verdrietig zwemweekend

AnneJ

Vader blowt toch dagelijks dat is toch drugsgebruik of valt blowen tegenwoordig onder de schijf van 5....grapje uiteraard.

Te kleine zwemkleding is inderdaad een slechte beurt van vader, en geen verwaarlozing of mishandeling zoals sommige mensen beweren.

Lekker doorgaan met offensief gedrag terwijl je er gewoon naast zat, van het begin af aan. En dan nog verantwoording ervan bij de ander leggen. Ik vind het niet sterk.

goed, we weten hoe de kaarten liggen, ik houd er ook mee op mijn punt duidelijk te maken

de manier waarop

Ik snap wel wat Martijn bedoelt, het gaat om de toon en het oordeel in de tekst. Het komt vaak erg onvriendelijk over, en is m.i. nergens voor nodig. Je kunt ook een vraag stellen ter verduidelijking.
Ik ga er in ieder geval hier vanuit dat mensen de waarheid schrijven, doen ze dat niet, dan krijgen ze een advies van mij gebaseerd op die leugen, ik neem aan dat ze daar weinig aan hebben.
#doeislief was het toch?

Jasmijn

Fout gespelde hashtags doen we natuurlijk sowieso niet aan mee.

#doeeensgoed!

#doeslief

Excuus het was #doeslief

@Ad Hombre

Een zin als "Fout gespelde hashtags doen we natuurlijk sowieso niet aan mee."
is mij dan weer een doorn in het oog. Ik zou veeleer hebben geschreven: "Het mag voor zich spreken dat wij hoe dan ook niet meedoen aan foutief gespelde 'hastags'."

#zorgvooreenjuistezinsbouw

hastags?

#kommaneuken

Aduh!

Hier komt de Wet van Muphry weer eens venijnig om het hoekje kijken. Het is een goede aanleiding, lijkt mij, om weer eens de volgende op mistroostige toon uit te spreken gevleugelde woorden van mijn moeder te citeren: "Dat zul je nu altijd hebben!"

Ofschoon ik beroepshalve veelvuldig in de weer ben met komma's en dergelijke taalkundige aangelegenheden – daar niet van – , wil ik hier tot slot nadrukkelijk protesteren tegen het gebruik van het woord 'kommaneuken'. Het is mij wat al te opzettelijk vulgair.

#lieflijkertaalgebruiktenbehoevevanprettigeromgangsvormen

RK II

"Ofschoon ik beroepshalve veelvuldig in de weer ben met komma's en dergelijke taalkundige aangelegenheden"

"Wet van Muphry"

Tijd voor een nieuw beroep of geven we de schuld aan het nieuwe lettertype?

Niet te snel oordelen, Ah Hombre!

Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_van_Muphry

P.S.

Is dit typisch een gevalletje "Al is het heden nog zo snel, het verleden achterhaalt haar wel!" of niet?

knurf

'Dus de volgende keer dat iemand klaagt over een ex die te kleine kleren aangeeft, gaan we eerst met zijn allen de vragenboom langs'

blijkbaar is dat ervoor nodig geweest om jou ervan te overtuigen dat het echt maat 110 was was jij het niet zelf die daaraan twijfelde?

update

Gelukkig heb ik nu bij de laatste ontmoeting de nieuwe zwemkleding kunnen meegeven. De oude peuterkleding werd mee terug gevraagd 'voor het geval dat'

Motherof2

'blijkbaar is dat ervoor nodig geweest om jou ervan te overtuigen dat het echt maat 110 was was jij het niet zelf die daaraan twijfelde?'

Nog steeds.

Mooi, die kende ik nog niet

peuterkleding

Ik mag toch hopen dat je die peuterkleding niet weer hebt meegegeven? Gewoon niet doen (verschuiving van het probleem). Misschien moet je af en toe controleren wat voor maat reservekleding bij vader ligt, of die niet te klein is. Als hij daar een blinde vlek voor heeft..

Mother of 2 dit snap ik niet

Oke sorry...een aantal hier onder ons zullen me nu wel weer aanvallen en vinden dat ik je aanval, maar.....waarom geef je die te kleine kleding terug??

Flikker het in de vuilnisbak dan kan het in ieder geval niet meer gebeuren dat ze het aan moeten.

Beter lezen svp

De te kleine badkleding is mee terug gevraagd, van ex naar TS, zodat die niet opnieuw gebruikt gaat worden.
Er staat nergens dat TS die opnieuw mee gaat geven.

mijntje

'Misschien moet je af en toe controleren wat voor maat reservekleding bij vader ligt, of die niet te klein is. Als hij daar een blinde vlek voor heeft.'

hoe dan?
ik heb aangeboden alle kleding in een zak te doen en aan mij te geven zodat ik een nieuw pakket kan samenstellen voor de aankomende periode. Hier wordt niet op ingegaan.

mijntje

hoe wil je bij je ex in de kast de maat van de kleding controleren?

Ik heb een goede relatie met mijn ex, maar in de kasten kom ik toch echt niet behalve als ik daar tafel dek met sinterklaas.

