Toegang tot huis bij werken
Hallo forum genoten,
Mijn scheiding is inmiddels 9 maanden geleden. Ik ben in het gezamenlijke huis blijven wonen. Waar ik nu tegenaan loop; mijn ex heeft in het verleden (rond de scheiding) ongevraagd en zonder overleg spullen meegenomen. Ik kwam daar achter toen ik spullen zocht, hem daarnaar vroeg en hij doodleuk vertelde "ja, die staan bij mij". Hij zag het probleem ook niet direct; voor hem is het heel normaal om zonder overleg spullen mee te nemen die gezamenlijk bezit waren en die hij wil hebben. Het overleg tussen ons is sowieso beroerd sinds de scheiding en mijn ex-man houdt zich niet aan de afspraken in het ouderschapsplan, dus heeft het weinig zin om hier afspraken over te maken. Hij doet wat hij wil zonder rekening met iets of iemand te houden. Mijn vertrouwen is weg en ik wil niet dat mijn ex nog in mijn huis komt. Hij heeft weliswaar de sleutel ingeleverd, maar ik sluit niet uit dat hij nog een kopie heeft.
Gezien ik werk en de kinderen regelmatig opgehaald en naar huis gebracht worden gaat het in de toekomst weleens voorkomen dat mijn ex de kinderen haalt of brengt als ik niet thuis ben.
Ik heb er dan geen controle op of hij in mijn huis komt en wederom spullen meeneemt.
De kinderen weten inmiddels wel dat ik het vervelend vind dat hun vader in huis komt, maar ik kan me ook voorstellen dat ze er weinig van durven te zeggen als papa toch in huis komt. Ik wil ook niet van ze verwachten dat zij in de gaten houden of hij dan spullen weghaalt; zij dienen loyaal aan ons allebei te kunnen blijven zonder in conflicten betrokken te raken. En ze moeten zeker geen politie gaan spelen tussen papa en mama.
Nieuwe sloten is wel een optie maar dat lost weinig op, denk ik; de kinderen moeten toch in huis kunnen als ik er niet ben. En dat betekent dat mijn ex-man toegang heeft zodra hij de kinderen haalt en/of brengt.
Heeft iemand deze situatie al eens gehad? Hoe zouden jullie hier mee om gaan?
Zorgen dat je een grote kast of een kamer hebt die afsluitbaar is, zet daar de spullen die je niet kwijt wil of waarvan het onhandig is als het ineens weg is
Hoe oud zijn je kinderen? Hebben ze een eigen voordeursleutel?
Ik begon te lezen en dacht onmiddellijk "nieuw slot!", maar toen ik verder las werd mij duidelijk waarom dat de oplossing niet is. En het idee van "alleen de kinderen een eigen sleutel" lijkt logisch, maar daarbij is ook het probleem dat als papa vraagt m even uit te lenen, hij toch de woning binnenkomt. En je wil de kinderen niet zeggen dat ze die sleutel niet aan papa mogen geven, want je wilt ze niet in een loyaliteitsconflict brengen (terecht, heel goed dat je de valkuilen op dat punt zo goed ziet).
Dus dan blijft denk ik inderdaad die afsluitbare kast over. Iets als een (tweedehands)kantoorkast, er zijn zaken in tweedehands kantoormeubilair.
Ik zou nogmaals je ex duidelijk (schriftelijk - per mail of app) duidelijk maken dat je niet wilt dat hij zomaar dingen meeneemt en dat je in overleg afspraken wil maken over wie wat krijgt. Maar zolang hij de kinderen bij huis moet halen of brengen terwijl jij er niet bij bent, kan je waarschijnlijk niet echt voorkomen dat hij het huis inkomt. Behalve door je kinderen hier een taak te geven, en dat wil je terecht niet.
Je kan in theorie wel bij de rechter vragen om hem te verbieden de woning te betreden, maar dan moet je dus een kort geding starten, dat kost niet alleen geld en energie, maar zal de verhoudingen ook nog verder onder druk zetten.
Een dossierkast oid dus, vrees ik.
Misschien heel slecht van mij, maar volgens mij zou ik op strategische plekken een camera plaatsen, dan heb je in elk geval bewijs! Kunnen de deuren van de slaapkamers op slot? Dan zou ik zorgen dat ik in elk geval mijn slaapkamer op slot zou hebben.
En de spullen die de kinderen mee zouden moeten nemen naar vader zou ik in de gang zetten, zodat vader niet verder het huis in hoeft.
