Rot periode
hallo allemaal,
Ik moet even mijn verhaal kwijt.
2 jaar geleden is mijn dochter geboren, we hebben samen geen makkelijke zwangerschap gehad, omdat het voor mij als ongewenst kwam. Ofja meer als een klap, ik was er totaal niet op voorbereid. En ik heb altijd gezegd nog te willen wachten.Ik heb dat ongeveer tijdens de helft van de zwangerschap wel geaccepteerd, en de bevalling ging prima. Ik heb een schat van een dochter en het gaat goed. Sinds een jaar geleden wou mij partner, voor een 2e gaan. En ik stond daar helemaal niet voor open nog, en ik wou daar nog even mee wachten. Maar dat ging allemaal erg moeizaam en de wens bleef bestaan, totdat ze zelf een afspraak maakte om haar spiraal te verwijderen. En wat er op neerkwam dat ik zelf nu maar goed op moest passen, maar ik gebruikte al zelf anticonceptie.
Maar de relatie werd er niet beter van, seks word minder. Zowieso algemene affectie word minder omdat je ook niet geaccepteerd word, en dat vond ik heel lastig. Totdat we op een punt kwamen dat ze zelf zei, ik wil alleen nog seks zonder condoom anders hoeft het niet meer voor mij.
En dat vond ik heel lastig, en onze relatie werd toen al flink belast. Tot vorige week, ze zei ik trek de stekker eruit. Omdat de liefde weg is en ze terug denkt aan haar rot zwangerschap. Ik voel me echt gebroken. Alles word in mijn schoenen geschoven. Had ik mij dan weg moeten cijferen voor haar geluk ?
Dat is het moeilijkste van de beslissing om wel of niet nog een kind te willen. Er is geen compromis mogelijk. Een van de twee moet altijd toegeven. En niet een beetje, maar helemaal.
Het heeft geen zin om achteraf te bedenken had ik misschien ... En het is ook niet per se de waarheid wat je partner zegt. Feit lijkt te zijn dat jullie relatie al een tijd niet lekker loopt en beiden een ander idee hebben over gezinsuitbreiding. En je partner het eigenlijk wil(de) afdwingen om voor een 2de kind te gaan. Het kan zijn dat ze een uiterste poging nu doet om haar zin te krijgen?
Waarom wil jij nog niet nu beginnen aan een tweede kindje? Ik vind zelf na 1 jaar al aan tweede kind willen beginnen wel erg snel. Maar kan het ook zo zijn dat jij geen concrete timing gaf wanneer jij dan wel klaar bent voor tweede? Dat zou ik als vrouw met babywens wel willen weten. En niet iets vaags van later. Je gaat nu naar 3 jaar leeftijdsverschil met jullie eerste, dat vind ik wel een reëel planningsverzoek.
Misschien is de vraag niet had ik mij weg moeten cijferen voor haar, maar wil ik deze relatie wel voortzetten met al het gedoe? (Als je partner nog wel wil uiteraard). En zo ja, wanneer wil ik WEL concreet aan een tweede kind beginnen?
vooral het feit, dat ik bijna gedwongen werd om een 2e te nemen heeft mij veel pijn gedaan. Ik moest mijn gevoelens maar aan de kant zetten.
vooral het feit, dat ik bijna gedwongen werd om een 2e te nemen heeft mij veel pijn gedaan. Ik moest mijn gevoelens maar aan de kant zetten.
Twanl94 schreef op 22-08-2025 om 12:32:
vooral het feit, dat ik bijna gedwongen werd om een 2e te nemen heeft mij veel pijn gedaan. Ik moest mijn gevoelens maar aan de kant zetten.
Dat moet zij toch ook als jij niet wilt?