Uit elkaar na 21 jaar, alleen samenlevingscontract, wel partneralimentatie
Mijn partner en ik hebben in goede harmonie besloten om uit elkaar te gaan.
Wij zijn 21 jaar samen en hebben samen 1 zoon van 7 jaar oud, wij hebben alleen een samenlevingscontract. Dat betekent dat ik geen recht heb op partneralimentatie.
Wij hebben samen ooit de keuze gemaakt dat hij dik fulltime aan zijn carrière en eigen bedrijf kon werken en dat ik dit 3 dagen doe en de andere dagen er voor onze zoon ben.
Financieel hebben we het altijd erg goed gehad. Maar voor mij gaat het nu zonder financiële steun van hem heel erg lastig worden met mijn kleine loon. Mijn partner wil mij dan ook graag 3 tot 5 jaar financieel blijven ondersteunen zodat ik in die periode een zelfstandig leven op kan bouwen met genoeg inkomen. Maar hoe leggen wij dit vast?
Gaan we naar een notaris en leggen we dit daar vast en kan dit dan ook officieel partneralimentatie genoemd worden?
Heeft iemand hier verstand van of ervaring mee?
Dank vast voor het meedenken!
Groetjes Laura
schoten voor de boeg
Ik weet dit niet en heb nu ook geen tijd om het na te zoeken, maar denk wel dat het kan. Er bestaat iets in het recht dat een 'natuurlijke verbintenis' heet: er is geen wettelijke verplichting om iets te doen, maar wel een 'dwingende verplichting van moraal en fatsoen', en de consequentie daarvan is dat als je aan zo'n verplichting voldoet, achteraf niet kan worden gezegd dat dit ten onrechte is gebeurd (wie betaalt op grond van een natuurlijke verbintenis kan dit dan bijvoorbeeld niet achteraf weer terugdraaien).
Dit lijkt mij nu een mooi voorbeeld van een natuurlijke verbintenis: er is geen wettelijk recht op partneralimentatie, maar heel goede redenen om het toch te doen. Ik denk dat als er dan afspraken over gemaakt worden die worden vastgelegd, waarmee die verbintenis alsnog wel afdwingbaar wordt, je het ook gewoon partneralimentatie kan noemen - met als consequentie dat de betalende partner een aftrekpost heeft en de ontvangende partner (jij dus) e.e.a. moet opgeven bij de belasting.
Het zou kunnen dat een notaris je hier meer informatie over kan geven, maar ik denk dat een advocaat die gespecialiseerd is in echtscheidingen en alimentatiezaken hier ook wel wat over kan zeggen. Je zou een rondje kunnen bellen om te zien of je bij een specialist wat informatie kan lospulken of een spreekuur kan bezoeken. Ik zou e.e.a. uiteindelijk ook wel door/in overleg met zo'n specialist (notaris of advocaat) laten vastleggen.
Ik denk trouwens dat een notaris de voorkeur verdient bij nader inzien, want volgens mij heeft een notariële akte de kracht van een vonnis, dat geldt niet voor afspraken die alleen maar door een advocaat op papier zijn gezet. Maar voor voorlichting over wat goede afspraken over alimentatie zijn, ben je misschien bij een advocaat weer beter af.
Kortom: helemaal zeker weet ik het niet, maar ik denk dat wat jij wilt, wel geregeld kan worden.
Groeten,
Temet
belasting
Het belangrijkste is dat je goed uitrekent en afspreekt wat de consequenties zijn voor de belasting. Wat je vooral niet wilt, is dat jullie daar een "misverstand" over hebben dat jullie via de Belastingdienst gaan uitvechten.
Partneralimentatie is aftrekbaar bij degene die betaalt, en telt als inkomen bij degene die ontvangt. Daar zijn de rekenmodellen op gebaseerd. Bovendien is het voordelig: de aftrekpost voor de ene partner is groter (hoger belastingtarief) dan de extra belasting die de andere partner betaalt.
Omdat het belastingconsequenties heeft, is het wel goed om advies in te winnen bij een notaris/jurist en alles op papier vast te leggen.
Contract
Ik weet dat toen wij in 1991 een samenlevingscontract vastlegden, dat er toen een clausule in stond over partneralimentatie.
We hebben dat toen besproken met de notaris. Je kon deze clausule er uithalen, maar er ook in laten. Jullie contract is van recentere datum, maar het is mogelijk dat er wel een clausule is opgenomen.
Als het er in staat, dan heb je al een juridische bodem voor een belastingdiscussie.
Tenzij je dit al nagegaan hebt, want dan ben ik mosterd.
