Uitkopen
Goedeavond,
Mn man en ik gaan scheiden en zijn nu aan het bespreken hoe en wat ons huis. In de eerste instantie leek het erop dat we beide uit het huis moesten. Wat voor ons beide ( vooral voor mij) nogal wat stress veroorzaakte. Hierover later. Nu heeft de adviseur een constructie bedacht dat de alimentatie omlaag gaat maar ik voor meer wordt uitgekocht. Dat compenseert dan de alimentatie.
Op zich vind ik dat een gerust idee omdat we ook nog een zoon hebben die thuis woont en ik met werk wat lastig zit. Zo kan ik rustig op zoek naar een huis en werk. ( we zijn namelijk oke met elkaar) Het klinkt op zich goed voor mij. Maar ik ben zo bang en onzeker maak ik wel de juiste beslissing?
Ik zou ook nog met een ander aspect rekening houden. Geld dat je nu extra krijgt heb je en is van jou. Jarenlange afhankelijkheid van je ex middels partneralimentatie is erg onzeker. Genoeg voorbeelden van mannen die niet meer willen betalen. Of waarbij de persoonlijke situatie wijzigd vanwege arbeidsongeschiktheid, ziekte, ontslag, een nieuwe partner of overlijden. Allemaal redenen om een herberekening aan te vragen. En van een kale kip kan je niet plukken. Ex van vriendin ging failliet. Nu krijgt zij niets meer. Ex van buurvrouw heeft op papier geen inkomen meer. Daar kan je ook niets mee.
Ik zou dat geld liever op mijn rekening hebben dan op dat van hem. Minder afhankelijkheid en zeggenschap over jouw eigen vermogen. Daarnaast heb je aantoonbaar vermogen wat makkelijker is bij het kopen of huren van een eigen huis.
Het is mogelijk dat je geen huurwoning kunt krijgen op basis jouw inkomen, als je minder inkomen hebt maar wel vermogen.
Andersom kan ook. ALs je vermogen te groot is, kan het zijn dat je niet in aanmerking komt voor een huurwoning met huurtoeslag.
Helemaal eens met advies om zelf een financieel adviseur in te schakelen.
Heeft een makelaar het huis getaxeerd? Niet zomaar een bedrag accepteren zonder goed onderzoek.
Is de extra afkoop evenveel waard als XX jaar minder inkomen?
Ze kijken bij de toewijzing van een huurwoning via de coöperatie niet naar je vermogen! Alleen naar inkomen. Het kan gevolgen hebben voor je toeslagen van de Belastingdienst. Maar daar kan je nog wel om huren.
Ik zou liever in 1x alles afronden met ex. Beiden een nieuwe start zonder afhankelijkheid en mogelijk gedoe in de toekomst.
Izza: 'Jarenlange afhankelijkheid van je ex middels partneralimentatie is erg
onzeker. Genoeg voorbeelden van mannen die niet meer willen betalen.' Je baseert je op een paar voorbeelden, er zijn meer voorbeelden waarbij er jarenlang betaald werd zonder problemen. Je pleit eigenlijk vooral voor binnenharken, op basis van wantrouwen. Dat getuigt van een bepaald mensbeeld, wat ik niet als norm zou hanteren.
Nu is de grens voor partneralimentatie in principe: maximaal 5 jaar. Er zijn uitzonderingen waarom er langer betaald zou moeten worden.
Tsjor
Het pleidooi van de meeste mensen ondersteun ik: tenzij er sprake is van huiselijk geweld zou ik ervoor zorgen dat je beter voorbereid bent, dus zorgen voor meer inkomen, betere positie op de arbeidsmarkt, beter zich op een andere woning en ondertussen ook
kijken hoe de 20-jarige zich ontwikkelt, zowel wat betreft studie/werk als wat betreft de woonsituatie.
Scheiden kan altijd nog en is zo geregeld, dat is het kleinste probleem.
Tsjor
tsjor schreef op 31-01-2025 om 09:06:
Izza: 'Jarenlange afhankelijkheid van je ex middels partneralimentatie is erg
onzeker. Genoeg voorbeelden van mannen die niet meer willen betalen.' Je baseert je op een paar voorbeelden, er zijn meer voorbeelden waarbij er jarenlang betaald werd zonder problemen. Je pleit eigenlijk vooral voor binnenharken, op basis van wantrouwen. Dat getuigt van een bepaald mensbeeld, wat ik niet als norm zou hanteren.
Nu is de grens voor partneralimentatie in principe: maximaal 5 jaar. Er zijn uitzonderingen waarom er langer betaald zou moeten worden.
