Omgangsregeling na relatiebreuk, ervaring en advies welkom!
Ik zit momenteel in een ingewikkelde situatie en ik ben eigenlijk op zoek naar advies of ervaringen van ouders in een soortgelijke situatie. Dit is een lang verhaal, dus iedereen die de moeite neemt om het te lezen, dankjewel!!
Mijn ex-partner en ik zijn inmiddels een aantal maanden uit elkaar. Wij hebben een kind van anderhalf jaar oud. Ik heb momenteel eenhoofdig gezag en hij heeft onze zoon niet kunnen erkennen (vanwege het ontbreken van de juiste documenten). Hij heeft de Nederlandse nationaliteit niet en heeft een verblijfsvergunning (hij heeft hier een goedbetaalde baan).
De relatiebreuk was op mijn initiatief en hij heeft het erg lang niet kunnen accepteren. De relatie was ongezond en er was veel conflict. Er was sprake van herhaaldelijk ontrouw, controlerend en grensoverschrijdend gedrag. Dit was richting mij en gelukkig niet richting ons kind, al heeft hij helaas wel het nodige meegekregen van de spanningen.
De communicatie tussen ons verloopt moeizaam en we komen niet tot een concrete omgangsregeling. Hij heeft in principe altijd wel geholpen bij de zorg van ons kind, maar het grootste deel van de zorgtaken waren mijn verantwoordelijkheid. Zodra hem iets niet beviel, vertrok hij en mocht ik het zelf oplossen.
Hij verblijft momenteel tijdelijk in een gedeelde woning en heeft nog geen zicht op een zelfstandige woning. Ons kind kan daar niet overnachten of langere tijd verblijven. Zijn voorstel is om meerdere malen per week tijd door te brengen met onze zoon in ons huis. We hebben dit een aantal keer geprobeerd, maar de spanningen lopen in dat geval te hoog op.
Mijn voorstel voor omgang is nu 1 middag doordeweeks (tussen 16:00 en 19:00 uur) en 1 weekenddag (tussen 14:00 en 19:00 uur) buitenshuis, totdat hij een vaste woning heeft gevonden. Zodra er een woning is, kunnen we toewerken naar meerdere dagen/overnachtingen.
Hij vindt dit te weinig en eist meerdere contactmomenten per week. Deze zouden dan buitenshuis plaatsvinden nadat ons kind de hele dag op de opvang is geweest. Ik vind dit vrij onrustig voor een kind van deze leeftijd. De overdrachtsmomenten zijn daarnaast gespannen en verlopen moeizaam, waardoor ik die tot een minimum wil beperken. Door het grensoverschrijdende gedrag ben ik zelf vrij angstig als ik in zijn nabijheid ben. Ik word nu door hem en zijn familie beschuldigd van ouderverstoting.
Ik weet dat ik als ouder met eenhoofdig gezag niet verplicht ben om een ouderschapsplan/omgangsregeling op te stellen. Echter wil ik mijn zoon het contact met zijn vader niet ontnemen en vice-versa. Ook ben ik bang voor de gevolgen wanneer mijn ex gezag gaat opeisen via de rechter.
Zijn er anderen die zich herkennen in mijn verhaal? Ik hoor graag je verhaal en eventueel advies. Thanks!!
Hoe bestendig is zijn verblijf hier? Ik zou in dit soort situaties erg angstig zijn voor vertrek naar het buitenland met jouw kind. Hij mag hier tijdelijk verblijven, geen goede woonruimte en geen partner of familieleden.
Ik zou dan ook zeker niet meewerken aan erkenning. Omgang gezien de leeftijd op korte momenten en absoluut niet in jouw woning! Hij is verantwoordelijk voor zijn eigen woonruimte of een andere passende plek voor omgang (bijvoorbeeld binnen zijn netwerk). Als dat er niet is laat je dat bij hem. Niet in jouw huis gezien zijn gedrag.
Ik zou ook niets op papier zetten. Gewoon kijken hoe zaken verlopen. En de overdracht hou je kort en bondig. Je pakt kind aan. Wenst hem een fijne avond en vertrekt. Geen uitwisseling van informatie of andere zaken. Hou het zakelijk.
Als hij je kind niet erkend heeft, is hij juridisch niet eens vader. Ik zou niet meewerken aan erkenning tenzij bij die erkenning wordt vastgelegd dat jij het eenhoofdig gezag houdt. Sinds 2023 is het zo dat een erkenning via de normale weg ook meteen het gezamenlijk gezag betekent, en als hij zo lastig en controlerend is kan je daar heel veel last mee krijgen, dus dat zou ik vooral proberen tegen te houden. Niet die erkenning per se, maar wel dat gezamenlijk gezag. Informatie vind je hier: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/ouderlijk-gezag/gezamenlijk-gezag-door-erkenning-vanaf-2023
Dat hij niet heeft kunnen erkennen door gebrek aan papieren vind ik een beetje apart omdat hij ook de nodige papieren moet hebben gehad om hier een werk- en verblijfsvergunning te krijgen. Dan verbaast het mij dat hij niet zou kunnen erkennen, maar goed, dat is kennelijk wat jullie te horen hebben gekregen. Is hij een EU-burger? Ik vermoed van niet.
