Omgangsregeling gestopt
Sinds de zomervakantie heeft mijn ex zich op het standpunt gesteld dat nu ik een nieuwe relatie heb en daarmee de beschikking over een auto, het halen en brengen van de kinderen (bijna 9 en bijna 12), met de daarbij behorende kosten, best verdeeld kan worden.
Op mijn reactie dat bij het bepalen van de alimentatie rekening is gehouden dat de kinderen door vader gebracht en gehaald worden zagt hij dat het bedrag wat daarvoor berekend is niet genoeg is.
Daarnaast weigert mijn ex om toestemming te verlenen voor hulp door Bureau Jeugdzorg aan een van de kinderen. Volgens hem is het mijn idee dat het kind hulp nodig zou hebben. Zowel Bureau Jeugdzorg zelf, de school en maatschappelijkwerk geven aan dat hulp vanwege een loyaliteitsconflict bij het kind WEL nodig is. Het kind wil zelf ook graag gesprekken met een vetrouwenspersoon of in een praatgroep van kinderen van gescheiden ouders, juist omdat ze na het verlies van haar oma begin dit jaar haar vertrouwenspersoon is kwijtgeraakt met wie ze dingen over de scheiding en haar ouders altijd besprak.
De kinderen zelf willen al vanaf de zomervakantie niet meer naar hun vader. Ze zijn na drie weken daar te zijn geweest heel negatief teruggekomen en geven zelf duidelijk aan niet meer te willen. De laaste keer dat hij ze kwam halen was een drama, ze zaten te huilen op de bank en wilden niet mee. Uiteindelijk is hij boos weggegaan, tegen mij allerlei verwijten uitend waar de kinderen bij waren.
Mijn pogingen hierover in gesprek te gaan zijn tot nu op niets uitgelopen, ik krijg alleen via de mail verwijten dat het allemaal mijn schuld is en dat ik het doe om hem dwars te zitten.
Uiteindelijk heb ik een mail gestuurd waarin ik heb aangegeven dat de omgangsregeling stopt totdat een goed gesprek m.b.t. een onafhankelijk iemand heeft plaatsgevonden. Hierop heb ik geen reactie meer gehad, maar ik weet nu zelf ook niet meer hoe het verder moet.
Heeft er iemand nog suggesties?
Met vriendelijke groet, Margot
Afwachten
Rustig afwachten op zijn volgende stap.
Je staat redelijk sterk, omdat de afspraak was, dat hij de kinderen haalt en brengt. Zolang hij de kinderen niet haalt, hoef je niets te doen. Als hij ze wel komt ophalen, moet je ze wel meegeven.
Hoewel ik ruzie om brengen en halen iha nogal mallotig vindt (afdeling: sop en kool) is het wel normaal om brengen en halen te delen.
Margot:
"De kinderen zelf willen al vanaf de zomervakantie niet meer naar hun vader. Ze zijn na drie weken daar te zijn geweest heel negatief teruggekomen en geven zelf duidelijk aan niet meer te willen."
Waarom willen ze dat niet?
Maar tinus
als er in het convenant afspraken zijn gemaakt over het halen en brengen en er is zelfs rekening mee gehouden met het alimentatie bedrag, dan lijkt dit me het verzetten van de doelpalen tijdens het spel. Het wel of niet ter beschikking hebben van een auto maakt dan niet uit.
Overigens heb ik ook zo'n convenant waarin staat dat vader het transport regelt. Aan de andere kant wordt dochterlief hier ook niet bij mij opgehaald maar van de BSO en weer naar school gebracht. Zo af en toe wijken we daar van af. En dan is het maar net wat het handigst is. Maar goed ik ben wel vaker erg tevreden met mijn ex.