Tsjor
Nou je gaat niet voor niets scheiden he? Dus je beeld van deze persoon is toch anders. En de relatie is niet meer heel geweldig (of soms gewoon slecht). Mijn mensbeeld is positief maar niet naïef. En bij ex partners lijkt verstandigheid mij wel zo goed. Gelukkig is die grens bijgesteld. Maar in 5 jaar kan er heel veel gebeuren. En sommige mensen hebben die afhankelijkheid nog langer.
Jullie willen van elkaar af. Dan zou ik dat ook regelen. En niet jarenlang vast blijven zitten.
“Op zich vind ik dat een gerust idee omdat we ook nog een zoon hebben die thuis woont en ik met werk wat lastig zit. Zo kan ik rustig op zoek naar een huis en werk. ( we zijn namelijk oke met elkaar)”
Jullie hebben dus een tiener/volwassen zoon, geen kleine kinderen iig? Als jullie samen hebben besloten uit elkaar te gaan (al maakt dit niet uit vwb de situatie), waarom dan ‘rustig’ op zoek gaan naar werk?
De huizen liggen idd niet voor het oprapen, maar vwb werk zijn er meer dan voldoende mogelijkheden. Waarom zou je liever maandelijks afhankelijk blijven van een ex ipv je eigen inkomen te vergaren?
Ik zou onmiddellijk op zoek gaan naar werk. Voor een woning heb je hoe dan ook een eigen inkomen nodig.
Izza schreef op 31-01-2025 om 18:50:
[..]
Nou je gaat niet voor niets scheiden he? Dus je beeld van deze persoon is toch anders. En de relatie is niet meer heel geweldig (of soms gewoon slecht). Mijn mensbeeld is positief maar niet naïef. En bij ex partners lijkt verstandigheid mij wel zo goed. Gelukkig is die grens bijgesteld. Maar in 5 jaar kan er heel veel gebeuren. En sommige mensen hebben die afhankelijkheid nog langer.
Jullie willen van elkaar af. Dan zou ik dat ook regelen. En niet jarenlang vast blijven zitten.
Alimentatie betekent niet dat je afhankelijk bent van elkaar. Je kunt uit elkaar gaan, afspraken maken en als iedereen zich daaraan houdt (wat in de meeste gevallen zo is) dan leeft ieder zijn eigen leven weer in eigen onafhankelijkheid. Het bestaat, het is vrij normaal, het komt zo vaak voor dat je het niet hoort. Je hoort alleen de situaties waarin het niet goed gaat na een scheiding, maar dan gaat het meestal op heel veel vlakken niet goed, bijvoorbeeld rond de kinderen.
De vraag van Jolay is wat het gunstigste is voor iedereen, uitkopen met een groter bedrag of alimentatie. De technische achtergrond is al gegeven.
Tsjor
Jolay, wellicht kunnen jullie toch nog eens een keer met elkaar in gesprek gaan. Zijn jullie bij elkaar gebleven vanwege de zoon? Was dat de belangrijkste reden? Hoe hebben jullie dat samenleven ervaren?
Stel dat de zoon zelfstandig gaat wonen, wat eigenlijk de beste eerste stap zou zijn aangezien hij al 20 is. Ik neem aan dat er geen speciale problemen zijn. Wat betekent dat dan voor jullie relatie? Wat wil je erbij winnen door te gaan scheiden? Wat zal er veranderen in je leven en hoezo kan dat niet nu al veranderen? Eenvoudige dingen als samen eten hoef je dan niet meer te doen. Je kunt de financiën gaan scheiden, zodat het voor jou toch belangrijker wordt om meer te gaan werken. Je kunt een studie beginnen, een hobby, nieuwe kontakten opbouwen etc. Je kunt afspraken maken over eventuele nieuwe partners in ieders leefeenheid. Twee brievenbussen (niet officieel) etc.
Jullie staan op het punt een woning op te geven, zonder dat het gemakkelijk wordt om ergens nieuw onderdak te vinden voor 3 personen. Kijk eens anders naar je huis. Stel dat je zoon eruit is, dan kun je het huis anders gaan indelen, aparte leefeenheden maken bijvoorbeeld, levensbestendig, dus met oog op de oudere dag. Dat gaat geld kosten, maar scheiden kost ook heel veel geld.
Zoals je weet is er een gigantisch woningtekort, waar met name jongeren de dupe van zijn. Misschien is dat het eerste probleem om op te lossen.
Tsjor