Wat betreft die omgang: het is bij heel jonge kinderen gebruikelijk dat de omgang plaatsvindt door frequente korte contacten, meer dan door langere contacten met grotere tussenpozen. Maar omgang in jouw huis is lastig, omgang buiten de deur is in die zin niet ideaal dat het nu winter is dus koud en nat (dus niks speeltuin of kinderboerderij). En dat jij het niet zo handig vindt om die omgang te regelen na een lange dag op de opvang, als je kind moe is, is ook logisch. Hebben jullie geen gezamenlijke vrienden of kennissen die hier een rol zouden kunnen spelen? Dus dat de omgang in het huis van een vriend ofzo plaatsvindt. En dan zou ik in eerste instantie streven naar 1 of twee vrij korte contacten per week op dagen dat je kind niet naar de opvang gaat. Als dat allemaal een tijdje goed gaat kan je gaan kijken of er uitgebouwd kan worden, en los daarvan: omgang met een kind van anderhalf ziet er anders uit dan met een kind van 4, en dat weer anders dan omgang met een kind van 8.
Ik zou discussies rond omgang en afspraken over omgang waar mogelijk via de app voeren. Soms komen zulke appjes later nog van pas als er iets aangetoond moet worden.
Over ontvoering van je kind naar het buitenland zou ik me nou niet meteen zorgen maken alleen maar omdat je ex een buitenlander is, maar dat hangt van de omstandigheden af. Met het vliegtuig kan hij sowieso niet weg omdat je misschien wel je kind meegeeft, maar niet de ID-papieren van je kind (als die al bestaan), en je ex kan die papieren niet regelen.
Dat verwijt van ouderverstoting is lariekoek. Er zijn nu eenmaal mensen die erg snel strooien met grote woorden (ouderverstoting, vechtscheiding, maar ook gaslighting of narcisme) als ze niet snel hun zin krijgen. Naast je neerleggen.
Je kunt als moeder erkenning weigeren, maar de biologische vader kan bij de rechter vervangende toestemming vragen. Aangezien je aangaf dat hij ook betrokken was bij de zorg voor jullie kind (maar niet goed genoeg volgens jou) en jullie ook samen gewoond hebben lijkt het logisch dat die toestemming er komt, tenzij de nodige papieren nu nog steeds ontbreken.
Kun je voor de omgang iets bedenken in de zin van dat hij jullie kind uit de opvang haalt, verzorgt, en dan naar jou brengt om te laten slapen? Dan ontlast het jou ook.
Is het nodig om bij wisselmomenten ruzie te maken? Hebben jullie op andere momenten gesprekken over de relatie en de scheiding? Is dat onder begeleiding?
Tsjor
Tsjor, je hebt gelijk dat de rechter in deze situatie vervangende toestemming voor de erkenning zal geven als vader die vraagt, maar als hij niet de juiste papieren heeft om ye erkennen dan lukt dat ook met vervangende toestemming niet.
En ik herhaal wat ik hier altijd roep op dit forum: als er veel conflicten zijn na de relatiebreuk, geef dan geen toestemming voor erkenning tenzij daarbij wordt vastgelegd dat je als moeder eenhoofdig gezag behoudt.
Maar nogmaals, bij TS stuit de erkenningx blijkbaar al af op het ontbreken van de juiste papieren (al blijf ik dat gek vinden)
Precies dat, ik vind het ook gek. Geen idee welke 'juiste papieren' dan zouden ontbreken.
Je advies (als er veel conflicten zijn na de relatiebreuk, geef dan geen toestemming voor erkenning tenzij daarbij wordt vastgelegd dat je als moeder eenhoofdig gezag behoudt); ik begrijp dat je probeert te voorkomen dat er conflicten ontstaan over het kind zelf. Een paar kanttekeningen daarbij:
- het wordt dan wel comfortabel om conflicten te behouden na een scheiding, als de moeder het alleenrecht wil over het kind (komt voor);
- of kan de vader dan ook eenhoofdig gezag aanvragen?
- ik begreep dat erkenning nu ook automatisch gezag inhoudt, kan het dan wel dat de moeder het eenhoofdig gezag krijgt na erkenning door de vader;
- of kan de vader dan ook eenhoofdig gezag aanvragen?;
- heeft dat dan ook gevolgen voor kinderalimentatie;
- maar nogmaals: als moeder weigert kan de rechter vervangende toestemming geven, dan heb je een groot conflict achter de rug, terwijl het resultaat hetzelfde is. Je moet dus wel heel goede argumenten hebben denk ik, om ervoor te zorgen dat de rechter het niet toekent;
- en dan nog, zelfs als vader niet erkend is heeft hij nog bepaalde rechten, bijvoorbeeld recht op omgang als hij betrokken was bij de zorg (wat hier het geval was). Je bent dus niet van hem af.
Tsjor