Niet makkelijk
De kinderen geven aan dat ze niet meer willen omdat er volgens hen heel negatief gesproken wordt over mij, mijn vriend en de situatie bij ons thuis. Vader en zijn vriendin maken onderling veel ruzie. Er wordt steeds gezegd dat hij zoveel alimentatie aan mij moet betalen en daarom verder niets met ze kan doen.
De kinderen waren de week ervoor ziek geweest en waren bang als ze daar waren dat ze moesten overgeven omdat er dan op hun gemopperd zou worden door hun vader en zijn vriendin.
Als ze daar zijn deugen de kleren niet die ze aanhebben, de manier waarop ze hun haar hebben enz. enz. en worden ze veel aan hun lot overgelaten omdat hun vader in het weekend uit wil slapen en 's middags met z'n vriendin boodschappen gaat doen.
De scheiding is inmiddels 8 jaar geleden, maar het is er in de loop van de jaren niet makkelijker op geworden.
Vriendelijke groet, Margot
Amk
amk:
"als er in het convenant afspraken zijn gemaakt over het halen en brengen en er is zelfs rekening mee gehouden met het alimentatie bedrag, dan lijkt dit me het verzetten van de doelpalen tijdens het spel. Het wel of niet ter beschikking hebben van een auto maakt dan niet uit."
Dat is principieel wel waar, maar weinig pragmatisch. Juist op dit soort punten kun je er (in het algemeen) beter voor kiezen om niet jarenlang strikt aan het convenant vast te houden, maar te kijken naar wat een pragmatische oplossing is.
Vwb het 'dit zit in de KA'; een ali-plichtige mag 12.5 ct/km van zijn draagkracht aftrekken als kosten voor het brengen en halen. Dat is idd 'niet genoeg', want een auot kost meestal meer. Bij kleine afstanden doet dat er niet zoveel toe, bij grote afstanden zijn dit soort bedragen wel voelbaar. Discussies daarover vallen vind ik wel al snel in de categorie 'gejankbek'.
Geld
Margot:
"Er wordt steeds gezegd dat hij zoveel alimentatie aan mij moet betalen en daarom verder niets met ze kan doen."
en:
"Op mijn reactie dat bij het bepalen van de alimentatie rekening is gehouden dat de kinderen door vader gebracht en gehaald worden zagt hij dat het bedrag wat daarvoor berekend is niet genoeg is."
Ik lees trouwens veel gesteggel en frustratie over geld. Wat vind jij Margot? Zit hij krap of niet?
Geldzaken
Er waren tijdens ons huwelijk altijd al problemen rond financien, hij gaf meestal meer uit dan verantwoord. Dan werd er weer geleend om rond te komen. Dat was een van de grootste opluchtingen na de scheiding: de controle terug hebben over de uitgaven.
Hoe het hem nu financieel vergaat weet ik niet, hij heeft nog steeds dezelfde baan met het bijbehorende inkomen van zo'n 2300,- netto per maand. Zijn vriendin heeft daarnaast ook nog een klein inkomen van ongeveer 250,- per maand. De alimentatie is vanaf vorig jaar januari vastgesteld op 400,- per maand. Dit is mi voor 2 kinderen wel reeel.
Groet, Margot
Gejankbek
klopt pragmatisch kom je het verst.
Maar ik houd niet zo van tijdens het spel de paaltjes verzetten. Dat is de enige manier om mij opstandig te krijgen. Gewoon overleggen lijkt mij de juiste opstelling ook in dit geval.
Afspraak maken lukt niet
Het probleem is dat er niet valt te overleggen, zelfs een afspraak maken om te overleggen lukt niet. Bellen heeft geen zin, omdat ik dan een hele lading verwijten en gescheld over me heen krijg.
Groet, Margot
Rustig
Margot:
"Het probleem is dat er niet valt te overleggen, zelfs een afspraak maken om te overleggen lukt niet. Bellen heeft geen zin, omdat ik dan een hele lading verwijten en gescheld over me heen krijg."
Rustig ff afwachten. En/of een mail sturen.