gaan wonen.
Meer dagen
Hoi. Misschien kan ze meer dagen naar hem toe? Waarom is het of bij jou wonen of bij hem? Co-ouderschap lijkt me logischer dan. Is ook haalbaarder met werk en zo. En ik begrijp dat ze met haar vader te doen heeft, hij is enzaam, maar dat moet voor haar niet de reden zijn denk ik. Ik zou samen met ex, als dat lukt, een alternatief voorstel doen. bijv. 3 dagen in de week daar. Succes! Marleen
Denk er eens serieus over
Hallo Nietmeerzohulpeloos,
Waarom denken jullie er niet serieus over? Het is voor een kind al moeilijk om een scheiding van de ouders te ondergaan, een beetje eigen inspraak van het kind over haar verblijfplaats lijkt me helemaal geen slecht idee op die leeftijd.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was. Op 8 jarige leeftijd wilde ik naar mijn vader en ik ben mijn moeder nog steeds dankbaar dat ze me heeft laten gaan. Mijn zus bleef bij mijn moeder wonen. Wel is toen de bezoekregeling zo geregeld dat we veel samen waren bij mijn vader of moeder voor zover dat in de werkschema's van mijn ouders kon worden ingepast.
Ik zeg niet dat je over één nacht ijs hoeft te gaan. Je kunt best wachten tot ook jij beter gesetteld bent en de dozen hebt uitgepakt. Maar zeggen aan de oudste dat de mogelijkheid er is en even wachten totdat jullie georganiseerd zijn zodat ze een betere keus kan maken is misschien geen slecht idee. Hoe denkt je ex er eigenlijk over? Dat mis ik in je verhaal.
Groeten Primavera
Voor de eenzaamheid
Dat je dochter van 12 dat als reden geeft is wel begrijpelijk en ook heel lief, maar het mag niet op haar schouders drukken. Dus dat kun je wel tegen haar zeggen: volwassen mensen moeten daar zelf voor zorgen en dat kunnen ze meestal ook goed. Net zo goed als zij moet zorgen dat het beter gaat met het jongste zusje.
Maar 12 jaar is ook een leeftijd waarop ze niet meer de hele dag een volwassene om zich heen hoeven (liever niet, vinden ze zelf). Dus het kan zijn dat het haar ook aantrekt om dan alleen thuis te zijn en zelf ergens voor te moeten zorgen.
Een mooie constructie vond ik bij een vriendin die twee kinderen had, ongeveer 14 en 12. Aanvankelijk om en om bij vader en moeder. Maar van alles leek niet goed te lopen. Toen zijn ze gaan wisselen: elk kind twee weken bij de een en dan twee weken bij de ander, en dat dan overlappend. Dus kind a. week 1 bij moeder, kind b. week 1 bij moeder. Kind a, week 2 bij moeder. Kind b. week 2 bij vader. Kind a. week 2 bij vader. kind b. week 3 bij vader. kind a. week 4 bij vader. kind b. week 4 bij moeder.
Het lijkt ingewikkeld, maar in feite hoefden de kinderen nu maar eens in de twee weken te verhuizen, hadden ze een week vader voor zichzelf en een week moeder. en kwamen ze elkaar toch tegen, bij vader en bij moeder. En beide ouders hadden een vrije week. Ik vond het een geniaal systeem en het heeft ook goedgewerkt.
Dus splitsen kan wel, maar het liefste als de kinderen wat ouder zijn (vanaf 12 jaar) en niet als ze dat willen doen om voor een van de ouders te zorgen.
Tsjor
Vader kan niet meer tijd vrijmaken
vader kan door werkzaamheden niet meer tijd voor zijn kinderen vrijmaken. dit houdt ook in dat ze hun vader tijdens de zomervakantie 2 maanden niet zullen zien.
Normaal zag hij ze dan ook niet veel maar kwamen de kinderen bv 's morgens er even bij liggen in bed of ze gingen even langs op zijn werk, maar daar moest ik dan bij zijn want zodra het te druk werd moetsen ze weg.
( en nu ben ik daar niet meer welkom)
Maar ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik het moet op gaan lossen, ook niet voor dochter die haar vader echt heel erg mist.
Waarom ben je dan bang dat hij haar zou inpalmen
Beste nietmeerzohulpeloos,
Het kan best komen door de summiere informatie die je nou eenmaal krijgt met het forum, maar ik snap het probleem niet goed.
In je eerste berichtje zeg je dat je bang bent dat je ex je oudste dochter met mooie praatjes zal inpalmen, waardoor ze er voor gaat kiezen om bij hem te wonen. Dus alsof je ex dat ook zou willen.
In je laatste berichtje zeg je echter dat ex niet meer tijd wil/kan vrijmaken voor de kinderen en dus eigenlijk niet wil dat ze bij hem komt wonen. Waarom zou hij haar dan moeten inpalmen? Hij kan/wil niet door zijn werk en dus zal je dochter zich maar tevreden moeten stellen met de maximale tijd die hij wel vrij wil maken. Ik snap niet waar je je zorgen om moet maken. Als je ex het vertikt om voor meer dan 24 uur per week zorg voor zijn kinderen te organiseren, dan houdt het op wat de wensen van de oudste ook zijn.
Groeten Primavera
Is nogal raar
uit ervaring weet ik dat hij het met de werkeijkheid niet zo nauw neemt.
Ik denk dat hij tegen mij iets anders zegt dan tegen haar en ik denk echt dat hij haar graag bij zich wil hebben, maar niet de 2 andere kinderen. Die zijn jonger en zijn natuurlijk wat bewerkelijker.
Dus door te zeggen nu dat hij ze niet wil, komt hij onder de zorg van de kinderen uit, maar als de oudste het nu "zelf " zou willen zou hij het niet tegen houden.
Oudste is zeer zelfstandig, kan koken, wassen, alleen thuis blijven ect, dus heeft minder zorg nodig.