Het enige dat je kunt doen is elk seizoen een nieuwe set meegeven als je weet dat ze er bij jou ook uitgegroeid zijn.

kleine kleding

En gelukkig is het een tijdelijk issue. Naarmate de kinderen ouder worden, worden ze mondiger of ze nemen gewoon zelf geschikte kleding mee. Mochten ze dan uberhaupt nog naar hun vader willen gaan, want hij klinkt niet als een prettig mens.

motherof2

Meer dan dit vragen kan idd niet. Of je kan de kinderen proberen te trainen te letten op de maten in de kleding. 140 of meer is niet 116.
Of een set meegeven, of weekendtas.
Eens met Alkes #173.

Controlefreak

'Ik heb aangeboden alle kleding in een zak te doen en aan mij te geven zodat ik een nieuw pakket kan samenstellen voor de aankomende periode. Hier wordt niet op ingegaan'

Waarom toch steeds zo moeilijk? Geef gewoon twee setjes per kind mee in de juiste maat. Waarom moet je ex eerst de oude setjes inleveren?

Voordeel van de twijfel

"Als iemand een topic op een discussieforum plaatst weet je dat er verschillende reacties zullen komen."

En dat betekent dus ook dat er reacties kunnen komen van mensen die vinden dat sommige andere reacties de plank misslaan. Dat hoef je ook niet waar te vinden. Is alleen weer input waar TS mee kan doen wat ze wil. Hooguit kun je je afvragen of er iets in zou kunnen zitten, of wat er geschreven wordt een zinvol perspectief zou kunnen bieden op de situatie en op wat jij daar zelf over gedacht en geschreven hebt.

Niemand van ons weet hoe TS' situatie precies is en hoe haar ex precies is. Ik heb ook beslist niet beweerd dat hij een borderliner is. Ik heb alleen naar mijn eigen ervaringen gerefereerd. Dat doe ik omdat ik los van diagnose, je informeren over borderline nuttig vind voor iemand die moet leren omgaan met grensoverschrijdend gedrag.

Het is dus ook niet zo dat ik dat hele verhaal schrijf vanuit de gedachte dat ik precies weet hoe het zit bij TS en dat ik precies weet wat ze moet doen. Ik pik bepaalde signalen op en schrijf die aan elkaar. Je kunt die ook heel anders interpreteren en aan elkaar schrijven. TS kan er dan uithalen wat voor haar zinvol lijkt. Als ze er herkenning in vindt, kan ze het als aanknopingspunt beschouwen om bepaalde dingen te verkennen, zich te verdiepen, handelwijzen uit te proberen.

Waarom ik dan concreet benoem dat sommige reacties de plank misslaan, is dat áls wat ik zie klopt, TS waarschijnlijk lang bezig is geweest het goed te doen voor haar man en de schuld voor wat er niet goed ging bij zichzelf te zoeken. Als de reacties hier suggereren dat ze (in mijn interpretatie dus!) mee moet gaan in het grenzeloze gedrag, zie ik dat als enorm schadelijk voor haar eigenwaarde en haar ontwikkeling naar een gezonde afstand van haar ex-man. En daar zijn haar kinderen niet bij gebaat. Die zijn gebaat bij de helderheid en mentale kracht van hun moeder om zich zelf op een gezonde manier tot hun vader te leren verhouden. Zonder die man 'fouter' te maken dan hij feitelijk is.

Ik verwacht dat het waar is dat na een scheiding onevenredig vaak wordt gezegd dat een ex psychisch instabiel en onverantwoordelijk is. Maar dat betekent helaas nog niet dat het ook in alle gevallen onwaar is. Als ik uit een bijdrage de indruk krijg, dat zoiets aan de hand zou kunnen zijn, krijgt de schrijver van mij het voordeel van de twijfel, ook als die verontwaardiging en boosheid laat zien. Ik zie dat dan als frustratie en machteloosheid, wat ik zelf goed ken. Dat je daar zorgvuldig mee moet dealen is duidelijk, maar het is onmogelijk om te verwachten dat er geen emoties zijn. Het is ook onmogelijk te verwachten dat een mens in relaties geen fouten maakt.

Het komt neer op een persoonlijke inschatting en keuze van hoe ik hier een verhaal opvat. Natuurlijk kan ik me vergissen. Maar dat kan ook gebeuren als ik uitga van een kwaadsprekende moeder in een slachtofferrol die haar ex van alles de schuld geeft. Ik kies dus hiervoor. Ik hoop dat TS hier een stapje verder mee komt.

Groet,
Jo Hanna

juist

'Als de reacties hier suggereren dat ze (in mijn interpretatie dus!) mee moet gaan in het grenzeloze gedrag, zie ik dat als enorm schadelijk voor haar eigenwaarde en haar ontwikkeling naar een gezonde afstand van haar ex-man. En daar zijn haar kinderen niet bij gebaat. Die zijn gebaat bij de helderheid en mentale kracht van hun moeder om zich zelf op een gezonde manier tot hun vader te leren verhouden. Zonder die man 'fouter' te maken dan hij feitelijk is.'

juist, het lastige is de afstand te bewaren in nabijheid.
Kom je te dichtbij en word je te meegaand dan ga je geheid weer onderuit.
Neem je te veel afstand dan verlies je de grip en gebeuren er ook nare dingen.
zoals wel vaker gezegd, het is continu schipperen.

het heeft niets met 'controlefreak' te maken. Ik weet wel beter.

mijntje en alkes

gelukkig is het inderdaad tijdelijk, nog net te jong nu.