Bolmieke schreef op 08-01-2025 om 11:21:
Zorgen dat je een grote kast of een kamer hebt die afsluitbaar is, zet daar de spullen die je niet kwijt wil of waarvan het onhandig is als het ineens weg is
Maar dan moet ze wel weten wat hij misschien zou kunnen meenemen. Als hij toch de salontafel wil, kan ze die moeilijk in een kast zetten.
Ik weet niet hoe groot de afstanden tussen jullie huizen en school en zo is, maar kunnen de kinderen niet bij hem blijven tot je thuis bent?
Hoe oud zijn je kinderen? Want ze zijn blijkbaar nog zo jong dat ze gehaald en gebracht moeten worden, maar ze kunnen wel alleen thuis zijn?
Ik zou überhaupt geen ex in mijn huis willen hebben zonder mijn aanwezigheid. Hij kan ook door jouw spullen gaan. Dingen bekijken zonder weg te nemen. En wat als er een nieuwe partner of date is (of diens spullen)? Even de koelkast openen of rondsnuffelen in jouw administratie of slaapkamer!
Zoek dus naar een andere oplossing.
- De kinderen kunnen bij jouw ex blijven en jij haalt ze daar op.
- Kinderopvang
- De kinderen blijven bij een derde (buren, grootouders etc).
- Als ze oud genoeg zijn kunnen ze zelf naar huis en jou appen.
Ik lees dat jouw ex zelf verder weg is gaan wonen. En jouw kinderen niet meer al te jong zijn. Dan moet ex dus gewoon wachten tot jij (of een andere volwassene) thuis is. Je mag de kinderen ook best aangeven dat jij er zelf bij wilt zijn (of oma bijvoorbeeld). En je ex hoeft ook niet in jouw huis te gaan wachten. Het is ophalen en weer door. Oudere kinderen kan je prima uitleggen dat papa alleen in de hal mag komen bijvoorbeeld. Andere optie is dat de kinderen elders worden opgehaald (vanaf school of sport, bij oma). Of dat ze zelf naar hun vader reizen.
Maar in je eigen huis camera's plaatsen of bewaakte kasten zetten zou ik niet aan beginnen!
Ik zou hem goed duidelijk maken dat hij niks te zoeken heeft in jouw huis. Hij kan in de auto wachten op de kinderen. En bij het terugbrengen kan hij eveneens in de auto blijven tot ze binnen zijn. Maak afspraken met hem. Jij gaat zijn huis toch ook niet binnen zonder dat hij er is?
Heeft hij tijdens het brengen en halen wel eens iets meegenomen uit jouw huis? (dus niet die keer rond de scheiding maar daarna)
Je ex woont niet meer in jouw huis en heeft daar dus niks te zoeken, zelfs niet omdat zijn kinderen er nog wel wonen. Als de kinderen oud genoeg zijn om opgehaald en teruggebracht te worden als jij er niet bent, zijn ze ook oud genoeg voor een eigen huissleutel en die hoeven ze echt niet aan papa uit te lenen. Dat heeft niks met loyaliteit te maken, maar met mijn en dijn. De huissleutel leen je ook niet zomaar uit aan vrienden bijvoorbeeld. Die wonen namelijk ook niet in jouw huis en hebben er dus niks te zoeken.
Op bezoek komen of spullen ophalen kan ook op afspraak als je er wel bent, net zoals wanneer je op marktplaats iets koopt van iemand.
Net zoals ik vroeger bij mijn ouders woonde, maar op enig moment op mezelf ging wonen. Ik heb nog wel een sleutel, maar die gebruik ik alleen als ze op vakantie zijn en ik de plantjes water ga geven op hun verzoek. Ik ga dan niet uitgebreid koffie drinken en tv kijken in hun huis en ik neem ook niet ongevraagd allerlei spullen mee.
Zijn het spullen die je ook heel erg mist? Of zijn het praktische zaken? In dat tweede geval zou ik ik proberen om het los te laten en er geen energie aan te besteden. Daar bereikt je ex meer mee dan met het hebben van die spullen.
Je noemt het 'het gezamenlijke huis'. Heb je de woning kunnen overnemen, is je ex uitgekocht?
Hij neemt nog spullen mee die van hem zijn. Hebben jullie de boedelscheiding rond en is er een papier getekend waarop staat welke spullen van en bij hem zijn en dat de rest van jou is? Spullen van jou mag hij niet meenemen, dat is diefstal.
