Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Scheiding, afstand van koophuis

hallo,

Wij hebben nu pas geregeld dat ons gezamenlijk koophuis op zijn naam is komen te staan, (huis stond vlak over grens in duitsland) nu zitten hier best hoge kosten aan (800 p.p.) ik vroeg me af is dit normaal dat ik dit ook "meebetaal" aangezien hij het huis krijgt?  In convenant hebben we hier niks over beschreven. 
Ik heb een bedrag meegekregen van hem maar moest een auto kopen alle kosten van scheiding etc is daar natuurlijk niks van over. 

Dit geld voor de rekening heb ik namelijk niet zomaar liggen om te betalen. Me ex doet alsof ik "geld zat" heb. 

We hebben wel in het convenant staan dat ik bepaalde meubels en elektronica mee zou krijgen, dit heb ik dan nog niet mee genomen. Hij vond 't prima dat dit eerst bij hem bleef staan omdat ik toen der tijd met ruimte bleek te zitten. Ook het jaarlijkse indexering van kinderalimentatie is hij niet in meegegaan. 

Nu heb ik dus voorgesteld ik betaal het maar kan ik dan de spullen ophalen wt ik volgens het convenant zou meenemen, dan kan ik evt ook dingen verkopen en dat daarvan deel betalen ( alle spullen wat ik mee zou nemen heeft hij dubbel, dus het is niet dar hij zonder iets zou zitten) . En dat jaarlijkse indexering ook gewoon omhoog gaat. Dit wil hij dus totaal niet en zegt je hebt toen voor gekozen t te laten staan etc. 

Wat zouden jullie doen ? 

Van het LBIO: 
Alimentatiebedragen stijgen jaarlijks op grond van artikel 402-a Boek I BW. De Minister voor Rechtsbescherming stelt het indexeringspercentage vast. Het percentage wordt gepubliceerd in de Staatscourant en de landelijke dagbladen. Meestal gebeurt dat half november.
Dus je ex kan zoveel niet willen betalen, dat de KA geïndexeerd is, is gewoon wettelijk bepaald. Hij krijgt toch ook gewoon ieder jaar zijn (cao-)loonsverhoging? Je doet jezelf echt tekort als je erin meegaat om die indexering niet toe te passen. Voor dit jaar is het percentage bijvoorbeeld al 6,5 %. Tel dat eens op over een aantal jaren...

De spullen zou ik zsm ophalen. Niet om vragen, gewoon melden dat je morgen op de stoep staat met een busje om ze op te halen. Hij kan als hij niet thuis is de sleutel bij de buren leggen of zo. Het lijkt me toch beter dat hij er niet is als jij ze op komt pikken.

Lopen de afspraken over de omgangsregeling/co-ouderschap wel soepel, of doet hij daar ook moeilijk over? 

Wat betreft de kosten voor het huis: ik zou dat doen zoals jullie de scheiding ook hebben betaald. Ik neem aan ieder de helft van de kosten. Dit hoort nog wel echt bij de afronding van het scheiden. Dat gezegd hebbbende: als ik het huis mocht houden (overnemen) had ik deze kosten op me genomen. Maar daar kun je dus best anders naar kijken. Als jij in financiële problemen komt heb je daar ook de kinderen mee, dus als andere ouder zou ik dat niet willen. Maar ja, deze meneer lijkt me niet zo'n fijn heerschap, dus die bekijkt het vast anders...

Oei, moeilijke situatie. Je hebt natuurlijk gelijk dat je je spullen wilt ophalen. Had je expliciet tegen hem gezegd dat het daar mocht blijven staan? En heeft hij dat ergens zwart op wit?

Maar goed, zelfs als dat zo is, als hij nu de deur niet voor je open doet om je spullen te geven, wat dan? Misschien is het een optie om contact op te nemen met de wijkagent?

Wat betreft de alimentatie-indexering: tenzij er in het convenant expliciet staat dat indexering niet van toepassing is, geldt de regel dat het bedrag ieder jaar geïndexeerd moet worden. Ik zou dat onderwerp nu even laten rusten (en zeker niets over toezeggen) en me eerst richten op het terugkrijgen van je spullen.

Die €800 zou ik wel betalen, want hij wist waarschijnlijk van tevoren ook niet dat die hoge kosten er nog bij zouden komen.

Wat betreft de indexering: je kunt dit volgend jaar via het LBIO alsnog innen, met terugwerkende kracht tot 5 jaar. Dat is een flink bedrag, dus ik zou daar zeker werk van maken.

Hoe het met die kosten zit, weet ik eigenlijk niet eerlijk gezegd. Maar dat is vooral omdat je in Duitsland woont en je dan waarschijnlijk niet naar een Nederlandse notaris gaat?

Want de kosten die ik moet betalen bij de notaris, zijn wel degelijk voor mijzelf, omdat ik inderdaad diegene ben die de woning over neemt. Of simpeler gesteld: Als we de woning verkocht hadden, dan waren de kosten voor de koper geweest. In dit geval ben ik dat, dus draag ik die kosten.

Ik vind niet dat je die 800 hoeft te betalen. Dat zijn kosten om huis op zijn naam te krijgen net zoals bv hypotheekkosten. Jij hebt wellicht ook kosten voor een nieuwe woning of moet een borg betalen. Daar hoeft hij dan weer niks aan bij te dragen. Of je moet rijkelijk bedeeld zijn met de overwaarde, maar als dat 50/50 is gegaan dan is het nu ieder zijn eigen kosten. 

Als er kosten gemaakt moeten worden om jou uit te schrijven, dan zou dat weer voor jou rekening zijn, want daar heb jij belang bij. Verder volg ik de redenering van Elfisto.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.