Omgangsregeling met 4 kids waarvan 1 stiefkind
Beste forumleden,
een complexe situatie en ik zou graag jullie advies krijgen. Ik probeer het zo feitelijk mogelijk op te schrijven, hoewel er bij mij erg veel emotie.
6,5 jaar geleden kwam mijn (nu ex-)vriendin in mijn leven met haar toen 1,5 jarige zoontje. Inmiddels zijn daar kindjes van ons samen bijgekomen.
Helaas is onze relatie beëindigd en zijn wij een omgangsregeling overeengekomen voor in ieder geval onze 3 kinderen, maar willen heel graag mijn stiefzoon daarin mee laten draaien.
Mijn stiefzoon gaat om het weekend naar zijn vader (35 km) en de helft van de vakantie- en feestdagen. Uiteraard tornen wij niet aan deze omgangsregeling.
De kinderen zijn op maandag, dinsdag, woensdag en om het weekend bij mij bij mij en op donderdag en vrijdag en het andere weekend (ik werk in dat weekend) bij mijn ex-vriendin. In het weekend dat de kids bij mijn ex zijn is mijn stiefzoon bij zijn vader. In het weekend dat de kinderen bij mij zijn, zou mijn stiefzoon het ene weekend mee (mogen) komen en het andere weekend bij zijn moeder (mogen) blijven.
Mijn ex en ik betalen ieder elke maand een x bedrag (naar rato van draagkracht) aan de kindrekening. Dat doe ik ook voor mijn stiefzoon. Ik zorg voor hem als hij ziek is op de dagen van omgang en betaal de bso/opvang.
De vader van mijn stiefzoon geeft te kennen niet akkoord te gaan met onze omgangsregeling. Hij vindt dit niet in het belang van zijn zoon. Hij wil niet dat zijn zoon zo vaak bij mij is. Een uurtje na school is prima, maar dan moet mijn ex hem weer komen ophalen om bij haar te slapen, ofwel hij gunt mijn stiefzoon, maar ook mijn andere 3 kinderen niet hun recht op family-life.
Mijn ex-vriendin zitten in dezen gelukkig geheel op 1 lijn.
Wat kunnen jullie me adviseren.
Ik begrijp de opmerkingen niet zo.
Wat ik lees is dit: 'Een uurtje na school is prima, maar dan moet mijn ex hem weer komen ophalen om bij haar te slapen,'. Met andere woorden: de biologische vader wil zelf niet meer tijd met zijn kind, maar wil dat de moeder meer tijd doorbrengt met zijn/hun kind.
Ik zou echt simpel denken: daar ga je niet over. Hij kan niet een volwassene dwingen om op een bepaalde manier met zijn/hun kind om te gaan. Ik zou er niet warm of koud van worden en het naast me neerleggen.
Het wordt anders als hij zelf meer tijd met zijn kind door zou willen brengen, maar dat lees ik niet. Dan zou je inderdaad een discussie kunnen starten over wie het meeste recht heeft op de tijd van een kind.
En dan nog: verblijfstijd van een kind is een zeer beperkte opvatting over opvoeding. Je kunt ook denken aan kwaliteiten die je in kunt brengen als ouder. Op allerlei gebieden en manieren.
Maar een biologische vader die bepaalt hoe een biologische moeder om moet gaan met zijn/hun kind.... nee, dat gaat over een grens.
Tsjor
En zelf?
Wat wil de jongen zelf, als hem dat voorgelegd wordt door een neutraal persoon. Ik ben benieuwd hoe de regeling er dan uit zou zien.
lastig oordelen
Tja, ik denk dat op zich de bio-vader niet kan bepalen hoe de de moeder haar tijd met de kinderen indeelt in haar tijd. Maar je weet ook niet wat er vooraf gegaan is aan dit verhaal.
Voor hetzelfde geld is moeder gescheiden om met huidige partner door te gaan en zelf 35 km verderop gaan wonen. Of misschien wil de bio-vader zoon best vaker zien, maar gaat dat niet wegens de afstand.
De achterliggende gevoelens zijn in dit verhaal niet duidelijk, maar ik kan best begrijpen dat bio-vader niet zo blij is met meer tijd bij stiefvader dan bij echte vader.
Misschien is het verstandig als bio-vader en moeder eerst eens om de tafel gaan voor een nieuwe omgangsregeling en dan kijken hoe stiefvader nog een rol kan spelen.