Verder schrijf je vooral uit angst voor wat er in de toekomst mogelijk zou kunnen gebeuren. Je denkt dat hij mogelijk een copie van de sleutel zou kunnen maken etc. Angst is een slechte raadgever. Dadelijk heb je je huis tot een fort gemaakt, heb je het moeilijk gemaakt dat hij de kinderen haalt of brengt en heb je eigenlijk meer last nog van de maatregelen die je nu neemt voor iets wat wellicht niet gaat gebeuren of anders (met papierwerk) opgelost kan worden.
Tsjor
Hi!
Wat ik vooral lees in je bericht is dat je bang bent dát er zoiets gaat gebeuren, het is nog niet gebeurd, behalve ten tijde van de scheiding.
Ik denk vooral dat, zoals al is vermeld, het belangrijk is dat je duidelijke afspraken maakt met je ex zolang dat mogelijk is. Laat de boel vooral niet escaleren door al van tevoren negatief te communiceren. Zorg er daarnaast voor dat je ex eigenlijk geen reden meer heeft om in de woning binnen te komen. Zijn je kinderen oud genoeg? Laat hen dan inderdaad zelf naar binnen gaan en maak hier duidelijke afspraken over. Heb je toch liever dat er iemand bij is als de kinderen alleen thuis zijn? Zorg er dan gewoonweg voor dat er iemand bij jou thuis is als de kinderen worden thuisgebracht. Ex zal er vast niet op zitten wachten om gezellig thee te drinken met de ex-schoonouders 
. En mocht dat wel het geval zijn; dan zal hij in ieder geval wel uitkijken om het huis te verlaten met spullen onder zijn arm of op zijn gemak in jouw administratie te gaan rondneuzen.
Ikzelf heb hier heel veel gedoe mee gehad, maar de situatie bij mij was dan ook al enorm geëscaleerd. Toen mijn ex de echtelijke woning net verlaten had, vond hij het nodig om tijdens een vakantie van mij en de kinderen, het huis zonder mijn medeweten te laten taxeren en alvast zijn spullen mee te nemen. Ik kon hier toen weinig tegenin brengen, omdat wij op papier nog gewoon samenwoonden, het net zo goed zijn huis was en hij net zoveel recht had om het huis in te komen als ik.
Ex weigerde zich uit te schrijven en bleef zijn inschrijving uiteindelijk gebruiken om mij onder druk te zetten en bang te maken. Uiteindelijk is hij uitgeschreven doordat ik een adresonderzoek heb aangevraagd en werd het hem tijdens één van de vele zittingen verboden om nog zonder mijn toestemming het huis binnen te komen (zijn spullen waren al weg op dat moment en er waren duidelijke afspraken gemaakt over de verkoop van het huis).
Ex trok zich daar niet zoveel van aan, heeft zijn sleutel nooit ingeleverd en is zelfs nog een paar keer de woning binnengekomen. Eén keer zelfs door mij opzij te duwen. Hij heeft toen nog als een malle allerlei spullen meegenomen terwijl zijn moeder mij filmde. Ik denk dat je je wel kunt voorstellen dat ik toen echt kwaad was, in paniek raakte en ontzettend opgelucht was toen ik dat huis kon verlaten en mijn eigen woning betrok, waar hij dus nooit meer welkom zou zijn.
In die nieuwe woning mag hij dus niet komen, dat is duidelijk. Dat hij dat nooit zal doen, weet ik ook niet, want mijn oudste heeft inmiddels ook een sleutel van het huis. Ik maak me er echter niet meer zo heel erg druk om. De voor mij waardevolle spullen zijn goed opgeborgen en mocht hij het ooit in zijn hoofd halen om zonder mijn toestemming rond te neuzen in mijn huis, zal ik in plaats van ontzettend kwaad te worden, hem gewoon rustig vragen te vertrekken. Hij is op zo'n moment strafbaar, dat weet hij zelf ook wel mag ik hopen, dus hopelijk haalt hij het nooit in zijn hoofd .
Maar goed, laat het nooit zover komen als in mijn situatie, blijf alsjeblieft in gesprek met elkaar zolang dat mogelijk is en mocht het écht niet anders kunnen, dan volgt een gang naar de rechter om hem de toegang te verbieden. Ik denk echter dat je vooral al nadenkt wat er zou kúnnen gebeuren. Wellicht valt het heel erg mee en ziet jouw ex inmiddels ook wel in dat de situatie er nu niet naar is om bij elkaar over de vloer te komen.
Je had ook een paar dingen kunnen ondervangen door voorlopige voorzieningen aan te vragen.
Voor Vliegerd is dit inmiddels passé, aangezien zij 9 maanden geleden gescheiden is.
Tsjor